ยัยนักข่าวจอม B*tch!! (18+)

 
(1 เดือนต่อมา)
 
               หลังจากเหตุการณ์วันนั้นนิตยสารเล่มใหม่ที่ฉันลงสกู๊ปเด็ดเกี่ยวกับเดลตันก็ทำให้นิตยสารนี้ขายดีจนหมดเกลี้ยงทุกแผง ในทุกร้านค้าซึ่งแน่นอน แคลร์ดีใจมากที่นิตยสารของเธอขายดี จนยอมให้โบนัสงามๆกับฉันแถมให้เงินเดือนเพิ่มขึ้นด้วย เจ๊งป่ะละ!!!
     และก็อีกอย่างเดลตันส่งของมาให้ฉันด้วยมันเป็นสร้อยเพชรราคาหลายล้านอยู่นะ และก็ยังมีเซ็ทน้ำหอม เครื่องสำอาง เสื้อผ้าอีกสารพัดที่เค้าส่งมาให้ฉันจนฉันต้องส่งข้อความกลับไปให้เค้าและบอกว่า
‘หยุดส่งมาให้ฉันได้แล้วเดลตันฉันพอใจแล้ว เอาเงินที่มีของคุณไปบริจาคเด็กยากไร้ดีกว่ามั้ย’
  นั่นก็เลยทำให้เค้าหยุดส่งมาได้ เฮ้อ คิดถูกจริงๆที่เอาเค้าออกไปจากชีวิตของเค้าได้และ.....
 
“นี่อย่าโกงราคากันสิ!”
“ก็ช่วงนี้ของมันแพงให้ผมยังไงละคุณ!!!!”
   ฉันได้ยินเสียเอะอะโวยวายมาจากร้านขายฮอตดอกที่อยู่ข้างหน้าของฉันและดูเหมือนว่าใครบางคนกำลังทะเลาะกับพ่อค้าเรื่องราคานะ
“ผมรู้! และคุณรู้ว่าผมเป็นนักแสดงคุณก็ไม่ควรจะมาโกงราคากันแบบนี้!”
“เฮ้ๆ หยุด หยุดทั้งคู่เลย” ฉันเดินเข้าไปห้ามปรามชายหนุ่มที่กำลังยืนทะเลาะกับพ่อค้าขายฮอตดอก
“โอ้ว เจสซี่บอกเค้าไปสิว่าผมไม่ได้โกงราคา!”
   
    อ้อ ลืมอธิบายพ่อค้าขายฮอตดอกคนนี้สนิทกับฉันหน่อยเพราะว่าฉันชอบมาซื้อที่นี่เป็นประจำและยังเคยซื้อของขวัญให้ลูกสาวของพ่อค้าคนนี้ด้วย
“เอ่อ ขอโทษนะคะ คือร้านนี้เค้าขายราคาอย่างนี้อยู่แล้วละคะ คือต้องเข้าใจด้วยว่าฮอตดอกของที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น เพราะลุงคนนี้เค้าลงมือทำมันด้วยตัวเองอย่างดีและเป็นสูตรของเค้า ไม่เชื่อคุณจะลองทานก็ได้เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง”
“คุณจะเลี้ยงฮอตดอกผมงั้นหรอ”
“อ่าห๊ะ ใช่”
“งั้นก็ได้ ถ้ามันจะทำให้ผมเชื่อว่าร้านนี้ขายไม่แพงจริง” ว่าแล้วฉันก็จัดการซื้อฮอตดอกให้กับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า เค้ารับมันและลองกัดชิมไป 1 คำ
“เป็นไงอร่อยมั้ย”
“อื้ม ก็อร่อยจริงๆนั่นแหละ คือ...เอ่อ...ผมต้องขออภัยด้วยกับเรื่องเมื่อสักครู่”
“อ้อ ไม่เป็นไรครับ”
“แล้วว่าแต่ฉันได้ยินคุณพูดว่าคุณเป็นนักแสดงงั้นหรอ”
“ใช่ครับผมเป็นนักแสดง แล้วคุณพอจะรู้จักชื่อนี้มั้ย แดเนียล บริค” เมื่อได้ยินชื่อนี้ทำให้ฉันถึงกับทำตาลุกวาวเมื่อนักแสดงที่ฉันชอบมาอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว!!!
“คุณคือแดเนียล บริค!!!!”
“ใช่ แล้วคุณ...เอ่อ”
“ฉันเจสซิก้า บริเทล! คือฉันเป็นแฟนหนังของคุณ ฉันชอบมากเลยเรื่อง Red Sky”
“โอ้ว นั่นมันนานมากเลย”
“ใช่คะ ดูกี่ครั้งฉันก็ยังชอบว่าแต่พักนี้คุณทำอะไรหรอถึงหายหน้าไปจากวงการเลย”
“ก็ละครเวทีบ้าง คอนเสิร์ตเล็กๆบ้าง เพราะผมเองก็ไม่ได้ดังเหมือนเมื่อก่อนแล้ว”
“ฉันเข้าใจดีคะ โอ้! ตายจริงเดี๋ยวฉันจะไปทำงานสายไปก่อนนะคะ!!!”
“ครับ โชคดีครับคุณเจสซิก้า”
 
   โอ๊ย!! ช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้ได้เจอกับดาราที่ฉันชอบด้วย! แบบนี้ก็มีแรงทำงานทั้งวันแล้วคะ ท่านผู้ชม!!! ฉันเดินลั่ลลาไปมาตลอดทางที่กำลังเดินไปทำงานที่บริษัท และเมื่อฉันก้าวส้นสูงของฉันเข้าไปในบริษัทฉันก็ต้องรีบเปลี่ยนท่าทีเป็นเริศเชิ่ดเข้าไว้!
    จะมาทำตัวลั้ลลาที่นี่ไม่ได้!! แต่เอ๊ะ! ทำไมฉันไม่เป็นยัยตุ๊ดเรืองแสงเลยละ สงสัยจะไปที่แผนกของนางแล้วมั้งก็ดี ฉันกดเรียกลิฟต์และยืนรออย่างใจเย็น เฮ้อ วันนี้มันเงียบๆผิดปกตินะไม่มีอะไรมาให้แสบแก้วหูเลย หรือว่าเพราะข่าวนั้นแน่เลย! ตายละ!
   ไม่สิๆเรื่องมันผ่านมาแล้วช่างมันเถอะ เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกฉันจึงรีบเดินเข้าไปทันที ฉันถอนหายใจเล็กน้อย เพื่อจะเตรียมใจที่จะทำงานในวันนี้ เฮ้อ จะโดนนาตาชาบ่นอะไรอีกมั้ยนะ เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกฉันก็ต้องพบกับ!!! นาตาชาที่ยืนคู่กับยัยตุ๊ด5สี!!!!! ที่เรียก 5 เพราะวันนี้หล่อนแต่งชุดมาหลากสีเหลือเกิน แสบตาค่า!!!!!!
 
“สวัสดีมอร์กี้!!! สวัสดีนาตาชา!! วันนี้อากาศดีเนอะ มายืนจ้องอะไรกันตรงนี้คะ”
“มานี่เลย!” ทั้งนาตาชาและมอร์แกนต่างพากันเข้ามาดึงตัวฉันและลากฉันไปยังห้องทำงานของฉัน ไม่นะ!!!!!! ไม่!!!!!!! เกิดอะไรขึ้น!!!!! หนูยังไม่โดนรุมฆาตกรรมนะ!!! ทั้ง 2 คนเหวี่ยงฉันให้นั่งลกับเก้าอี้พร้อมกับโยนแฟ้มเอกสารมาให้ฉัน!!
 
“เดี๋ยว!!! เกิดอะไรขึ้น!!!”
“งานนี้หล่อนต้องห้ามทำพลาดเด็ดขาด!!!!!!” ยัยตุ๊ดดุตะโกนสั่งอัดหน้าฉัน! คือแบบเฮ้ย!!! อะไรของหล่อนเนี่ย แล้วนาตาชาทำไมไม่ช่วยฉันเลยละ!!! ใจร้ายจังเลย
“และรอบนี้คุณจะต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อให้เค้ายอมมาถ่ายแบบกับนิตยสารของเรา รวมทั้งให้บทสัมภาษณ์พิเศษกับคุณด้วย!” นาตาชาพูดกดดันฉันอีกแรง โอ๊ย ทำไมมันทิ่มแทงใจแบบนี้ ไม่สงสารฉันเลย....
“เดี๋ยวๆ รอบนี้เป็นใครกันละ”
“ก็เปิดดูเองสิยะ!!!!” มอร์แกนตะคอกใส่หน้าฉันพร้อมกับกอดอกทำหน้าเชิ่ด! จ้าๆไม่รู้จะด่ายังไงละ ฉันเปิดดูแฟ้มที่อยู่ตรงหน้าตามที่ยัยมอร์แกนบอก อื้ม..............
 
“แจสเปอร์ กริมฟ์”
 
“ใช่! หนุ่มน้อยนี่นะอายุแค่ 18 แต่ก็สามารถเป็นนักร้องขวัญใจชาวประชาได้!!!! ดังมากถึงขนาดไปเล่นทัวร์คอนเสิร์ตทั่วโลกมาแล้วก็ยังเคยนะ โดยเฉพาะตอนที่แจสเปอร์เล่นกีต้าร์นะเป็นอะไรที่เท่มากๆ แถมยังเป็นลูกชายของแซนดร้า กริมฟ์สไตลิสชื่อดังอีกด้วย”
    มอร์แกนบรรยายสารพัดข้อดีของศิลปินคนนี้อย่างถี่ถ้วนทำไมฉันถึงไม่รู้สึกแปลกใจเลยที่หล่อนจะชอบเด็กคนนี้เพราะนอกจากจะมีแม่เป็นถึงสไตลิสชื่อดังแล้ว ยังมีหน้าตาหล่อเหลาเอามากๆ ผมสไลด์สีน้ำตาลเข้ม ดวงตาสำฟ้า ผิวที่ขาวเอามากๆรวมทั้งส่วนสูงกำลังดี แต่เสียดายนะฉันคิดว่าเจ้าเด็กนี่ ดูผอมเกินไปหน่อย
 
“แล้วทำไมงานนี้ถึงยากละ”
 
“ก็เพราะแจสเปอร์เป็นคนที่เกลียดการให้สัมภาษณ์ข่าวเอามากๆ นักข่าวทุกค่าย ทุกสำนักพยายามหลายวิธีแต่ก็ไม่สามารถเข้าถึงตัวแจสเปอร์ได้เลย เค้ามักจะเลี่ยงการตอบคำถามเสมอ ส่วนคุณ แคลร์ได้ให้บัตรพิเศษเพื่อจะได้เข้าหาตัวแจสเปอร์ แต่เค้าจะยอมให้คุณสัมภาษณ์รึเปล่าดิฉันก็ไม่แน่ใจ”
 
“อื้ม.....ขอแค่มีบัตร V.I.P ให้ฉันได้เจอกับเค้าในห้องแต่งตัวอะไรแบบนี้ฉันก็พอใจแล้ว ขอบคุณมากเดี๋ยวที่เหลือฉันจะจัดการเอง”
“ห้ามพลาดนะหล่อน!!!!!!”
“เออ!!! ฉันรู้แล้ว!!!” เมื่อฉันพูดจบ 2 คนนั้นจึงรีบออกไปจากห้องของฉันทันที เฮ้อ อยากจะบ้าตายแค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่า เหยื่อรายนี้นะสำคัญ เหอะ เด็กอายุ 18
    ก็เหมือนกับขนมที่พึ่งทำเสร็จใหม่ๆนั่นแหละ หอม อร่อย เคี้ยวง่าย แต่บางทีก็ร้อนเกินไป เอาละก่อนอื่นฉันขอหาข้อมูลก่อนละกันเพราะรู้สึกว่ารอบนี้ จะไม่ต้องไปดินเนอร์แบบคราวก่อนแต่จะต้องไปรอเค้าที่ห้องแต่งตัวศิลปินเพื่อรอสัมภาษณ์ ฉันลองหาข้อมูลของแจสเปอร์ในอินเตอร์เน็ต
   ฉันรู้ว่าไม่พบข้อมูลเกี่ยวกับการสัมภาษณ์แต่ฉันเจออะไรที่เจ๊งกว่าเยอะ ซึ่งนั่นก็คือ...ข่าวฉาว!!!! เค้าเคยโดนปาปารัซซี่แอบถ่ายหลายครั้งมาก!! แถมยังเคยมีข่าวไปเดทกับศิลปินที่อายุพอๆกันด้วย อื้ม....ข่าวเมื่อไม่นานมาด้วย โอเค ได้เวลาทำสกู๊ปแล้ว ไหนขอดูเพิ่มอีกหน่อยละกันว่าวันนี้ขนมหวานของฉันมีคอนเสิร์ตที่ไหนบ้างเอ่ย อื้ม.....ไดมอนด์ ฮอล์ล ตอน 6 โมงเย็น....เวลาเลิกก็ประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง! นั่นแหละจัดไป! แต่ก่อนอื่นขอไปเตรียมตัวหน่อยละกัน!
 
(เวลาต่อมา)
               ตอนนี้ฉันที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสายเดี่ยวกับกางเกงยีนสีดำ ก็พร้อมแล้วสำหรับการเข้าถึงตัวของแจสเปอร์ เหลือเวลาอีกประมาณไม่กี่วินาที จะได้เวลาที่เค้าจะลงจากเวทีแล้ว และตอนนี้ฉันก็มายืนรออยู่ที่หน้าห้องแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว
“จะให้ผมพูดอีกกี่ครั้ง! ไม่ว่าค่ายไหนผมก็จะไม่ให้สัมภาษณ์ทั้งนั้นแหละ!!!!”
“นี่เธอจะหัวรั้นไปถึงไหน เค้าให้ค่างจ้างเยอะมากด้วยนะแจสเปอร์!!!”
“ผมไม่สน!!!”
 
     เสียงของแจสเปอร์ที่กำลังถกเถียงกับผู้จัดการดังมาไกลและด้วยทางเดินที่แคบจึงทำให้เสียงดังก้องมาถึงที่นี่ และนั่นไงมาแล้ว!!!!!! ผมสีน้ำตาลนั่น!! ตาสีฟ้า!!! แถมยังการแต่งตัวสุดCoolนั่น!!!! ใช่เลยละ แจสเปอร์ กริมฟ์!!!!!! ฉันไม่รีบรอ เดินตรงไปหาแจสเปอร์โดยทันที
“สวัสดีคะ! ฉันเจสซิก้า บริเทลจากนิตยาสารGREYคะ” ฉันกล่าวขึ้นแนะนำตัวแต่ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กนี่จะเมินใส่ฉันและเดินเข้าห้องแต่งตัวไป ทำให้ฉันต้องรีบควบคุมสติและกัดฟันเอาไว้แน่น
    หนอย!!! บังอาจเมินฉันงั้นหรอ!!!!!!!! แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะวีนแต่ผู้จัดการของแจสเปอร์ก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัวและเดินตรงมาที่ฉัน
 
“ต้องขออภัยจริงๆคุณเจสซิก้า ปกติแจสเปอร์จะอารมณ์เสียมากเวลามีคนาขอสัมภาษณ์เค้า”
“อ๋อ ไม่เป็นไรคะ! ดิฉันเข้าใจแต่ขอให้ดิฉัน.....”
“ผมจะไม่ให้คุณสัมภาษณ์อะไรทั้งนั้น!!!”
    ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดจบจู่ๆแจสเปอร์ที่กำลังหงุดหงิดก็เปิดประตูออกมาแล้วตะโกนเสียงดังใส่ฉันกับผู้จัดการ หนอย!!!! ไอ้เด็กเวนนี่ เดี๋ยวอีแม่จะกำราบให้!!!!
“แจสเปอร์!!”
“ไม่ต้องคะคุณผู้จัดการเดี๋ยวดิฉันจัดการเองคะ!”
“ทำไมคุณจะทำอะไรผมได้!!”
“ฟังนะ แจสเปอร์ กริมฟ์! สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่นี่เป็นสิ่งที่ผิดพลาดมากเพราะคุณกำลังพูดจาไม่ให้เกียรติกับคนที่อายุมากกว่า!”
“แล้วจะทำไมละป้า!”
เดี๋ยว!!!! ป้างั้นหรอ!!!! ไอ้เด็กเวนนี่ฉันจะทำให้แกมาก้มหัวแทบเท้าฉันให้ได้คอยดูสิ!!!
“เอาเป็นว่าวันนี้ฉันยังไม่สัมภาษณ์ก็ได้คะ คุณผู้จัดการแต่ดิฉันขอยืนกรานตรงนี้ว่าฉันจะคอยจับตาดูและคอยติดตามชีวิตของแจสเปอร์กริมฟ์จนกว่าจะยอมให้ฉันสัมภาษณ์ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตามจำใส่หัวเอาไว้ด้วย!!!! และแนะนำนะให้ค้นหาชื่อของฉันในเน็ตซะ!!!! เผื่อจะตาสว่างมากขึ้นไอ้หนู!!!!!!!”
   หลังจากที่ฉันเทศนาเด็กนรกนี่เสร็จฉันก็รีบสบัดผมเดินเชิ่ดออกมาจากที่ตรงนั้นทันที!!!
“ยัยป้า!!!!!”
   เสียงของแจสเปอร์ตะโกนไล่หลังของฉันมา คอยดูละกันฉันจะตามไปทุกที่เลย!!!!! จะด่าฉันว่าสต๊อกเกอร์ก็ได้ฉันไม่แคร์!!!!!