ฮันเตอร์xฮันเตอร์ กาลเวลาและสายสำพันธ์

มอญ"นี่คิริน ฉันว่าฉันจะถามนานละ เธอมาทำอะไรงั้นหรอ"
คิริน"แค่เบื่อนะ เลยอยากมาหาอะไรสนุกๆทำ"
เรปีก้า"หวัดดีมอญ"
มอญ"หวัดดีเรปีก้า มาแล้วหรอ"
เรปีก้า"ใช่ พอดีฉันอ่านหนังสืออยู่นะเลยมาช้า"
คิริน"ก็เพราเธอมัวแต่บ้าหนังสืออยู่ไงละ"
เรปีก้า"ฉันได้ยินนะ"
คิริน"จ้าๆแม่คนหูดี"
เมลีก้า"นี่ทุกคนฉันมีอะไรจะบอกด้วยละ"วิ่งมาพร้อมกับโบกมือเรียก
เรปีก้า"ขอให้มันเป็นเรื่องสำคัญสักครั้งเถอะ"
เมลีก้า"ว่าไงนะยะ ครั้งนี้สาระเน้นๆยะ"
มอญ"เอาน่าอย่าทะเลาะกัน"
คิริน"ปล่อยพวกนั้นกัดไปเถอะ"
เรปีก้า"ชิ เพื่อนเป็นการให้เกลียด"
เมลีก้า"หะ ว่าไงนะยะ"
มอญ"นี่พวกเธอ"
เรปีก้ากับเมลีก้ามองตากันอยู่นานจนในที่สุด
เรปีก้า"งั้นเธอว่ามาก่อนละกันฉันหมดอารมณ์พูด"
เมลีก้า"ยอมแล้วสินะ งั้นพวกเธอฟังฉันนะ วันนี้พ่อฉันสอนอะไรมาด้วยละ"
คิริน"เอ๋ อะไรหรอ"
เรปีก้า"เกี่ยวกับสุขภาพละมัง"
เมลีก้า("หน่อยยัยนี้รู้ทันตลอดพ่อมันเป็นนักอ่านใจคนอื่นรึไง")
มอญ"เรปีก้า ไม่เอาน่า"
เรปีก้า"งั้น..ก็ได้"
เมลีก้า"ก่อนอื่นเลยนะให้เธอทำแบบนี้ แล้วรู้ไมว่าจะเกิดอะไรขึ้น"
ทุกคน"ไม้รู้"
เมลีก้า"ก็จะเกิดแบบนี้ไงละ"
ทุกคน"ว้าวววววว วันนี้มีประโยชน์"
เรปีก้า"เธอทำได้ไงเนี่ย"
เมลีก้า"หะเธอหมายความว่าไง"
คิริน"ก็เธอสามารถเรียกไอสิ่งที่อยู่ข้างหลังเธอได้ไงละ
เมลีก้าหันหลังไปมองทีหนึ่งและหันกลับมาพูดว่า
เมลีก้า"เปล่าวนะอันนี้ไม่เกี่ยว"
มอญ"ถ้างั้นก็หมายความว่า"
เรปีก้า"ทุกคนวิ้งเร็ว"
ทุกคน"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก"
แต่ทุกคนกลับวิ่งหนีไม่ทันและถูกดูดเข้าไปในหลุมดำ