[Jack Frost x Elsa]Tell me บอกคำว่ารักให้ฉันได้ยิน

     
 
     PUB CHIKEDA
 
 ร่างบางดูสง่างามกำลังเดินย้ายร่างมาเรื่อยๆจนถึงหน้าประตูทางเข้าผับ เธอเงยหน้าจ้องมองมันอีกครั้งก่อนจะเดินไปหยุดอยู่ที่ทางเข้าผับที่มีการ์ดร่างใหญ่ยักษ์สองคนยืนคุมอยู่
 เธอหยิบนามบัตรใบเล็กๆแล้วส่งให้การ์ด การ์ดคนหนึ่งรับนามบัตรของเธอขึ้นมาดูก่อนจะเลิกคิ้ว
"เชิญครับ" การ์ดทั้งสองพูดก่อนจะโค้งตัวลงเเล้วผายมือเป็นเชิงบอกให้เธอเข้าไปข้างใน เธอลอบยิ้มมุมปากก่อนจะเดินผลักประตูเข้าไปในตัวผับ เสียงเพลงดังกระหึ่มเข้าโสตประสาทของเธอทำให้เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย 
  'หายไปไหนกันนะ' เธอพยายามมองหาร่างคนใครบางคนที่เป็นคนชักชวญเธอมา ซึ่งเธอเองก็มาด้วยความเต็มใจเพราะอยากมาคลายเครียดบ้าง อย่างน้อยการมาเจอเขาคนนั้นก็อาจจะทำให้เธอมีความสนุกบ้างถึงจะน่ารำคาญไปหน่อยก็เถอะ
"มองหาใครอยู่งั้นเหรอ" เสียงกวนๆดังขึ้นจากข้างหลังเธอ เมื่อเธอหันหน้าไปหาต้นเสียงก็พบว่าเจ้าของเสียงนั้นคือ 'ฮานส์' คนที่เธอกำลังตามหาอยู่
"มองหานายนั่นแหละ ตาบ้าเอ้ย" หญิงสาวมองค้อนไปที่ชายหนุ่มก่อนที่ชายหนุ่มจะลอบยิ้มออกมา
"ฉันว่าเราไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่า พวกหนุ่มๆกลุ่มนั้นมองเธอตาเป็นมันเเล้ว" ชายหนุ่มพูดก่อนจะเบนสายตาไปมองกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายอีกโต๊ะที่มองมาทางหญิงสาวตรงหน้าเขา ซึ่งก็ไม่แปลกหรอกที่พวกนั้นจะมองมาที่เธอ ในวันนี้เธอเเต่งตัวด้วยชุดสีดำเกาะอกกระสีดำ กระโปรงสั้นเหนือเข่าขึ้นมาเล็กน้อย เสื้อกันหนาวสีดำที่คลุมไหล่ทับทำให้ดูดีขึ้นมานิดหน่อย ผมสีทองถูกเกล้ามวยขึ้นเผยให้เห็นต้นคอขาวจั๊วะ ใบหน้าสะสวยเเม้จะไม่ได้เเต่งเติมอะไรมากมาย รูปร่างสูงยาวหุ่นดี ทั้งสะโพกได้รูปอีก รวมๆเเล้วเธอทั้งสวยเเละมีเสน่ห์จนผู้ชายต้องมองจนเหลียวหลัง ไม่แปลกที่เขาเคยเเอบชอบเธอ.. เเต่สุดท้ายก็ได้รู้ว่าเธอมองเขาเป็นเเค่เพื่อนถึงจะอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยบอกเธอเลยว่าเขานั้นเเอบชอบเธอมานานขนาดไหน เพราะดูก็รู้ว่าเขาอกหักตั้งเเต่ยังไม่เริ่ม ก็สาวเจ้าเล่นไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีแฟน วันๆเอาเเต่เรียน พอโตมาก็ทำงาน เเถมยังเคยบอกอีกว่าเธอไม่เคยสนใจเรื่องความรัก เเม้เเต่เเฟนคนเดียวเธอยังไม่มี ที่สำคัญคือเธอช่างเย็นชา เหมือนคนที่ไร้ความรู้สึก จนได้รับฉายาว่า 'ราชินีน้ำเเข็ง' เเต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มีมุมที่อ่อนโยนมากๆเลย เพียงเเต่น้อยคนที่จะสัมผัสถึง
"จะยืนเหม่ออีกนานมั้ย รีบพาฉันไปนั่งซักที ปวดขาจะเเย่" เธอมองค้อนมาที่ชายหนุ่มอีกครั้ง
"โอเคๆ จะพาไปเดี๋ยวนี้แหละครับเลดี้" 
 
