บัลลังก์ฉิมพลี

          ห้องๆเดิมที่กำลังคลุ้งไปด้วยกลิ่นอายของความต้องการ

ตรีทิพย์ซุกใบหน้าลงหาซอกคอหอมกรุ่น

อันเป็นอาณาจักที่เธอคลั่งไคล้เพชรเกล้าหลับตาพริ้ม

เคลิบเคลิ้มไปกับอิริยาบถที่แสนถวิลหา…

 

“ ขออนุญาตเข้าห้องคร่า!! คุณ..?? ”

 

ร่างสูงสะดุ้งเงยหน้าขึ้นสาวน้อยลืมตาด้วยความตกใจ

เมื่อจู่ๆใบตองจอมแก่นก็เปิดประตูพรวดพร้อมกับวิ่งเข้ามา

ในส่วนของห้องนอนทันทีจนเด็กสาวต้องหยุดยืนงงกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า

 

" ทำอะไรอยู่เหรอ? "

เสียงใสๆเอ่ยถามค่อนข้างสงสัยเอาการ

 

" ไอ้เด็กใบ! "

ตรีทิพย์หลับตาขมวดคิ้วหนักเพราะถูกขัดจังหวะอย่างรุนแรง

 

เพชรเกล้าหน้าตาแดงกร่ำสัมปชัญญะของเธอ

พึ่งแล่นเข้ามาปลุกให้ต้องรีบดึงเสื้อของตัวเองปกปิดอย่างรวดเร็ว

และพยุงร่างลุกขึ้นอย่างเร่งรีบ นางแบบซุปตาร์ถอนหายใจด้วยความอึดอัด

บังคับให้โซนสมองเป็นปกติ..สาวน้อยกำลังคล้อยตามเธอไปอยู่แล้วเชียว!

ใบหน้าสวยค่อยๆหันมาหาเด็กสาวด้านหลัง

 

" เล่นโยคะ "

ตรีทิพย์ยักคิ้วพร้อมตอบออกไปสีหน้าปกติที่ไม่ค่อยจะสบอารมณ์

 

" อ๋ออออ "

ใบตองลากเสียงใสแจ๋วเพราะเข้าใจไปตามนั้น

 

 

ซุปเปอร์โมเดลสาวหันลงจากเตียงเดินเข้าไปหาเด็กน้อย

 

" มีอะไรอีกมั้ย ถ้าไม่มี "

" มีสิคะ ไม่มีหนูจะรีบขนาดนี้เหรอ "

เสียงเจื้อยแจ้วพูดขึ้นทันทีที่ยังฟังคำถามไม่ทันจะจบ

 

" โอ๊ย! "

ร่างสูงส่งเสียงรำคาญใจและหันไปนั่งลงกับโซฟาใกล้ๆ

" ทำไมคุณเต้ต้องอารมณ์เสียด้วยเนี่ย "

ใบตองเดินตามไปยืนตรงหน้าขมวดคิ้วสงสัยไปตามเรื่อง

 

ตรีทิพย์มองหน้าเด็กสาวแค่เพียงครึ่งตากัดฟันเล็กน้อย

สองมือประสานกำหลวมๆปลายเท้าตบขึ้นตบลง

คล้ายร้อนรนอยู่เงียบๆเหล่สายตาไปที่คนบนเตียง

ก่อนจะย้ายกลับมายังเด็กใบของเธออีกครั้ง

 

" มีอะไรก็รีบพูดมา "

 

เพชรเกล้าลดสายตาลงแอบยิ้มนิดหน่อย

ที่เห็นตรีทิพย์ดูหงุดหงิดแต่เก็บอาการ

 

" คุณต้ามาค่ะ เลยให้หนูขึ้นมาตามคุณเต้กับคุณพราว "

ใบตองยิ้มแฉ่ง

 

" รีบเปล่า " เสียงหวานถามหน้านิ่ง

 

" โห! รีบสิคะ
ขนาดตัวคุณต้าเองยังวิ่งเข้ามาชนหนูเสียล้มตึ้งดีนะที่หัวไม่ฟาดพื้น "

 

เด็กสาวบ่นให้ฟังนั่นนี่

ตรีทิพย์ก้มหัวลงเธออยากว๊ากดังๆเสียจริง

ทำไมทุกคนจะต้องมาขัดจังหวะเธอตอนนี้ด้วยก็ไม่ทราบ!

 

 

" พี่ต้าเรียกเหรอจ๊ะ "

เพชรเกล้าถามขึ้นและนำร่างลงจากเตียง

 

" ใช่จ้ะ " ใบตองยิ้มร่าชอบใจคำไพเราะที่น่าฟัง

 

ใบหน้าสวยเงยขึ้นเมื่อเห็นสาวน้อยของเธอเดินลงจากเตียง

สายตาของตรีทิพย์ยังคงเสียดายไม่เลิก

 

“ เดี๋ยวตามลงไปนะ ”

ริมฝีปากบางยิ้มบอกเสียงหวาน

 

" ค่ะ "

 

ใบตองรับคำแถมโบกมือบ๊ายบายให้แล้วรีบวิ่งออกไป

“ พราววว ”

 

และทันทีที่เสียงประตูปิดลงตรีทิพย์จึงส่งเสียงอ้อนเบาๆ

ตาละห้อยเอื้อมเกี่ยวเอวบางให้สาวน้อยขยับเข้ามาใกล้

เพชรเกล้าพ่นลมหายใจออกปากเงียบๆ

ผ่อนคลายอารมณ์ให้กับตัวเองเมื่อฝ่ามือร้อนๆ

แตะต้องเนื้อตัวแล้วก็ช่างทำให้เธอสปาร์คได้ง่ายๆ

 

" ลงไปข้างล่างกันเถอะค่ะ "

ร่างบางกระแอมเสียงให้เป็นปกติเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น

 

" ไม่เอาอ่ะ..ไม่เอา "

ตรีทิพย์ส่ายหัวอยู่กับหน้าท้องของคนรัก

 

" งั้นพราวไปคนเดียวก็ได้ค่ะ " สาวน้อยทำจะเดินออกไป

 

" ฮือ..ไม่เอาๆ..ไปที่เตียง... "

ใบหน้าสวยเงยขึ้นส่งสายตาออดวอนเต็มที่

 

เพชรเกล้าเบนดวงตามองไปทางอื่นรู้สึกเขินนิดหน่อย

ที่อีกคนยังคงชักชวนไม่ยอมเลิก

แต่เธอจะต้องใจแข็งไม่ยินยอมโดยง่ายอีก

 

" นะๆ "

" ไม่ค่ะ " เสียงนิ่มตอบเบาๆ

 

" ฮือ..พราว เค้าอยากได้! อยากได้ๆๆ!! "

 

ตรีทิพย์กระชับอ้อมกอดแน่นๆ

 

ใบหน้าเรียวผุดแดงระเรื่อ

ฝืนริมฝีปากไม่ให้เกิดรอยยิ้มที่กำลังเขินอาย

 

" อยากได้อะไร! ลงไปข้างล่างได้แล้ว! " ร่างบางทำดุกลบเกลื่อน

 

" ฮื่อ!..ไม่เอาไม่ไป! เค้าโดนตบไปตั้งหลายทีนะต้องปลอบเค้าก่อน.. "

 

" ปล่อยได้แล้วค่ะ "

 

" ไม่ปล่อย "

 

เพชรเกล้าสบตาอีกคนนิ่งๆสื่อให้รู้ว่าไม่ล้อเล่นด้วย

 

" โธ่พราว ก็เห็นมั้ยเนี่ย! ว่ามันหอม! มันหอมๆๆ "

นางแบบสาวก้มลงถูไถใบหน้ากับหน้าท้องของคนรักไปมา

จนร่างบางต้องรีบประคองให้ออกห่าง

 

" อย่ามาเอาแต่ใจนะ พูดบอกอะไรไปก็หัดฟังกันบ้างสิ "

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้นตรีทิพย์จึงต้องยอมปล่อยตัวสาวน้อยแต่โดยดี

อีกทั้งยังทำหน้าเศร้าคอตก

คล้ายผิดหวังอย่างมากมายจนคนมองรู้สึกหมันไส้เสียจริง

 

“ ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปค่ะ ”

เพชรเกล้าบอกเสร็จจึงมุ่งหน้าเดินไปยังประตู

ตรีทิพย์รีบลุกขึ้นปรี่เข้ากอดสาวน้อยจากด้านหลัง

 

“ ไปก็ไปค่ะ อยากอยู่ใกล้ๆพราว อยากสิงพราว ”

 

ร่างสูงเอ่ยบอกพร้อมกดจมูกลงหอมแก้มขาวสองสามฟอด

ใบหน้าเรียวเหล่มองนิดหน่อยและทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

ก่อนจะก้าวขาเดินต่อโดยมีตรีทิพย์กอดเกี่ยวเรื่อยไปอยู่เช่นนั้น..

