ยัยนักข่าวจอม B*tch!! (18+)

 
(เวลาต่อมา......ข้ามเถอะยังไม่อยากแต่งนิยาย 20+ ...แต่ก็เกือบนะ..)
 
“ผมจะเสร็จอีกรอบแล้ว!!!!”
“แบบนั้นแหละ!!!!!”
   ฉันจิกไปบนแผ่นหลังแน่นในขณะที่เดลตันกำลังร้องโอดครวญขึ้นหลังจากที่เสร็จไปรอบที่ 4 ผู้ชายอะไรเนี่ยอึดเป็นบ้าเลย!!!!
“เฮ้อ.......เสร็จสักที” เดลตันที่หมดแรงนอนกอดฉันไปแบบนั้นทั้งที่กำลังเปลือยอยู่
“คุณเก่งมากเลยเดลตัน....เฮ้อ.....แต่เหนื่อยเป็นบ้าเลย.....”
“แล้ว.....นี่กี่โมงแล้ว.....” เมื่อได้ยินที่เดลตันพูดดังนั้นฉันจึงค่อยๆเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่อยู่ในกระเป๋าออกมาเพื่อดูเวลา
“ตี 2 แล้ว ฉันว่าเรารีบใส่เสื้อผ้าแล้วก็ขึ้นนอนไปนอนพักที่ห้องนอนของคุณกันเถอะ”
“ผมก็ว่าแบบนั้นเหมือนกัน”
   ว่าแล้วทั้งฉันและเดลตันต่างก็พากันหอบเสื้อผ้าของตัวเองหอบขึ้นไปยังห้องนอนของเดลตันที่อยู่ชั้น 2 ของบ้านบอกเลยว่าตลอดทางที่ไปยังห้องนั้นทั้งฉันและต้องหัวเราะคิกคักตลอดทั้งทางเลย
    จนมาถึงยังห้องนอนของเดลตัน ฉันจึงรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำทันทีเพื่ออาบน้ำสักหน่อยเหตุการณืเมื่อครู่มันร้อนจนทำให้ฉันเหงื่อท่วมไปทั้งตัวเลย ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำและเปิดฝักบัวเพื่อให้ละอองน้ำชโลมร่างกายของฉันให้ทั่ว เฮ้อ...อาบน้ำหลังเสร็จกิจมันช่างดีจริงๆเลย
 
“ผมขออาบด้วยคนสิ...เจสซี่..” จู่ๆเดลตัลที่โผล่มาจากทางด้านหลังก็เข้ามาสวมกอดฉันไว้จากทางด้านหลัง แหม...ติดใจฉันแล้วละสิ
“ฉันจะปฏิเสธได้ยังไงละก็ที่นี่เป็นบ้านของคุณนี่”
“นั่นสินะ” เดลตันจูบเข้าที่หลังคอของฉัน ฮึ้ย! พูดแล้วก็เสียวแว้บ!
“จริงสิพรุ่งนี้ตอนบ่ายคุณมีวัดตัวกับแผนกแฟชั่นเพื่อจะได้เตรียมชุดที่พอดีกับตัวคุณไว้ถ่ายแบบคอลเลคชั่นใหม่อาทิตย์หน้าส่วนวันพรุ่งนี้คุณจะต้องถ่ายแบบเพื่อเช็คมุมกล้องให้พร้อม”
“อื้ม ตกลงตามนั้นคุณจะไปที่บริษัทพร้อมกับผมมั้ยละ”
“คงไม่ดีกว่าเพราะฉันมีงานตอนเช้า”
“งั้น ผมขอไปส่งคุณถึงที่ทำงานดีมั้ยละ”
“นี่คุณกะจะไม่ให้ฉันกลับไปเอาชุดที่บ้านเลยหรอ” ฉันปิดฝักบัวอาบน้ำก่อนที่จะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่แม่บ้านของเดลตันเตรียมไว้มาห่มที่ตัวของฉันไว้
“เดี๋ยวผมจะสั่งคนให้ไปซื้อชุดใหม่เตรียมไว้ให้คุณ” เดลตันพูดตามหลังของฉันมา
“ว้าว ถ้าเป็นแบบนั้นก็วิเศษมากเลย ว่าแต่คุณมีเสื้อกล้ามให้ฉันยืมใส่บ้างมั้ย”
“มีสิ คุณหยิบเอาได้เองเลยมันอยู่ในตู้เสื้อผ้า”
“ขอบคุณ” ฉันจัดการเปิดตูเสื้อผ้าของเดลตันที่เต็มไปด้วยเสื้อสูทมากมายชนิดที่ว่าเรียงสีได้สบายเลย แต่ช่างเถอะ ฉันหยิบเสื้อกล้ามสีขาวตัวใหญ่ของเดลตันมาสวมเอาไว้
   และส่องกระจกบานใหญ่ดูสักหน่อย อื้อหือ มันก็ใหญ่จริงๆนั่นแหละ แต่ก็เอาเถอะแค่ใส่นอนชั่วคราว ว่าแล้วฉันก็รีบกระโจนลงบนเตียงแสนนุ่มของเดลตัน อ่า นี่แฟละเตียงแบบนี้นี่แหละฟินที่สุด มันช่างเด้งเหลือเกินแถมยังนุ่มมากจนฉันจะละลายอยู่แล้ว แล้วดูผ้าห่มนี่สิ ช่างเป็นอะไรที่อบอุ่นเสียเหลือเกิน
“คุณชอบเตียงของผมมั้ยละ” เดลตันถามขึ้นพรางสอดตัวเข้ามาในผ้าห่มด้วย แต่ว่าผู้ชายนี่ชอบนอนใส่แต่ท่อนล่างจริงๆเลย
“ชอบมากเลยคะ แต่ว่าพวกเรารีบนอนกันเถอะคะนี่ก็ดึกมากแล้ว”
“นั่นสินะ ฝันดีนะครับคุณคนสวย” เดลตันเลื่อนตัวเข้ามาใกล้และสวมกอดฉันเอาไว้ในอ้อมแขนของเค้า โอ๊ย!!!! อกอีแป้นจะระเบิด!! ดูแขนกำยำที่กำลังโอบกอดฉันไว้สิ ฟินเวอร์!!!
 
(เช้าวันต่อมา)
 
               ในขณะนี้ฉันและคุณเดลตันกำลังอยู่บนรถสุดหรูของคุณเดลตันที่พึ่งมาจอดเทียบท่าหน้าบริษัทที่ฉันทำงานอยู่ ฉันพยายามบอกคุณเดลตันแล้วว่าไม่ต้องมาส่งฉันหรอก แต่เค้าก็ยังยืนกรานว่าจะมาส่งฉันให้ได้ และยังขอให้ฉันไปยืนเฝ้าเค้าตอนบ่ายอีกด้วย หลงยัยเจสซี่คนนี้จนหน้ามืดตามัวแล้วละสิ โฮะๆๆ!!!
 
“เสียดายที่เช้านี้ผมมีธุระที่ต้องไปนัดคิวถ่ายแบบอีกที่หนึ่ง เดี๋ยวตอนบ่ายผมจะรีบมาหาคุณนะครับเจสซี่ของผม”
“คะ แล้วเจอกันคะ” ฉันจูบร่ำลากับเดลตันก่อนที่จะก้าวลงจากรถอย่างสง่าผ่าเผย สวมแว่นดำเล็กน้อยก่อน แล้วเดินเชิ่ด! เข้าบริษัทไปเลยคะ!
    ซึ่งแน่นอนทุกคนที่อยู่ในบริษัทต่างพากันมองฉันกันเป็นตาเดียว มีงงบ้างมีซุบซิบนินทาบ้างแต่ก็....ไม่แคร์คะ!!!!! เอาเป็นว่าฉันรีบไปที่ห้องทำงานของฉันก่อนดีกว่า แต่ก็ยังไม่ทันจะกดเรียกลิฟต์ก็มีมือ
    มือหนึ่งที่ชอบทาเล็บสีแสบตากว่าชาวบ้านชาวช่องมาบังเอาไว้ และมันจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจาก อีตุ๊ดแดดเผาอย่าง มอร์แกน!!!
 
“สวัสดีตอนเช้าจ๊ะ มอร์กี้!!!” ฉันโบกมือทักทายไงมอร์แกนเล็กน้อย
“สวัสดีตอนเช้าเช่นกัน ยัยบิทเชส!! แหม!! นี่ชุดใหม่หล่อนหรอเนี่ย! ไปคุ้ยเอาในถังขยะไหนมาใส่กันยะ เพราะอย่างหล่อนคงไม่มีปัญญาซื้อชุดแพงๆแบบนี้อยู่แล้ว” อีตุ๊ดดัดจริตดีดนิ้ว หลังจากที่พูดจบ
    หึ! เดี๋ยวฉันจะได้เห็นคนน้ำตานองหลังจากนี้แหละ! ฉันจึงถอดแว่นดำออกและหันมายิ้มเบาๆใส่ยัยมอร์แกน ก่อนที่จะปัดมือนางออกและกดเรียกลิฟต์รอไว้
“ก็พอดีว่า....คุณเดลตันเป็นคนซื้อให้ฉันเองแหละ เพราะเมื่อคืนนี้ฉันเองก็ได้ไปค้างที่บ้านของเค้ามาด้วย นี่ๆแล้วรู้มั้ยว่าฉันชอบมากเลยที่ได้อยู่กับคุณเดลตัน 2 ต่อ 2 ในห้องนอนของเค้าก็ไม่รู้สินะว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ เอาละขอไปทำงานก่อนนะ! สู้ๆนะมอร์กี้จะเป็นกำลังใจให้!!!”
“ฉันไม่เชื่อหล่อนหรอกยะ ยัยบิทช์!!!!!!!”
“จ้าๆ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อจ้า” ฉันเดินเข้าลิฟต์ไปและกดปิดลิฟต์ทันที เฮ้อ.....ค่อยโล่งอกไปหน่อยแล้วทำไมฉันถึงต้องมาเจอคนแบบนี้ทุกเช้าด้วยนะ และทันทีที่ลิฟต์ขึ้นมาถึงยังแผนกของฉัน
    ก็ต้องตกตะลึงอีกครั้งเมื่อคนในแผนกของฉันทุกคนต่างมารอจับจ้องฉันอยู่กันที่หน้าลิฟต์ ก็แหงละสิทุกครั้งที่ฉันเสร็จจากงานสัมภาษณ์ทุกคนก็จะมายืนรอว่าเมื่อคืนฉันได้ One Night Stand! กับคนที่ฉันไปสัมภาษณ์มามั้ย
    ก็เลยถอนหายใจเล็กน้อยก้าวออกจากลิฟต์ไปประจัญหน้ากับทุกคนและ.....ทำมือ OK แค่นั้นแหละทุกคนก็จะเฮ! แล้วก็กลับไปนั่งประจำที่โต๊ะของตัวเอง....คือแบบว่า.....ทุกคนก็จะมีข่าวสำหรับไปเม้ากับแผนกอื่นเล่นยังไงละ และนั่นแหละที่ทำให้ฉันโดนแคลร์ตำหนิบ่อยๆ
“ไหนเล่ามาให้ฟังหน่อยสิว่าเด็ดมากมั้ย!!!!” นอริสกระเทยป่วย เอ่ย ไม่มีเกย์ออกสาวประจำออฟฟิสของฉันกระโดดเข้ามาเกาะแขนของฉันเพื่อที่จะเม้ามอย ก็ช่วยไม่ได้นะ เพราะยัยนี่อ่ะทำงานดีมาก เสียอยู่อย่างเดียวขี้เสือกไปหน่อย
“10 น้ำคะ!!!”
“อุต๊ะ!!!!! เด็ดมากคะ!!!! แล้วจัดกันถึงกี่โมงคะเนี่ย”
“เกือบเช้าแหละคะ นี่ยังง่วงอยู่เลยนะขอไปพักข้างในห้องก่อนนะจ๊ะ”
“ได้คะ สู้ๆนะคะคุณเจสซี่!” ฉันโบกมือลากับนอริสก่อนที่จะเดินเข้าไปขางในห้องทำงานของฉัน และเมื่อฉันเดินมาถึงก็ต้องให้ฉันเข่าอ่อนเลยทีเดียว....เหนื่อย....พูดได้คำเดียวว่าเหนื่อย
   อยากบอกว่าหลังจากตอนนั้นเดลตันก็มีอารมณ์ขึ้นมาอีก จัดหนักให้ฉันอีกจนเกือบเช้า.....โอย....ขอนอนพักก่อนนะ และแล้วฉันฟุบหน้าหลับคาโต๊ะทำงานทันที
 
(เวลาต่อมา...)
 
“เจสซี่ที่รักตื่นได้แล้วครับ”
“ห๊ะ!!” ฉันสดุ้งตื่นขึ้นจู่ๆก็มีคนมาปลุกฉันให้ตื่นขึ้นจะเป็นใครไปไม่ได้สักอีกนอกจากเดลตัน....เมื่อเห็นดังนั้นฉันจึงรีบเช็ดหน้าเช็ดตาให้เรียบร้อยเสียก่อน
“ผมขอโทษด้วย ผมคงจะทำให้คุณเพลียมากเลยสินะ”
“ขอไม่ขนาดนั้นหรอกคะ ถ้ามีเวลาให้ฉันงีบสักหน่อยก็โอเคแล้วคะ”
“แน่ใจนะครับ”
“คะ แน่ใจคะ ขอบคุณเป็นห่วงนะคะ ว่าแต่ตอนนี้กี่โมงแล้วคะ”
“ตอนนี้ 12นาฬิกา 45 นาที”
“ถ้างั้นฉันว่าเรารีบไปที่แผนกแฟชั่นกันดีกว่าคะ”
“ก็ดีครับแต่ว่าผมขอประคองคุณหน่อยนะครับ เพราะผมกลัวคุณจะเป็นลมได้”
“อ๋อ ไม่ต้องหรอกคะ เอ่อ...เดี๋ยวฉันขอล้างหน้าล้างตาสักหน่อยก็แล้วคุณรออยู่ตรงนี้นะคะ”
“ได้ครับ” หลังจากพูดจบฉันจึงรีบเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำรวมทันทีโดยที่จะไม่ลืมหยิบเครื่องสำอางมาด้วย คือหน้าฉันตอนนี้เป็นอะไรที่เยินมากเลย แม่จ้าววว ฉันอยากจะบ้า
    และเมื่อเดินมาถึงห้องน้ำฉันก็จัดการล้างหน้าให้สะอาดจากนั้นก็รีบเช็ดให้แห้งแล้วแต่งหน้าทันที โอ๊ยๆๆๆ ทำไมฉันถึงหลับไปนานขนาดนั้นได้นะ! ฉันรีบแต่งหน้าแค่พอดูสวยจากนั้นจึงกลับไปรับเดลตันที่ห้องทำงานและพาเข้าไปยังแผนกแฟชั่น เพื่อวัดตัว
   ถึงแม้ว่าฉันจะไม่อยากไปก็เถอะ! เพราะเมื่อไปถึงฉันจะต้องเจอกับยัยตุ๊ดคางคกนั่นละสิ!
   อ่า ฉันเดินกับคุณเดลตันมาเรื่อยๆจนถึงลิฟต์เพื่อจะไปยังแผนกแฟชั่นท่ามกลางสายตาของเหล่าพนักงานในแผนกฉัน เฮ้อ ลิฟต์มาไวไวทีสิ! และเมื่อลิฟต์เปิดออกฉันก็รีบพุ่งตัวเข้าไปในลิฟต์ทันทีโดยมีเดลตันเดินตามเข้ามาแบบติดๆ
 
“คุณรู้มั้ย ว่าขนาดคุณแค่แต่งหน้าเบาๆคุณก็ยังดูสวยมากเสียผมจะหักห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่เลย”
“แหม คุณก็พูดเกินไปเดลตัน เมื่อคืนนี้คุณก็เห็นฉันจนหมดแล้วนี่”
“นั่นสินะ ว่าแต่คืนนี้เราจะไปจัดกันกี่ยกดีละ” เดลตันรวบตัวฉันเข้ามาใกล้เค้า
“เอ่อ....ใจเย็นหน่อยสิเดี๋ยวเราค่อยคุยเรื่องนี้กัน นี่เวลาทำงานนะ”
“ก็ได้ครับ” คำพูดของฉันทำให้เดลตันยอมปล่อยตัวฉันออก เฮ้อ ทำไมเค้านี่หื่นได้ตลอดเวลาจังเลย ฉันกลับมายืนในท่าทางที่สงบเสงี่ยมก่อนที่ประตูลิฟต์จะเปิดออก และฉันรีบพาเดลตันไปหายัยตุ๊ดแห้งที่กำลังยืนสั่งงานลูกน้องอยู่
“ไม่ใช่แบบนั้น!!!! นี่ดูฉันนี่ยัยบื้อ!!!!” โอ๊ย เสียงดังหนวกหูชะมัด!
“มอร์กี้!!!”
“ลมอะไรหะ..หอบ......โอ้ว มาย ก้อด!!!!!!”
  ยัยมอร์แกนที่กำลังจะด่าฉันถึงกับเปลี่ยนเป็นคำอุทานเสียงดังเมื่อนางเห็นว่าเดลตันนั้นกำลังยืนอยู่ข้างๆฉัน สังเกตุได้เลยขานางกำลังสั่นเป็นเจ้าเข้าเลยทีเดียว
“สวัสดีครับผมเดลตันครับ” เดลตันยื่นมาเพื่อทักทายยัยตุ๊กกากนี่ตามธรรมเนียม ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“สะ....สวัสดีคะ คุณเดลตัน....ดะ...ดะ..ดิฉันมอร์แกน”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ขอฝากตัวด้วยนะครับ”
“ด้วยความยินดีคะ”
    ว่าแล้วยัยตุ๊ดระเริงก็รีบวิ่งไปหยิบสายวัดตัวและสมุดจดอย่างรีบเร่งทันที เป็นงานเป็นการเหมือนกันแฮะยัยนี่ หลังจากนั้นยัยนี่ก็จัดการวัดตัวคุณเดลตันชนิดแบบทุกซอกทุกมุม
   ส่วนเดลตันเองก็หันมายิ้มหวานใส่ฉันที่กำลังยืนรออยู่ แหม่ แค่นี้ก็รู้ว่าหลงฉันขนาดไหน แต่เห็นใจหน่อยเถอะฉันยังอยากนอนต่ออยู่เลยนะ!!!
“เสร็จแล้วละคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ให้ยัย เอ่ย ให้เจสซี่เป็นคนพาคุณไปที่สตูดิถ่ายรูปเลยก็แล้วกันที่นั่นมีช่างถ่ายภาพรอคุณอยู่คะ
“ได้ครับ ขอบคุณมากครับ” หลังจากที่บอกลายัยตุ๊ดปอดแหก ฉันจึงรีบเดินนำคุณเดลตันไปยังสตูดิโอถ่ายภาพที่อยู่ไม่ไกลมากนัก
    และที่นั่นก็มีช่างภาพรอคอยพร้อมกับทีมงานอีกหลายชีวิตที่รอซัพพอร์ตรออยู่ในห้อง รวมทั้งแคลร์ด้วย มาทำไม!!!!!!!!! จริงสิยังมีคาร่าภรรยาของช่างถ่ายภาพที่ฉันสนิทด้วย อยู่ที่นี่เหมือนกัน
“อ้าว เจสซี่ของฉัน!!”
“คาร่า!” พวกเราเดินเข้าไปผลัดกันหอมแก้มเพื่อทักทาย
“เอ่อ นี่คือคุณเดลตันใช่มั้ย”
“ใช่ครับ”
“งั้น เดี๋ยวเชิญไปแต่งหน้าสักเล็กน้อยนะคะ เวลาทดสอบมุมกล้องจะได้ออกมาดูดีที่สุด!”
“ได้ครับ แล้วก็อย่าลืมหาที่นั่งให้กับหวานใจของผมด้วยนะครับ”
    เดลตันส่งสายตาหวานๆมาทางฉัน พระเจ้าช่วย!!! เค้าเรียกฉันว่าหวานใจต่อหน้าคนอื่นเนี่ยนะ!!! แถมเราพึ่งจะรู้จักกันเมื่อคืนนี่เอง!! ขอมีดสักเล่มได้มั้ยฉันอยากจะเอามาแทงตัวเองจัง!
 
“คะๆ ได้คะ” ว่าแล้วคาร่าก็จัดการยกเก้าอี้มาให้ฉันนั่งและขอเดาว่าคาร่าจะต้องมาถามเรื่องของฉันกับเดลตันแน่นอน
“นี่! ไหนเล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ ยัยเจสซี่!”
“คือ...เอ่อ...เมื่อวานฉันมีสัมภาษณ์กับคุณเดลตันและหลังจากนั้นเราก็ทำอย่างว่ากัน..จากนั้นก็ดูเหมือนว่าคุณเดลจะหลงฉันจนหน้ามืดตามัวมาก ดูเค้าสิเรียกฉันว่าที่รักไปแล้ว”
“อะไรจะหลงปานนั้นถ้าเธอปฏิเสธฉันว่ามีนองเลือดแน่....”
“ฉันก็ว่าแบบนั้นเหมือนกัน”
“คอขาดแล้วยัยเจสซี่”
“ฉันก็ว่างั้น”
“แต่เธอก็ควรหาแฟนจริงๆจังๆสักทีนะ ฉันว่าคุณเดลตันก็ดีเหมือนกันทั้งหล่อ ทั้งรวย ดีกว่าอีตาอีริคของฉันเยอะเลย”
“คาร่าไม่เอาน่า!”
   ฉันตีไปที่แขนของคาร่าเบาๆก่อนที่หันกลับไปมองเดลตันที่กำลังถ่ายแบบอยู่ นี่ฉันต้องเจอกับเค้าไปอีกนานแค่ไหนกันเนี่ย! ภาวนาขอให้เป็นแค่อาทิตย์เดียวก็พอ
“คุยอะไรอยู่กันหรอครับสาวๆ” เดลตันที่ถ่ายแบบเสร็จแล้วรีบเดินตรงมาหาฉันกับคาร่าที่กำลังนั่งคุยกันอยู่
“ก็คุยตามประสาสาวๆแหละ” ฉันพูดขึ้น
“ใช่คะๆ คือพวกเราสนิทกันมานานแล้วแต่ไม่ค่อยจะมาหากันเท่าไหร่ก็เลยคุยกันนานนิดนึง”
“งั้นผมขอตัวคนสวยของผมคืนนะครับ” เดลตันจับมือของฉันเอาไว้เพื่อให้ฉันลุกขึ้นยืน ส่วนฉันที่กำลังทำอะไรไม่ถูกก็ได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอนไปหาคาร่า ที่กำลังเดินลอยหน้าลอยตาไปหาสามีของเธอ
  โอเค เอางั้นก็ได้ฉันเดินนำคุณเดลตันออกไปนอกสตูดิโอเพื่อจะกลับไปยังห้องทำงานของฉัน
“เจสซี่คือผมกำลังคิดว่าทำไมคุณไม่ลองไปค้างที่บ้านของผมอีกสักคืนหนึ่งละ ไม่ก็สัก 1 อาทิตย์เลยก็ได้”
   คำพูดของเดลตันที่พูดออกมาจากปากทำให้ถึงกับตาค้างไปโดยทันที และเท่านั้นไม่พอพนักงานที่อยู่ในแผนกแฟชั่นต่างก็พากันลุกขึ้นมาดูฉันกับเดลตันสนทนากันอย่างพร้อมเพรียง รวมถึงยัยตุ๊ดปากหวอนั่นด้วย
“คือ...เอ่อ...เดลตัน”
“ครับ”
“ไม่คิดว่ามันจะเร็วไปหน่อยหรอคือเราพึ่งจะรู้จักกันเอง แล้ว.....คุณเองก็มีงานเยอะด้วย”
“ไม่หรอกเจสซี่ที่รักที่ผมอยากให้คุณลองไปค้างที่บ้านของผมนั่นก็เพราะว่า....ผมให้คุณเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด เพราะจะดูแลคุณให้ดีที่สุดชนิดที่ว่าไม่สามารถหาแบบนี้ได้จากที่ไหนได้อีกเลย”
  เดลตันรวบตัวฉันเอาไว้ให้อยู่ภายใต้อ้อมแขนของเขา จนหน้าอกของฉันไปแนบชิดกับอกของเดลตัน
“เอ่อ.....แล้วคุณหมายความว่ายังไง....ให้ฉันลองเป็นแฟนคุณ 1 อาทิตย์ใช่มั้ย?”
“ใช่ถูกต้องแล้ว ถ้าผมไม่ใช่สำหรับคุณก็สามารถไปจากผมได้เลย”
“งั้น...ตกลง”
“ขอบคุณครับที่รัก” ว่าแล้วเดลตันก็จัดการจูบฉันตรงนี้เลย!!! ท่ามกลางสายตาของพนักงานแฟชั่น และเสียงชัตเตอร์รัวๆของทุกคนที่ต่างพากันหยิบมือถือถ่ายฉันกับเดลตันเอาไว้
    ฉันกำลังคิดว่าหลังจากนี้งานเข้าแน่ๆ!!!! ฉันจึงรีบผละเดลตันออกเพื่อให้เค้าหยุดจูบฉันจากนั้น ฉันจึงรีบวิ่งไปที่ลิฟต์ทันทีโดยที่มีเดลตันวิ่งตามมาติดๆ โอ๊ย!!! ชีวิตฉัน ไม่นะ ฉันอายุแค่ 27 เองต้องเอาชีวิตมาทิ้งเพราะคนแบบนี้ฉันไม่ยอมแน่ แต่อย่างน้อยก็ได้ฟันดาราที่กำลังฮอตที่สุดในตอนนี้ถึง 1 อาทิตย์เชียวนะ ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกดีเลยสักนิดละ ทรมานจัง...........