enigma in his home.

ปล.มีตัวละครใหม่นะค่ะกดแนะนำตัวละครไปดูเยย ยังไม่ได้ใส่รูปนะ555

         หลังจากอ่านเว็บนั้นฉันก็นอนคิดทั้งวันไม่ใช่สิคิดทุกวัน มันทำให้ฉันอดสังสัยไม่ได้เลย ฉันกำลังเดินไปที่ห้องของอเดลเพื่อจะไปถาม ฉันอยู่ที่นี่มา3วันเริ่มชินแล้ว เริ่มจะจำทางได้แล้วละ ฉันเดินมาจนถึงห้องของอเดล เอาละฉันจะถามเขา!!!  "(ก็อก ก็อก)"ฉันเคาะประตูห้องของอเดล "เข้ามาสิประตูไม่ได้ล็อค" เขาตอบกลับฉันๆจึงเปิดเข้าไป "ขออนุญาตินะค่ะ" 

                  "มีอะไรหรอมาเบล"เขาตอบฉันกลับพร้อมกับนั้งทำงาน.  "เอออคือว่า"จะถามไงดีเนี่ยถ้าถามไปตรงเขาคงไม่ตอบฉันแน่เลย งั้นถามแบบเซฟๆก่อนละกัน"เอออเดลนายเคยมีแฟนไหม???"เขาชะงักพร้อมกับตอบว่า"อยากรู้ไปทำไม?"เขาถามฉันกลับมา ฉันเลยตอบไปว่า"ก็แค่อยากรู้" เขาคงไม่คิดหรอกมั้งว่าที่ฉันถามเรื่องนี้เพราะอยากรู้คดีง่ายๆเลยคือฉันสนใจเป็นพิเศษเลยละ "ก็ต้องมีอยู่แล้วละ ใครไม่เคยมีมั้งละหรือมีแค่เทอหรอมาเบล"

"นี่นายจะดูถูกฉันเกินไปแล้วนะ เห็นงี้ฉันอะนะมีแฟนที่เพอร์เฟคกว่านายเยอะ"

"อะไรกันมีคนเพอร์เฟคกว่าฉันอีกหรอเนี่ย55555"หมอนี่ชักจะหลงตัวเองมากไปละหมั่นไส้ชะมัดเลยอีตาบ้า

"หลงตัวเองเหลือเกิน เลิกนอกเรื่องได้ละว่าแต่แฟนเก่านายใครหรอแล้วเลิกกกันทำไม?"ฉันอเดลก็จ้องมาที่ฉันพร้อมกับท้าวคาง "อยากจะรู้อะไรกันแน่ ถ้าเป็นเรื่องคดีละก็อย่ายุ่งจะดีกว่า"ทำไมกันละเขารู้งั้นหรอว่าฉันจงใจถามถึงคดี แล้วทำไมละทำไมฉันยุ่งไม่ได้ทำไมละทำไมกัน "ทำไมละทำไมถึงปิดบังฉันละอเดลมันเรื่องอะไรกันแน่นายปิดความลับนี้ไปจนตายไม่ได้หรอกนะ"

เขาเดินมาหาฉันๆจึงเดินถอยห่างจนชนกำแพง "ถ้าปิดความลับไม่ได้ละก็ฉันก็จะปิดชีวิตเทอดีไหมละ" เขาจับคอของฉันเหมือนจะบีบมันแต่เขาไม่บีบ หรือว่าเขากำลังจะฆ่าฉันหรือว่าตอนนนี้ฉันกำลังจะตาย ฉันหลับตาพร้อมกับพูดว่า"เอาสิจะฆ่าฉันก็ได้นะเอาเลยตามสบาย ถ้ามันทำให้นายรู้สึกดีขึ้นทำเลย เอาสิ ฉันก็ท้อเหมือนกันที่พ่อแม่ของฉันต้องตายฉันยังอยากให้ท่าน2คนอยู่กับฉันไปนานๆแต่มันเป็นไปไม่ได้และก็มีทางนี้ทางเดียวที่ฉันจะได้อยู่กับท่านเอาเลย"เขาเดินออกห่าง ฉันจึงลืมตาขึ้น เขาหันหลังให้กลับฉัน "หึหึฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เทอนี่มันแปลกคนจิงๆคนตายอะนะตายไปก็ไม่มีความสุขหรอกนะ ตายไปก็อาจจะได้อยู่ด้วยกันแต่จะมีความสุขหรอแล้วคิดหรอว่าความสุขมันเป็นความสุขจิงๆ"เขาเสียงสั่นมากแต่เขายังคงหันหลังให้ฉัน"มันอาจจะไม่เหมือนความสุขแบบตอนยังมีชีวิตหรอกแต่ฉันคิดว่ามันคงสบายใจที่ได้อยู่กับคนที่รักไง ที่ฉันถามถึงคดีอะไรต่างๆฉันไม่ได้จะเอาไปเปิดเพยให้ใครรู้หรอกนะ ฉันไม่มีรสนิยมอย่างงั้นอยู่แล้ว ฉันก็แค่อยากจะช่วย"

"เทอจะช่วยอะไรฉันได้ แฟนเก่าฉันอะชื่อชาล็อต ชาล็อตเทอไม่ได้สวยเหมือนเทอหรอกนะมาเบลแต่ชาล็อตมีเสนห์ เทอนิสัยดี เทอเฟรนลี่ เทอบริจาคเงินที่เทอเก็บสะสมมาทั้งชีวิต บริจาคให้รร.ที่กำลังจะโดนทุบชาล็อตไม่ใช่คนรวย แต่เทอใจดี ใจกว้าง ฉันตกหลุมรักชาล็อตมาก ฉันไม่สนใจเลยว่าใครจะสวยรวยกว่าชาล็อต เพราะชาล็อตหน่ะคือคนที่ฉันรัก เราคบกันมาเป็นปีๆ วันที่ฉันจะขอชาล็อตแต่งงาน ฉันก็เจอชาล็อตในสภาพที่ไม่มีชีวิตอีกแล้วกลายเป็นศพ น้องฉันก็โดนใส่ร้ายว่าเป็นคนฆ่าชาล็อต ฉันไม่เชื่อหรอกแต่ก่อนอลิสอะพูดได้ไอเลวนั้นมันทำอะไรกับน้องสาวฉันๆก็ไม่รู้ ฉันปกป้องใครไม่ได้เลยทั้งชาล็อตทั้งอลิส เทอจะช่วยฉันยังไงละ"เขาหันหลังให้ฉันเหมือนเดิม ฉันช็อคเล็กๆนะ ฉันคิดว่าเขาคงแย่กว่าฉันหลายเท่าเลย นับว่าฉันโชคดีที่อเดลรับฉันไว้ ฉันเงียบไว้จะดีกว่า "......."

                                "งั้นเทอช่วยอะไรฉันทีสิ"

                                 "อะไรละ???"

   หมอนั้นหันหลังมาพร้อมน้ำตาจากคนที่ดูเท่ดูหล่อดูเข็มแข่งกับกลายเป็นคนที่อ่อนแอ

"มาเบลเทอช่วยชาล็อตที ช่วยหาไอเลวที่ฆ่าชาล็อตได้มั้ย" ฉันตาค้างเล็กๆนะ ตกใจอยู่เหมือนกัน

"ฉันไม่ใช่นักสืบหรอกนะ แต่ฉันก็จะช่วยชาล็อตเอง เลิกร้องไห้ได้แล้วฉันจะช่วยสุดฝีมือเลย" ฉันยิ้ม แล้วเดินออกจากห้องไป ยังไงก็เทอะฉันต้องช่วยอเดลให้ได้!!

           "มาเบลเทอนี่บ้าจิงๆ (ยิ้ม)"

จบแล้วคะติดตามได้อีกวันนี้เนี่ยแหละตอนนี้ขอพักมือก่อนมือหงิกแล้ว555เขียนผิดเยอะหน่อยนะค่ะ เดียวจะแก้ให้ที่หลังนะค่ะ ig:manshata_ อยากรู้อะไรก็อินบล็อกมาเลยนะ