ยัยนักข่าวจอม B*tch!! (18+)

8.3

เขียนโดย Kyoso12

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.00 น.

  18 chapter
  4 วิจารณ์
  20.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2559 16.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) เพลงของฉัน?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

(เช้าวันต่อมา ณ บริษัทGrey)

 

               ในตอนนี้ฉันกำลังยืนหาวเล็กหาวใหญ่อยู่ในลิฟต์อย่างรู้สึกเบื่อหน่าย บ้าจริงฉันว่าเมื่อคืนฉันนอนไปเยอะแล้วนะ

 

“เจสซี่!!!!!!!!!” เสียงของทุกคนในแผนกของฉันตะโกนขึ้นเมื่อประตูลิฟต์เปิดออกทำให้ฉันที่กำลังรู้สึกง่วงถึงกับตาสว่างไม่ใช่น้อย!!

   อ้อ...ใช่สิตามธรรมเนียมแต่คราวนี้ฉันยังไม่พูดอะไรฉันเดินออกจากลิฟต์เพื่อไปยืนอยู่ด้านหน้าของทุกเพื่อที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆและพยายามให้เหตุผลกับทุกคน

 

“เอ่อ....ทุกคนฟังนะ แจสเปอร์ยังเด็กเกินไปสำหรับฉัน..เพราะฉะนั้นฉันจะยังไม่พาเข้าขึ้นสวรรค์ โอเคนะ”

“โธ่!!!!!!!” ทุกคนในแผนกของฉันต่างบ่นกันเป็นเสียงเดียวกัน

“แต่...ยังไงซะ คืนนี้ฉันจะได้เจอเจ้าหนุ่มนี่อีกและแน่นอนเค้าจะมาถ่ายแบบกับนิตยสารของเราแน่นอน!!!!!” เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็พากันเฮรัวๆ แต่รู้สึกจะไม่เสียงดังเท่าเรื่องแบบนั้นเลยนะ

“เอาละๆ ทุกคนๆแยกกันไปทำงานได้!!!”

    นาตาชาตะโกนไล่ทุกคนให้กลับไปทำงานตามปกติ นั่นทำให้ฉันรู้สึกโล่งอกขึ้นเยอะและเดินเข้าไปที่ห้องทำงานอย่างสบายใจ และเมื่อฉันเดินมาถึงโต๊ะทำงานของฉันก็ต้องตกใจ

   เมื่อมีตั๋วชมคอนเสิร์ตหนึ่งใบวางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉัน แหม่ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแจสเปอร์ ว่าแต่เค้าแอบมาให้ตอนที่ฉันยังมาไม่ถึงที่ทำงานหรอเนี่ย แถมยังมีโน๊ตแนบเอาไว้ด้วย ไหนขอดูหน่อยสิ!

 

‘หลังจากที่ผมเล่นคอนเสิร์ตใกล้จะจบแล้วคุณไปรอผมที่ห้องแต่งตัวได้เลย ผมจะบอกให้ผู้จัดการกับบอดี้การ์ดของผมกลับไปก่อน เราจะได้คุยกันแบบส่วนตัวง่ายขึ้นและก็อีกอย่างผมแต่งเพลงเอาไว้ให้คุณด้วยนะ..............................................จาก แจสเปอร์

       ปล. ผมอยากเจอคุณอีกไวไวจัง’

 

    แหม........ทำมาเป็นคิดถึงฉันงั้นหรอเจ้าหนูคิดผิดแล้วมั้ง สุดท้ายก็มีคนหลงในตัวฉันอีกตามเคย เฮ้อ......น่าเบื่อจริงๆ ช่วยไม่ได้ก็คนมันสวยนี่!!!!!

 

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

 

“เข้ามาได้”

“ฮัลโหล!!!!! ยัยบิทเชส!!!!!!”

“ว่าไงคะ!! มอร์กี้!!!!!!”

“ตกลงหล่อนทำไม่ได้ชิป่ะ!!!!!!” แหม กะจะมาเยาะเย้ยฉันละสิยัยตุ๊ดกระโหลก แต่เสียใจที่ฉันไม่ได้ทำงานพลาด!!!

