บ่วงพิศวาส ทาสอเวจี

ตอนที่ 2เอกภพ

          ณ หมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่งแถบชานเมืองพ่อ แม่ ลูกกำลังนั่งกินอาหารเช้าพร้อมหน้ากัน พ่อทำงานเป็นพนักงานขายจานดาวเทียม แม่เป็นแม่บ้านเต็มตัว ส่วนลูกสาวคนเดียววัยห้าขวบกำลังเรียนอนุบาล

            “แก้วคืนนี้ผมกลับดึกสัปดาห์นี้ผมออกต่างจังหวัดเตรียมจัดกระเป๋าไว้ให้ด้วย” เอกภพดื่มกาแฟพร้อมรูดนิ้วเช็คข้อความต่างๆ ในมือถือ เขาไม่ได้มองหน้าภรรยาด้วยซ้ำตอนที่พูดกับเธอ

            “ค่ะ” แก้วตอบรับสั้นๆ

            “คุณพ่อจะไปไหนคะ” หนูก้อยถามพ่อของเธอ

            “พ่อไปทำงานครับหนูก้อยอยู่กับคุณแม่นะ” ชายหนุ่มตอบลูกสาวของเขา

            เอกภพกินอาหารเช้าเสร็จเขาก็หอมแก้มลูกสาวแล้วเดินออกไปโดยไม่ได้สนใจภรรยาที่นั่งอยู่ข้างๆ เลย รถยนต์ส่วนตัวเขายกให้แก้วกับลูกไว้ใช้เพราะตัวเขาได้เลื่อนเป็นผู้จัดการสาขาจึงมีรถประจำตำแหน่งคันใหม่ ถือเป็นโชคดีมากเพราะจะได้เก็บเงินไว้กินไว้ใช้ไม่ต้องแบ่งไปผ่อนรถอีกคัน

            แก้วคือพริตตี้สาวสวยที่บริษัทเขาจ้างมาทำงานด้วยงานหนึ่ง ด้วยคารมและหน้าตาเขาก็พาเธอขึ้นเตียงได้ในเวลาไม่นานแล้วมันก็เกิดเหตุผิดพลาด แก้วตั้งท้องขึ้นมาด้วยความไม่ตั้งใจตัวเขาคลางแคลงสงสัยกับเด็กในท้องเพราะผู้หญิงที่ประกอบอาชีพแบบเธอก็ใช่ว่าจะบริสุทธิ์ผุดผ่องอะไร

            “เด็กออกมาแล้วพาไปตรวจว่าใช่ลูกของผมรึเปล่าถ้าใช่ผมก็จะรับผิดชอบ” เขาบอกเธอไปแบบนั้นวันที่แก้วมาบอกว่าเธอตั้งท้อง

            แก้วมั่นใจเต็มร้อยว่าลูกในท้องต้องเป็นลูกเอกภพแน่นอนก็เธอไม่ได้นอนกับใครเลยนอกจากเขา ก่อนหน้านั้นเธอมีแฟนแต่ก็เลิกรากันมาได้ครึ่งปีแล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่เด็กในท้องจะไม่ใช่ลูกของเอกภพ

            ถึงเธอจะเป็นพริตตี้นุ่งสั้นแต่เธอก็ไม่ได้ง่ายเหมือนอย่างที่ใครหลายๆ คนคิด เธอก็มีเกียรติ มีศักดิ์ศรีไม่ต่างจากอาชีพอื่นเช่นกันที่เธอยอมเป็นของเขาก็เพราะคำพูดหวานๆ ที่หว่านล้อมต่างๆ นาๆ ว่าเขารักและจริงใจกับเธอคนเดียว

เก้าเดือนที่อุ้มท้องเอกภพไม่เคยมาเหลียวแล เธอต้องไปหาหมอตามลำพังตลอด ทุกครั้งที่หมอหรือพยาบาลถามว่าคุณพ่อไปไหนเธอก็ได้แต่ตอบไปว่าเขางานยุ่งออกต่างจังหวัดเลยไม่ได้มากับเธอ

            จนเมื่อลูกคลอดและผลตรวจทางการแพทย์ยืนยันว่าเด็กในท้องคือลูกของเขาจริงๆ เอกภพจึงจำยอมต้องให้เธอเป็นภรรยา เขาให้เธอออกจากงานมาดูแลบ้านช่องและลูกน้อยซึ่งเธอก็เต็มใจเพราะเธออยากเลี้ยงลูกเองแต่มันก็ไม่ได้ต่างกับตอนที่เธอตั้งท้องเลย

            เอกภพจะกลับบ้านดึกดื่นทุกคืน เดือนนึงก็ออกงานต่างจังหวัดหลายวันบางครั้งเธอกับเขาไม่ได้เจอหน้ากันเป็นครึ่งเดือนก็มีแต่เธอก็อดทนเพราะอย่างน้อยเขาก็ยังดูแลส่งเสียเงินให้เธอกับลูกใช้ไม่ได้ขาด ที่ขาดไปมันก็แค่ความรักความห่วงใย...ก็เท่านั้นเอง

            เธอหวังว่าความดีของเธอจะชนะใจเขาแต่ความหวังนั้นมันช่างริบหรี่เหลือเกินหนูก้อยอายุห้าขวบกว่าแล้วเขาก็ยังคงความหมางเมินและเฉยชาเหมือนวันแรกอาจจะต่างกันตรงที่ว่าวันนี้มันมากกว่าวันแรกซะอีกแต่เธอก็อดทน เธออยากให้ลูกของเธอมีพ่อและแม่เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ เธอไม่อยากให้ลูกมีปมด้อยเหมือนตัวเองที่โตมากับคำล้อเลียนที่ว่า “ไอ้ลูกไม่มีพ่อ”

            ข้อดีข้อเดียวของเอกภพคือเขาไม่เคยปล่อยให้เธอกับลูกต้องลำบาก เธอรู้ว่าเขารักหนูก้อยมากแต่ไม่ได้รักเธอซึ่งมันไม่สำคัญอะไรเลย ขอแค่เขายังทำหน้าที่พ่อที่ดีเท่านี้เธอก็พอใจแล้ว

            เขารักษาคำพูดในวันแรกได้เป็นอย่างดีที่ว่าจะรับผิดชอบเธอกับลูก ทุกวันที่หนึ่งเงินเดือนเกือบครึ่งของเขาจะโอนเข้ามาที่บัญชีของเธอเป็นประจำทุกเดือนไม่ได้ขาดแต่คำว่าครอบครัวของเธอมันก็แลกมาด้วยราคาที่สูงลิ่วนัก

            เธอมีหน้าที่ดูแลงานบ้านทั้งหมดซึ่งมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรอยู่แล้วแต่หลายๆ ครั้งที่เธอเอาเสื้อผ้าของเอกภพมาซักเธอก็มักจะได้กลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงติดมากับเสื้อบางครั้งมาเป็นรอยปากก็ยังมีเธอก็ได้แต่กล้ำกลืนฝืนทน

            เขาจะหลับนอนกับเธอเฉพาะวันที่ดื่มเท่านั้น คืนไหนที่เขาสติสัมปชัญญะครบเขาไม่แม้จะแตะต้องตัวเธอด้วยซ้ำและทุกครั้งเขาก็จะทำแรงๆ เร็วๆ เพื่อให้ตัวเองเสร็จโดยไม่เคยสนใจเลยสักนิดว่าเธอจะเสร็จหรือเจ็บรึเปล่า การโอบกอดจุมพิตไม่ต้องไปฝันถึงเขาเลิกทำมันมานานแล้ว

            เอกภพกำลังขับรถไปทำงานการจราจรก็ยังคงติดขัดเหมือนทุกวันในหัวเขามีแต่ตัวเลขและรุ่นของจานดาวเทียมเต็มไปหมดแต่ก็เหมือนทุกครั้งภาพของแก้วมักจะแทรกเข้ามาทุกที

            สิ่งที่เขาทำกับแก้วทั้งความห่างเหินความหมางเมินและการไม่ใส่ใจเขาตั้งใจทั้งนั้นมันเป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจจริงๆ แต่เขาก็ไม่เลวพอจะผลักไสลูกแท้ๆ ของตัวเองให้ไปตกระกำลำบากได้ เขาได้แต่หวังว่าสักวันแก้วจะหมดความอดทนและขนของออกไปหรือหนีหายไปจากชีวิตเขาแต่แก้วก็ช่างมีความอดทนเป็นเลิศ

            เขายังคงนอนกับผู้หญิงไปทั่วและก็เช่นกันที่เขาจงใจให้สาวๆ ทิ้งรอยลิปสติก กลิ่นน้ำหอม หรือชิ้นส่วนเครื่องประดับหล่นไว้ในรถเพื่อให้แก้วอาละวาดหรือทนไม่ได้แต่มันก็ไม่เป็นผลเลย

            เขาทำทุกวิถีทางแล้วที่คิดว่าแก้วจะทนไม่ได้จนตอนนี้เขาเลิกพยายามแล้ว เขาต้องทำใจยอมรับว่าชีวิตของเขาจะต้องมีผู้หญิงคนนี้เกาะติดแบบนี้ตลอดไปแต่มันก็ดีเหมือนกันอย่างน้อยเวลาที่ไม่ได้ไปลงอ่างก็ยังมีที่ให้ระบายอารมณ์แน่ๆ นอนรออยู่ที่บ้าน

            สัญญาณไฟเขียวฝั่งของเขาสว่างจ้าขึ้นมา เอกภพจึงเลิกตกอยู่ในภวังค์แล้วตั้งใจขับรถ วันนี้เขามีนัดประชุมกับโรงแรมแห่งหนึ่งเรื่องติดตั้งกล้องวงจรปิดเขาต้องแวะไปเอาข้อมูลสรุปจากลูกน้องที่บริษัทก่อนแล้วค่อยไปโรงแรมที่ว่า

            “ข้อมูลกล้องวงจรปิดที่ลูกค้าแจ้งไว้ว่าสนใจค่ะ” วันวิสาลูกน้องสาวที่เขาสอยมาร่วมเตียงแล้วเดินนวยนาดเข้ามาหาในห้องทำงาน

            “ข้อมูลล้นทะลักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะครับ” เอกภพรับแฟ้มมาวางไว้บนโต๊ะแล้วจ้องมองหน้าอกคัพดีด้วยสายตาหวานฉ่ำ วันวิสาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวมันจึงทำให้เห็นเสื้อในลูกไม้รำไรๆ ที่แสนเซ็กซี่ ไหนจะกระโปรงดำฟิตเปรี๊ยะอีกเห็นแล้วอยากจริงๆ

            “แหม่ พี่เอกเนี่ย” วันวิสาทำท่าขวยเขิน

            “หอมเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะครับน้องสา” เอกภพจรดจมูกโด่งไปที่ซอกคอขาวผ่องของลูกน้องคนสวย

            “พี่เอก” วันวิสาไม่คิดว่าเจ้านายสุดหล่อจะกล้าทำรุ่มร่ามแบบนี้

            “ยังพอมีเวลา” เขาจูบแก้มน้องสาแล้วพาร่างสูงกำยำไปกดล็อคประตูห้องทำงาน

            “วันนี้น้องสาสวยจังครับ” เอกภพปลดกระดุมเสื้อที่มันรั้งหน้าอกขนาดใหญ่ให้เป็นอิสระ

            “พี่เอกเดี๋ยวคนอื่นมาเห็น” วันวิสาพยายามปัดป้อง

            “ใครจะมาเห็นพี่ล็อคห้องแล้ว น้องสาไม่คิดถึงพี่เอกหรอครับ” เอกภพเว้าวอนพร้อมขยำนมกลมกลึงเต็มแรง

            “ซี๊ด คิดถึงค่ะพี่เอกขา” หัวนมสีแดงหายเข้าไปในปากอุ่นชื้น วันวิสากัดปากครางซี๊ดด้วยความเสียวซ่าน

            “พี่เอกขา อ๊า จับตรงนี้สิคะ” วันวิสาพามือใหญ่ให้มาประกบอยู่ที่กายสาวอันเปียกฉ่ำ

            “น้องสาคนดี นอนลงนะครับ” เอกภาพรั้งให้ร่างอวบอัดนอนลงบนโต๊ะทำงาน อีกมือก็เกี่ยวกางเกงในตัวจิ๋วออกไป

            “โอ๊วว พี่เอกขา” ช่องรักที่หล่อลื่นด้วยน้ำสวาทถูกเติมเต็มด้วยท่อนเอ็นอันโต พี่เอกไม่ได้มีเชื้อสายฝรั่งแต่อาวุธประจำกายของเขามันไซส์ชาวต่างชาติชัดๆ คืนนั้นที่เธอมึนๆ แล้วไปจบลงที่เตียงกับเขาเธอถึงกับตาสว่างก็พี่เอกแทงพรวดเข้ามาทีเดียวเธอนี่ถึงกับจุกจนหายเมา

            “นมน้องสาใหญ่เต็มมือดีจัง ซี๊ดด” เอกภพซอยเอวใส่ลูกน้องคนสวยไม่ยั้ง สองมือก็ขยำขยี้นมจนมันแทบจะแหลกคามือแต่คนใต้ร่างกลับยิ่งแอ่นอกสู้

            “พี่เอกขา เร็วๆ ค่ะ สา สา อ๊ายยย” บทรักด่วนจี๋ของเจ้านายสุดหล่อกับลูกน้องคนสวยจบลงภายในเวลาสิบนาที เอกภพปล่อยน้ำรักอัดเข้าไปเต็มร่องสวาทเขาแน่ใจว่าวันวิสาจะไม่หอบท้องป่องๆ มาหาเขาแน่นอนเพราะเธอเองก็มีแฟนที่คบหากันอยู่ เธอต้องป้องกันด้วยการกินยาคุมแน่นอน