กุหลาบซ่อน...หนาม

                    
                    (บริษัทการค้าระหว่างประเทศ)
               "คุณรามินทร์ขาาาา..กลับมาแล้วหรือคะทำไมหน้าตาดูเหนื่อยๆจังละคะ จะรับชา หรือ กาแฟ ดีคะ? "      " นีรนุช เธอลืมไปเหรอ..ว่าฉันน่ะ ไม่ดื่มกาแฟ และ ชาด้วย "  อ๋อๆ... คะๆ..ค่ะ งั้น คุณรามินทร์ก็เตรียมตัวไปพบคูณท่านดีไหมคะ ท่านรออยู่ในห้องประชุมคะ " อืม...งั้นเธอช่วยนำสูทตัวนี้นำไปทิ้งและห้ามไห้ฉันเห็นมันอีกเด็ดขาด เพราะ สกปรกสิ้นดี " ขาาา ดิฉันจะนำไปทิ้งให้ไกลๆให้พ้นจากสายตาคุณมินทร์เลยคะ "  ดี งั้นไปล่ะ "  
              ( ห้องประชุม ) 
            "  ว่าไง มินทร์ วันนี้ที่ให้ไปสืบห้างสรรพสินค้าใกล้ๆเนี้ย เป็นไงบ้างลูก "  ก็เรื่อยๆครับ.....
  แต่คนเริ่มเข้าน้อยขึ้น ของที่ขายก็น่าเบื่อจำเจ  หึ...อีกไม่นานก็ต้องตกเป็นของเราอยู่ดีครับพ่อ พวกมันจะได้    ทรมาน และ ได้รับสิ่งที่มันทำกับเราไว้ไงครับพ่อ  โดยเฉพาะ...ไอ้ธีรกร ขอให้มันเจ็บปวดให้ถึงที่สุด..."
          "พ่อคิดว่า...เรื่องนี้มันนานแล้วนะลูก อย่าไปยุ่งกับพวกเขาเลยลูก พ่อแค่อยากได้ผืนที่นั้นเองเท่านั้น..
แก..โตแล้วนะ พ่อให้ความหวังแกมากๆ หวังให้บริษัทของเราจะเจริญก้าวหน้าที่สุด  รามินทร์   พ่อหวังว่าถ้าพ่อ..อยู่กับแกได้ไม่นาน แก จะเป็นคนที่สานต่อบริษัทนี้ต่อไป พ่อมั้นใจว่า..แกทำได้ "  "พ่อ..ผมจะพยายามที่จะทำให้บริษัทการค้าของเราเจริญก้าวหน้าและแซงคู่แข่งให้ได้  ผม..จะพยายามครับ "                                     
 
                                         พายุฝนที่แรงกล้าได้เหือดหายกลับเป็นหยดน้ำเล็กๆ...
 
                                   
                                                                             ติดตาม  กุหลาบซ่อน...หนาม