“ก็ไม่รู้สินะ!!” ฉันโบกตั๋วคอนเสิร์ตของแจสเปอร์ไปมาให้ยัยตุ๊ดป่วยนี่ตะลึงเล่น

“หมายความว่าไงยะหล่อน!!!!!!!”

“ก็ฉันกำลังจะหมายความว่าแจสเปอร์เสร็จฉันแล้ว!!!!!! จากนั้นหล่อนก็เตรียมวัดตัวได้เลย!!!!!!!!!!!”

“กรี้ด!!!!!!!!!!!!! อีนังบิทช์!!!!!!!!!!!! หนอย!!!!!!!!!”

“อ๊ะๆ อย่าพึ่งความดันขึ้นสิเดี๋ยวก็อดวัดตัวหรอก!”

“เออยะ!!!!!!!”

   มอร์แกนตะโกนใส่หน้าฉันจากนั้นแล้วจึงสะบัดตูดออกไปจากห้องทำงานของฉัน เฮ้อ!!!!!!! จะมาวุ่นวายอะไรกับชีวิตของฉันนักหนาเนี่ย!!! แต่ช่างเถอะรีบทำงานของตัวเองให้เสร็จก่อนดีกว่าจะได้มีเวลาว่างไปดูคอนเสิร์ตในคืนนี้ หวังว่าคงจะไม่มีเหตุการณ์อะไรแย่ๆเกิดขึ้นนะ

 

(เวลาต่อมา เวลา 1 ทุ่ม)

               ตอนนี้ฉันได้มายืนอยู่ด้านหน้าของประตูทางเข้างานและกำลังเดินไปที่เคาท์เตอร์เพื่อจะซื้อน้ำเปล่าไปจิบสักหน่อย ท่ามกลางเหล่าวัยรุ่นมากมายที่กำลังโพสท่าถ่านรูป เซลฟี่บ้าง หรือแม้แต่เช็คอินว่า เพื่อนๆฉันมาอยู่ที่คอนเสิร์ตของแจสเปอร์แล้วนะ อะไรประมาณนี้ เฮ้อ ฉันละเบื่อนิสัยเด็กสมัยนี้ชะมัด!

“น้ำเปล่า 1 ขวดคะ”

“โคล่าแก้วใหญ่แก้ว 1 แก้วครับ” เสียงของผู้ชายที่อยู่ข้างพูดสั่งน้ำพร้อมกับฉัน

“เฮ้! ฉันขอสั่งก่อนได้มั้ย.....” เมื่อฉันเงยหน้ามองผู้ชายที่อยู่ข้างๆฉันก็ทำให้ฉันรู้สึกตกใจเล็กน้อยเพราะเค้าคนนั้นคือ แดเนียล!!!

“ขออภัยด้วยครับ นี่คุณ เจสซิก้านี่ครับมาดูคอนเสิร์ตเหมือนกันหรอครับ”

“คะ คือพอดีดิฉันได้ตั๋วมาก็เลยต้องมาดูสักหน่อย แล้วคุณละปกติไม่น่าจะมีผู้ชายมาดูอะไรแบบนี้นะ”

“อ้อ...พอดีผมมากับน้องสาวของผม คือเธอเป็นแฟนคลับของแจสเปอร์”

“ว้าว มิน่าละ คุณจะเข้าไปพร้อมฉันเลยมั้ยเพราะฉันเองก็ไม่เคยมาดูคอนเสิร์ตของแจสเปอร์เลย จะได้มีเพื่อนนั่งคุยได้”

 

“ก็ดีเหมือนกันครับเพราะเองก็คงจะคุยกับน้องสาวของผมไม่รู้เรื่องแน่ เพราะผมก็ไม่ใช่แฟนคลับแจสเปอร์แบบเธอซะด้วย แบบว่าน้องสาวของผมค่อนข้างจะคลั่งไคล้แจสเปอร์มากเลยทีเดียว”

 

“แล้วเธอไม่มีเพื่อนหรอ”

“มีแต่เพื่อนของเธอไม่ว่างเธอเลยชวนผมมาดูเป็นเพื่อนแทน”

“ว้าว! พี่ชายที่แสนดี”

“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกปกติผมไม่ค่อยจะมีเวลาว่างให้เธอเลย ก็เลยถือโอกาสนี้มาเป็นเพื่อนซะเลย”

“อื้ม...ถ้างั้นคิดว่าเรารีบซื้อน้ำและเข้าไปข้างในกันดีกว่าคอนเสิร์ตใกล้เริ่มละ”

     ว่าแล้วฉันกับแดเนียลก็จัดการซื้อน้ำดื่มของตัวเองก่อนที่จะเดินกันเข้าไปในฮอล์ลคอนเสิร์ตของแดเนียล ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่คอนเสิร์ตเล็กๆแต่จำนวนเด็กวัยรุ่นที่มาดูคอนเสิร์ตนี้ก็ไม่ใช่น้อยๆเลยทีเดียว

    ในงานนี้คงจะมีแค่ฉันกับแดเนียลละมั้งที่ดูแก่ที่สุด ฉันกับแดเนียลเดินกันมาเรื่อยจนมาหยุดเก้าอี้ที่อยู่ด้านหน้าซึ่งน้องสาวของแดเนียลนั่งรออยู่

 

“นั่งรออยู่ตั้งนานแน่ะ!!”

“ขอโทษที ที่ช้าไปหน่อยน้ำที่สั่งได้ละ”

“ขอบคุณแล้วผู้หญิงที่มาด้วยนี่ใครหรอ แดเนียล”

“หวัดดีจ๊ะ ฉันเจสซิก้า”

“หวัดดีคะ คุณดูสวยมากเลยนะ”

“ขอบคุณ”

“แล้วคุณเป็นแฟนคลับแจสเปอร์ด้วยใช่มั้ย!!!!”

“อ้อ ไม่เลยพอดีฉันมารอสัมภาษณ์เค้า!”

“คุณเป็นนักข่าวหรอ!!!”

“ก็ไม่เชิง แต่ก็ไม่ใช่ฉันทำงานอยู่ที่นิตยสารGreyถ้าเธอเคยอ่านนะ”

“คุณเป็นคนเขียนคอลั่มของเดลตันใช่มั้ย!!!”

“ใช่จ๊ะ ฉันเอง!!!”

“ฉันติดตามอ่านคอลั่มที่คุณเขียนทุกเล่มเลย!!!”

“ว้าว ขอบคุณจ๊ะ!!!”

“แล้วจะรอเล่มใหม่นะคะ ไม่พลาดแน่!!”

“ด้วยความยินดีจ๊ะ”

“นี่คุณทำงานให้กับนิตยสารของGreyงั้นหรอ” แดเนียลถามฉันขึ้นหลังจากที่ฉันคุยกับน้องสาวของเค้าเสร็จแล้ว

“คะ ฉันทำงานที่นั่น”

  ฉันตอบคำถามของแดเนียลก่อนที่จะหันกลับไปดูคอนเสิร์ตของแจสเปอร์ซึ่งตอนนี้เค้ากำลังจะเริ่มทำการโชว์การแสดงคอนเสิร์ตของเค้า โอเค ฉันจะพยายามดูนะหวังว่าฉันจะไม่หลับ

“แต่ผมรู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเจอคุณที่ไหนมาก่อนนะ”

“อ้อ สงสัยคงจะสมัยที่ฉันเป็นผู้ประกาศอยู่ที่นิวยอร์คละมั้งฉันว่า”

“ใช่ๆ นั่นแหละผมดูคุณทุกเช้าเลยนะ”

“จริงหรอ ขอบคุณ”

“แต่แล้ววันหนึ่งคุณก็หายไป คุณลาออกทำไมหรอเจสซิก้า”

“คือฉันมีเรื่องนิดหน่อย ไว้ถ้าเราเจอกันคราวหน้าฉันจะเล่าให้คุณฟังเอง”

“เอางั้นก็ได้ครับ”

“ฉันว่าฉันเมมเบอร์คุณเอาไว้ดีกว่าเผื่อวันไหนคุณไปแสดงละครเวลทีที่ไหนฉันจะได้ไปดูคุณ”

“ได้เลย” ฉันส่งมือถือของฉันให้แดเนียลได้เมมเบอร์ของเค้าและผลัดกันฉันเมมเบอร์ของฉันเอาไว้ในมือถือของแดเนียล เฮ้ย!!!!! ฉันได้เบอร์ของดาราคนโปรดฉันแล้วละ!! ได้แล้ว ได้แล้ว ได้แล้วค่า!!!!

 

“เอาละทุกคน!!!!! ตอนนี้ผมมีเรื่องสำคัญจะประกาศ!!!!” เสียงของแจสเปอร์ประกาศดังก้องไปทั่วทั้งฮอล์ลทำให้ฉันต้องหันกลับไปมองที่เวที ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของบรรดาแฟนของเค้า ก็นั่นแหละนะขวัญใจสาวๆนี่

 

“เมื่อคืนนี้! ผมได้แต่งใหม่ออกมาสดๆร้อนๆเลย!!!!!” พูดไปแฟนคลับก็กรี้ดกันไป เล่นเอาฉันปิดหูแทบจะไม่ทันเพราะเสียงดังมาก ไม่เหมือนสมัยฉันหรอก นั่งกรี้ดอยู่หน้าจอทีวีค่า!!!!! ได้ฟีลกว่าเยอะ!!!!

 

“ที่ผมแต่งเพลงนี้ขึ้นก็เพราะมีผู้หญิงคนหนึ่ง มาทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป...เธอเปิดโลกให้ผมแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและ..........เธอเป็นเจ้าของจูบแรกของผมด้วย”

“ห๊ะ!” ฉันเผลออุทานขึ้นเมื่อได้ยินในสิ่งที่แจสเปอร์ประกาศบนเวทีเมื่อสักครู่นี้ นี้ไอ้หนูนี่ทำฉันเหวอกลางงานเลยนะ! เดี๋ยวๆๆๆ เลิกคอนเสิร์ตเมื่อไหร่เจอฉันแน่ไอ้หนู!!

 

“เป็นอะไรไปรึเปล่า คุณเจสซิก้า” แดเนียลหันมาถามฉัน

“อ้อ เปล่าคะคือฉันแค่ช็อคนิดหน่อย เพราะว่าฉันต้องไปสัมภาษณ์เค้าเรื่องนี้เพิ่มแน่” ฉันรีบตอบแดเนียลแบบบ่ายเบี่ยงที่สุดเพราะไม่อยากโกหกเค้าหรอกนะ แต่ทำไงได้ไม่งั้นฉันได้โดนแฟนคลับแจสเปอร์รุมตบกันพอดี

 

“และ.....ผมแต่งเพลงนี้ให้กับเธอ....เอาละมาเริ่มกันเลย!!!!” แจสเปอร์นับจังหวะและจากนั้นดนตรีก็บรรเลงขึ้น! จังหวะร็อคงั้นหรอ! เจ๋งดีนี่!!!!

“โว้ว จากคนที่ร้องเพลงป็อปมาร้องเพลงร็อคได้นี่ ผมทึ่งไปเลยนะเนี่ย” แดเนียลพูดขึ้น

“ฉันก็ทึ่ง! เหมือนกับคุณนั่นแหละ!” ฉันหันไปคุยกับแดเนียลนิดหน่อยก่อนที่จะหันกลับมาฟังเพลงที่แจสเปอร์กำลังร้องอยู่ในตอนนี้

   เจ้าหนูนี่ก็ไม่เลวเหมือนกันเพียงแต่ว่าเค้าไม่ใช่ตัวเลือกสำหรับฉัน และอีกอย่างถ้าบริษัทไม่ต้องการตัวเค้ามากฉันก็คงไม่ต้องทำอะไรแบบนี้หรอกจริงม๊ะ ท่ามกลางดนตรีที่กำลังคึกคะนองและแฟนคลับที่กำลังลุกขึ้นยืนเพื่อเต้นไปตามจังหวะ

   ฉันใช้ช่วงเวลานั้นในการออกจากที่ตรงนั้นโดยที่จะไม่ลืมบอกกับแดเนียลว่าฉันจะไปรอสัมภาษณ์แล้วนะจ๊ะ อะไรประมาณนี้ เฮ้อ ฉันเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงโถงทางเดินที่จะตรงไปยังห้องพักแต่งตัวของศิลปิน บอกเลยว่าบริเวณนี้เป็นอะไรที่สงบมาก

   ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องแต่งตัวของแจสเปอร์และนั่งลงบนโซฟา เฮ้อ อยากจะบอกว่าฉันลืมกลับไปเปลี่ยนชุดที่อพาทเมนต์ เลยต้องใส่ชุดทำงานมานั่งดูคอนเสิร์ตแบบนี้เนี่ย แต่ช่างเถอะมาทำงานนอกเวลานี่นะ งั้นของีบหน่อยละกัน

 

“ผมรู้!! มันเจ๋งมากเลยใช่มั้ยละ!!!!” เสียงของแจสเปอร์ดังขึ้นจากทางห้องโถงทางเดิน เฮ้อ เสร็จแล้วสินะ นี่ฉันพึ่งจะงีบไปสักพักเองนะ

“แล้วเจอกันพวก!!!” แจสเปอร์ร่ำลากับทุกคนในขณะที่เค้ากำลังเปิดประตูเข้ามาในห้องที่แต่งตัวของเค้า

“ไง เพลงเพราะดีนี่” ฉันเอ่ยขึ้นหลังจากที่แจสเปอร์เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวเรียบร้อย

“คุณมาจริงๆด้วย” แจสเปอร์พูดขึ้นพร้อมกับเดินตรงมาที่ฉัน

“ก็แหงสิ ฉันไว้แล้วว่าฉันจะมา...” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบดีแจสเปอร์ก็รีบพุ่งเข้ามาสวมกอดฉันเอาไว้ราวกับเด็กน้อยที่กำลังกอดแม่ของเค้าอยู่ จากนั้นเค้าก็เลื่อหน้าขึ้นมาจุ๊บฉัน 1 ทีก่อนที่จะลงไปกอดต่อ

 

“ผมคิดถึงคุณจังเลยเจสซี่”

“ไม่ต้องเลย ไม่ต้องมาคิดถึงฉันเลยฉันมาก็เพราะมาทำงานมากกว่ารีบไปเช็ดแป้งออกจากหน้าเถอะ”

“อื้ม ตกลง” แจสเปอร์ปล่อยมือออกจากเอวของฉันและตรงไปยังโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อที่จะเช็ดหน้าเช็ดตา ส่วนฉันก็เดินตามเค้าไปนั่งบนโต๊ะเครื่องแป้งที่อยู่ข้างๆ

“เฮ้อ ฉันไม่รู้จะถามอะไรดีนะเนี่ย เพราะฉันได้ข่าวใหญ่จากเวทีนั่นไปแล้ว”

“หรอ! แต่ผมว่าเหลืออีกอย่างหนึ่งนะ”

“อะไรละ” เมื่อฉันพูดถามคำถามไปแจสเปอร์ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินเข้ามาตรงหน้าฉันและจากนั้นใช้มือทั้งสองข้างรวบตัวฉันเอาไว้ในอ้อมแขนของเค้า

 

“ก็...ยังมีบางอย่างที่คุณยังไม่สอนผม”

 

“เดี๋ยวสิ! ฉันบอกแล้วไงว่าให้เก็บไว้ให้กับคนที่เธอชอบ ครั้งแรกมันสำคัญมากรู้มั้ย” ฉันจิ้มไปที่จมูกของเด็กหนุ่มตาสีฟ้าที่อยู่ตรงหน้าของฉัน

“ก็ผมชอบคุณนี่นา” แจสเปอร์กำชับอ้อมกอดของเค้าให้แน่นขึ้นจนหน้าอกของฉันเข้าไปชิดกับแผ่นอกของเค้า และมันทำให้ฉันรู้สึกได้ถึงหัวใจที่กำลังสั่นรัวของแจสเปอร์ เป็นคนเริ่มเองแต่กลับเขินเองเนี่ยนะ เฮ้อ ช่างเป็นเด็กน้อยจริงๆ

 

“ยังไงก็ให้ฉันเป็นคนแรกของเธองั้นหรอ”

 

“ใช่ และผมคิดว่าคุณเหมาะที่สุดแล้ว”

 

“ถึงแม้ว่าหลังจากเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลยนะ”

 

“เรื่องนั้นผมไม่แคร์ แต่ ณ เวลานี้ผมอยากให้คุณเป็นของผม”

 

“เฮ้อ ฟังนะแจสเปอร์ถึงเธอจะทำแบบนี้มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันชอบเธอเลยนะ เธอยังเด็กและยังไปได้อีกไกล ส่วนฉันก็ถึงวัยที่จะเข้าประตูวิวาห์ได้แล้วฉันไม่สามารถที่จะรอเธอจนเรียนจบได้หรอกนะ”

 

“ผมไม่สน ผมบอกแล้วไงผมอยากให้ตอนนี้คุณเป็นของผมคนเดียว ถึงแม้จะช่วงเวลาสั้นๆ ถือว่าเป็นของขวัญให้คุณละกันเจสซี่ ของขวัญจากผม”

    ว่าแล้วแจสเปอร์ก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้เพื่อที่จะจูบฉัน ฉันรับรู้ได้เลยว่าจูบของเค้านั้นเต็มไปด้วยความเขินอาย ตามประสาของเด็กที่พึ่งจะมีความรัก จากนั้นแจสเปอร์จึงเริ่มเปลี่ยนจังหวะจากนิ่มนวลเป็นรุกให้แรงขึ้น

    ทำให้ตอนนี้จูบของแจสเปอร์ร้อนแรงมาก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นละก็คงจะละลายไปแล้ว ฉันใช้มือข้างหนึ่งจิกหัวของแจสเปอร์จากด้านหลังเพื่อให้เค้าละริมฝีปากออกไป

 

“หยุดก่อนนะเด็กน้อย ฉันว่าหยุดพอแค่นี้ก่อนดีกว่า”

 

“ทำไมละ เครื่องผมกำลังร้อนเลยนะ”

 

“ถ้าจะเอาฉันจริงๆกรุณาใส่ถุงยางด้วย เพราะฉันยังไม่อยากท้องกับเด็กที่ยังอยู่แค่ ม.ปลายนะ” ฉันเอื้อมมือไปหยิบถุงยางที่อยู่ในกระเป๋าของฉันยื่นให้แจสเปอร์

“ก็ได้” แจสเปอร์รับมันไปแต่โดยดี เฮ้อ ให้ตายสิแค่นี้ก็จะเอางั้นหรอ ก็ได้อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน ฉันแกะกระดุมเสื้อเม็ดบนออกเผยให้เห็นร่องอกเล็กน้อย พร้อมกับปล่อยผมที่รวบเอาไว้เผยให้เห็นผมยาวบรอนด์สีทอง ที่ออกลอนๆนิดๆ

 

“อื้ม เหมือนฉันกำลังจะได้กินเด็กๆแหะ”

 

“ว้าว! คุณดูเซ็กซี่มากเลย”

 

“ยังมีให้โชว์อีกเยอะนะเจ้าหนู แต่จำได้การมีเซ็กซ์จะต้องเร้าจุดสำคัญของสาวๆให้ได้ ไม่งั้นมันจะเป็นอะไรที่กร่อยมาก” ฉันพูดไปในขณะที่แจสเปอร์กลับมารวบตัวฉันเอาไว้ในอ้อมแขนของเค้าอีกครั้ง

 

“แล้วนี่ละให้ผมถอดมันออกได้มั้ย” แจสเปอร์พูดขึ้นพร้อมกับใช้มือดึงไปที่จีสตริงของฉัน มือซนดีจังนะ!

 

“ได้...งั้นเรามาเริ่มกันเลย”

 

“ตกลง”

 

   จากนั้นแจสเปอร์จึงเข้าจู่โจมฉันอีกรอบ และรุกแรงขึ้นจากเมื่อครู่มาก จากจูบที่สั่นรัวของเด็กน้อยเริ่มกลายเป็นเหมือนกับเสือที่กำลังซ่อนเขี้ยวเอาไว้

    แจสเปอร์ทั้งกัดและไซ้ซอกคอของฉันไปมาอย่างดุเดือด และยังไม่วายใช้มือของเค้าเล่นไปต้นขอของฉัน บอกเลยแบบนี้คงไม่ต้องสอนอะไรแล้วละ และทั้งหมดที่แจสเปอร์กำลังทำอยู่กับฉันในตอนนี้ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่แจสเปอร์จะไม่มีวันลืมแน่นอน......

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา