E-Ped Story สวัสดีความรัก

            ก่อนวันเปิดเรียน 1 วัน
            วันนี้เป็นวันที่หอพักเสียงดังและวุ่นวายมาก เนื่องจากวันพรุ่งนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก นักศึกษาทุกชั้นปีจึงเริ่มทยอยขนของเข้าหอพัก พวกรุ่นพี่ก็แหกปากเสียงดังตะโกนเรียกเพื่อนกันข้ามหอ พวกที่ไม่ได้เจอกันนานก็กรี๊ดกร๊าดตื่นเต้นกันยกใหญ่ เป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก -_-
            พวกเด็กปี 1 อย่างฉันจะได้อยู่หอ 1 หรือที่ส่วนใหญ่เรียกกันว่า ‘หอหลัง’
และตอนนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย คือให้มีสมาชิก 3 คน ต่อห้องนอน 1 ห้อง  จะได้มีห้องว่างสำหรับรุ่นพี่ที่เข้าหอพักในวันนี้ด้วย
            เมื่อได้สมาชิกครบแล้ว อาจารย์ทรงผมยุค 90 ก็จะให้กุญแจห้องมา และเดอะแก๊งของฉันก็แบ่งทีมกันอย่างลงตัว
            ห้อง 2-204 เป็ด กวาง ฟิวส์
            ห้อง 2-206  เมย์ หลิงหลิง โลตัส
            โชคดีที่ได้อยู่ห้องเดิม จะได้ไม่ต้องย้ายของ
 
            20.00
            เวลาสองทุ่มตรงเป็นเวลาปิดหอพัก นักศึกษาทุกคนต้องเข้าหอพักเวลานี้เพื่อเช็คชื่อ และสวดมนต์ร่วมกันหลังจากที่ทำอะไรเสร็จสรรพแล้ว อาจารย์ผู้คุมหอจะออกมาชี้แจงรายละเอียดต่าง ๆ แล้วจะปล่อยให้พักตามอัธยาศัย
            ตอนนี้ที่หอพักหญิงก็เช่นกัน
            หอพักหญิง2 (หอหน้า)
            “อื้ม วันนี้เข้าหอพักวันแรกเนอะ รู้ว่าพวกแกมีเรื่องจะเม้ากันเยอะ แต่ก็เบา ๆ กันหน่อย” อาจารย์ทรงผมยุค 90 เริ่มเปิดประเด็นคุย
            อ้อ จริง ๆ อาจารย์ท่านนี้เขามีชื่อนะ เขาชื่อ ‘ชวิน’ เป็นอาจารย์ผู้ชาย ที่คุมหอพักหญิง
            “อ่ะ วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ให้น้อง ๆ แนะนำตัวเองกันก่อน เริ่มจากวิศวะไล่ไปสถาปัตย์นะเอ้า เริ่มได้”
            “เย้เย้ >_<”
            “วี๊ดวิ้ววว”
            พอแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์ก็ปล่อยให้พวกเราพักผ่อนตามสบาย
            ระหว่างที่ฉันกำลังเดินกลับห้องนั้น ก็มีเสียงหนึ่งทักขึ้น
            “ไอ้เป็ด!”
            “หา?” ฉันหันหน้าไปทางเสียงเรียกนั้นทันที
            “เป็ดจริงด้วยว่ะ”
            “อ้าว พี่เจน -O-”
            ‘พี่เจน’ คือพี่ที่อยู่ข้างบ้านฉันสมัยประถม แต่ตอนนี้ฉันย้ายออกมาจากที่นั่นแล้ว และไม่ได้ติดต่อพี่แกอีกเลย (มีแต่แม่ของพวกเราที่ยังติดต่อกันอยู่)
            “มาเรียนที่นี่ทำไมไม่บอกวะ”
            “เป็ดไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ก็เรียนที่นี่ด้วย -_-” เฮ้ยพี่ อย่าลืมว่าเราห่างเหินกันนานมาก ไม่แปลกเลยนะที่ต่างคนต่างจะไม่รู้ข้อมูลของกันอ่ะ
            “เออช่างมันเหอะ แล้วสรุปแกเรียนถาปัตเหรอ? คิดไงลงเรียนถาปัตวะ?”
            “ก็ชอบวาดรูปอ่ะ แค่นั้นแหละ -_-”
            “มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดนะเว้ย หึหึ” หล่อนหัวเราะหึหึแล้วทำหน้าตาน่าขนลุก
            “ทำไม? พี่ก็เรียนถาปัตเหรอ?”
            “ใช่ ยากสัด! พี่ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว!” เริ่มกังวลนิด ๆ แล้วแฮะ
            “ไอ้เป็ด ทำไรวะ” เสียงตะโกนจากหอหลังดังมาถึงหอหน้า ฉันกันไปตามเสียงเรียกแล้วพบว่าเดอะแก๊งกำลังยกไม้ยกมือส่งเสียงเรียกให้ฉันไปหาอยู่
            อ้าว นี่รอกูกันเหรอ? -O-
            “เพื่อนเรียกแล้วนี่ งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ พี่ไปก่อนละ”
            “โอเค ฝันดี” ฉันโบกมือลาพี่เจนก่อนจะเดินไปหาเพื่อน ๆ ที่ยืนรออยู่ตรงทางเดิน
            “ใครวะ พี่มึงเหรอ?” กวางถามทันทีที่ฉันเดินไปถึง
            “เออ พี่แถวบ้านอ่ะ รู้จักกันสมัยป.6นู่นแล้ว กูย้ายบ้านแล้วไม่เจอแกอีกเลย เพิ่งมาเจอกันวันนี้นี่แหละ” ถ้าไม่เจอพี่เจนในวันนี้ ฉันคงลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเคยรู้จักคนชื่อเจนด้วย -_-;
         
            วันต่อมา
            เปิดเทอมวันแรก
            ฉันและเดอะแก๊งออกหอพักด้วยใบหน้าที่สดชื่นพวกเราเดินทางไปโรงอาหารกันเป็นกลุ่ม นั่งทานข้าวกันเป็นกลุ่ม อ้อ และเราก็มีสมาชิกเพิ่มอีก 1 คนนะ
            เธอชื่อ ‘แป้ง’ เป็นหญิงสาวตัวเล็ก พูดน้อย จุดเด่นของเธอคือตาปรือ ๆ ที่ดูเหมือนจะไม่ตื่นตลอดเวลา เธอเป็นเด็กตกค้างที่เพิ่งเข้ามาใหม่และยังไม่มีเพื่อน พวกเราเลยเป็นเพื่อนให้นางแทน
            “แป้ง ซื้อน้ำปะ?” ฉันชวนแป้งที่นั่งเงียบอยู่คนเดียว ก็กลัวนางเหงาอ่ะ เห็นนั่งเงียบงี้มานานละนะ -_-
            “ไม่ล่ะ ไปเหอะ”
            “โอเค งั้นไปกับหลิงสองคนก็ได้”
            “เป็ด...” แล้วแป้งก็เรียกชื่อฉัน เปลี่ยนใจจะไปซื้อน้ำด้วยกันใช่ไหมล่า?
            “ว่าไง?”
            “จริง ๆ มึงเป็นคนใจดีนะ”
            “ฮะ? -_-”
            “ตอนแรกที่รู้จักกัน กูโคตรกลัวมึงเลย หน้ามึงเหมือนไม่ต้อนรับกูอ่ะ หน้าโคตรดุ”
            ฮะ? คนเฮฮาอย่างฉันเคยทำหน้าไม่รับแขกด้วยเหรอ? -_-
            “โอ๊ย อีเป็ดมันปัญญาอ่อนจะตาย ไม่มีอะไรให้กลัวหรอก” กวางหัวเราะแล้วปาทิชชูใส่ อ้าว หาเรื่อง? -_-
            “ก็นั่นแหละ ถึงได้คิดถึงตอนที่เจอกันตอนแรกไง ไม่รู้จะกลัวทำไม ออกจะบ้าบอ” แป้งปาทิชูใส่ฉันตามบ้าง
            “ค่ะ ๆ กูคนดี เก็บทิชชูไปทิ้งด้วย กูไปซื้อน้ำละ”
 
            หลังจากที่เราทานข้าวเสร็จ ก็ไปเข้าแถวเคารพธงชาติและเช็คชื่อ หลังจากนั้นพี่ ๆ ก็ประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับ ‘พี่รหัส’ ทางวิทยาลัยจะมีการจับพี่รหัสในวันพุธ ให้นักศึกษาทั้ง 3 ชั้นไปปีรวมตัวกันที่โถงอาคารเรียนชั้น 1 เวลา 18.00
            ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่รหัสพวกนี้มันจับยังไง หรือคืออะไร แต่มันก็น่าสนุกดีนะ
 
            เริ่มเรียนกันเถอะ!
            ตอนนี้พวกเราชาวเดอะแก๊งได้เดินทางมาถึงอาคารเรียนแล้ว และก็ถึงเวลาที่เราต้องแยกย้ายกันไปเรียนตามสาขาของตัวเอง
            ซึ่ง กวาง เมย์ แป้ง แยกไปเรียนวิศวะที่อาคารเรียนโซนหลัง
            โลตัส ฟิวส์ บอม(เกย์) เจสซี่(กระเทย) แยกไปเรียนบริหารที่ส่วนไหนสักส่วนของอาคารนี่แหละ
            และก็เหลือฉันกับหลิงหลิง ที่ยังไม่รู้เลยว่าห้องเรียนอยู่ไหน...
            “เราเรียนห้องอะไรนะหลิง -_-” ฉันหันไปถามหลิงหลังจากที่เพื่อน ๆ แยกไปเรียนกันหมดแล้ว
            “308 อะ” งั้นก็เรียนชั้น 3 สินะ เรามีบันได้กับลิฟต์ให้เลือก แต่หน้าลิฟต์มีแต่พวกพี่ ๆ ยืมล้อมกันไปหมด ฉันว่าเราเดินขึ้นบันไดดีกว่า =_=
            “อ้าว นั่นเป็ดนี่นา” แล้วก็มีผู้หญิงเรียกชื่อฉัน
            “นี่ไงลูกพีช เป็ดเรียนสถาปัตย์เหมือนกัน ไปกับเป็ดดิ” ผู้หญิงร่างอวบที่ทารองพื้นจนหน้าเทาไปหมดดันหลัง ‘ลูกพีช’ เพื่อนจากโรงเรียนเก่าให้มาทางฉัน
            “ไปด้วยคนดิ เพื่อนเราเรียนบริหารกันหมดเลย ไม่มีเพื่อนอ่ะ”
            “อ๋อ ได้สิ ^^” หลิงยิ้มต้อนรับลูกพีชอย่างมิตร
            “ฝากลูกพีชด้วยน้า เราไปและ >_<” พวกกลุ่มเพื่อนลูกพีชโบกมือลาแล้วก็เดินจากไป
            “ปะ ไปหาห้องกัน”