ฮันเตอร์xฮันเตอร์ กาลเวลาและสายสำพันธ์
7.4
เขียนโดย สึนามิยะ
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.33 น.
23 บท
0 วิจารณ์
26.38K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 16.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) มาหาหลักฐานกันเถอะ (ตอนที่1.)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เหลืออีก6วัน(ในการหาหลักฐาน)
ขณะที่พวกมอญกำลังเดินเล่นไปเรื่อยเปื่อย
คิริน"นี่ เดินไปมารู้สึกชักจะเบื่อแล้วดิมาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่า"
เรปีก้า"ไอที่ว่าหาไรสนุกๆทำเนี่ยหมายถึงอะไรหรอ"
เมลีก้า"รู้ไหมคุณพ่อฉันเคยสอนฉันว่าถ้าเกิ.."
คิริน/เรปีก้า"พอะถอะ"
เมลีก้า"ใจร้าย"
มอญ"แต่ พวกคุณพ่อนี่คุยนานเหมือนกันน้าาา"
คิริน"งั้นพวกเรามาเล่นเกมส์นี้กัน"
เรปีก้า"เกมไรละ"
คิริน" เอาละพวกเรานะจะต้องแอบตามใครก็ได้ที่เดินอยู่ที่นี้ ให้นานที่สุด พวกเราสี่คนเล่นกันเป็นกลุ่มนะ"
มอญ"เหมื่อน4รุม1ไงไม่รู้แฮะ"
เมลีก้า"น่าสนุกแฮะ"
เรปีก้า"ถ้าอย่างงั้นเราแอบตาม อาจาร์บิสเก็ตกันไหมละ"
มอญ"อะไรนะ อาจาร์บิสเก็ตหรอ"
คิริน"ไหนๆยัยป้านั้นนะหรอ"(ปากเสียเหมือนพ่อเดะ)
(บิสเก็ต"รู้สึกเหมือนมีใครเรียกป้าๆแถวนี้-_-*")
เมลีก้า"รออะไรอยู่ละ ไปกันเลยสิ"
หลังจากที่พวกเราตามไปเพียงแค่ไม่กี่นาที
บิสเก็ต"มีปัญหา อะไรกับฉันรึป่าวพวกเธอ เอะ ไม่คิดว่าจะเป็นเด็กผู้หญิง"
คิริน"ไหน โดนจับง่ายขนาดเน้"
มอญ"คือ พวกเราไม่ได้คิดจะทำร้ายคุณนะคะ คือพวกเราแค่เล่นเกมส์แอบตามคนเฉยๆ"
บิสเก็ต"เอ๋ เป็นเกมส์ที่แปลกดีนะเนี่ย"
เรปีก้า"คุณ ให้อภัยพวกเราหรอคะ"
บิสเก็ต" ใช่แต่พวกเธอต้องบอกมาก่อนว่า พวกเธอมาจากที่ไหน พ่อแม่ชื่ออะไร"
คิริน"นี่ป้....."ไม่ทันที่คิรินจะพูกจบร่างของเธอก็ปลิวขึ้นฟ้าไปแล้ว"
บิสเก็ต" (ความรู้สึกนี่มันอะไรหรือว่า)พวกเธอ4คนมมาจากอนาคตงั้นหรอ"
มอญ/เรปีก้า/เมลีก้า(ยกเว้นคิรินที่เพิ่งปลิวไป)"เย้ ในที่สุดก็มีคนเชื่อเราโดยที่ไม่ต้องบอกแล้ว"
ขณะที่พวกมอญกำลังเดินเล่นไปเรื่อยเปื่อย
คิริน"นี่ เดินไปมารู้สึกชักจะเบื่อแล้วดิมาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่า"
เรปีก้า"ไอที่ว่าหาไรสนุกๆทำเนี่ยหมายถึงอะไรหรอ"
เมลีก้า"รู้ไหมคุณพ่อฉันเคยสอนฉันว่าถ้าเกิ.."
คิริน/เรปีก้า"พอะถอะ"
เมลีก้า"ใจร้าย"
มอญ"แต่ พวกคุณพ่อนี่คุยนานเหมือนกันน้าาา"
คิริน"งั้นพวกเรามาเล่นเกมส์นี้กัน"
เรปีก้า"เกมไรละ"
คิริน" เอาละพวกเรานะจะต้องแอบตามใครก็ได้ที่เดินอยู่ที่นี้ ให้นานที่สุด พวกเราสี่คนเล่นกันเป็นกลุ่มนะ"
มอญ"เหมื่อน4รุม1ไงไม่รู้แฮะ"
เมลีก้า"น่าสนุกแฮะ"
เรปีก้า"ถ้าอย่างงั้นเราแอบตาม อาจาร์บิสเก็ตกันไหมละ"
มอญ"อะไรนะ อาจาร์บิสเก็ตหรอ"
คิริน"ไหนๆยัยป้านั้นนะหรอ"(ปากเสียเหมือนพ่อเดะ)
(บิสเก็ต"รู้สึกเหมือนมีใครเรียกป้าๆแถวนี้-_-*")
เมลีก้า"รออะไรอยู่ละ ไปกันเลยสิ"
หลังจากที่พวกเราตามไปเพียงแค่ไม่กี่นาที
บิสเก็ต"มีปัญหา อะไรกับฉันรึป่าวพวกเธอ เอะ ไม่คิดว่าจะเป็นเด็กผู้หญิง"
คิริน"ไหน โดนจับง่ายขนาดเน้"
มอญ"คือ พวกเราไม่ได้คิดจะทำร้ายคุณนะคะ คือพวกเราแค่เล่นเกมส์แอบตามคนเฉยๆ"
บิสเก็ต"เอ๋ เป็นเกมส์ที่แปลกดีนะเนี่ย"
เรปีก้า"คุณ ให้อภัยพวกเราหรอคะ"
บิสเก็ต" ใช่แต่พวกเธอต้องบอกมาก่อนว่า พวกเธอมาจากที่ไหน พ่อแม่ชื่ออะไร"
คิริน"นี่ป้....."ไม่ทันที่คิรินจะพูกจบร่างของเธอก็ปลิวขึ้นฟ้าไปแล้ว"
บิสเก็ต" (ความรู้สึกนี่มันอะไรหรือว่า)พวกเธอ4คนมมาจากอนาคตงั้นหรอ"
มอญ/เรปีก้า/เมลีก้า(ยกเว้นคิรินที่เพิ่งปลิวไป)"เย้ ในที่สุดก็มีคนเชื่อเราโดยที่ไม่ต้องบอกแล้ว"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