E-Ped Story สวัสดีความรัก
เขียนโดย 
Limbo
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 04.14 น.
แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) บทที่4 หลิง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังจากเรียนเสร็จก็เป็นกิจกรรมที่พี่ ๆ จัดขึ้น ซึ่งนั่นคือ ‘การจับบัดดี้’ โยจะมีกล่องให้น้อง ๆ จับฉลาก พอเปิดกระดาษนั้นออกมาพบว่าเป็นชื่อใคร ก็ให้ไปตามหา พอหาได้ปุ๊บ เราก็จะทานอาหารเที่ยงร่วมกัน โดยที่พวกเรากินฟรี หึหึ!
และฉันจับได้พี่ ‘นนท์’ เป็นพี่บัดดี้ เขาเป็นผู้ชายตัวเล็ก ๆ พูดน้อย ดูท่าจะเข้ากันยาก เราคงไม่ต้องพึ่งพาอะไรพี่เขามากหรอกมั้ง...
คนที่ฉันอยากเป็นบัดดี้ด้วยคือพี่เจน พี่ของฉันต่างหาก =_=
คนอื่น ๆ ได้พี่บัดดี้แล้วดูมีความสุขกันจัง พูดคุยกับพี่ แลกเปลี่ยนความคิดเห็น แล้วฉันล่ะ?
...
นั่งเงียบกันทั้งคู่ แล้วชาตินี้จะได้รู้จักกันไหมนอกจากชื่ออะ -_-
“เอ่อ...น้องเป็ด เป็นน้องของเจนเหรอ?” แล้วพี่นนท์ก็เริ่มชวนคุยสักที
“ใช่ค่ะ เหมือนเป็นเพื่อนบ้านกันนั่นแหละ รู้จักกันสมัยประถมอะค่ะ”
“อ๋อ เหรอ...”
แล้วก็เงียบ...
ฉันก็ไม่รู้จะคุยอะไรด้วยสิ เอาไงดีวะ ลุกออกไปจากตรงนี้เลยดีไหม มันจะเสียมารยาทไปรึเปล่าวะ -_-
“พี่เรียนไม่ค่อยเก่งหรอกนะ...แต่ถ้ามีสงสัยก็ถามได้ อะไรที่พี่พอช่วยได้ก็จะช่วย”
“ขอบคุณมากค่ะ ^^”
จบจากเหตุการณ์นั้น ฉันก็ใช้ชีวิตตามปกติ ตกเย็นก็เดินไปโรงอาหารกับหลิงหลิง นั่งรอเดอะแก๊งตรงโต๊ะประจำของพวกเราที่หน้าเวที
“ชะนี มานานแล้วเหรอ” เสียงแหลมของกระเทยเจสซี่ดังมาแต่ไกล นางมาพร้อมกับ บอม(เกย์) ฟิวส์ และโลตัส
“สักพักละ สั่งข้าวกำลังได้เนี่ยะ” ฉันตอบแล้วตักข้าวเข้าปาก
“เออ เดี๋ยวกูไปสั่งข้าวแป๊บ ฝากของที” ฟิวส์วางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วลากเพื่อน ๆ ไปร้านอาหาร
เฮ้ยยยย!!!
เฮ้!!
เฮฮา!!
เสียงเอะอะโวยวายดังมาจากหน้าโรงอาหารทำให้ฉันต้องหันไปมอง
...
แล้วก็พบกับ...
พวกวิศวะปี1เป็น10คน และในกลุ่มนั้นก็มีเมย์กับกวางอยู่ด้วย -O-
“เฮ้ยพวกมึง มานั่งนี่เพื่อนกูจองโต๊ะไว้ละ” กวางเรียกเพื่อนผู้ชายของหล่อนมานั่งโต๊ะเดียวกับพวกฉัน
เอาจริง? พวกนั้นโคตรน่ากลัวเลยนะ ขนาดพวกนั้นอยู่ในชุดนักเรียน นักศึกษา หน้าตายังดูอันธพาลยังกะนักเลงข้างถนน แต่ละคนตัวสูง ๆ ใหญ่ ๆ กันทั้งนั้น -O-
“ไม่อ่ะ พวกกูเยอะ เดี๋ยวเพื่อนมึงกลัว กูนั่งโต๊ะข้าง ๆ มึงดีกว่า เพื่อนมึงจะกินข้าวไม่ลงเพราะพวกกูเอา” เพื่อนกวางที่ตัวอ้วน ๆ ดำ ๆ สูง ใหญ่ ท่าทางเหมือนยักษ์พูดไปหัวเราะไป
เออ กินไม่ลงจริง ๆ =_=
“ตามใจนะ” กวางตอบก่อนจะหันมาหน้ามาคุยกับฉัน “ไม่ต้องกลัวพวกมันนะ ถึงหน้าจะโหดแต่อยู่ในโหมดคิตตี้เสมอ ^^” พูดจบ นางก็เดินไปสั่งข้าวทันที =_=
แล้วทิ้งให้ฉันกับหลิงนั่งกินข้าวกันสองคน โดยที่มีโต๊ะข้าง ๆ เป็นผู้ชายหน้าโฉดนับ 10 คนเนี่ยนะ
โคตรจะทำร้าย!!!
แต่....
ผ่านไป 20 นาที พวกเรากับกลุ่มผู้ชายพวกนั้นก็เข้ากันได้เฉย โชคดีที่พวกเขาเป็นมิตรจึงหาเรื่องคุยกับพวกเรา โดยเริ่มถามหลิงที่นั่งด้านนอกสุด ซึ่งใกล้กับโต๊ะพวกนั้น
พวกเขาถามเกี่ยวกับ ‘น็อต’ ผู้ชายตัวเล็กที่คุยกับหลิงหลิงอยู่ ถามไปเรื่อยเปื่อยว่าคุยกับน็อตเป็นยังไงบ้าง เหมือนช่วยเชียร์ให้น็อตกับหลิงได้กัน พอพวกฟิวส์มา พวกนั้นก็แซวฟิวส์เรื่อง ‘พร้อม’ ผู้ชายใส่แว่นที่ฟิวส์ชอบ ซึ่งพร้อมก็อยู่ในโต๊ะนั้นด้วย
แหม...มีแววว่าสองคนนี้จะได้คบกันในเร็ว ๆ นี้นะ
หลังจากทานข้าวเสร็จ พวกผู้ชายก็เดินไปส่งพวกฉันกลับหอพัก มากันเป็นกลุ่มยังกับขบวนแห่อะไรสักอย่าง และแน่นอน มันเป็นจุดสนใจของคนอื่น ๆ เป็นอย่างมาก
19.30
หน้าหอพักหญิง 1 (หอหน้า)
ฉันพร้อมรูมเมทอีก2คนพากันมานั่งรอสวดมนต์หน้าหอพัก ซึ่งในตอนนี้ยังไม่มีใครเลย มีแค่พวกฉันที่มานั่งรอเป็นกลุ่มแรก
“แหม มีความสุขจังเลยเนอะ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ไม่หัวเราะกันแบบนี้แล้ว” อาจารย์ชวินทรงผมยุค 90 เดินมาทักพวกเราที่นั่งจับกลุ่มคุยกัน
“ทำไมเหรอคะ?” กวางถาม
“พวกแกเรียนคนละสาขากันใช่ไหม?”
“ค่ะ” ฉันตอบ เพราะฉันสถาปัต กวางวิศวะ ฟิวส์บริหาร เราเรียกกันคนแผนกเลย
“ส่วนใหญ่พวกต่างสาขาแบบพวกเธอจะอยู่ด้วยกันแบบนี้ได้ไม่นาน ตอนแรกอาจจะออกหอพร้อมกัน หลัง ๆ มาก็จะแยกตัวไปอยู่กับพวกสาขาเดียวกัน”
“โห่จารย์! อย่าพูดแบบนั้นดิ พวกเราจะอยู่ด้วยกันแบบนี้แหละ!” ฟิวส์เถียงบ้าง
“เดี๋ยวอีกหน่อยพวกเธอก็ต้องย้ายห้องไปนอนกับพวกสาขาเดียวกันเพราะมีงานที่ต้องทำด้วยกัน บางคนก็ทะเลาะกัน แยกห้องกัน อยู่กันแบบนี้ไม่ถึงเทอมหรอก”
แล้วจารย์จะพูดแบบนี้ทำไมวะ? อยากให้แตกคอกันเองเหรอ? -_-
“ไม่เชื่อก็ลองดูต่อไปละกันนะ ผมอยู่ที่นี่มานาน เห็นอะไรมาเยอะ แรก ๆ รักกัน หลัง ๆ มาแตกคอ มันเป็นไปได้หมดแหละครับ” พูดจบ เขาก็เดินเข้าห้องตัวเองไป
...
ต้องการอะไรวะ?
“เราจะไม่เป็นแบบนั้นเว้ย!” ฉันบอกเพื่อน ๆ
“เออ จารย์ชวินแม่งแปลกว่ะ -_-” ฟิวส์ว่าตาม
เฮฮา เฮฮา
คึกครื้น คึกครื้น
ไม่นานคนก็เริ่มทยอยมาเข้าแถวเพื่อรอเช็คชื่อและสวดมนต์
“ฮ่า ๆ เหรอคะหลิงว่าไม่หรอก ^^” แล้วหลิงหลิงก็เดินมากับกลุ่มพี่ ๆ สถาปัตย์และบริหาร
นางไปรู้จักกันตอนไหนวะ?
“เป็ด อีหลิงมันไปสนิทกับพี่เขาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ?”กวางถาม
“ไมรู้ว่ะ ตอนเที่ยงมั้ง มันชอบเข้าหารุ่นพี่นะ เห็นตั้งแต่ตอนจับบัดดี้ในห้องละ” ฉันตอบ
เอาจริง ๆ หลิงเป็นคนอัธยาศัยดีนะ หล่อนชอบเข้าหาคนอื่นโดยเฉพาะรุ่นพี่ พี่คนไหนอยู่ใกล้หน่อยก็จะชวนคุยหมดไม่เว้นแม้แต่พี่ผู้ชาย ก็ดีนะที่เป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ง่าย แต่ฉันรำคาญ รำคาญตรงที่ฉันอยู่กับหลิงตลอด แล้วเวลาที่หลิงเจอใครก็จะทักไปหมด ทักไม่พอคุยกันยาวอีก ฉันต้องยืนรอให้ยัยนี่ไปคุยกับพี่ ๆ คนอื่นให้จบเรื่องก่อน แล้วเราถึงจะไปไหนต่อได้
เมื่อถึงเวลาสวดมนต์ ฉันก็กลับไปนั่งกับเพื่อนในสาขาเพื่อให้ง่ายต่อเช็คชื่อ
“เป็ดดดด >_<” หลิงเขย่าแขนฉันด้วยความตื่นเต้น นางไปเจออะไรมาวะ? -_-
“หลิงชอบพี่ทิวว่ะ >_<”
“ฮะ? -O-”
“พี่เขาเล่นบาสด้วยเป็ด ถึงว่าทำไมสูงจัง โอ๊ยเขิน!! >_<” ยิ่งหลิงเขินมากเท่าไหร่ นางยิ่งบีบแขนฉันแรงมากเท่านั้น
โอ๊ย! กูเจ็บ!
“รู้ได้ไงว่าพี่เขาเล่นบาสวะ?”
“ไปถามพวกพี่ ๆ สถาปัตย์มา ถามพี่เจนด้วย >_<”
“ไปถามแบบนั้นงั้นพี่เขาก็รู้ดิว่ามึงชอบพี่ทิวอ่ะ”
“เออว่ะ...” หลิงทำหน้าช็อคเหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไรพลาดไปสักพัก แล้วนางก็ทำเสียงเล็กดี๊ด๊าดีใจต่อ
“แต่ช่างมันเถอะ พี่เขารู้ก็ดี พี่เจนจะได้ไม่แย่ง >_<” ก็เพิ่งบอกไปเมื่อตอนที่แล้วว่าพี่เขาอาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้ อีนี่ก็คิดมาก -_-;
“แล้วน็อตอะ คุยกันอยู่ไม่ใช่เหรอ?” สิ้นคำถามของฉัน หลิงที่ทำตัวดี๊ด๊าก็เริ่มสงบลง
“กูไม่ได้ชอบน็อตอ่ะ”
“แล้วคุยกันต่อทำไม?” ฉันถามเพราะงงใจอีนี่จริง ๆ
“ไม่กล้าบอก กลัวน็อตเสียใจอะ แต่ช่วงนี้หลิงก็พยายามไม่คุยกับน็อตแล้วนะ”
“น็อตไม่ดีเหรอ ทำไมหลิงไม่ชอบอะ?”
“...มันตัวเล็กอะ เตี้ยกว่าหลิงด้วยมั้ง ไม่หล่อด้วยอะ ดูเหมือนเด็ก... หลิงไม่ชอบ” จะว่าเข้าใจก็เข้าใจนะ คนมันไม่ชอบอ่ะ ทำไงได้ แต่ไม่รู้จะพูดยังไงว่ะ...แล้วแต่หลิงแล้วกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
