ตาบ้าปากร้าย กับยัยวายร้ายตัวแสบ

  ปิ๊งๆ ฉันแต่งกายในชุดราตรีสุดสวย คืนนี้มีงานเต้นรำ ที่เจ้าคุณพ่อฉันจัดขึ้น ฉันอยู่กลางห้องโถงในพระราชวัง ขนาดใหญ่ วันนี้เป็นงานฉลองที่ฉันอายุ16ปี มีผู้คนมากมาย เจ้าชายจากหลายๆเมืองมาแสดงความยินดี หรือในอีกความหมายหนึ่งคือ อาจมาดูตัวฉันก็เป็นได้

.น่าเบื่อที่สุดเลย ฉันเดินออกมาด้านนอก เพราะข้างในมันน่าเบื่อสุดๆไม่เห็นจะมีอะไรทำเลย อยากจะนอนเล่นให้สบายๆหน่อยต้องมายืนปวดแข้งปวดขา เฮ้อ ฉันบ่นพึมพำเบาๆ และแล้วฉันก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลังไม่ไกลจากฉัน เท่าไร

โอ้..พระเจ้าพระเอกหนุ่มรูปงาม หน้าตาหล่อเหลา กับชุดสูทสีขาวสุดหรู นั่นๆ เขากำลังเดินตรงมาหาฉัน จะทำอย่างงัยดี ..

-         เอื่ม สวัสดียามเย็นครับ องค์หญิง..ไม่สิ นางฟ้าของผม

เขาเหลือบมองฉัน สายตาเขาช่างงดงามและดูมีสเน่ห์มากๆ โอ๊ย!!ได้ยินแบบนี้ อิฉันจะละลายไปให้ได้ ณ ตรงนี้ โอ๊ย หล่ออะไรขนาดนี้ หล่อยิ่งกว่าดาราเกาหลี ซะอีก เล่นซะพูดไม่เถิก เหอๆไม่ถูกเลย (ใจเย็นๆคนแต่ง)

เขาค่อยเดินมาหาฉัน เอิ่ม..แบบว่ามัน สุดยอดสโลว์โมชั่นมากๆ จะช้าไปไหนนิ ไม่นานนักเขาก็มากองอยู่ตรงหน้าฉัน ไม่สิ มายืนอยู่ตรงหน้าฉัน

อุ๊ย เขามายืนตรงหน้าฉันแล้วนั่งคุกเขา .. และแล้วเขาก็พูดออกมาว่า…

...เฮ้ยๆ ยัยส้วม เมื่อไรจะตื่น เช้าแล้วไปเรียนได้แล้ว ยัยลิงป่า ตื่นสักที

ภาพทุกๆอย่างค่อยๆจางลงๆ ฉันสลึมสลือตื่นขึ้นมา

.อ่าวเวรกรรม ฝันสลาย ไอ้พี่บ้า มารความสุข กำลังเข้าได้เข้าเข็ม ทำเสียงดังน่ารำคาญมาก คนกำลังฟินเฮ้อหมดกัน พระเอกของฉัน เจ้าชายสุดหล่อ

  ฉันตะโกนออกไป ..อย่ามายุ่ง คนจะนอน

เสียงพี่เอ๋อ ไม่สิ พี่โอ๋ ดังมาแต่ไกล ก็ไม่เชิง พี่แกอยู่ข้างๆบ้านเอง ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ปากจัดแถมขี้แกล้ง ไม่รู้อะไรนักหนา ตั้งแต่เด็ก

คงเพราะบ้านเราอยู่ใกล้กัน แล้วระแวกนี้ไม่ค่อยมีเด็กผู้ชายเล่นด้วย ทุกๆวัน พี่เอ๋อ ไม่สิ เรียกซะติดปากเลยเรา

 ‘เออดี จะ8โมงแล้ว จะนอนไปถึงไหนยัยลิงป่า งั้นไปก่อนนะ’เสียงนั้นดังขึ้น แต่ละคำมันน่ากระโดดกัดจริงๆ แต่เอ๊ะ อะไรนะ จะ8โมง

