จุดรักปักหัวใจ

7.7

เขียนโดย narkwa_JB

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.59 น.

  3 บท
  4 วิจารณ์
  5,042 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.16 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) งานเลี้ยงเพื่อรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     -Home Nirin-
หลังจากเรื่องราวที่ห้างนั้นฉันก็ตกใจมากที่ชายคนนั้นเขารู้จักฉัน! แต่ดีที่ฉันรีบเดินออกมาดีนะที่เขาไม่เรียกฉันไปหาเขาอีกสงสัยจริงว่าเขารู้จักฉันได้ไง แต่ก็ไม่แปลกหรอกใครๆก็รู้จักฉันคุณหนูสุดไฮโซและน่ารักอย่างฉัน>< 
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูห้องนอนของฉันดังขึ้นใครกันน้ะ ฉันเดินไปหน้าประตูและส่องตาแมวก็พบว่าเป็นแม่ฉันจึงรีบเปิดประตูและทักแม่ด้วยน้ำเสียงสดใสและลืมเรื่องเมื่อกี้ไปซะ
"ว่าไงค่ะแม่"
"ทำอะไรอยู๋จ้ะ"
แม่เดินเข้ามาในห้องนอนของฉันและนั่งบนโซฟาแม่ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ สงสัยจะมีข่าวดีแน่ๆ อย่างเช่นพรุ่งนี้แม่จะจัดงานปารตี้ดริ๊งๆของเพื่อนสาวของพวกฉันในบ้านหลังนี้ แต่ช่างเถอะมันคงไม่ใช่หรอก 
"ก็กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ น่ะค่ะ"
"อ๋อ ดูว่างดีนะ ไปห้างกับแม่หน่อยสิ"
ห้ะ! อารมณ์ไหนของแม่เนี่ย ชวนไปห้างเนี่ยนะ
"ไปทำไมค่ะ?"
"ไปซื้อชุดสำหรับใส่ในงานเลี้ยงจ้ะ"
งานเลี้ยง!! ปารตี้ดริ๊งๆใช่มั้ยค้ะแม่ กรี๊ดดดดด
"งานเลี้ยงอะไรค่ะ ๆ"
"งานเลี้ยงเต้นรำต้อนรับคุณพ่อกลับบ้านไงจ้ะ ลูกลืมหรอ"
อ้าว หน้าแตกเลยค่ะกลายเป็นงานเลี้ยงเต้นรำซะงั้น -*-
"อ่อค่ะ จะไปเลยมั้ยค้ะ"
"ไปสิ เดี๋ยวแม่ลงไปรอข้างล่างนะ ลูกแต่งตัวเถอะ"
"ได้ค่ะ ขอสิบนาทีค่ะ"
-NAK mall-
ฉันและแม่เดินเข้ามาในห้างชื่อดังในเมืองหลวง แม่และฉันมุ่งตรงไปที่ร้านตัดเสื้อสุดเก๋ร้านประจำของเรา
"ลูกจ้ะ ลูกน่าจะออกแบบเสื้อเองนะเพราะงานเลี้ยงครั้งนี้จะเป็นงานเลี้ยงที่เปิดตัวลูกด้วยในอายุครบรอบ 24 ปีไงจ้ะ"
แน่นอน ฉันต้องรู้จักการออกแบบเสื้อเพราะแม่ถึงพูดมาว่าให้ออกแบบเสื้อของตัวเองเพราะฉันเรียนดีไซนเนอร์มายังไงล่ะ
"ต้องใช้คำว่าเปิดตัวเลยเหรอค่ะ"
ฉันถามแม่ขณะดูเสื้อล็อตใหม่ที่แขวนอยู่ในราว
"แน่นอนจ้ะ ลูกหยุดดูเสื้อพวกนี้เถอะ"แม่ดึงฉันออกมาจากราวและพาไปตรงห้องตัดเสื้อ"ราวนี้ของแม่จ้ะ ส่วนลูกออกแบบอยู่ที่นี่แหละจนกว่าจะได้แม่รู้ลูกต้องการความสงบ ^^"
แม่พาฉันเข้ามาในห้องลองเสื้อเพื่อออกแบบเสื้อของตัวเองแต่ว่ากลับไปออกแบบที่บ้านก็ได้นี่
"แต่ว่า..แม่ค่ะ!"
ตึง!
แม่ปิดประตูเสียงดัง ทำไมแม่ต้องทำตัวแปลกๆตั้งแต่เช้า ฉันหันหลังไปสวัสดีเจ้าของห้องเสื้อนี้
"สวัสดีค่ะคุณผวัล..นาย!!!"
ฉันเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับนายปากแดงที่จูบผู้หญิงอยู่หน้าห้องน้ำมาที่นี่ได้ไงนะ
"อ้าว สวัสดีคับเจอกันอีกแล้ว ^^"
กรี๊ดดดดดดดดดด 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา