The eyes ความจำที่อยากลืม

-

เขียนโดย cta_sta

วันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 22.11 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,142 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 22.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) How did we met?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันชื่อ คิม นาบี ชีวิตฉันก็ดำเนินตามเด็กปกตินะถ้าไม่นับ ความสามารถพิเศษที่ติดตัวฉันมา 

เเต่มันก็ไม่เป็นปัญหากับฉันหรอกเพราะฉันเลือกที่จะไม่มีเพื่อน

 

" เฮ้ นาบี เเกได้ยินฉันป่ะเนี่ย day dreamอีกเเล้วอะดิ ไปกินข้าวกัน ฉันหิวจนไส้จะขาดอยู่เเล้ว"

"อ่อ โอเค ไปดิฉันก็หิวเหมือนกัน"

ที่ฉันบอกว่าเลือกที่จะไม่มีเพื่อนฉันลืมบอกไปว่า ถ้าฉันเลือกได้นะเพราะฉันเป็นคนขี้เหงานี่นา

เเล้วนาบีเเละเพื่อนของเธอก็เดินไปที่โรงอาหาร

"นี่เเกกินไรดีอ่ะ"

โครม!!!

ในขณะที่นาบีได้ชนกับใครสักคนเธอเผลอไปเเตะตัวของคนนั้นทำให้เธอได้เห็นอดีตของเขาเเละอนาคตของเขา เเละที่ทำให้เธอตกใจคือ เขาจะถูกรถชน ในอดีตความจำของเขาคือ พ่อเเม่ของเขาถูกฆ่าอย่างถารุณ

"นี่เธอหัดดูทางมั่งดิ มัวเเต่เดินคุยอยู่นั่นเเหละ นี่ได้ยินป่ะเนี่ย เธอ!"

"โอ้ย...ขอโทษค่ะเป็นอะไรเปล่าค่ะ"

"ไม่มั้ง... เธอชื่ออะไรอ่ะ?"

"ห่ะ ฉันเหรอ คิม นาบี เเล้วนายอ่ะ"

"ฉันชื่อ คิม ชินกิ"

"คราวหน้าเธอก็หัดระวังบ้างนะ อย่าไปยืนเอ๋อจนชนใครอีก"

"เเล้วนายเรียนอยู่ห้องไหนอ่ะ?"

"ฉันก็เรียนห้องเดียยวกับเธออ่ะเเหละนั่งอยู่ข้างหลังเธอด้วย เธอนี่ไม่เคยสังเกตอะไรเลยจริงๆๆ"

"จริงเหรอ ฉันขอโทษ"

''งั้น ฉันไปกินข้าวก่อนนะ เจอกัน"

"เดี๋ยว! ถ้าเธอกินข้าวเสร็จเเล้วมาคุยกับฉันที่หลังโรงเรียนหน่ยสิ ฉันมีเรื่องจะบอก"

"งั้นฉันไปกินข้าวก่อนนะ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา