กุหลาบซ่อน...หนาม

               ( หน้าระเบียงชั้น 2 )
                              "ฉัน...คิดถึงพวกเค้าจังมี พ่อ แม่ พี่สาว ที่ฉันรัก อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันจัง แต่... มันก็เป็นแค่ความฝันล่ะนะ  หืม มันจบแล้วล่ะ"   ( ดาหลาที่กำลังพิงตัวกับระเบียง)
หยดน้ำเล็กๆที่ไหลรวมกันหนึ่งเดียวที่ไหลจากดวงตาที่แสนมีความหวังบางสิ่งบางอย่าง...อยู่
               "ดาหลา เธอมาทำอะไรตรงนี้น่ะ นี้มันกี่โมงแล้ว เธอจะต้องไปจัดทำบัญชีรายรับ-รายจ่ายของห้างวันนี้นะ ได้ยินที่ฉันพูดไหม" (ธีร์ หรือ ธีรกร ที่กำลังยืนมองตาเขม็งตรงหน้าดาหลา)
"ฉันขอโทษค่ะพี่ พอดี หน้าระเบียงชั้น 2 ลมแรงดีเลยมาตาก ลมหน่อยอ่ะคะ พี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะเรื่องบัญชีฉันทำเสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้วละ พี่กินอะไรหรือยังคะเนี้ย...ช่วงนี้พี่ดูเคลียดๆน่ะ พักบ้างก็ดีบ้างนะ  ฉันเป็นห่วง"  ทำไม..รู้สึกหน้ามันร้อนๆว๊ะ ใจเต้นแรงจัง ( ธีร์ ที่กำลังจับหน้าอก แล้วงง อาการที่แปลกประหลาดอยู่)     "ฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะพี่   งานช่วงนี้เยอะมากเลย อ้อ..........
พี่... ฉันทำขนมสอดไส้ของโปรดพี่ไว้ด้วยละ อย่าลืมกินนะอยู่ในตู้ ฉันไปล่ะ.....  ( เธอเดินออกไป)
                                 "ดาหลา ฉันขอบใจเธอมากนะ อยากจะ....ดูแลเธอตลอดไปจังแต่ก็นะ เป็นไปไม่ได้หรอก  เห้ยย คิดอะไรอยู่น่ะ นั่นน้องนะน้องสาวของเรา" ( ธีร์ที่กำลังตบหน้าตัวเองอย่างดังซ้ำๆกัน) .
            
                        ดวงอาทิตย์ที่ส่องระยิบระยับทำให้ดอกกุหลาบที่บอบบางสะพรั่งอีกครั้ง.....