E-Ped Story สวัสดีความรัก

            ก่อนวันเปิดเรียน 1 วัน

            วันนี้เป็นวันที่หอพักเสียงดังและวุ่นวายมาก เนื่องจากวันพรุ่งนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก นักศึกษาทุกชั้นปีจึงเริ่มทยอยขนของเข้าหอพัก พวกรุ่นพี่ก็แหกปากเสียงดังตะโกนเรียกเพื่อนกันข้ามหอ พวกที่ไม่ได้เจอกันนานก็กรี๊ดกร๊าดตื่นเต้นกันยกใหญ่ เป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก -_-

            พวกเด็กปี 1 อย่างฉันจะได้อยู่หอ 1 หรือที่ส่วนใหญ่เรียกกันว่า ‘หอหลัง’

และตอนนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย คือให้มีสมาชิก 3 คน ต่อห้องนอน 1 ห้อง  จะได้มีห้องว่างสำหรับรุ่นพี่ที่เข้าหอพักในวันนี้ด้วย

            เมื่อได้สมาชิกครบแล้ว อาจารย์ทรงผมยุค 90 ก็จะให้กุญแจห้องมา และเดอะแก๊งของฉันก็แบ่งทีมกันอย่างลงตัว

            ห้อง 2-204 เป็ด กวาง ฟิวส์

            ห้อง 2-206  เมย์ หลิงหลิง โลตัส

            โชคดีที่ได้อยู่ห้องเดิม จะได้ไม่ต้องย้ายของ

            20.00

            เวลาสองทุ่มตรงเป็นเวลาปิดหอพัก นักศึกษาทุกคนต้องเข้าหอพักเวลานี้เพื่อเช็คชื่อ และสวดมนต์ร่วมกันหลังจากที่ทำอะไรเสร็จสรรพแล้ว อาจารย์ผู้คุมหอจะออกมาชี้แจงรายละเอียดต่าง ๆ แล้วจะปล่อยให้พักตามอัธยาศัย

            ตอนนี้ที่หอพักหญิงก็เช่นกัน

            หอพักหญิง2 (หอหน้า)

            “อื้ม วันนี้เข้าหอพักวันแรกเนอะ รู้ว่าพวกแกมีเรื่องจะเม้ากันเยอะ แต่ก็เบา ๆ กันหน่อย” อาจารย์ทรงผมยุค 90 เริ่มเปิดประเด็นคุย

            อ้อ จริง ๆ อาจารย์ท่านนี้เขามีชื่อนะ เขาชื่อ ‘ชวิน’ เป็นอาจารย์ผู้ชาย ที่คุมหอพักหญิง

            “อ่ะ วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ให้น้อง ๆ แนะนำตัวเองกันก่อน เริ่มจากวิศวะไล่ไปสถาปัตย์นะเอ้า เริ่มได้”

            “เย้เย้ >_<”

            “วี๊ดวิ้ววว”

            พอแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์ก็ปล่อยให้พวกเราพักผ่อนตามสบาย

            ระหว่างที่ฉันกำลังเดินกลับห้องนั้น ก็มีเสียงหนึ่งทักขึ้น

            “ไอ้เป็ด!”

            “หา?” ฉันหันหน้าไปทางเสียงเรียกนั้นทันที

            “เป็ดจริงด้วยว่ะ”

            “อ้าว พี่เจน -O-”

            ‘พี่เจน’ คือพี่ที่อยู่ข้างบ้านฉันสมัยประถม แต่ตอนนี้ฉันย้ายออกมาจากที่นั่นแล้ว และไม่ได้ติดต่อพี่แกอีกเลย (มีแต่แม่ของพวกเราที่ยังติดต่อกันอยู่)

            “มาเรียนที่นี่ทำไมไม่บอกวะ”

            “เป็ดไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ก็เรียนที่นี่ด้วย -_-” เฮ้ยพี่ อย่าลืมว่าเราห่างเหินกันนานมาก ไม่แปลกเลยนะที่ต่างคนต่างจะไม่รู้ข้อมูลของกันอ่ะ

            “เออช่างมันเหอะ แล้วสรุปแกเรียนถาปัตเหรอ? คิดไงลงเรียนถาปัตวะ?”

            “ก็ชอบวาดรูปอ่ะ แค่นั้นแหละ -_-”

            “มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดนะเว้ย หึหึ” หล่อนหัวเราะหึหึแล้วทำหน้าตาน่าขนลุก

            “ทำไม? พี่ก็เรียนถาปัตเหรอ?”

            “ใช่ ยากสัด! พี่ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว!” เริ่มกังวลนิด ๆ แล้วแฮะ

            “ไอ้เป็ด ทำไรวะ” เสียงตะโกนจากหอหลังดังมาถึงหอหน้า ฉันกันไปตามเสียงเรียกแล้วพบว่าเดอะแก๊งกำลังยกไม้ยกมือส่งเสียงเรียกให้ฉันไปหาอยู่

            อ้าว นี่รอกูกันเหรอ? -O-

            “เพื่อนเรียกแล้วนี่ งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ พี่ไปก่อนละ”

            “โอเค ฝันดี” ฉันโบกมือลาพี่เจนก่อนจะเดินไปหาเพื่อน ๆ ที่ยืนรออยู่ตรงทางเดิน

            “ใครวะ พี่มึงเหรอ?” กวางถามทันทีที่ฉันเดินไปถึง

            “เออ พี่แถวบ้านอ่ะ รู้จักกันสมัยป.6นู่นแล้ว กูย้ายบ้านแล้วไม่เจอแกอีกเลย เพิ่งมาเจอกันวันนี้นี่แหละ” ถ้าไม่เจอพี่เจนในวันนี้ ฉันคงลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเคยรู้จักคนชื่อเจนด้วย -_-;

            วันต่อมา

            เปิดเทอมวันแรก

            ฉันและเดอะแก๊งออกหอพักด้วยใบหน้าที่สดชื่นพวกเราเดินทางไปโรงอาหารกันเป็นกลุ่ม นั่งทานข้าวกันเป็นกลุ่ม อ้อ และเราก็มีสมาชิกเพิ่มอีก 1 คนนะ

            เธอชื่อ ‘แป้ง’ เป็นหญิงสาวตัวเล็ก พูดน้อย จุดเด่นของเธอคือตาปรือ ๆ ที่ดูเหมือนจะไม่ตื่นตลอดเวลา เธอเป็นเด็กตกค้างที่เพิ่งเข้ามาใหม่และยังไม่มีเพื่อน พวกเราเลยเป็นเพื่อนให้นางแทน

            “แป้ง ซื้อน้ำปะ?” ฉันชวนแป้งที่นั่งเงียบอยู่คนเดียว ก็กลัวนางเหงาอ่ะ เห็นนั่งเงียบงี้มานานละนะ -_-

            “ไม่ล่ะ ไปเหอะ”

            “โอเค งั้นไปกับหลิงสองคนก็ได้”

            “เป็ด...” แล้วแป้งก็เรียกชื่อฉัน เปลี่ยนใจจะไปซื้อน้ำด้วยกันใช่ไหมล่า?

            “ว่าไง?”

            “จริง ๆ มึงเป็นคนใจดีนะ”

            “ฮะ? -_-”

            “ตอนแรกที่รู้จักกัน กูโคตรกลัวมึงเลย หน้ามึงเหมือนไม่ต้อนรับกูอ่ะ หน้าโคตรดุ”

            ฮะ? คนเฮฮาอย่างฉันเคยทำหน้าไม่รับแขกด้วยเหรอ? -_-

            “โอ๊ย อีเป็ดมันปัญญาอ่อนจะตาย ไม่มีอะไรให้กลัวหรอก” กวางหัวเราะแล้วปาทิชชูใส่ อ้าว หาเรื่อง? -_-

            “ก็นั่นแหละ ถึงได้คิดถึงตอนที่เจอกันตอนแรกไง ไม่รู้จะกลัวทำไม ออกจะบ้าบอ” แป้งปาทิชูใส่ฉันตามบ้าง

            “ค่ะ ๆ กูคนดี เก็บทิชชูไปทิ้งด้วย กูไปซื้อน้ำละ”

            หลังจากที่เราทานข้าวเสร็จ ก็ไปเข้าแถวเคารพธงชาติและเช็คชื่อ หลังจากนั้นพี่ ๆ ก็ประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับ ‘พี่รหัส’ ทางวิทยาลัยจะมีการจับพี่รหัสในวันพุธ ให้นักศึกษาทั้ง 3 ชั้นไปปีรวมตัวกันที่โถงอาคารเรียนชั้น 1 เวลา 18.00

            ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่รหัสพวกนี้มันจับยังไง หรือคืออะไร แต่มันก็น่าสนุกดีนะ

            เริ่มเรียนกันเถอะ!

            ตอนนี้พวกเราชาวเดอะแก๊งได้เดินทางมาถึงอาคารเรียนแล้ว และก็ถึงเวลาที่เราต้องแยกย้ายกันไปเรียนตามสาขาของตัวเอง

            ซึ่ง กวาง เมย์ แป้ง แยกไปเรียนวิศวะที่อาคารเรียนโซนหลัง

            โลตัส ฟิวส์ บอม(เกย์) เจสซี่(กระเทย) แยกไปเรียนบริหารที่ส่วนไหนสักส่วนของอาคารนี่แหละ

            และก็เหลือฉันกับหลิงหลิง ที่ยังไม่รู้เลยว่าห้องเรียนอยู่ไหน...

            “เราเรียนห้องอะไรนะหลิง -_-” ฉันหันไปถามหลิงหลังจากที่เพื่อน ๆ แยกไปเรียนกันหมดแล้ว

            “308 อะ” งั้นก็เรียนชั้น 3 สินะ เรามีบันได้กับลิฟต์ให้เลือก แต่หน้าลิฟต์มีแต่พวกพี่ ๆ ยืมล้อมกันไปหมด ฉันว่าเราเดินขึ้นบันไดดีกว่า =_=

            “อ้าว นั่นเป็ดนี่นา” แล้วก็มีผู้หญิงเรียกชื่อฉัน

            “นี่ไงลูกพีช เป็ดเรียนสถาปัตย์เหมือนกัน ไปกับเป็ดดิ” ผู้หญิงร่างอวบที่ทารองพื้นจนหน้าเทาไปหมดดันหลัง ‘ลูกพีช’ เพื่อนจากโรงเรียนเก่าให้มาทางฉัน

            “ไปด้วยคนดิ เพื่อนเราเรียนบริหารกันหมดเลย ไม่มีเพื่อนอ่ะ”

            “อ๋อ ได้สิ ^^” หลิงยิ้มต้อนรับลูกพีชอย่างมิตร

            “ฝากลูกพีชด้วยน้า เราไปและ >_<” พวกกลุ่มเพื่อนลูกพีชโบกมือลาแล้วก็เดินจากไป

            “ปะ ไปหาห้องกัน”