Fairy tailxโลกมนุษย์

5.8

เขียนโดย Luciana

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.18 น.

8 ตอน

0 วิจารณ์

9,813 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

7) วันที่2ของอ่าวมาหยา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

Sofia Part
"เอาฉันเอาเพื่อนเธอมาส่ง ยัยนี้ขาแพลงเลยมาส่ง อย่าลืมปลุกล่ะ อีกประมาณ 30 นาทีจะมาเรียกไปกินข้าว เคน่ะ"เคนคุง
"เคๆ"มิจัง
สักพัก
"นี่ เฟียจังตื่นได้แล้วน่ะ"มิจัง
"ค่าๆ ตื่นแล้วๆ"ฉัน
มาถึงโต็ะอาหารล่ะ
"มากินข้าวกันเถอะค่ะ"ฉัน
หลังจากกินเสร็จแล้วฉันก็ไปอาบน้ำใส่เป็นชุดกางเกงขาสั้นเลื้อสีขาวสะอาดแขนสั้นไปเดินเล่น
"นี่ๆทุกคนเดี๋ยวมาน่ะ ไปเดินเล่นก่อน"ฉัน
"ไม่ได้น่ะ มันอันตราย"เอมิจัง
"น้าๆๆ มันแค่ใกล้เองๆ"ฉัน
"ไม่ได้"เอมิจัง
"น้าๆๆจะไปดูของแล้วก็เดินเล่นด้วย"ฉัน
"ไม่ได้ก็คือไม่ได้"เอจัง
"แงๆๆๆๆ จะไปอ่ะ งอนล่ะๆ"ฉัน แค่ไปก็ไม่ได้
สักพักเคนตะก็เดินเข้ามาในห้องแล้วบอกว่า
"มาๆ เดี๋ยวฉันพาไปก็ได้ จะได้หายห่วง เคน่ะ"เคนคุง
"เคๆ ฝากด้วยล่ะ"เอจัง
"เย้ๆขอบคุณน่ะเคนตะคุง"ฉัน
"ไม่เป็นไร"เคนคุง
ระหว่างเดินไป ฉันก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แต่ดันไปเจอนักเลง แย่แล้วมันมาล้อมฉันไว้
"มากับพี่ไหมจ้ะ น้องสาว"นักเลง
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูรีบค่ะ"ฉัน
"ไม่ได้หรอก ไปด้วยกันเถอะ"นักเลง
"ไม่ๆๆ"ฉัน แต่อยู่ดีก็ถูกต่อยท้อง เคนคุงช่วยด้วย
"เฮ้ยพวกแกทำอะไรอยู่น่ะ"เคนตะคุง
"เฮ้ยไอ้นี่อันตราย รีบหนีเถอะ"พวกมัน
"เดี๋ยวแกทำอะไรเธอ"เคนตะคุง
"ไม่นิ"มัน
"ฉันถามว่าทำอะไรผู้หญิงของฉัน ห้ะ"เคนตะคุง
"ป่าวๆ"มันจากนั้นพวกมันก็รีบวิ่งหนี
"ฮึก ฮือ แงๆๆๆ เคนตะคุง ฉันกลัว"ฉัน หลังจากที่เค้ามาช่วยฉันก็รีบโผกอดเค้าทันที
"ไม่เป็นไรน่ะ ฉันอยู่นี่แล้ว อย่าร้อง"เคนตะคุง
"ฮึก ฮีอๆๆๆ"ฉันก็ร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดเค้านานมากจนเผลอหลับ ตื่นมาก็อยู่ในห้องนอนล่ะ
ปวดหัวแหะ ไม่สบายซะแล้วซิ
สักพัก เคนตะคุงก็เข้ามาพร้อมถาดข้าวต้ม แต่แล้วเพื่อนฉันก็เดินออกไปพร้อมพูดว่า
"เคนตะฝากเฟียจังด้วยน่ะ เดี๋ยวฉันจะไปทำธุระกลับมาตอนเย็นๆ"เอมิจัง
"อ่าๆ"เคนตะคุง

ตอน 6

สารบัญ

ตอน 8