Who knows

       ระยะเวลาที่เราต้องทำงานด้วยกันคือ 1 อาทิตย์ พี่เหมมีความเป็นมืออาชีพ เป็นคนที่น่าร่วมงานด้วย แต่ฉันเป็นคนที่ ทำงานก็คือทำงาน เวลาทำงานเราเลยไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากนัก ในช่วงนี้ทำให้ฉันไม่ค่อยได้เจอกับเพื่อนๆหรือได้ไปเที่ยวไหนเลย แต่ก็ทำให้งานเสร็จเร็วกว่ากำหนด เป็นที่น่าพอใจทั้งฉัน พี่เหม ลูกค้า และพี่เจ แน่นอนเรื่องเงินก็ได้อย่างรวดเร็ว เพราะพี่เจไม่กล้าช้ากับฉันเรื่องนี้แน่ๆแม่เอาตายค่ะพูดเลยฮ่าฮ่าฮ่า

        และหลังจากทำงานมาอย่างหนักหน่วงฉันก็ได้เวลาแรดสักที วันนี้เรานัดกันที่บ้านของฝนเพื่อนสาวของฉัน เพื่อคุยกันเรื่องการจัดงานของแดน ฉันเลยอาสาไปรับหลานแทนฝนซะเลย

        “กลับมาแล้วคร้าบบบ” หลานชายวัย 7 ขวบของฉันรีบวิ่งเข้าไปหาแม่

        “ไหนมาให้แม่หอมสิ เหม็นจังเลย ไปอาบน้ำไปแล้วค่อยไปเล่นกับเพื่อน”เพื่อนฉันก็คุยกับเจ้าหลานจอมซนเสียงเล็กเสียงน้อย ให้ตายสิฉันคิดภาพตัวเองมีลูกไม่ออกจริงๆ เพื่อนฉันเมื่อก่อนก็สายโหดสุดๆ แล้วดูตอนนี้สิ คนละคนไปเลย

        “ไงมึง โรงเรียนวุ่นวายไหมล่ะ” หลังจากไล่ลูกชายไปอาบน้ำก็ถึงคิวฉันสินะ

        “ก็ธรรมดาแหละ เด็กจ๊อกแจ๊กจอแจ” ฉันตอบพร้อมทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มสีครีม

        “แล้วมึงไม่คิดจะมีลูกบ้างรึไง”

        “โอย เด็กวุ่นวายจะตาย ไหนกูก็งานยุ่ง ได้เผลอจับเด็กยัดถังสีกันพอดี”

        “ฮ่าฮ่าฮ่า ก็นะมันเหนื่อยจริงๆแหละมีลูกอ่ะ”

        “แล้วไอสองตัวนั่นจะมาเมื่อไหร่นิ”

        “ไอแดนกำลังเข้ามา เพิ่งพาแฟนไปเลือกชุดแต่งงานเสร็จ เห็นว่างั้น ส่วนไอรุจอูย่หน้าปากซอยละ มันซื้อส้มตำมาฝากด้วย”

        “ตำปลาร้าพริกแห้ง ใส่มะกอกป่ะ”

        “เออดิของมึงมันจะลืมได้ไง” สิ้นเสียงฉันก็ได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านพอดี แน่นอนว่าเป็นไอรุจที่มาพร้อมของโปรดฉัน ฉันออกไปรับเพื่อนที่หน้าบ้าน ส่วนฝนก็เข้าไปเตรียมจานชามและน้ำ

        “ไหนมึงเอาไรมาฝากมั่ง”

        “ของชอบพวกมึงทั้งนั้นแหละน่า อ่ะเอาไป” รุจยื่นถุงอาหารให้ฉันส่วนนึง ฉันก็รีบเอาไปจัดแจง ไม่นานนักแดนและแฟนก็มาเหมือนจะรู้ว่ามีของกินอร่อยกันเชียว มื้อนี้มันสุดยอดไปเลย มีทั้งส้มตำปลาร้าใส่พริกแห้งกับมะกอกแบบที่ฉันชอบ แซ่บสุด มีตำไข่เค็มเด็ดที่กระเทียมและมะนาว ซุปหน่อไม้ข้าวคั่วแบบจัดเต็ม คอหมูน้ำตกมันเยอะๆใส่หอมแขกซอย ไก่ย่างหนังกรอบๆ และที่ขาดไม่ได้ก็ต้องปลากดุกย่างพร้อมกับข้าวเหนียวและขนมจีนกินแกล้มกับผักสดๆ ฟินลืมไปดิ ล้นโต๊ะกันเลยทีเดียว

        “เออว่าแต่มึงกับพรีมจะแต่งกันแบบไหนหรอ” ฉันหันไปถามคู่รัก

        “พรีมอยากได้แบบงานง่ายๆอ่ะ ไม่เยอะทั้งเช้าและเย็น เอาที่ประหยัดๆแค่ให้ผู้ใหญ่รับรู้ก็พอแล้วแหละ”พรีมบอกกับฉัน และดูเหมือนว่าแดนจะมีท่าทีที่เห็นด้วย ก็แน่ล่ะสิเพื่อนฉันมันขี้งกจะตายคงไม่อยากจัดงานใหญ่โตแน่ๆ

        ตอนเด็กๆหลายคนคงอยากมีงานแต่งงานที่หรูหราใหญ่โต แต่เมื่อพอคุณผ่านช่วงอายุหนึ่งมาสักระยะแล้ว เรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องที่ใครหลายๆคนต้องการมากนัก เพราะตระหนักว่างานแต่งานที่ใหญ่โตไม่ใช่เครื่องยืนยันเลยว่าจะรักกันได้ยืดยาว เชื่อเถอะฉันเห็นมาหลายคู่แล้ว และหลายๆคู่ก็เลิกกันเพราะเรื่องจัดงานแต่งงานไม่ลงตัวนี่แหละ ครอบครัวเองก็เป็นสิ่งสำคัญนะ คนรอบข้างมีผลอย่างมากต่อความรัก เดี๋ยวคนนั้นยุคนนี้ยุ เห้อไม่เถื่อนจริงอยู่ไม่ได้บอกเลย ฮ่าฮ่าฮ่า