กุหลาบซ่อน...หนาม

       (ณ บ้านหลังใหญ่แถวชานเมือง

              "เห้อ...วันนี้เหนื่อยจัง แถมยังเจอเรื่องวุ่นวายทั้งวันเลยอ่า นายประหลาดคน           นั้น...เป็นไงบ้างก็ไม่รู้ ท่าทางจะรวยใช่เล่นนะนั้น ใส่เสื้อผ้ายี่ห้อดังซะด้วย แต่... วันนี้เราทำบ้าอะไรไปก็ไม่รู้ น่าอายจริงๆเลยย  5555 ยัยดาหลาเอ้ยย เนื้อตัวเหม็นหมดแล้ว งั้น..ไปอาบน้ำให้สบายตัวก่อนดีกว่า อยากกอดแม่ ถึงจะไม่ใช่แม่แท้ๆก็เถอะ แต่ท่านก็เลี้ยงเรามา"   (พรึบ ไฟดับจนมืดสนิท) " ว้ายยยยยย ว้ายยยยย ช่วยด้วย ช่วยด้วย ฮือ ฮือ ฉันกลัวความมืดอ่าา..มองไม่เห็นอะไรเลย แม่ พี่ธีร์  ช่วยด้วย

                      ( มือใครสักคนที่คุ้นและอบอุ่นมาจับมือเราไว้)

  " ยัยดาหลา ขี้แย..อีกแล้ว ไม่เปลี่ยนจริงๆนะเธอเนี้ย ขี้กลัว..เหมือนเดิม" ธีร์

  " พี่ธีร์ หยุดแกล้งได้แล้ว ดาหลากลัวจริงๆ เอ่อ แล้วไม่ต้องมาจับมือดาหลาด้วย ไม่ใช่เด็กแล้วพี่ธีณ์ "        ดาหลา       

  ( พรึบ ไฟได้เปิดขึ้น แม่ ที่ร้องเพลง..และ ถือ เค้กวนิลลาคาราเมล ที่ฉันชอบกิน..)

 " เห้ยย วันนี้วันเกิด ดาหลาเหรอ ทำไมดาหลาจำไม่ได้ละคะ... " ดาหลา

 " ดาหลา...ลูกอะทำงานมากเกินไปแล้ว จนลืมแม้กระทั่งวันเกิดตนเอง ดูสิ ผอมมากเลยลูกอะ เดี๋ยวก็ไม่สวย ไม่มีใครมาจีบหรอก..ลูก " แม่

 " เอ่ออ...555 แม่ละก็ " ดาหลา

 " 5555 ดาหลา เนี้ยนะ จะมีคนมาจีบครับแม่ ผอมก็ผอม ขี้แย ขี้กลัว แถม ขี้อาย เนี้ย...นะ " ธีร์

 " พี่ธีร์ อ่าา ชอบแกล้งอยู่เรื่อยเลย..." ดาหลา

 " พอๆทั้งสอง เค้กเน่าแล้วเนี้ย...มาๆนั่งกินกันให้พร้อมหน้า...พร้อมตา ทั้งสองคนเลย" แม่

" ดาหลารักแม่ที่สุด ขอบคุณนะคะ" ดาหลา

 " พี่ก็เลี้ยงเธอมาน่าา...กราบกูเดี๋ยวนี้เลยย 5555 ล้อเล่นๆ " ธีร์  

   ( ดาหลาทำหน้าบึ้งใส่พี่ธีร์) 

   ( ธีร์ ยิ้มสะใจ ที่แกล้งน้องสาวได้สำเร็จ แต่...ก็น่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง  ธีร์  เริ่มหน้าแดงและใจเต้นขึ้นมา)

 " เป็นอะไรอีกแล้วเราเนี้ยย...สงสัยคงป่วยแน่ๆเลยย..." ธีร์  

               ดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงกล้าทำให้ดอกกุหลาบที่มืดมน แข็งแรงอีกครั้ง...

                                                                         ติดตาม กุหลาบซ่อน...หนาม