มัธยมนี้ มีเกรียน
7.3
เขียนโดย ริลัคคุมะซัง
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.17 น.
3 ตอน
8 วิจารณ์
6,331 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559 19.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ตอนที่ 2 เพื่อนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนที่ 2 เพื่อนใหม่
[GUN TALK]
ณ โรงอาหาร
"เฮ้ออออ น่าเบื่อชะมัดเลยยยยย" ฉันพูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบแล้วล่ะ ก็มันน่าเบื่อจริงๆนี่นา โอยยยยย พูดเยอะเกินไปชักหิวข้าวแล้วสิเนี่ย กินอะไรดีน้าาาาาาา อ๋ารู้แล้วววว
"ป้าคะ ขอข้าวไก่ทอดจานนึงค่ะ" ข้าวไก่ทอดเนี่ยเป็นสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดเลยล่ะ
"ได้เลยจ้าาา"
"อะ นี่จ้ะได้เเล้ว"
"ขอบคุณค่าาาา" เยสสสสส ได้กินข้าวแล้วววว หาที่นั่งแป๊บบบ
"อิอิ จะทานละนะค้าาา งั่มม อร่อยยยยย"่
"เอ่อออ....ขอโทษนะ เราขอนั่งด้วยได้มั้ยอ่ะ" ว้าววว มีเด็กสาวหน้าตาน่ารักมาขอนั่งด้วยยย
"อะ ได้สิเชิญเลย"
"ขอบคุณนะ" อ๊ายยยย เธอยิ้มด้วยล่ะ อย่างกับนางฟ้าเลยยยยย
"อ่าาาา...ไม่เป็นไรหรอก"
"ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?" เอ๊ะ เธอถามชื่อฉันงั้นเหรอเนี่ยยย
"ฉันชื่อ กัน แล้วเธอล่ะ"
"เราชื่อ แองเจิล น่ะ" ชื่อ แองเจิล ที่แปลว่า นางฟ้า เหมาะกับเธอจริงๆเลยยย
"ชื่อเธอเพราะดีนะ"
"เอ๋! จ..จริงเหรอ o////o" เธอเขินด้วยล่ะ น่ารักจังงงง
"จริงสิ! ชื่อเหมาะกับเธอมากเลยยย!"
"ธ..เธอเป็นคนแรกที่ชมว่าชื่อเราเพราะเลยนะ" จริงเหรอเนี่ยยยย ฉันเป็นคนแรกที่ชมชื่อเธองั้นเหรอ!
"เอ๋ จริงอ้ะ"
"อือ" จะคุยอะไรต่อดีฟะเนี่ยยยยย
"เอ่อ...จะหมดช่วงพักกลางวันแล้ว เราไปก่อนนะ"
"อะ! เดี๋ยว..เราขอ..เบอร์เธอหน่อยได้มั้ยอ่ะ" อึ๋ยยยย เธอจะให้มั้ยนะ
"ด..ได้สิ เราขอเบอร์เธอด้วยนะ" เยสสสสสสสสสสส
หลังจากนั้นฉันกับแองเจิลก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ชะแว้บบบบบบบบ จบไปแล้วกับตอนที่ 2 ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็บอกกันได้นะคะ เพราะเราเพิ่งหัดแต่ง ตอนนี้ก็ขอลาไปก่อน สวัสดีค่าาาา
#ริลัคคุมะซัง
[GUN TALK]
ณ โรงอาหาร
"เฮ้ออออ น่าเบื่อชะมัดเลยยยยย" ฉันพูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบแล้วล่ะ ก็มันน่าเบื่อจริงๆนี่นา โอยยยยย พูดเยอะเกินไปชักหิวข้าวแล้วสิเนี่ย กินอะไรดีน้าาาาาาา อ๋ารู้แล้วววว
"ป้าคะ ขอข้าวไก่ทอดจานนึงค่ะ" ข้าวไก่ทอดเนี่ยเป็นสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดเลยล่ะ
"ได้เลยจ้าาา"
"อะ นี่จ้ะได้เเล้ว"
"ขอบคุณค่าาาา" เยสสสสส ได้กินข้าวแล้วววว หาที่นั่งแป๊บบบ
"อิอิ จะทานละนะค้าาา งั่มม อร่อยยยยย"่
"เอ่อออ....ขอโทษนะ เราขอนั่งด้วยได้มั้ยอ่ะ" ว้าววว มีเด็กสาวหน้าตาน่ารักมาขอนั่งด้วยยย
"อะ ได้สิเชิญเลย"
"ขอบคุณนะ" อ๊ายยยย เธอยิ้มด้วยล่ะ อย่างกับนางฟ้าเลยยยยย
"อ่าาาา...ไม่เป็นไรหรอก"
"ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ?" เอ๊ะ เธอถามชื่อฉันงั้นเหรอเนี่ยยย
"ฉันชื่อ กัน แล้วเธอล่ะ"
"เราชื่อ แองเจิล น่ะ" ชื่อ แองเจิล ที่แปลว่า นางฟ้า เหมาะกับเธอจริงๆเลยยย
"ชื่อเธอเพราะดีนะ"
"เอ๋! จ..จริงเหรอ o////o" เธอเขินด้วยล่ะ น่ารักจังงงง
"จริงสิ! ชื่อเหมาะกับเธอมากเลยยย!"
"ธ..เธอเป็นคนแรกที่ชมว่าชื่อเราเพราะเลยนะ" จริงเหรอเนี่ยยยย ฉันเป็นคนแรกที่ชมชื่อเธองั้นเหรอ!
"เอ๋ จริงอ้ะ"
"อือ" จะคุยอะไรต่อดีฟะเนี่ยยยยย
"เอ่อ...จะหมดช่วงพักกลางวันแล้ว เราไปก่อนนะ"
"อะ! เดี๋ยว..เราขอ..เบอร์เธอหน่อยได้มั้ยอ่ะ" อึ๋ยยยย เธอจะให้มั้ยนะ
"ด..ได้สิ เราขอเบอร์เธอด้วยนะ" เยสสสสสสสสสสส
หลังจากนั้นฉันกับแองเจิลก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ชะแว้บบบบบบบบ จบไปแล้วกับตอนที่ 2 ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็บอกกันได้นะคะ เพราะเราเพิ่งหัดแต่ง ตอนนี้ก็ขอลาไปก่อน สวัสดีค่าาาา
#ริลัคคุมะซัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