ตาบ้าปากร้าย กับยัยวายร้ายตัวแสบ

  ความสัมพันธ์ ของเราสองคนเดินหน้าไปเร็วมาก เร็วซะจนเหมือนกับว่า เราทั้งสองต่างรู้ว่า ต่างฝ่ายชอบอะไรไม่ชอบอะไร จากสิ่งที่ฉันเคยเกลียดและเบื่อหน่ายที่สุดในทุกๆวัน

มันกลับกลายเป็นสิ่งที่ขาดไปไม่ได้เลยแม้สักวันเดียว

   เจ้าชายในฝันหรอ ที่ฉันเคยค้นหา อยากให้ใครสักคนมาเป็น คนคนนั้น วันนี้คนที่ยืนตรงหน้าฉันไม่ใช่เจ้าชายแต่อย่างได เป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่รู้ว่าฉัน เป็นใคร

 

 วันนี้ฉันก็มาเรียนตามปกติ ในห้องเรียนมันดูสงบมาก อารมณ์คนมีความรักมันเป็นแบบนี้เองหรอ มองอะไรดูมีความสุข ลัลลาๆๆๆๆ

ฉันเดินมาเรื่อยๆตามระเบียงหน้าอาคารเรียน ฉันได้ยินเสียงคุยกัน ลอยมาไม่ไกลนัก

 

.. นี่แกๆ เมื่อวานฉันเห็น พี่โอ๋ พี่แกเดินกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ ตัวเล็กน่ารักมากๆ

.เฮ๊ย จริงหรอ ถ้ายัยส้มรู้เข้าคงจะเสียใจนะ พี่โอ๋นี่ เจ้าชู้ใช่เล่นเลยนะ แต่ก็ดีนะ พร้อมเอามือปิดปาก หัวเราคิกคัก..

 

 คงไม่ต้องบอกว่าตอนนี้รู้สึกอย่างงัย ความสงสัยเริ่มกัดกร่อนความเชื่อใจ

ฉันค่อยๆเดินออกมาจากตรงนั้น พร้อมทั้งกลับไปยังห้อง นั่งคิดกับสิ่งที่ฉันได้ยินมา

 

 ยัยมะนาวเดินมาหาฉัน มองเห็นสภาพ ที่หมดสภาพ หัวยุ่งเหยิง เลยสงสัยถามออกมา ซึ่งฉันก็บอกเรื่องนี้กับเพื่อนซี้ฉัน

 

‘แกจะมามัวคิดมากทำไม อยากรู้ก็ไปถามสิ’ ยัยมะนาวบอกฉันมา

..ไม่ ไม่ ฉันตอบออกไป ฉันคงคิดไปเองละ

‘งั้นเอาแบบนี้สิ หึ หึ’พร้อมทั้งกระซิบกับฉัน

 

..จะดีหรอ ฉันรีบตอบออกไป

‘เอาน่าๆ ’

 

วันนี้ พี่โอ๋ บอกว่ามีธุระด่วน บอกให้ฉันกลับก่อน ซึ่งฉันก็บอกออกไปว่า

‘ได้ วันนี้ว่าจะไปเดินซื้อของกับยัยมะนาวพอดี’

 

 เราสองคน ค่อยๆสะกดรอบตามพี่โอ๋ไป ไม่ไกลมาก ก็ถึงสถานณีรถไฟ ดูเหมือนพี่เขา มองซ้ายมองขวา เหมือนกำลังหาใครอยู่

 พอรถไฟจอด มีเด็กผู้หญิงน่ารักมากๆ แค่มองเห็นไกลๆยังน่ารักขนาดนี้ เป็นใครกันนะ บังอาจมาก พี่โอ๋นะ ไม่น่าทำแบบนี้เลย ตอนนี้ตัวฉันเหมือนจะระเบิดออกมา มันร้อนมาก มันโมโห อยากจะวิ่งเข้าไปชาร์ตทั้งสองคนจริงๆ

 

 ‘สาต๊อบๆ ใจเย็นๆแก ดูต่อไปๆ’ยัยมะนาวพยายามสงบจิตสงบใจฉัน

 

 ฉันมองต่อไป ทันที่ที่หญิงสาวคนนั้นเดินมาหา ยัยนั่นก็กระโดดคว้าแขน และหอมแก้มพี่โอ๋ของฉัน พี่โอ๋ก็หันหน้ามาแล้วก้มไปหอมแก้มกลับไป ยิ่งเห็นยิ่ง ปรี๊ดๆ ตัวแค่นี้แก่แดดมากกล้าดีอย่างงัยมาแย่งพี่โอ๋ของฉันได้