 ฉันกระโดดขึ้นจากที่นอน ..เวรละ แล้วรีบจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว

 ไม่นานนักฉันก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย รีบวิ่งลงมาชั้นล่าง แม่ฉันนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก ถามฉันขึ้นมาว่า ‘วันนี้ตื่นไวนะ ไม่ตื่นมาสักเที่ยงเลยละ ลูก’

.โหแม่ ฉันพูดออกไป พร้อมสะบัดหน้า งอลแม่แล้ว ... หนูไปเรียนก่อนนะ บายค่า

เดินทางดีๆละ แม่ฉันพูดขึ้นมา เจ้าเอ๋อ ไม่ๆ เจ้าโอ๋ ยืนรออยู่นั่นนะ ตั้งนานแล้ว

..อ่าวพี่เอ๋อ มายืนทำซากอะไรตอนนี้ไม่ไปเรียนเดี๋ยวก็สายหรอก ฉันพูดออกไปแบบไม่ดูตัวเอง ^^

'แกๆ ก็แกนั่นแหละอุตส่าห์ยืนรอ ไปด้วยกัน ไปสองคนยังพอหาข้ออ้างกับอาจารย์ได้บ้าง เอาไปได้แล้ว' พร้อมทั้งดึงคอเสื้อลากฉันไปอย่างกับแมว - -*

.หยุดเลย เดินเองได้ฉัน กวนแต่เช้าไม่คิดจะทำตัวหน้ารักกับเขามั่งหรืองัยนิ

   พี่โอ๋หยุดมองฉัน สายตาดูจริงจังมาก เขาค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน มันใกล้มากๆ ก่อนเขาจะยกมือขึ้นมา แล้วบีบจมูกฉันจนแดง

  ฉันร้องเสียงดัง โอ๊ย! เล่นอะไรนิ คนกำลังรีบๆอยู่

..นี่แกไม่สำนึกอีกหรอนี่ ยัยส้มเน่า ยัยส้วม แบบนี้น่ารักพอมั้ยละครับไปๆพร้อมหันหลังเดินเฉิบๆ คนอะไร เดินไวจัง ‘แมวที่บ้านหายหรอท่านพี่’ ฉันพูดออกไปพร้อมกับวิ่งตามไปไม่ห่าง

 ให้ตายสิกว่าจะมาถึงโรงเรียนเล่นเกือบ9โมง พระเอกในฝันก็ยังไม่ถึงไหนเฮ้อ วันนี้มีแต่เรื่องแย่ๆ

  พี่เอ๋อ เดินไปหาอาจารย์ในทันที พร้อมกับเริ่มการกะล่อนคำโต จัดฉากเก่งโครต เนียนมาก

 'เอิ่ม คือว่านะครับ อาจารย์ พอดีตอน7โมงกว่าๆ ผมกับยัยส้วม เอ๊ยยัยส้มเดินทางมาโรงเรียน พอดีกลางทางเจอยายคนนึงแกหลงทางอยู่ ซึ่งบ้านเขาผมรู้จัก เลยพายายเขาไปส่งที่บ้าน เพราะความจำยายเขาไม่ค่อยดีเท่าไร ต้องกราบขอโทษอาจารย์ด้วยนะครับ ที่พวกเราไม่รักษาเวลา แถมมาสายอีก'  พร้อมหันหน้ากลับมาพยักหน้า  หึ หึ

  ..อ่อ เอ่อ ใช่ค่ะ คราวหน้าหนูจะรีบมาให้ทันนะค่ะ

   พร้อมทั้งยกมือกราบงามๆไปคนละที ซึ่งอาจารย์ก็ตามน้ำไป ..ไม่เป็นไร แต่คราวหลังให้มันเนียนๆหน่อยนะ เพราะอาจารย์ก็เพิ่งมา เห็นพวกแกสองคนวิ่งหน้าตั้งกันอยู่เลย 5555+

           เอ้า ไปเข้าเรียนไปพวกแก พรุ่งนี้ก็อย่ามาสายละ

  ครับ ค่ะ ก่อนวิ่งแยกกันไปห้องเรียนของตัวเอง