 

 

 

 

ถัดมายังชั้นล่างทอปัดนั่งอยู่กับโซฟาตัวโตของห้องพักผ่อน

เธอกำลังถกถียงอยู่กับเด็กหญิงใบตองคนเก่าที่ค่อนข้างจะคุยกันไม่รู้เรื่อง

 

“ ตกลงได้บอกให้หรือยังล่ะ?! ”

 

“ ก็บอกแล้วไงคะ คุณต้าจะงงอะไรเนี่ย ”

เด็กสาวเดินไปเดินมาอยู่ตรงหน้าทอปัดที่ช่างถามจู้จี้เธอไม่ยอมหยุด

 

“ ก็เธอพูดไปเล่นไปแบบนี้แล้วฉันจะฟังรู้เรื่องได้ยังไงกันเล่า ”

ทอปัดมองตามหนูน้อยใบตองที่เดินสวนเธอไปสวนเธอมาอยู่อย่างนั้น

 

“ แล้วนี่เมื่อไหร่จะหยุดเดินห่ะ ฉันเวียนหัวไปหมดแล้วโอ๊ย! ”

 

ใบตองจึงหยุดเดินและหันหน้ามาหา

 

“ คุณต้าอายุเท่าไหร่เหรอคะ ”

 

“ ถามทำไม ” ทอปัดชักสีหน้าสงสัย

 

“ ขี้บ่นจัง ” เด็กสาวยิ้มบอกตามตรง

 

ผู้จัดการส่วนตัวซุปตาร์กัดกรามสูดลมหายใจเข้า

เพราะเหมือนควันกำลังจะระเบิดออกหู

 

“ ไปดีกว่า ” ใบตองวิ่งออกไปทันที

 

“ ไอ้เด็กบ้า!! ”

 

 

ทอปัดตะโกนตามหลังด้วยความหงุดหงิด

ก่อนจะสะดุดตากับคู่รักที่พึ่งจะเดินเข้ามาถึง

ผู้จัดการสาวเบ้ปากมองบนเล็กน้อยเมื่อเธอเห็นตรีทิพย์

เกาะติดเพชรเกล้าจนน่าหมันไส้!

 

 

“ ดีเนอะ ก่อเรื่องซะขนาดนั้นยังตัวติดแจได้ขนาดนี้ ”

 

“ พราวรักเต้ พราวไม่โกรธเต้หรอก...เนอะ ”

ตรีทิพย์เอ่ยบอกกับพี่สาวลอยหน้าลอยตา

ก่อนจะหันมาเนอะแนะกับเจ้าหญิงตัวเล็กของเธอ

 

“ แต่ถ้าเต้ทำอีกพราวก็ไม่ทนนะคะ ”

เสียงนิ่มพูดขึ้นเรียบๆทำเอาคนกอดหุบยิ้มแทบไม่ทัน

เพชรเกล้าจับสองมือของตรีทิพย์ให้ปล่อยเอวเธอและยืนกอดอก

 

“ เอส! สะใจ! ”

ทอปัดหัวเราะเยาะเย้ยทำตาค้อนใส่น้องสาว

 

" น้องพราวค่ะ ทำไมไม่โกรธล่ะคะ?
โกรธไปเลยค่ะ อยากทำตัวเหลวไหลนัก! "

 

" นิพี่ต้า ไม่คิดจะเข้าข้างกันบ้างเลยหรือไง "

ตรีทิพย์หันถามเอื้อมแขนไปจะเกี่ยวตัวสาวน้อยอีกครั้ง

ในขณะที่สายตายังคงมองพี่สาว..ร่างบางเอี่ยวตัวหลบ

 

“ ไม่คิดเพราะสิ่งที่เต้ทำมันไม่น่าให้อภัยด้วยซ้ำ ”

 

“ พี่ต้า เต้ไม่ได้ทำนะ ”

ใบหน้าสวยย้ำบอกด้วยความหนักใจ

 

“ เดี๋ยวก็รู้ว่าทำหรือไม่ทำ ”

ทอปัดเอ่ยบอกก่อนจะหันไปหยิบเมมโมรี่การ์ด

พร้อมกล้องวีดีโอออกมาจากกระเป๋าของเธอ

เพชรเกล้าจ้องมองด้วยความสนใจ

 

“ อะไรอ่ะ? ” ใบหน้าสวยขมวดคิ้ว

 

“ ในนี้บันทึกไว้หมดแล้วว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ”

 

“ หมายความว่ายังไงคะ ” ตรีทิพย์ถามกลับทันที

 

“ ก็หมายความว่าพี่มีคลิประหว่างเต้กับพี่ต้อมน่ะสิ ”

 

ทอปัดทำยิ้มร้ายแสดงทีท่าและแววตา

คล้ายจะมาประจานตรีทิพย์ยังไงอย่างงั้น

เพชรเกล้าหันมองคนรักที่ตอนนี้เกิดอาการตกตะลึง

ตรีทิพย์กระพริบตาปริบๆกลืนน้ำลายลงคอ

 

“ ถ้าอย่างนั้นก็เปิดเลยค่ะ ”

 

ร่างบางรู้เช่นนี้จึงใจร้อนอยากจะเห็นทันทีทันทันใด

พร้อมก้าวขาจะเดินเข้าไปนั่งที่โซฟา

 

“ พราวๆ ”

 

สองมือนางแบบสาวเอื้อมจับแขนคนรัก

เพชรเกล้าหันมองร่างสูงที่ค่อนข้างจะร้อนรน

ส่อแววมีพิรุธเมื่อมีหลักฐานยืนยันขึ้นมาแบบนี้

 

“ ถ้าพี่ทำอะไรผิดจริงๆ พี่ขอโทษนะ
พี่ไม่ได้ตั้งใจพี่ไม่รู้ตัวพี่เมามาก พี่จะไม่กินเหล้าอีกแล้วสัญญา..!! ”

 

 

ตรีทิพย์ร่ายคำพูดมาเป็นชุด เพชรเกล้าไม่ตอบอะไร

กลับไปเธอหันเดินเข้าไปนั่งข้างทอปัดอย่างเร่งรีบ

ทางด้านซุปตาร์สาวก็รีบปรี่เข้ามานั่งใกล้สาวน้อยของเธอด้วยความร้อนรน

ตรีทิพย์จับมือซ้ายของเพชรเกล้ามากอบกุมไว้ สองคิ้วขมวดเข้าหากัน

 

“ เปิดเลยค่ะ ”

 

“ โอเคจ้ะ ”

 

 

ทอปัดจัดแจงทำตามความต้องการ

เธอหยิบแท็บเล็ตส่วนตัวออกมาจากกระเป่าใบเดิม

เสียบเมมโมรี่การ์ดเข้าช่องรองรับอย่างคล่องแคล่ว

รอการประมวลผลสักครู่แล้วจึงเริ่มเปิดคลิปวีดีโอขึ้นมา

หน้าจอเผยให้เห็นเป็นบริเวณเตียงนอนภายในห้องของตรีทิพย์พอดี

เพชรเกล้าตั้งท่ารออย่างใจจดใจจ่อ?

 

ทอปัดเลื่อนเวลาความยาวนานของคลิปดังกล่าว

ไปในระยะกลางๆจวบจนกระทั่งเริ่มปรากฏความเคลื่อนไหว

ให้เห็นถึงคนสองคนนั่นก็คือตรีทิพย์ที่เดินสะโหลสะเหล่

เข้ามาตรงส่วนของปลายเตียงควบคู่ไปด้วยเสียงพร่ำเพ้อ

ตามประสาคนเมา ในเวลาไล่เลี่ยกัน

หญิงที่น่าจับตามองเป็นที่สุดอย่างปริฉัตรก็ตามเข้ามาติดๆ

 

 

ตรีทิพย์ที่กำลังสนใจคลิปร่วมอยู่ด้วยพยายามไตร่ตรองความจำ

แต่เธอก็ดันนึกไม่ออกซักอย่าง เพชรเกล้าเกร็งสายตามากยิ่งขึ้น

ด้วยความสนใจเมื่อภาพตรงหน้าแสดงให้เห็นว่า

สองพี่น้องล้มพับลงไปบนเตียงด้วยกัน!

 

ร่างสูงจับจ้องไปยังหน้าจอไอทีจึงต้องเผยริมฝีปากค้างเติ่ง

สีหน้าเหมือนถูกโจมตีอย่างหนักเมื่อเธอเห็นว่าตัวเอง

กำลังจะก้มหน้าลงไปซุกซอกคอพี่สาวอย่างไม่รีรออะไร

ก่อนจะรู้สึกว่ามือที่เธอได้กอบกุมไว้อยู่นั้น

เริ่มจะถูกบีบที่ละนิด..ทีละนิด...ที่ละ!!!!

ซุปตาร์สาวร้องผ่านปากแต่ไม่กล้าออกเสียง

เมื่อเธอถูกสาวน้อยกำฝ่ามือจนชาปวดหนึบ!!

 

 

ลบเนื้อหาบางส่วน