 เลือดขึ้นหน้า ฉันรีบพุ่ง ปรี่เข้าไปหาทันที  

 

  ยังไม่ทันตั้งตัว ฉันง้างมือแล้วตบไปที่หน้าของพี่โอ๋ทันที

เสียงดัง เพลี๊ยะ .. . จนคนแถวนั้นหันมามอง

..หมายความว่าไง อธิบายมาสิ แม่นี่เป็นใคร ไหนบอกธุระ ที่แท้มาหาผู้หญิงหรอ ทำไมเป็นคนแบบนี้ไม่น่าเชื่อใจเลย เลวมาก แย่ที่สุด ............... ’

 

 ‘พี่โอ๋ค่ะ ใครนิ ผู้หญิงคนนี้’ผู้หญิงคนนั้นหันมอง ฉันก็มองแบบสงสัยเหมือนกัน

พี่โอ๋พูดขึ้นมาว่า ‘คนนี้ไง ที่พี่พูดให้พัง ’

‘อ่อ ซาร่า เข้าใจละ พร้อมทั้งเอามือปิดปากหัวเราะเบาๆ’

 

. . แกมีหน้ามาหัวเราะอีกหรอ มาแย่งแฟนฉัน ไม่สิ สามีฉัน ยังมายิ้มได้ มันน่ามั้ยนิ ฉันพูดออกไป

 

 ทันทีที่ฉันพูดจบ ยัยซาร่ารีบวิ่งเข้ามากอดฉันทันที ง่ะ งงละสิ

 

พี่ๆคิดถึงพี่จังไม่เจอกันนานเลยนะ จำหนูไม่ได้หรอ ซาร่า เองงัย

 

???? อะไรอะ ฉันงง มามุขไหน ฉันรับไม่ทัน

 พี่โอ๋ยืนยิ้ม เอ้ายัยส้มบ๊องเอ๊ย จำไม่ได้หรอ นี่ ยัยสิริงัย จำไม่ได้หรอ น้องแท้ๆพี่เอง

 

 ‘ลองนึกดูดีๆสิ ยัยลิงป่า ไม่สิ คุณภรรยาที่รัก’ พร้อมทั้งหัวเราะออกมา

 

   น้องซาร่่า หันมามองฉันแล้วเอามือปิดปากพร้อมทั้งหัวเราะ โฮ๊ะ โฮ๊ะ โฮ๊ะ 

 

..ง่า หมออยู่ไหน หน้าฉันแหกไปถึงไหนแล้ว’ฉันเปลี่ยนสีหน้า ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

   พรึบ!!

..อ่อ ไม่เจอกันนานเลยนะ สิริ โตขึ้นเยอะเลยนะ แถมยังน่ารักขึ้นเยอะเลยนะ พร้อมทั้งกอดแก้เขิน  ’

มาไม่บอกพี่บ้างเลยนะ  เหอๆ พร้อมทั้งหันควับขึ้นมามองหน้าพี่โอ๋ . .

 

  'แกนะแก ไปได้ยินอะไรมาอีกละ ใครเป่าหูมาหรอ หรือว่า' 'แกหึงพี่ หึหึ'

..ป่ะ ปะ ป่าวสักหน่อย คะแค่หวงเท่านั้น..  ฉันหันหน้าหนีพร้อมทั้งพูดออกไปเบาๆ

เอ้า กลับบ้านกันเถอะ น้องพี่ กับ คุณภรรยา พี่แกพูดออกมาพร้อมทั้งก้มลงมาจ้องหน้าฉัน

  ฉันก้มหน้าเพราะคำพูดนั้น

มาภรรยาอะไรแถวนี้ อยากโดนอีกทีหรอ เดี๊ยะๆ ก่อนที่พี่แกจะพูดต่อ

 

  มานี่เลยไม่ต้องมาเดี๊ยะๆ ไม่ต้องหนี พี่โอ๋ดึงแขนฉันขึ้นมา พร้อมทั้งพูดว่า ที่ตบหน้าเมื่อกี้ละ ไม่ลืมนะ

...5555+เอามือเกาหัว  ..เอิ่ม ส้มขอโทษนะ ที่เข้าใจผิด ไม่โกรธนะ พ่อสุดหล่อ พ่อพระเอก พ่อเทพบุตร ฉันพูดออกไปพร้อมทั้งยกนิ้วก้อยขึ้นมา

 ..โอ๋ๆ ดีกันนะ ไม่โกรธ นะ นะ นะ

 

  พี่โอ๋ตอบกลับมา ‘ไม่หายหรอก’ พร้อมทั้งยกนิ้วที่จิ้มไปที่แก้มตัวเองสองสามที แล้วค่อยๆเอียงหน้ามาหาฉัน ..ตรงนี้ ๆ ๆ

..โหเล่นแบบนี้เลยหรอ.. ฉันพูดออกไป ก็ได้ๆ วันนี้ฉันผิดนิ

 

 ฉันค่อยๆยื่นหน้าไปหอมแก้มพี่แก แต่แล้วพี่แกกลับหันหน้ามาแล้วดึงหน้าฉันไปจูบ เบาๆ ครั้งหนึ่ง ท่ามกลางสายตาคนแถวนั้น

 ฉันทั้งอายทั้งเขินมาก

 

  กรี๊ดๆๆๆ โอ๊ย!!!เอาอีกๆ ยัยมะนาวแปลงร่างทันที หึ หึ ขอภาพช้าหน่อยตะกี้มองไม่ทัน หึหึ

พี่โอ๋หันมามองหน้าฉัน แล้วพูดว่า ยัยมะนาวขอภาพช้านะ อีกรอบสิ อิอิ

 

 ‘ไม่ละ’พร้อมทั้งเดินถอยออกมาแล้วตัดบท

 กลับกันได้แล้ว พร้อมทั้งดึงมือน้องสิริ ไม่สิ น้องซาร่าผู้น่ารักมาด้วย(หาพวกๆเหอๆ)

ระหว่างทางกลับยัยมะนาวขอแยกตัวกลับอีกทางเพราะบ้านอยู่คนละที่

เราทั้งสามเดินจูงมือกันกลับ โดยมีน้องซาร่าอยู่ตรงกลาง

'พี่เพิ่งรู้นะเวลาเราหึงมันน่ากลัวแบบนี้' ..

..รู้แล้วก็อย่าทำละ คราวหน้าไม่ใช่แค่มือนะ..ฉันพูดตะคอกออกไป - -*

'รู้นะ สัญญาแล้วนิ คิดมากจริงยัยส้มเน่าเอ๊ย หัดเชื่อใจกันบ้างสิ'

..อย่ามายั่วโมโหนะ..   เอิ่ม ตะ ตะ แต่ เค้าขอโทษนะ เค้าผิดเอง ฉันพึมพัมเบาๆ

 พี่โอ๋ยกมือขึ้นมาลูบหัวฉันเบาๆสองสามที

 

'ก็ได้ๆ คุณสามี ไม่บ่นคุณภรรยาแล้วละ ไม่เคยโกรธเลย' พร้อมทั้งยิ้มให้ฉัน

 

 ใบหน้ามันช่างดูอ่อนโยนมาก รอยยิ้มของเขามันทำให้ฉันมีความสุขได้ขนาดนี้เลยหรอ

 

 ‘นั่นแนะๆ คูณสามีภรรยาจะสวีทไปไหนนิ คุณน้องซาร่าหึงนะ ยัยแมวขโมย พี่เป็นของหนูคนเดียวนะจะบอกให้ โฮ๊ะๆๆ’

 

ง่ะ เราทั้งสองต่างหันหน้าไปหาซาร่าทันที พร้อมทั้ง ยื่นมือมาคนละข้าง

ไปหยิกแก้มน้องซาร่าเบาๆ พร้อมทั้งหัวเรากัน

มันช่างเหมือนครอบครัวเล็กๆมาก ฉันจะมีวันนั้นกับเขามั้ยนะ

 

 และแล้วเราก็เดินทางถึงบ้าน......วันนี้เองที่รู้สึกตัวว่าหึงและหวงพี่แกมาก และเป็นวันที่ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ไป คือการไม่ไว้ใจคนรักของตัวเองนั่นเอง เฮ้อ

 แต่สุดท้ายก็ผ่านมันมาด้วยดี

 

     

ซาร่ารายงานตัวเจ้าค่ะ เค้าเป็นน้องสาวสุดเลิฟของพี่โอ๋ เมื่อก่อนชื่อสิริ แต่มันไม่อินเตอร์เท่าไร เลยเปลี่ยนเป็นซาร่า นิสัยนะหรอ แก่น ไม่สิ น่ารักแบบแปลกๆ สิ่งที่ชอบแน่นอน k-pop อีกอย่างคือการได้แกล้งชาวบ้าน เคยอยู่กับพี่ตั้งแต่เล็กๆ แต่พอเริ่มโตขึ้นก็ย้ายไปเรียน ต่างประเทศ ภาษาไทยเลยไม่แข็งแรง ส่วนภาษาอังกฤษ ยิ่งไปกันใหญ่ 

สรุปแล้ว น่ารักมากพอ โฮ๊ะๆๆๆๆๆ