บัลลังก์ฉิมพลี

8.2

เขียนโดย กรุงสยาม

วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.26 น.

  59 ตอน
  1 วิจารณ์
  58.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2559 15.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ออกคำสั่ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์หลังจากงานวันเกิดของปิ่นรัก เพชรเกล้าและตรีทิพย์ก็ไม่ได้เจอกันอีก

แต่ระหว่างนั้นทั้งคู่ก็ยังได้รับรู้ถึงข่าวสารของกันและกันเนื่องจากสมัยนี้

เทคโนโลยีโซเชียลต่างๆค่อนข้างมาแรงในทุกๆวันจะต้องปรากฏผลงานและข่าวต่างๆ

ของตรีทิพย์อยู่ตลอดหรือไม่นางแบบสาวก็จะตั้งตนยืนอยู่หน้าไมค์นับสิบ

ท่ามกลางแสงแฟลตรายล้อมเพื่อเปล่งเสียงหวานให้สัมภาษณ์

กับบรรดานักข่าวสายบันเทิงที่ต่างตั้งประเด็นถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ขึ้นมาถามกันไม่เว้นแต่ละวัน

 


ทางด้านเพชรเกล้าที่ตอนนี้เริ่มตกเป็นเป้าสายตาของสังคมมากขึ้น

เพราะหลังจากที่เธอปรากฏตัวไปไหนมาไหนพร้อมกับปิ่นรักก็ทำให้ผู้คนที่ให้ความสนใจ

ต่างอยากทำความรู้จักกับลูกสาวของผู้บริหารหญิงคนเก่งของวงการบันเทิงกันเป็นอย่างมาก

ตรีทิพย์คอยติดตามประเด็นทุกเรื่องของสาวน้อยอยู่ตลอดเวลา

บางเรื่องมักจะทำให้เธอเผลอยิ้มออกมาแต่บางเรื่องกับทำให้เธอหงุดหงิดไปตลอดทั้งวัน

โดยเฉพาะเรื่องที่สื่อต่างๆตั้งประเด็นจับคู่ให้เจ้าหญิงคนสวยของเธอ

ตกเป็นข่าวกับผู้ชายคนนั้นคนนี้ทั้งที่พึ่งเป็นที่รู้จักของทุกคนได้ไม่นาน..

 

 


การจราจรเนืองแน่นพอประมาณบนท้องถนนยานพาหนะคันเล็กคันใหญ่

สลับกันเลี้ยวเบรกรอและตรงไปกันอย่างคล่องแคล่วหากเชยสายตาขึ้นไปยังด้านบน

ก็จะพบกับเส้นทางด่วนที่เหมาะกับผู้ที่ต้องการใช้ความเร็วและสะดวกเป็นพิเศษ

ลายทางสลับสอดแทรกกันไปจนน่ามึนงงบางครั้งอาจพลัดหลงกับจุดหมายก็เป็นได้

เสียงแตรรถดังขึ้นในบางระยะเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงเส้นทางอันคับคั่งของผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่กลางกรุงนั่นเอง

 

ถัดขึ้นมายังยอดตึกสูงใหญ่ของบริษัทรักเกล้า เอ็นเตอร์เทนเมนต์ จำกัด

จะพบกับบรรยากาศของการถ่ายแฟชั่นเพื่อจัดทำโปสเตอร์ให้กับทางบริษัทนี้โดยเฉพาะ

คอสตูมเสื้อผ้าหน้าผมครบเครื่องเนรมิตซุปโมเดลอันดับหนึ่งของวงการบันเทิง

ให้สวยสง่าดุจดังนางพญาที่ไม่มีใครกล้าโค่นตำแหน่ง

ตรีทิพย์อวดโฉมทรวดทรงในชุดเข้ารูปสีแดงสดยาวลากพื้น

เชิดหน้าสู่เลนส์กล้องและแสงแฟลตอย่างมืออาชีพ

 


“ โอเคครับสวยครับ เงยหน้านิดนึงครับ ครับเยี่ยมครับ ”

เสียงช่างภาพบรรยายให้สัญญาณกับนางแบบซุปตาร์คนสวยอย่างคล่องแคล่ว

 

“ อ่ะ..น้องเต้ครับ เดี๋ยวซับหน้านิดนึงเนอะ และพี่ขออีกแค่รูปเดียวเป็นอันเสร็จนะ ”

“ ได้ค่ะ ” เสียงหวานตอบกลับเบาๆ

 

เหล่าช่างแต่งหน้าและผู้ช่วยทุกคนต่างปรี่กันเข้ามากางร่ม

และเติมแป้งให้กับตรีทิพย์กันอย่างเร่งรีบดูแลนางแบบคนดังแบบไม่ขาดตกบกพร่อง

 


“ ครับ ทีนี้พี่ขอสายตาจิกกล้องมาเลยเอาแบบให้คนเห็นแล้วใจละลายเลยนะครับ ”

 


ไม่รอช้าเมื่อการเติมแต่งผ่านพ้นไปอย่างคล่องตัวช่างภาพมากฝีมือจึงเอ่ยบอกอีกครั้ง

ตรีทิพย์พยักหน้าเบาๆพร้อมเรียกสมาธิและสปีริตในขั้นตอนสุดท้าย

นำพาสายตาส่งไปยังเป้าหมายทำเอาทีมงานทุกคนจ้องมองลุ้นไปตามๆกัน

 


“ ใช่ครับแบบนี้เลยครับพร้อมนะหนึ่งสอง..แชะ! ”


“ โอเคครับสวยมากๆ เรียบร้อยแล้วครับวันนี้ ”

 


ช่างภาพบุรุษกล่าวบอกอีกครั้งทีมงานทุกคนจึงส่งเสียงเฮฮากันไปตามเรื่อง

เนื่องจากการทำงานในวันนี้เสร็จเร็วเกินคาดคงเป็นเพราะได้นางแบบมือโปรอย่างตรีทิพย์

จึงทำให้ทุกอย่างราบรื่นกว่าปกติ

 

“ ขอบคุณนะคะทุกคน ”


ซุปตาร์สาวยกมือขึ้นพนมยิ้มบอกกับทีมงานทุกคนเรียบๆ

ก่อนจะเดินตรงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยยังมีคอสตูมคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง

 

 

---------- เวลาผ่านไปสักครู่ ----------

 


“ ว่าไงพี่ต้า ”


เสียงหวานพูดขึ้นผ่านโทรศัพท์เครื่องหรูหลังจากที่เธอพึ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย

และกำลังเดินกลับเข้ามาจากลานกว้างบนตึกสูงเพื่อตรงไปที่ลิฟท์

 

“ เสร็จแล้วค่ะ กำลังจะกลับ ”

“ อะไรนะคะ! ทำไมต้อง...? ”


“ เอ่อ..ส่งเต้แค่นี้ก็พอค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ”

 

นางแบบสาวกำลังจะโวยวายใส่ปลายสายนั่นคือพี่สาวของเธอแต่ก็รีบระงับวาจาเอาไว้

ก่อนจะหันบอกต่อทีมงานผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ถือกระเป๋ากับเสื้อคลุมตัวโปรดให้เพื่อจะเดินมาส่งเธอที่รถ

 

หญิงสาวพยักหน้ายิ้มรับพร้อมส่งกระเป๋าคืนให้กับเจ้าของ

และนำเสื้อตัวสวยพาดไว้ที่ลำแขนของตรีทิพย์ก่อนจะหันเดินกลับไป..

 


“ ทำไมต้องเป็นเต้พี่ไม่เอาไปให้เขาเองล่ะ ”


“ แล้วเอามาไว้ในรถเต้ตั้งแต่เมื่อไหร่?! ” ตรีทิพย์เดินมาหยุดที่หน้าลิฟท์


“ ก็ได้ๆ แค่นี้นะ..! ”

 

ร่างสูงรีบตัดบทพร้อมกดวางสายเอื้อมแตะปุ่มสามเหลี่ยมเสียหนักมือ

ประตูสีเงินเคลื่อนแยกออกนางแบบสาวจึงเดินเข้าไปด้านในอย่างอารมณ์ไม่ดี

 

 

ทางด้านเพชรเกล้าที่ได้เดินทางมาหาแม่ของเธอยังบริษัทหลังจากจอดรถเสร็จเรียบร้อย

สาวน้อยกางเกงผ้าขาม้ายาวสีกรมเข้ารูปเอวสูงและเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนตัวเลี่ยมเชี่ยม

วันนี้ดูกระฉับกระเฉงเบาๆก้าวขาลงจากรถพร้อมมุ่งเดินไปตามทางอย่างอารมณ์ดี

 



ตรีทิพย์เดินมาถึงรถยนต์ของเธอด้วยความไม่สบอารมณ์

ร่างสูงเปิดประตูด้านฝั่งคนนั่งออกพร้อมเอื้อมหยิบกล่องสวยใบเล็ก

ที่ทอปัดแอบเอามาใส่ไว้เพื่อจะให้เธอนำเอาไปมอบให้แก่ปิ่นรักนั่นเอง

 

“ มิน่าล่ะถึงคะยั้นคะยออยากให้ซื้อจัง ” ใบหน้าสวยก้มมองกล่องของฝากที่ถืออยู่ในมือ

 


“ พราวมาถึงแล้วค่ะ… ”


เสียงเล็กนุ่มนวลคุ้นหูทำเอานางแบบสาวต้องหันมองทันที

ตรีทิพย์เผลอยิ้มออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจเมื่อหันไปเห็นร่างของสาวน้อยเจ้าหญิง

ที่ไม่ได้เจอกันมาระยะหนึ่งแล้วเดินเลยผ่านสายตาไปโดยที่ไม่ทันได้เห็นเธอ

 

 


เพชรเกล้ามุ่งเดินไปยังเป้าหมายแบบไม่เร่งรีบมือข้างหนึ่งถือเครื่องมือสื่อสารวางแนบกับใบหู

สนทนาไปทางปลายสายที่แว่วกลับมาด้วยรอยยิ้มเนื่องจากวันนี้เธอและชินกร

ตกลงจะมาบอกกล่าวกับปิ่นรักถึงเรื่องที่จะไปแม่ฮ่องสอนด้วยกัน

 


ใบหน้าสวยอมยิ้มไม่หยุดปิดประตูรถยนต์เสร็จศัพท์และรีบก้าวขาเดินตามสาวน้อยไปติดๆ

 


“ พี่ชินอย่าพึ่งวางนะคะ พราวกำลังจะเข้าลิฟท์คนเดียว ”

เพชรเกล้าเดินมาถึงบริเวณหน้าลิฟท์ ตลอดทางมีผู้คนส่งยิ้มและทักทายเธอเล็กๆน้อยๆ

 

ร่างสูงเดินมาหยุดอยู่ห่างๆเนื่องจากทุกคนที่เดินสวนกันไปมาย่อมจับจ้องมองมาที่เธอกันอยู่แล้ว

ตรีทิพย์จึงวางตัวไม่ส่อแววมีพิรุธให้มากที่สุด ใบหน้าสวยอมยิ้มเป็นระยะๆ

เธอรู้สึกมีความสุขอย่างไรบอกไม่ถูกกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้

 

เมื่อได้จังหวะที่เหมาะสมตรีทิพย์จึงรีบก้าวขาเดินเร็วๆเข้าไปใกล้สาวน้อยยืนพูดโทรศัพท์มากขึ้น

นั่นจึงทำให้เธอได้ยินกับการสนทนาและรู้ทันทีว่าเพชรเกล้ากำลังคุยอยู่กับใคร

 


“ ในลิฟท์สัญญาณคงขาดๆหายๆ แต่ก็ยังดีกว่าพราวยืนเงียบๆอยู่คนเดียวนะคะพี่ชิน ”

 

เนื่องจากสาวน้อยเคยเจอประสบการณ์ลิฟท์ค้างมาแล้วเธอจึงมักจะโทรหาใครสักคน

เพื่อเอาไว้คุยเป็นเพื่อนเวลาที่ต้องอยู่ในลิฟท์คนเดียว

นางแบบซุปตาร์กระตุกมุมปากอย่างไม่ชอบใจพร้อมเปลี่ยนสีหน้าบึ้งตึงทันที

 

“ ติ๊ง! ”


เมื่อสัญญาณดังกล่าวดังขึ้นประตูทั้งสองก็เคลื่อนเปิดออกเพชรเกล้าจึงก้าวขาเข้าลิฟท์ไปทันที

ร่างบางหันมากดหมายเลขของจุดหมายที่เธอต้องการจะไปเบาๆและหัวเราะในลำคอเล็กน้อย

เพราะเสียงของชินกรที่แว่วเข้ามาในสายนั้นเริ่มติดๆขัดๆอย่างที่พูดไว้จริงๆ

 


ในระหว่างที่ประตูทั้งสองข้างกำลังเคลื่อนเข้ามาบรรจบกันจนสนิทกับมีกล่องใบหนึ่งยื่นเข้ามา

ขวางกั้นเสียก่อนจึงทำให้ประตูคู่เดิมนั้นต้องแยกออกอีกครั้ง

 

 

ลบเนื้อหาบางส่วน

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา