enigma in his home.

"ขออนุญาติเข้าไปนะค่ะ"เมื่อฉันพูดแบบนี้เสร็จฉันจึงได้เปิดประตู "เธอคือมาเบลสินะ" ฉันพบผู้ชายที่ตัวสูงมากดูดีและดูเท่ดูสุขุมมาก เขากำลังจ้องมองมาที่ฉัน "เออใช่ค่ะ แล้วคุณคืออเดลรึป่าว??" หมอนั้นดูชิลมากนั้งกินกาแฟบนโซฟาต่างจากฉันที่กังวลว่านายจะเป็นตาแก่ที่ไหนได้ตรงข้ามกับที่คิดไว้เลย "ใช่ ฉันคืออเดล มานั้งนี่สิ"เขาเรียกฉันไปนั้งบนโซฟาฉันเลยไม่คิดจะรออะไรแล้วละรีบนั้งสิรอไร "เธอนี่ตัวจริงนี่น่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย"ฉันควรดีใจรึป่าว??หุหุอย่ามาอ่อยซะให้ยากฉันไม่ไว้ใจใครง่ายหรอกยะ เชอะ "คุณก็ต่างจากที่ฉันคิดไว้นะค่ะ"

                         "ทำไมหรอคิดว่าผมเป็นตาแก่วัย40หรอคับ??"

                         "ป่าวคะ"เอิ่มอันที่จริงอยากตอบว่าใช่อะนะ "กาแฟมัั้ยคับ??"หมอนั้นยื่นกาแฟมาให้ "ไม่เป็นไรค่ะ" ถึงฉันจะง่วงก็เทอะกลัวว่าหมอนั้นจะวางยาฉันไม่รู้จักเขามาก่อน ห้ามรับของจากคนแปลกหน้านะเด็กๆ555 "เอาเทอะครับ ผมไม่วางยาคุณหรอก"

                 "ค่ะ...."บางที่ฉันก็คิดนะว่าอีตาอเดลเนี่ยอ่านใจคนได้รึป่าวเนี่ยรู้ทันไปหมดว่าคิดอะไร 

"คุณคงจะอึดอัดใช่ไหม??ที่ต้องมาแต่งงานตอนอายุ16เนี่ย แต่เชื่อใจผมได้นะผมไม่ทำอะไรคุณหรอก ส่วนห้องคุณหนะผมเตรียมให้คุณแล้ว"

"อ้าว ฉันไม่ต้องนอนห้องเดียวกับคุณหรอ??" ที่ฉันถามอย่างงั้นฉันไม่ได้อยากนอนกับตานั้นนะแค่สงสัยอย่าคิดไกลดิ   "ทำไมหรอครับหรือว่าอยากนอนกับผม?"

             "..."

             "ล้อเล่นหน่ะครับ"

ฉันจะอยูที่นี่ได้รึป่าวนะฉันต้องทนอยู่ที่นี่นานแค่ไหนแล้วว่าที่สามีคนนี้จะเป็นคนดีรึป่าวนะ คิดๆแล้วก็อดสงสัยไม่ได้เลยว่าบ้านใหญ่โตขนาดนี้มีแค่เขากับพ่อบ้านของเขาจริงหรอและพ่อแม่ของเขาหละ แล้วทำไมเขาถึงออกตัวกับพ่อแม่เราว่าอยากแต่งงานกับเราหละมีเรื่องที่ฉันสงสัยอยู่เยอะมาก 

              "กำลังคิดอะไรอยู่หรอครับ?"

              "ปะ...ป่าวค่ะ"นึกยังไงมาถามเนี่ยว่าคิดอะไรอยู่หมอนี่อ่านใจคนได้รึป่าว

               "คุณคงเหนื่อยมากแล้ว ตามผมมาที่ห้องละก็ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณแล้วนะ ตามสบายไม่ต้องเกรงใจคิดว่าบ้านนี้เป็นบ้านเทอเลยละกันนะมาเบลแต่ผมขออะไรอย่างนะห้ามไปตรงหลังบ้าน"ทำไมมหละะะทำไมห้ามมันมีอะไรหรอถึงห้ามไหนบอกว่าบ้านนายก็เหมือนฉันไง"มันมีอะไรหรอถึงห้ามไป"ด้วยความสงสัยฉันจึงถามเขาจะคิดว่าฉันสอดรึป่าวนะ???  "ผมบอกห้ามก็คือห้าม!!!"เย้ยยทำไมต้องตะคอกใส่ด้วยอะมันมีอะไรกันแน่วะถามแค่นี้เองตานี้เพี้ยนรึป่าวเนี่ยตอนอยู่ในห้องยังดีอยู่เลย"...."ฉันก็ได้แต่เงียบ เพราะตกใจและสงสัยไปพร้อมๆกันเขาเดินนำฉันไปเรื่อยๆและก็หยุดอยู่ที่หน้าห้องและก็เปิดประตู "นี่ห้องคุณตอนเย็นผมจะให้แม่บ้านมาตามคุณนะ" คนอะไรวะเนี่ยเจ้าอารมณ์ชะมัดเลย"ค่ะ..." 

                สักพักหมอนั้นก็เดินมาหาฉันและก็มาหอมแก้มของฉัน พร้อมกับพูดว่า "เจอกันอาหารเย็นนะมาเบล ขอโทดที่ตะคอกใส่นะ" แล้วหมอนั้นก็เดินออกไป เย้ยยยยยยยยยไหนบอกจะไม่ทำอะไรไงอะไรของหมอนี่วะเนี่ย     ยังไงก็เทอะจัดของก่อนแล้วกัน       เอ๊ะ!จะว่าไปในห้องมีแต่ของที่ฉันชอบหมดเลยไม่ว่าจะหนังสือ ดอกไม้ เฟอร์นิเจอร์ต่างๆฉันชอบหมดเลยแถมยังมีเสื้อและเครื่องแต่งหน้าเต็มไปหมดเลย แต่จะว่าไปเสื้อผ้ากับเครื่องแต่งหน้าเป็นแบรนที่แพงเลยรู้สึกจะหลักหมื่นเลยมั้งฉันอยากจะได้มานานละ ชิ!!!แล้วไงละคิดจะซื้อฉันด้วยเงินหรอฝันไปเทอะยะ!!! "เมี๊ยว เมี๊ยว"

"อะมีแมวด้วย ไหนๆมาดูหน้าชัดๆหน่อย"ฉันพบกับแมวตัวสิดำที่อยู่ตรงเตียงของฉัน ฉันจึงเดินไปหามัน "เอะ!ทำไมตาแกสิขาวข้างสีฟ้าข้าง.....ตาบอดสินะต่อไปนี้แกเป็นเพื่อนฉันนะชื่ออายแล้วกัน"หลังจากนั้นฉันก็อุ้มแมวมานอนที่เตียง "เอาหละไหนๆก็จัดของเส็ดแล้วววงีบซักหน่อยก็ดี"และฉันก็ค่อยๆหลับตาด้วยความเหนื่อย......

                                     ผ่านไป4ชม.

"ก็อก ก็อก ก็อก คุณมาเบลค่ะได้เวลากินข้าวละค่ะ"

"...................."

"คุณมาเบลค่ะ"

"ห๊ะ!!!คะ!!!ว่าไงคะ"ฉันสะดุ้งตื่นเมื่อโดนคุณแม่บ้านปลุก "นายท่านเรียกให้ทานข้าวเย็นค่ะ"

"อ่อค่ะสักพักเดียงลงไปนะค่ะ"นึกว่าอะไรที่แท้ก็กินข้าวเย็นนี่เองเอาหล่ะล้างหน้าก่อนแล้วกัน แล้วค่อยลงไป 

เมื่อฉันล้างหน้าเส็ดก็เดินไปที่ห้องกินข้าว(กว่าจะหาเจอ)

"ขอโทดที่มาช้านะค่ะ"

"ไม่เป็นไร ทำไมมาช้าจังคับคงไม่ได้หลงใช่มั้ย"รู้สึกอีตาอเดลจะรู้ไปซะทุกเรื่องเลยนะ"ป่าวค่ะ"ใครจะกล้าบอกละว่าเดินหลงบอกก็อายน่ะสิ สักพักฉันก็เหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักนั้งข้างๆอเดล "ใครหรอค่ะผูัหญิงที่นั้งข้างๆ"ฉันถามอเดล "น้องสาวฉันอลิสอายุ13 เทอไม่ยอมพูดกับใครเลยไม่รู้ว่าเพราะอะไร"

เห้อออน่าสงสารชะมัดเลยเด็กหน้าตาน่ารักแบบนี้พูดไม่ได้    "เออคืออเดลฉันขอเอาอาหารไปให้แมวตัวสีดำได้มั้ย??"

         "ชอบมันหรอ??"

         "มันเป็นเพื่อนของฉัน ทำไมคะเลี้ยงไม่ได้หรอ??"

         "ถ้าชอบก็เลี้ยงไป ไม่ว่าคุณชอบอะไรผมจะหาให้คุณเอง"

          "ขอบคุณค่ะ ^_^"

เมื่อกินมื้อเย็นเสร็จฉันก็ขึ้นมาบนห้อง แล้วก็เอาอาหารให้แมว "อะนี่กินเยอะๆนะจะได้โตไวๆ"จากนั้นฉันก็เดินไปที่โน็ตบุ๊คของฉัน มีบางอย่างที่ฉันสงสัยเยอะมากเกี่ยวกับตัวอเดล ฉันจึงค้นประวัติจากทางเน็ต "เย้ยยยทำไมข้อมูลเกี่ยวกับตาอเดลเยอะขนาดนี้เนี่ย"เอาข้อมูลพื้นฐานก่อนละกัน "โห้ตานี่ชอบบริจาคเงินให้เด็กกำพร้าด้วยแหะไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นคนใจบุญ" เอ๊ะ!แล้วเว็บนี้มันทำไมลึกลับจังวะ ฉันจึงเข้าไปดูและอ่านไปสักพัก "เห้ยยย!!!มีคดีฆ่าตากรรมด้วย แล้วมันทำไมเนี่ยอเดลเกี่ยวไร" (เมื่อ1ปีก่อนแฟนของอเดล ริช ถูกฆาตากรฆ่าอย่างเลือดเย็น จับคนก่อเหตุไม่ได้ คาดว่าเป็นน้องสาวของคุณอเดลคือ อลิส ริช. ) "เย้ยย..เรื่องจริงรึป่าวเนี่ย หรือข่าวปลอม??แล้วแฟนตาอเดลใครกันเนี่ยหรือว่านี่เป็นเหตุที่ไม่ให้ไปสวนหลังบ้าน??"

ติดตามตอนต่อไป.......

อ่านแล้วงงขอโทดนะค่ะพยายามเขียนให้เข้าใจสุดแล้ว ถ้าแต่งไม่สนุกขอโทดนะค่ะจะพยายามเขียนให้สนุกที่สุดนะค่ะ อัพทุกวันนะค่ะว่าง55555 ตอนหน้าคาดว่าน่าจะมีตัวละครตัวใหม่เป็นผู้ชาย ติดตามไอจีได้นะค่ะ ig:manshata_