  ELSA TALK
 
ผ่านไปได้เกือบชั่วโมงฮานส์ก็พาฉันมาถึงโต๊ะที่เขาจองไว้ล่วงหน้า เเต่ถึงจะมานั่งตั้งนานก็เถอะ ฉันกลับสั่งเพียงเเค่น้ำเปล่าเเล้วมานั่งดูฮานส์ม่อสาว-_- สรุปนี่ฉันมาผ่อนคลายจริงๆน่ะเหรอ ถึงสถานที่นี้จะเป็นที่ที่วัยรุ่นเยอะเหมาะสำหรับมาหาความสนุกทั้งทางกายเเละใจก็เถอะ เเต่ทำไมฉันกลับรู้สึกไม่สนุกเอาซะเลยนะ
"จะนั่งอมทุกข์อีกนานมั้ยครับ นี่มาเที่ยวหรือมานั่งสำรวจผับ ร่าเริงหน่อยสิ" ฮานส์ส่งยิ้มกวนๆมาให้กับฉันซึ่งตอนนี้เขาผละออกจากสาวๆที่เขาม่อเเล้วหันมาคุยกับฉันเเทน 
"ก็ไม่เห็นมีอะไรให้สนุกสักนิด" ฉันพูดก่อนจะเบะปากเล็กน้อยเเละเอาน้ำขึ้นมาจิบ.. เเต่ก็ต้องพ่นมันออกมาเมื่อความรู้สึกที่สัมผัสกับลิ้นมันไม่ใช่น้ำเเต่เป็น...
ฉันหยิบเเก้วในมือมาดูให้ชัดเจนก็ต้องพบว่ามันไม่ใช่น้ำเปล่าอีกต่อไป เเต่มันคือแก้วเหล้า! 
"แค่กๆ!" ฉันไอออกมาเพราะสำลักเหล้าในปากพร้อมกับรีบควานหาผ้ามาเช็ดปาก
"เอ้าๆ ใจเย็นๆสิ" ฮานส์พูดก่อนจะยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉันอย่างรู้งาน ฉันรับผ้าเช็ดหน้ามาก่อนจะค่อยๆเช็ดปาก
"นี่เธอเบลอขนาดกินเหล้าเเทนน้ำเเล้วงั้นหรอ" ฮานส์พูดก่อนจะขมวดคิ้วเเล้วจ้องมองฉัน
"สงสัยฉันคงทำงานหนักเกินไป" ฉันกุมขมับเเล้วสบัดหัวสองสามรอบเป็นการเรียกสติคืน
"ฉันว่าเธอมีเรื่องสนุกๆให้ทำเเล้วหละ" 
"หื้อ.. อะไร"
"หันไปทางซ้ายเเล้วจ้องมองผู้ชายผมสีขาวให้ดีๆ"
ฉันหันไปทางซ้ายเเล้วพยายามมองหาก็พบกับผู้ชายผมสีขาว.. ผมสีขาวที่ฉันเคยเจอนอกร้านอาหารนั่นนี่นา!
"ฉันเห็นเขามองมาที่เธอนานเเล้วนะ" 
"จริงๆเหรอ?" ฉันถามฮานส์ด้วยความสนใจ เเต่เอ๊ะ.. ทำไมฉันต้องสนใจด้วยนะ กะอีเเค่คนมองมาทางฉันบ่อยๆ
"ไปหาเขาสิ รออะไรหละ" ฮานส์จับมือฉันให้ลุกขึ้นก่อนจะพาฉันลุกออกจากโต๊ะ
"เฮ้นี่! จะพาฉันไปไหนเนี่ย อ๊ะ!" ไม่ทันที่ฉันจะถามฮานส์ให้รู้เรื่องฮานส์ก็ปล่อยมือฉันเเละจากนั้นฉันก็โดนวัยรุ่นหลายคนเดินชนไปมาเพราะตอนนี้ฉันอยู่ท่ามกลางฟลอเต้นของผับ พอมองหาฮานส์ก็พบว่าเขาได้หายตัวไปแล้ว.. ไม่นะ อย่าทิ้งฉันไว้เเบบนี้ !
หมับ! 
มีคนจับมือฉันไว้เเล้วดึงให้ฉันเดินไปตามเขา ต้องเป็นฮานส์เเน่ๆ ตาบ้านี่บังอาจลากฉันมาเเล้วให้กลุ่มวัยรุ่นเดินชนฉันงั้นหรอ! หนอย= = เดี๋ยวเเม่ก็จับไม้หวายฟาดซะนี่
"ฮานส์! นายนี่มัน.. เอ๋?" 
"..." 
;o;...
คนที่ลากฉันออกมาไม่ใช่ฮานส์... เเต่เขาคือ.. ผู้ชายหัวขาวที่เป็นภาพหลอนติดหัวฉัน!=[]= เขาจ้องมองฉันก่อนจะยิ้มที่ทำเอาใจฉันเต้นผิดจังหวะ ตอนมองไกลๆเขาก็มีเสน่ห์เพราะสีผม พอมองใกล้ๆในตอนนี้เขายิ่งมีเสน่ห์มากกว่าเดิมอีก.. ดวงตาคู่สวยสีน้ำข้าว ใบหน้าได้รูป ริมฝีปากหยักสีพีชอ่อนๆ ร่างที่สูงกว่าฉันหลายเซน เสื้อสีขาวถูกสวมทับกับเสื้อกันหนาวที่ดำอีกทีนึง..
"ขอโทษนะครับ"
"คะ.. คะ!?"
"สนใจไปดื่มกับผมหน่อยไหมครับ" เขาพูดเเล้วลอบยิ้มออกมา นัยน์สื่อถึงอะไรบางอย่างที่ฉันอธิบายไม่ถูก ในสมองของฉันนั้นคิดไปเรื่อยเกี่ยวกับตัวตนของเขาเเต่ปากกลับตอบตกลงไปอย่างง่ายดายเเละหลังจากนั้นฉันก็โดนเขาลากมาดื่ม.. ทั้งๆที่ฉันบอกว่าไม่ดื่มๆ เเต่เเก้วเหล้ากลับถูกส่งมาที่ฉันเเละฉันก็ดื่มมันลงคออย่างยากลำบาก มันทั้งขมทั้งร้อนจนฉันเเทบจะคายออกเเต่ก็ต้องฝืนใจกลืนมันเข้าไป..
เหล้าเเก้วเเล้วเเก้วเล่าถูกส่งมาที่ฉันเรื่อยๆจนฉันเริ่มที่จะมึนๆเเละสติเริ่มพล่าเลื่อนจนโฟกัสสิ่งตรงหน้าไม่ได้
"เริ่มเมาเเล้วเหรอครับ" คนตรงหน้าถามฉันพร้อมกับเอามือลูบหน้าฉันอย่างเบามือ ฉันอยากจะตอบเขาไปมากมายว่าใช่ค่ะ ฉันเมาTT เเต่ปากฉันกลับไม่ขยับเเละในที่สุดฉันก็เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ จนตาฉันปิด.. ลาก่อนนะสติของฉัน...
 
 
   "เห้อ หนักเอาการเเฮะ" ชายหนุ่มวางร่างบางของหญิงสาวลงเตียงนอนสีขาวอย่างเบามือ หลังจากที่หญิงสาวกินเหล้าเเละเมาอย่างเพราะเหล้าไม่ค่อยเเรงหนักภายในไม่เกิน10แก้ว ชายหนุ่มมองสำรวจเรือนร่างของหญิงสาวอย่างจงใจเพราะรูปร่างเธอมันน่ามองจริงๆนี่ เเต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้จงใจจะมอมเหล้าหญิงสาวหรอกนะ เเต่เพราะเมื่อสองสามวันก่อนเขาเหมือนจะเคยเห็นเธอที่ร้านอาหารเเห่งหนึ่งซึ่งดูเหมือนเธอจะกินข้าวอยู่ เพียงเเค่นั้นเขากลับใจเต้นเเรงเเละบอกกับตัวเองว่า เขาอยากได้เธอมาครอบครองเหลือเกิน.. ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาอยากได้เธอมากมายขนาดนี้ เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ
"อื้อ..." เสียงครางหน่อยๆของเธอดังขึ้นจากก่อนบิดร่างเเละนอนหันหน้ามาทางเขา ทำให้เขานั่งลงข้างๆเตียงเเล้วมองใบหน้าของหญิงสาวอย่างชัดๆราวกับว่าใบหน้านั้นดึงดูดให้เขามอง ดวงตาคู่สวยในคราที่หลับตานั้นทำให้เห็นขนตายาวสวย จมูกโด่งเป็นสันพอดี แก้มนวลนุ่มจนเขาเอื้อมมือไปสัมผัสมันอย่างเบามือเหมือนกับกลัวมันจะบอบช้ำ จนมาหยุดที่ริมฝีปากน้อยๆสีพีชน่าจูบของเธอ..
เอาเอื้อมมือไปสัมผัสปากเธอเบาๆก่อนจะเป็นใบหน้าของเขาเองที่เลื่อนเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ.. จนจมูกของเขากับเธอสัมผัสกันเเละ..
"เฮ้ย! อุ๊บส์!" จู่ๆมือของเธอก็โอบคอของเขาทำให้เป็นแรงผลักหน้าของเขาจนตอนนี้ปากของเขาเเละเธอสัมผัสกัน ริมฝีปากอุ่นของเธอเผยอขึ้นเล็กน้อยเเละมีเสียงครางอู้อี้เเต่มือของเธอกลับไม่ปล่อยออกจากคอของเขา.. เมื่อปากของเขาเเตะกับเธอสติเขาก็เเทบเตลิดไหนจะตอนนี้ที่มือของเขากลับไปลูบอยู่ที่ต้นขาของเธอเเละปากที่จูบกันอยู่ถึงเเม้ว่าเหมือนเธอจะละเมอ เเต่เเขนของเธอกับคล้องคอเขาไว้เเละกดมันลงมาราวกับจงใจทำให้เขาไปไหนไม่ได้ ถ้าเป็นเเบบนี้ต่อไปเขาต้องห้ามตัวเองไม่ได้เเน่..
.
.
.
เอาละวะ! อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ในตอนนี้เขากลับห้ามใจตัวเองต่อไปอีกไม่ได้เเล้ว เขาจัดการอุ้มเธอไปนอนอยู่ที่กลางเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมเเละจูบเธออย่างนุ่มนวลพลางมือไม้ลูบไล้ที่เอวของเธอ..
 
 End ep.2