ถ้าบอกว่า.."ใช่"..แล้วจะ.."เปลี่ยนไป"..ป่ะหล่ะ

7.7

เขียนโดย zFOA

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 04.36 น.

  4 chapter
  0 วิจารณ์
  6,214 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559 04.50 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) วันรับสมัครนักศึกษาใหม่ รหัส '59

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ....เช้ามืด...

มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้า....

Jane : ฮัลโหล...ออฟ..เช้านี้จะเข้ามาช่วยคณะป่ะเนี่ย...วันนี้ต้องมาดูน้องที่มาลงทะเบียนนะเว้ย อย่าสายหล่ะ...เดี๋ยวกูกะอิมิ้ว ก้อจะไปด้วย มึงต้องมาให้ได้ไม่งั้นกุเลิกคบ...

Aof : เออ...(เสียงงัวเงีย) แล้วเชี่ยแจ็คอ่ะ...ไปป่ะ...

Jane : เออ..มันมาอยู่แล้วป่ะวะไม่ต้องไปห่วงมันหรอก...มึงอ่ะมาให้ได้...

Aof : อือ ๆ แค่นี้นะกุนอนต่อละ...

....

เวลาประมาณ 8 โมงเช้า...

        (เสียงประกาศจากสโมสรนิสิต)  เชิญชวนน้อง ๆ ที่มาลงทะเบียนเข้าตามคณะที่น้อง ๆ ได้เลือกไว้เลยนะครับ...จะมีรุ่นพี่ของน้อง ๆ รอรับเข้าซุ้มอยู่...

Jane : มึง ไหนน้อง ๆ ก้อมาใหม่เยอะไปหมด ไปหาไว้เป็นแฟนซัก คน 2 คนหล่ะ...

Aof : นี่...กุไม่ได้หน้าตาดีอะไรมากมายทำไมต้องไปหาคนโน้นคนนี้ให้กุมาปวดหัวด้วยเนี่ย แค่เรื่องของตัวเองก้อใจไม่ไหวละ...ยังจะหาเหามาใส่หัวตัวเองอีก...

Milk : เผื่อเจอคนที่ใช่มึงก้อ...กุก้อไม่เข้าใจมึงจริง ๆ เรียน บัญชี มา 4 ปีละ ฟงแฟนมึงกุก้อไม่เห็นมีสักคน...หรือว่ามึงเป็น..."เกย์"...

Jane : มึงเป็นป่ะเนี่ย...เป็นก้อบอกกุ กุไม่ได้ว่าอาราย...

Aof : (คิดในใจ) อิห่าพวกนี้...ชอบสอดจริง ๆ เลย... / เกี่ยวไรกันเนี่ย...ก่ะอีแค่ไม่มีแฟนแค่นี้...พวกมึงต้องคิดว่ากุเป็นเกย์ด้วย...แหม ถ้ากุมีคนที่ใช่เดี๋ยวกุบอกพวกมึงเองแหละไม่ต้องสอดขนาดนี้ก้อได้มั้ง...แต่ละตัวเนี่ย ต่อมเผือก หรืองูสวัดเนี่ย อยากรู้ จริงเชียว...

 

จนแล้วจนเล่า เวลาผ่านไปจนจะเก็บธงกับป้ายคณะอยู่ละในเวลาบ่าย 3 โมง...จนไม่คิดว่าจะมีใครมาแล้วก้อจะไปพักกัน...แล้วก้อมีเสียงเด็กผู้ชายแว่ว ๆ มา...

.... : เอออออ....พี่ ๆ ครับ จะรีบเก็บกันแล้วหรอครับผม...พอดีว่า ผมยังไม่ได้เข้าซุ้มเลยนะพี่ เด็กก้อยังไม่หมดเลยรีบไปไหน...

          เด็กคนนี้พูดจากวนตีนมากจนทำให้ผมรู้สึกหมั่นไส้...แล้วก้อต้องหันหน้าไปดู...ก้อมไ่คิดว่าจะทำให้ผมอึ้งได้ขนาดนี้...น้องเป็นคน หน้าตาโอเค...อวบ ๆ หมี ๆ นิด ๆ ไม่ถึงกับตัวใหญ่มาก...เดินเข้ามาลงทะเบียน...

Sorn(ประธานคณะ) : ไปอยู่ไหนมาเนี่ย...มา ๆ มาลงทะเบียน...ชื่ออะไรแล้ว...เล่นกีฬาอะไรเป็นมั่งเราอ่ะ...

AA : ชื่อ เอเอ ครับ เรียก เอ สั้น ๆ ก้อด้าย...

ด้วยความเผือกอยากแทรกของผมด้วยไง...ก้อเลยพูดออกไปว่า

Aof : ที่จริงก้อชื่อเอ อย่างเดียวแหละ...พอเข้า กรุงเทพ มาต้องเอาชื่อสร้อยมาด้วยทำไม...ไม่เข้าใจ..แล้วเล่นไรเป็นมั่งอ่ะ...

AA : ก้อเล่นเกมส์นะพี่แล้วก้อ หมากเก็บ แล้วก้อหลายอย่าง ฮ่า ฮ่า ฮ่า...

Aof : วอนจะโดนซะละ...พี่หมายถึง กีฬา อย่ากวนให้มากนะ...

AA : โทดครับพี่...แหมมมมม ก้อผมเห้นพี่ทำหน้าเครียดเลยอยากให้หายเครียดอ่ะ...เล่นฟุตบอล วอลเลย์บอล..อ่ะพี่...เอออพี่...ถามหน่อย...เหนื่อยป่ะพี่ที่รอรับน้องๆ  เนี่ย...

          มันเป็นคำถามที่ทำให้กุ ต้องตกหลุมรักเด็กกวนบาทาคนนนี้จริง ๆ หรอวะเนี่ย...โอ้ยยยทั้ง ๆ ที่ใจแข็งเป็นหินมาตลอด...เจอรอยยิ้มแบบนี้..แล้วหน้ากวนบาทาอย่างงี้เข้าไป...คนอย่างเราจะทนได้หรอ...มีความเหม่อออ...มีความจินไปเอง....ล่องลอยยยยย...

AA : พี่...พี่...พี่ครับ...มองหน้าผมแล้วเหม่อ...เป็นไรป่ะพี่...เอ๊ะ...หรือว่าพี่คิดไรกับผมป่าวเนี่ย...

Aof : (ตกใจ)...คิดไร...ไม่ได้คิด...เอ็งหน่ะคิดไปเอง...หน้าอย่างน้องเนี่ยนะ..พี่จะชอบ...ฝันไปเหอะ...เออ...ว่าแต่ จะเล่นวอลเลย์หรือบอลหล่ะ...(พูดเสียงแข็ง)

AA : งั้น...ผมถามพี่ก่อน...พี่คุมกีฬาไรอยู่...

Aof : พี่เป็นเฮดวอลเลย์บอลอ่ะ...ทำไม

AA : งั้น...ผมลงวอลเลย์ละกันจะได้ไปกวนพี่ เรื่อย ๆ เคนะ...ไปและ...

Aof : แล้วแต่...พี่ซ้อมโหดนะบอกเลย...อย่ามาออกกลางครันหล่ะ ไม่ให้ออกด้วย..

AA : โหดไม่โหดผมไม่รู้...แต่ที่รู้ ๆ ผมอยากกวนพี่...ฮ่า ฮ่า 

Aof : เออ...

AA : งั้นไปละพี่...ไว้เจอกันวันซ้อมครับ...ว่าแต่เริ่มซ้อมวันไหนอ่ะ...

Aof : เดี๋ยววันประชุมจะเรียกตัวมารวมอีกทีจะได้เจอเพื่อน ๆ ด้วย...

AA : เคครับ...งั้นไว้เจอกันครับพี่...ว่าแต่พี่ชื่อไรอ่ะ... 

          จู่ ๆ ก้อมีเสียงตะโกนมาว่า...

Jane : ไอ่ห่าออฟ มึงเสดยังเนี่ยกุรีบไปกินข้าว...เร็ว ๆ เก็บของ อ้าวว ไอ่น้องคนนี้ลงทะเบียนแล้วก้อไปสิ เอออ....

AA : อ่อออ...พี่ ออฟ งั้นไว้เจอกันครับพี่ 

          แล้วเด็กชายคนนั้น...ก้อเดินออกจากซุ้มไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ บูมคณะ หรืออะไรให้ก้อตาม...

Jane : มึงจะเก็บของได้ยังเนี่ย...หุ้วววว ลำไยอีกละมึงเนี่ย...

Aof : ลำไยอะไรของมึงเนี่ย ก้อน้องมันมาลงทะเบียน เออ อินี่หนิ...

Jane : ป่ะ ๆ ไปได้ะกุหิว จะยัดควายได้ทั้งตัวอยู่และเนี่ย...

          ######หรือเด็กผู้ชายคนนี้...จะมาทำให้ผม รู้สึกว่ารักได้อีกครั้งกันนะ####

               ########### To Be Continue ###########

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา