สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

สรุปแล้วเมื่อวานไปดูคอนโดจริงแต่ผมคิดว่าไม่อยากรบกวนเงินพ่อ..เลยขออยู่หอนักกีฬาแล้วกันผมเริ่มชินแล้วแต่ผมมีข้อสัญญากับพ่อว่าถ้าพ่อว่างเมื่อไหร่ให้มาหาผม
 
" ไอ้เลโอ..มึงมาตาเหมือนหมีแพนด้าเลยนะ"ผมเห็นมันเดินมาหน้าอิดโรยมาก
" อืมม..." ไอ้เลโอมันไม่พูดอะไรมาเดินเอากระเป๋ามาวางไว้ที่โต๊ะโดยที่ไม่พูดไม่จากับใคร 
นั่นไงไอ้ตัวต้นเรื่องก็มาด้วย ผมคิดว่านะไอ้ชินน่าจะมีส่วนทำให้ไอ้เลโอไม่ได้นอน " ไงชิน"
" ไอ้เลโอมาไม่รอนะมึง" ผมเป็นเหมือนอากาศกับไอ้ชินเลย  เท่าที่ผมจำได้ผมพึ่งทักไอ้ชินไป
" ทำไมกูต้องรอ" ไอ้เลโอมันตอบไอ้ชินแล้วมันลุกเอาเก้าอี้มานั่งข้างผมแล้วมาเกาะที่แขนผมเอาหัวมาซบ...ผมว่ามันแปลกนะเนี้ย
" มึงมีไรว๊ะเลโอ" ผมพูดพร้อมกับลูบหัวไอ้เลโอปานเจ้าของลูบสัตว์เลี้ยง
" ไอ้ชิดนี่ย์ เอามือมึงออก"ไอ้ชินเห็นว่าผมลูบหัวไอ้เลโออยู่มันคงเกิดการอิจฉาขึ้นมา
" มึงเป็นบ้าอะไรไอ้ชิน" ไอ้เลโอรำคาญไอ้ชินจนต้องย้ายที่กลับไปนั่งที่เดิม
" ไอ้ชิดนี่ย์" ความวัวยังไม่ทันหายความควายเข้ามาแทง โจทย์ผมมาแล้ว
" อะไรไอ้ภัทร"มันเลื่อนเก้าอี้ที่อยู่ข้างหน้าผมออกนั่ง
" มึงทำไมต้องย้ายออก...มึงไม่ย้ายได้ไหม "
" ทำไมแต่ก่อนมึงก็อยากอยู่คนเดียวนิ"
"นั่นมันเมื่อก่อนแต่ตอนนี้กูชินอยู่กับมึง" ผมไม่ย้ายออกหรอกเพราะมันอยู่ฟรีจะได้ช่วยประหยัดเงินด้วย แต่เพราะผมหมั่นไส้มัน
" กูตัดสินใจแล้ว"
" ไอ้ชิดนี่ย์" ผมก็ขำดีที่มันดูอ้อนๆ
" ชิดนี่ย์...ไปกินติมกันไหม" แต่ตอนนี้ที่น่าสงสารไม่ใช่ไอ้ภัทรแต่เป็นไอ้เลโอ
" อืม"
เมื่อพวกผมตกลงกันแล้วกับไอ้เลโอว่าเรียนเสร็จจะไปกินหนมหวนนกัน..รู่สึกเพลียๆเลยจะไปเติมของหวานสักหน่อย
ผมกับไอ้เลโอมาถึงร้านบิงซูที่ผมอยากกินในตอนนี้ พี่สาวคนสวยยื่นเมนูให้ผมและพร้อมที่จะมารับออเดอร์
" เลโอมึงเอาไร"ในฐานะที่มันเศร้าๆเหงาหงอยผมเลยให้มันเลือก
" มึงเลือกเลย  มึงเอาอะไรก็เอายกเว้นชาเขียว"
" งั้นผมเอา บิงซูนมสดครับและน้ำโกโก้"
" ค่ะ"
" พี่ครับๆไม่เอาโกโก้เปลี่ยนเอาอิตาเลี่ยนโซดาแล้วกันเอาลิ้นจี่นะครับ"
" ค่ะ..แค่นี้ใช่ไหมค่ะ "
" ครับ"
 
พี่สาวคนสวยรับออเดอร์เสร็จแล้วที่จริงผมมีไปอีกนะเลยสั่งนิดเดียว...จริงๆบิงซูสายไหมก็อยากกิน
" โทษทีนะเลโอที่กูเปลี่ยนจากโกโก้เป็นอิตาเลี่ยนโซดา"
" อืม"
" มันจะได้ไม่ต้องเลี่ยนเกินไป"
" ตามนั้น"
" วันนี้มึงมีอะไรจะพูดกับกูป๊ะ..วันนี้มึงดูซึมๆนะ"
" ไม่มี "
" บิงซูได้แล้วค่ะ"
" โอเครๆ...ไม่มีก็ไม่มี " ผมคิดว่าเมื่อไหร่ที่ไอ้เลโอมันพร้อมที่จะพูดเดี๋ยวมันคงพูดมาเองแหละ
" พวกมึงกูนั่งด้วย" พวกมันมาตอนไหนว๊ะทไมผมไม่รู้ แถมยังถือของกินมาที่โต๊ะพวกผม
" ถ้าพวกกูไม่ให้นั่งก็คงไม่ได้พวกมึงนั่งแล้ว" ไอ้ภัทรมันนั่งเก้าอี้ข้างๆผมส่วนไอ้ที่ติดสอยห้อยตามกันมาคือไอ้ชินนั่งข้างไอ้เลโอ
"อ๊ะนี่มึงกินกับไอ้เลโอ"ไอ้ภัทรมันเลื่อนบิงซูผมกับน้ำไปให้ไอ้ชินกับไอ้เลโอซึ่งพอไอ้ชินมา   ไอ้เลโอก็หงอยเหมือนเดิม
" อะไรของมึงไอ้ภัทร"
" ก็มึงกินกับกูไง "มันผลักบิงซูสตรอเบอร์รี่มาให้ผม
" ไม่ถามกูซักคำ"
" กินๆ"
ผมเริ่มลงมือตักกินเลยแล้วกัน เพราะช่วงนี้ผมกระหายของหวานมาก แต่ผมก็ไม่วายที่จะมองคนที่นั่งฝั่งตรงข้างผม
" เลโอมึงไม่สบายป๊ะ" ผมเห็นไอ้ชินเอามือไปแตะหน้า แตะหน้าผากไอ้เลโอ
" สบายดี"ไอ้เลโอตอบเสียงนิ่งๆและยังดันมือไอ้ชินออก
อยู่ๆไอ้เลโอก็ลุกพรวดขึ้น " กูกลับละ"
" โอเครกูกลับด้วย" ผมกะจะลุกตามเลโอแต่ไอ้ภัทรดึงแขนผมไว้
" มึงให้ไอ้ชินตามไป..มึงอยู่กับกู"ผมจำต้องนั่งกินต่อ
ผมนั่งลงตามเดิมเพราะผมเองก็รู้ว่าชินเป็นต้นเหตุให้เลโอเป็นแบบนี้
" ไอ้ภัทรทำไมมึงกินแบบนั้นว๊ะ"
" ทำไมกูชอบกินจากข้างล่าง "มันตักบิงซูจากด้านล่างมันบ้าหรือเปล่า
" มึงกินแบบนี้ข้างบนด็พังลงมาสิ"
" แบบนี้ปะ"มันเอาช้อนมันพังบิงซูผมลงมา
" ไอ้ภัทร"ผมพูดอะไรไม่ออก
" กูหิวน้ำ"ผมยังไม่ทันหยิบน้ำที่อยู่ข้างผมให้มันแต่มันเอื้อมมือมันมาหยิบทำให้หน้าผมกับหน้ามันใกล้กัน
"มึงบอกกูก็ได้" ผมรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวยิ่งหน้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง
" ชิดนี่ย์..มึงดูใกล้ๆน่ารักมากเลยมึงรู้ตัวป๊ะ"ผมบอกเลยว่าใจผมเต้นแรง ผมได้แต่ก้มหน้าตักบิงซูเข้าปาก ก็ผมเขินจริงๆนิ
" ชิดนี่ย์" ไอ้ภัทรมันจับมือผมที่กำลังจะตักบิงซูเข้าปากมัน มืออันไม่รักดีก็ดันไม่ปฏิเสธ
" เป็นบ้าอะไร...กูจะกิน"
"เลอะหมดแล้ว" ไอ้ภัทรไม่เพียงแต่พูดแต่มันเอาทิชชู่มาเช็ดปากผม
....... ผมอึ้งเลย
" ไม่ใช่เด็กๆแล้วมึง"
ผมเอามือหยิบทิชชู่จากไอ้ภัทร " กูเช็ดเอง "
เมื่อผมก็หยิบแก้วน้ำเพื่อจะมาดูด
 " กูดูดหลอดนั้นแล้วนะมึง  มึงจะจูบกูทางอ้อมเหรอ"
" บ้าละ"ผมเปิดฝาแก้วแล้วกระดกกิน
" ทำไมมึงกินแบบนั้นว๊ะ"
" กูชอบกินน้ำแข็ง"ผมก็หยิบน้ำมากินอีกรอบและเคี้ยวน้ำแข็งให้มันดู
" กูยอมๆ..แล้วกลับบ้านเลยป๊ะ"
" อืม"
...........
ชินพูด
ผม งง กับไอ้เลโอทั้งวันผมไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้มันโกรธ
 
ตึ๊ง
โทระ : ไอ้ชิน..ทำไมมึงปล่อยไอ้เลโอมากินเหล้าคนเดียวว๊ะ
ชิน:มันไปคนเดียวเหรอ
โทระ : มากับสาวสวยสองคน
ผมคิดว่าน่าจะเป็นอินแล้วผู้หญิงอีกคนละคือใคร ไม่ได้การแล้วผมจะต้องไปขัดขวาง ผมจะไปคนเดียวก็ไม่ได้   จำต้องชวนไอ้ภัทรกับชิดนี่ย์ด้วย
ผมใช้เวลาประมาณ30นาทีก็ถึงร้านเหล้าแหละที่ไอ้โทระมันรู้เพราะร้านนี้เป็นร้านของพี่ชายมันถ้าเป็นร้านอื่นเหรอเขาไม่ให้เข้าหรอก
" อ้าว..ชิน..ทางนี้ " ผมนึกแล้วเชียวว่าต้องเป็นอิน   อินยกมือเรียกผมอีกคนชื่อแจงแต่เขาดูลเลโอดีมากเลย
" มาไม่ชวนกูเลยนะ" ไอ้เลโอมันก็เงียบไม่พูดไม่จามีแต่กินท่าเดียว
" ขอโทษนะพอดีเรากับแจงชวนมาเองแหละ "อ๋อ...ผู้หญิงอีกคนชื่อแจงนี้เองสวยพอๆกับอินเลย
" หวัดดีแจง"ผมทักทายผู้หญิงอีกคน  อยากบอกว่าเขายิ้มน่ารักมาก
" หวัดดี  เออ..อินพาไปเข้าห้องน้ำหน่อย"
ผมเห็นสองคนนั้นไปเข้าห้องน้ำผมก็เปลี่ยนที่นั่งไปนั่งข้างๆเลโอ
"เลโอ..กูบอกมึงแล้วนิ.. "
" กูก็ไม่ได้ยุ่งกับอินนิ..กูเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน"ผมพูดยังไม่ทันจบไอ้เลโอก็สวนมาก่อน
" ไม่ใช่เรื่องนั้น"
" มึงไม่ต้องเป็นห่วงที่อินจะมายุ่งกับกูหรือชอบกูเพราะอินไม่มีทางทำร้ายเพื่อน"มันท่าทางน่าจะเริ่มมึนๆแล้ว
......
" เพราะแจงกำลังจีบกู " ผู้หญิงอะไรแรงส์เบอร์นี้
" ห๊ะ"
" มึงสบายใจได้" ไอ้เลโอตบไหล่ผม..มันบอกให้ผมสบายใจยิ่งหนักใจกว่าเดิมอีก
" อ้าว..ชิดนี่ย์เพื่อนรัก"
" พอดีเราเห็นภัทรกับชิดนี่ย์ เราเลยชวนมานั่งด้วย"
การกินเหล้าครั้งนี้สนุกสนานเพลิดเพลินกันผมเองก็แปลกดีที่ผมรู้ว่าแจงชอบเลโอ ผมก็คอยขัดขวาง พวกเรากินเหล้าจนจวนเวลาได้กลับแล้วสรุปคนที่เมาคือชิดนี่ย์กับเลโอ
ไอ้ชิดนี่ย์ก็แสดงความรักกับเพื่อนมากเกินไปหน่อยเดี๋ยวชนเดี๋ยวชน
" พอแล้วชิดนี่ย์ "ผมเห็นไอ้ภัทรมันยังคอยห้ามไอ้ชิดนี่ย์  ไอ้ชิดนี่ย์ยังฟังแต่ไอ้เลโอนิสิไม่ฟังผมเลย
" งั้นเรากลับกันเลยนะ"
ทุกคนต่างทยอยกลับตอนแรกแจงจะไปส่งเลโอเพราะแจงให้คนขับรถมาส่ง แต่ผมบอกเดี๋ยวให้มันส่างเมาก่อนจะพากลับเอง ทำให้อินกับแจงกลับพร้อมกัน
ผมกับไอ้เลโอมารอรถแท๊กซี่อยู่ตรงป้ายรถเมล์สภาพไอ้เลโอเมาหนักมากมันถึงขั้นซบไหล่ผม
แต่แล้วความเมามันของมันบวกกับความง่วงจัดมั้งเพราะนั่นมันก็ดึกแล้วทำให้มันเปลี่ยนท่าจากซบไหล่มาหนุนตักผม
" เลโอทำไมมึงทำแบบนี้ว๊ะ กูเป็นห่วงมึงมากรู้ป๊ะ"ผมก้มลงกระซิบที่ข้างหูมันเบาๆ
สงสัยมันคงเมามากจริงๆผมปล่อยให้มันหลับ รถแท๊กซี่ผ่านไปหลายคันแล้วผมไม่กล้าปลุกมัน
ผมเห็นมันนอนแบบนี้น่ารักดี ผมสังเกตุดูว่ามันปลอดคนผมค่อยๆก้มลงเพื่อที่จะจูบปากมัน หน้าผมกับหน้ามันตอนนี้ใกล้กันมาก ใจผมเต้นแรง ปากผมจะถึงปากมันอยู่แล้วแต่พี่รถยนต์เจ้าปัญหาก็บีบแตรเสียงดังเชียว
" มึงทำไรอะ" ทำให้ให้เลโอตกใจสะดุ้งตื่นแต่ยังดีที่ผมเอาหน้าออกจากมันแล้ว
" เปล่า...เดี๋ยวรถก็มา  กลับกันเถอะ" ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ก็พูดได้แค่นี้แหละ
ผมกับไอ้เลโอนั่งรถกลับแต่ไอ้เลโอก็ไม่วายหลับซบไหล่ผมอีก แต่จะว่าไปผมเกลียดเจ้าของรถคันที่บีบแตรฉิบหายเลย ผมเริ่มค้นพบแล้วว่าผมชอบไอ้เลโอไม่อยากให้มันไปยุ่งกับใครแม้แต่ได้ชิดนี่ย์