รักนี้สีเเดง

 
 
                       "นายกลับไปก่อนนะ เดี๋ยวตานั้นมาเห็นอ่ะ" "อ่อคร้าบบบบบ" "ฝันดีนะครับ"เขาพูดจบฉันก็ยิ้มให้เขาเเล้วก็....นอนเเต่ไม่หลับนอนเล่นอยู่ส่วนเขาน่ะหรอหายไปเร็วมาก
                       "คุณยองจูครับ ไอชินเข้ามาในห้องคุณโอยูเมื่อกี้ครับ" "เเล้วเกิดไรขึ้นรึป่าว" "ไม่ทราบครับ เเต่ดูเขา2คนสนิทกันมากน่ะครับ" ยองจูท่าทางโมโหมากเเล้วรีบขึ้นไปห้องโอยูทันที
ปัง!!
"เมื่อกี้ใครเข้ามาในห้องเธอ!" เหมือนว่าเขาจะรู้นะ "มะ.. ไม่มีนี่ใครจะเข้ามาในห้องฉันในเมื่อหน้าห้องฉันก็มีคนเฝ้าอยู่ขนาดนี้อ่ะ" พอฉันพูดจบเขาก็ยิ้มเเบบเหมือนต้องการเยาะเย้ยฉันเเล้วใช้นิ้วชี้ไปทางหน้าต่าง "โอโห นายจะบ้ารึไงหน้าต่างสูงขนาดนี้ใครจะปีนขึ้นมาได้กันล่ะ" เขาก็เดินไปที่หน้าต่าง "มานี่" ฉันเดิมตามไปอย่างว่าง่าย เเล้วเขาก็ชี้ลงไปข้างล่างเเล้วสรุปว่ามันมีทางเชื่อมต่อไปบ้านอีกหลังเเล้วทางลงฉันยังสามารถลงได้เลย "มีอะไรจะเเก้ตัวอีกไหม" "เเล้วใครจะเข้ามาล่ะที่นี้มีเเต่บ้านนายไม่ใช่หรอ" "เหอะ ไอชินใช่ไหม" "เอ่อ.." "เธอคุยอะไรกับมันกัน" "ฉันไม่ได้คุยอะไร" "งั้นเธอก็ยอมรับว่ามันเข้ามาในห้องของเธอจริงๆ" อะไรวะเนี่ยเเผนเยอะนะนายเนี่ย "ใช่ฉันเเผนเยอะ" อะไรนะเขาได้ยินที่ฉันพูดด้วยหรอเนี่ย "อืม..ได้ยินสิ ฉันเป็นเเวมไพร์นะเธอคิดอะไรฉันรู้หมดอ่ะเเหละ" เอาไงดีวะ เอ้าเเล้วจะคิดในใจทำไมเนี่ยในเมื่อหมอนั้นก็ได้ยินอยู่อ่ะ เฮ้ยยโอยูเอ้ยยยยย "ฉันถามเธอจริงๆนะเธอคุยอะไรกับมัน" จะบอกดีไหมเนี่ยว่าฉันเป็นเเฟนกับชินอ่ะ "อะไรนะ!! เธอเป็นเเฟนกับหมอนั้นหรอ" เห้ยเดี๋ยวโอยูในเมื่อหมอนั้นรู้ว่าฉันคิดอะไรเเล้วจะมาคิดให้มันรู้ทำไมวะโอ้ยตายยชิบหายวายวอด "อืม.." "เธอต้องโดนลงโทษ!!"
 
 
ลงโทษไม่ได้หมายถึงว่าจะโดนยองจูทำอะไรนะคะ เเต่เป็นการลงโทษที่ฟินเหมือนกันน้า รอติดตามตอนหน้านะคะรักรีดทุกคนน้าาาค้าา