ฮันเตอร์xฮันเตอร์ กาลเวลาและสายสำพันธ์
7.4
เขียนโดย สึนามิยะ
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.33 น.
23 บท
0 วิจารณ์
26.37K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 16.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
17) การนัดเจอกันของเพื่อน4คน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความและในที่สุดวันที่พวก กอร์น คิรัวร์ คุราปีก้า และเลโอลีโอ นัดเจอกันก็มาถึงพวกเขาพา มอญ คิริน เรปีก้าและเมลีก้ามาด้วยขณะนี้พวกเขาอยู่ในหน้าร้านค้าแห่งหนึ่งที่มีโต๊ะให้นั่งข้างในแต่ก่อนทีพวกเขาจะเข้าไปพวกเขาได้พูดกับคนที่มาจากอนาคตว่า
กอร์น"มอญ ไปเดินเล่นแถวๆนี้ก่อนนะ"
มอญ"ได้คะคุณพ่อ"
คิรัวร์" เธอนะ ห้ามตามฉันเข้ามานะเข้าใจไหม"
คิริน"ถ้าคุณพ่อพูดแบบนั้นก็ได้คะ"พร้อมกับเดินตามมอญไป
คุราปีก้า"หึ"พร้อมกับเดินเข้าไปในร้านแบบไม่สนใจเรปีก้าที่มองแผ่นหลังนั้นอยู่ส่วนเรปีก้าก็ทำหน้าเศร้าและเดินตามพวกมอญกับคิรินไป
เลโอลีโอ"แล้วพ่อจะรีบกลับมาน้าาาาาา"
เมลีก้า"ค้าาาา คุณพ่อ" พร้อมกับเดินตามพวกมอญไปเหมือนกัน
ในร้านที่ตอนนี้มีที่นั้งว่างอยู่4โต๊ะติดกัน
กอร์น"อะ ตรงนั้นมีที่ว่างนั่งอยู่นิ ไปเร็ว"พูดพร้อมกับวิ่งไปนั่ง
คิรัวร์นั่งข้างคุราปีก้า
กอร์นนั่งข้างเลโอลีโอ
คุราปีก้า"ถ้างั้นเรามาเริ่มเปิดประเด็นที่เราจะพูดกันเถอะ"คุราปีก้าที่มานั่งพูดออกมาเป็นคนแรก
คิรัวร์"นั้นสิ ฉันเห็นด้วย"
กอร์น"เดี่ยวก่อนสิ ยังไม่ได้สั่งอะไรกินเลย"
คิรัวร์/คุราปิก้า"กอร์น~ นายยังไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้สินะ"พูดพร้อมกับทำเสียงแปลกๆ
กอร์น"งั้นยังไม่สั่งก็ได้ฮะๆ"(น่ากลัวชะมัด)
เลโอลีโอ"นี่ พวกนายอยากจะคุยเรื่องลูกสาวที่มาจากอนาคตใช่ไหมล้าาาา"
คุราปีก้า"ใช่แล้ว"
คิริวร์"แน่นอน"
กอร์น"เอ๋ แต่พวกนั้นเป็นลูกสาวของเราจริงๆน้าาาา"
คิรัวร์"อะไรทำให้นายคิดว่า พวกนั้นเป็นลูกสาวเรา"
กอร์น"ก็นะ คุราปีก้า เด็กสาวที่มากับนายนะหน้าเหมือนนายจะตายไป สีผมกับสีตาเนี่ยใช่เลย ส่วนคิรัวร์คนที่มากับนายก็มีสีผิวเหมือนนายนะ สีผมกับสีตาก็ด้วย ส่วนเลโอลีโอเด็กคนนั้นหน้าไม่เหมือนนายสักนิดแต่อาจจะไปทางแม่ก็ได้นะอันนี้ฉันไม่แน่ใจ"
เลโอลีโอ"เดี่ยวนี้นายจะบอกว่า เมลีก้าไม่ใช่ลูกฉันหรอฮะ"พูดพร้อมกับมีอารมณ์ฉุน
คิรัวร์กับคุราปีก้ามองหน้ากับและหันมาพูดว่า"มันก็ใช่ละนะ"
(คิรัวร์"เอะ ทำไม่เราไม่สังเกตุละ ว่ายัยนั้นก็เหมือนฉันเหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ เรื่องแบบนั้นเนี่ยนะมันจะเป็นไปได้ยังไงแต่ว่าถ้าเกิดว่าสิ่งที่พ่อพูดตอนนั้นเป็นจริงละ เราจะทำยังไง")
คุราปีก้า"อาจเป็นความบังเอิญก็ได้กอร์น อย่าด่วนสรุปสิ นายก็ด้วยเลโอลีโอ อีกอย่างฉันพูดกับยัยเด็กบ้าเอาไว้ว่าถ้าเป็นจริงก็ให้พิสูจห์ตอนนี้เหลือแค่อาทิตร์เดี่ยวเท่านั้น"
เลโอลีโอ"เอาอย่างงี้ไหม"
กอร์น"อย่างไหนหรอ"
คิรัวร์"นั้นสิ"
คุราปีก้า"อย่าคิดไรแปลกๆละไม่อย่างงั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน"
เลโอลีโอ"ก็ให้เด็กพวกนั้น พิสูจห์ หาความจริงเลยไง แต่ฉันขออยู่ข้างเด็กพวกนั้นนะ"
กอร์น"ฉันด้วย"
คิรัวร์"เอ๋ น่าสนุกนิ งั้นฉันอยู่ข้างคุราปีก้าละกัน"
คุราปีก้า"ช่วยเด็กพวกนั้นให้ได้ละกันเพราฉันบอกไปแล้วว่าฉันฆ่าพวกนั้นแน่ถ้าหาหลักฐานไม่ได้"
กอร์น"มอญ ไปเดินเล่นแถวๆนี้ก่อนนะ"
มอญ"ได้คะคุณพ่อ"
คิรัวร์" เธอนะ ห้ามตามฉันเข้ามานะเข้าใจไหม"
คิริน"ถ้าคุณพ่อพูดแบบนั้นก็ได้คะ"พร้อมกับเดินตามมอญไป
คุราปีก้า"หึ"พร้อมกับเดินเข้าไปในร้านแบบไม่สนใจเรปีก้าที่มองแผ่นหลังนั้นอยู่ส่วนเรปีก้าก็ทำหน้าเศร้าและเดินตามพวกมอญกับคิรินไป
เลโอลีโอ"แล้วพ่อจะรีบกลับมาน้าาาาาา"
เมลีก้า"ค้าาาา คุณพ่อ" พร้อมกับเดินตามพวกมอญไปเหมือนกัน
ในร้านที่ตอนนี้มีที่นั้งว่างอยู่4โต๊ะติดกัน
กอร์น"อะ ตรงนั้นมีที่ว่างนั่งอยู่นิ ไปเร็ว"พูดพร้อมกับวิ่งไปนั่ง
คิรัวร์นั่งข้างคุราปีก้า
กอร์นนั่งข้างเลโอลีโอ
คุราปีก้า"ถ้างั้นเรามาเริ่มเปิดประเด็นที่เราจะพูดกันเถอะ"คุราปีก้าที่มานั่งพูดออกมาเป็นคนแรก
คิรัวร์"นั้นสิ ฉันเห็นด้วย"
กอร์น"เดี่ยวก่อนสิ ยังไม่ได้สั่งอะไรกินเลย"
คิรัวร์/คุราปิก้า"กอร์น~ นายยังไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้สินะ"พูดพร้อมกับทำเสียงแปลกๆ
กอร์น"งั้นยังไม่สั่งก็ได้ฮะๆ"(น่ากลัวชะมัด)
เลโอลีโอ"นี่ พวกนายอยากจะคุยเรื่องลูกสาวที่มาจากอนาคตใช่ไหมล้าาาา"
คุราปีก้า"ใช่แล้ว"
คิริวร์"แน่นอน"
กอร์น"เอ๋ แต่พวกนั้นเป็นลูกสาวของเราจริงๆน้าาาา"
คิรัวร์"อะไรทำให้นายคิดว่า พวกนั้นเป็นลูกสาวเรา"
กอร์น"ก็นะ คุราปีก้า เด็กสาวที่มากับนายนะหน้าเหมือนนายจะตายไป สีผมกับสีตาเนี่ยใช่เลย ส่วนคิรัวร์คนที่มากับนายก็มีสีผิวเหมือนนายนะ สีผมกับสีตาก็ด้วย ส่วนเลโอลีโอเด็กคนนั้นหน้าไม่เหมือนนายสักนิดแต่อาจจะไปทางแม่ก็ได้นะอันนี้ฉันไม่แน่ใจ"
เลโอลีโอ"เดี่ยวนี้นายจะบอกว่า เมลีก้าไม่ใช่ลูกฉันหรอฮะ"พูดพร้อมกับมีอารมณ์ฉุน
คิรัวร์กับคุราปีก้ามองหน้ากับและหันมาพูดว่า"มันก็ใช่ละนะ"
(คิรัวร์"เอะ ทำไม่เราไม่สังเกตุละ ว่ายัยนั้นก็เหมือนฉันเหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ เรื่องแบบนั้นเนี่ยนะมันจะเป็นไปได้ยังไงแต่ว่าถ้าเกิดว่าสิ่งที่พ่อพูดตอนนั้นเป็นจริงละ เราจะทำยังไง")
คุราปีก้า"อาจเป็นความบังเอิญก็ได้กอร์น อย่าด่วนสรุปสิ นายก็ด้วยเลโอลีโอ อีกอย่างฉันพูดกับยัยเด็กบ้าเอาไว้ว่าถ้าเป็นจริงก็ให้พิสูจห์ตอนนี้เหลือแค่อาทิตร์เดี่ยวเท่านั้น"
เลโอลีโอ"เอาอย่างงี้ไหม"
กอร์น"อย่างไหนหรอ"
คิรัวร์"นั้นสิ"
คุราปีก้า"อย่าคิดไรแปลกๆละไม่อย่างงั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน"
เลโอลีโอ"ก็ให้เด็กพวกนั้น พิสูจห์ หาความจริงเลยไง แต่ฉันขออยู่ข้างเด็กพวกนั้นนะ"
กอร์น"ฉันด้วย"
คิรัวร์"เอ๋ น่าสนุกนิ งั้นฉันอยู่ข้างคุราปีก้าละกัน"
คุราปีก้า"ช่วยเด็กพวกนั้นให้ได้ละกันเพราฉันบอกไปแล้วว่าฉันฆ่าพวกนั้นแน่ถ้าหาหลักฐานไม่ได้"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