The eyes ความจำที่อยากลืม

ฉันชื่อ คิม นาบี ชีวิตฉันก็ดำเนินตามเด็กปกตินะถ้าไม่นับ ความสามารถพิเศษที่ติดตัวฉันมา 
เเต่มันก็ไม่เป็นปัญหากับฉันหรอกเพราะฉันเลือกที่จะไม่มีเพื่อน
 
" เฮ้ นาบี เเกได้ยินฉันป่ะเนี่ย day dreamอีกเเล้วอะดิ ไปกินข้าวกัน ฉันหิวจนไส้จะขาดอยู่เเล้ว"
"อ่อ โอเค ไปดิฉันก็หิวเหมือนกัน"
ที่ฉันบอกว่าเลือกที่จะไม่มีเพื่อนฉันลืมบอกไปว่า ถ้าฉันเลือกได้นะเพราะฉันเป็นคนขี้เหงานี่นา
เเล้วนาบีเเละเพื่อนของเธอก็เดินไปที่โรงอาหาร
"นี่เเกกินไรดีอ่ะ"
โครม!!!
ในขณะที่นาบีได้ชนกับใครสักคนเธอเผลอไปเเตะตัวของคนนั้นทำให้เธอได้เห็นอดีตของเขาเเละอนาคตของเขา เเละที่ทำให้เธอตกใจคือ เขาจะถูกรถชน ในอดีตความจำของเขาคือ พ่อเเม่ของเขาถูกฆ่าอย่างถารุณ
"นี่เธอหัดดูทางมั่งดิ มัวเเต่เดินคุยอยู่นั่นเเหละ นี่ได้ยินป่ะเนี่ย เธอ!"
"โอ้ย...ขอโทษค่ะเป็นอะไรเปล่าค่ะ"
"ไม่มั้ง... เธอชื่ออะไรอ่ะ?"
"ห่ะ ฉันเหรอ คิม นาบี เเล้วนายอ่ะ"
"ฉันชื่อ คิม ชินกิ"
"คราวหน้าเธอก็หัดระวังบ้างนะ อย่าไปยืนเอ๋อจนชนใครอีก"
"เเล้วนายเรียนอยู่ห้องไหนอ่ะ?"
"ฉันก็เรียนห้องเดียยวกับเธออ่ะเเหละนั่งอยู่ข้างหลังเธอด้วย เธอนี่ไม่เคยสังเกตอะไรเลยจริงๆๆ"
"จริงเหรอ ฉันขอโทษ"
''งั้น ฉันไปกินข้าวก่อนนะ เจอกัน"
"เดี๋ยว! ถ้าเธอกินข้าวเสร็จเเล้วมาคุยกับฉันที่หลังโรงเรียนหน่ยสิ ฉันมีเรื่องจะบอก"
"งั้นฉันไปกินข้าวก่อนนะ