หวานใจนายซุปตาร์

ณ บ้านสวนริมแม่น้ำ
อากาศบริสุทธิ์ ท้องฟ้าเปิดกว้าง มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังถูกเพื่อนผู้ชาย 5 คนล้อมรอบเธออยู่ เธอมองไปรอบๆพร้อมพูดว่า
"พวกนายต้องการอะไร ทำไมต้องมาล้อมรอบฉันด้วย"
เด็กผู้ชายคนหนึ่ง รูปร่างใหญ่โตกว่าเด็กคนอื่นๆ ท่าทางจะเป็นหัวโจก ได้พูดขึ้นว่า
"ก็เธออยากเด่นเองทำไมหละ เธออย่าคิดนะว่าเธอเป็นที่รักของผู้ใหญ่ แล้วพวกฉันจะต้องรักเธอ เธอมันน่ารังเกียจ ไม่มีใครเขาอยากจะสุงสิงด้วยหรอก ที่ผู้ใหญ่เขาเอาใจก็เป็นเพราะเธอเป็น
ตัวประหลาด!!"
เด็กหญิงถึงกลับน้ำตาตกเมื่อได้ยินเพื่อนว่าเธอว่าเป็น ตัวประหลาด
"ใครบอกห๊ะ!! ว่าฉันเป็นตัวประหลาด"
เด็กหญิงถามแบบไม่พอใจ
"ถึงแม้ฉันจะเรียนไม่เก่งเท่าเธอ แต่ฉันก็รู้นะว่าแบบไหนที่คนปกติเขาไม่ทำกัน อย่างเธอเนี่ย
เขาเรียก เจ้าแม่ตัวประหลาด!!"
เด็กชายพูดเยาะ
เมื่อเด็กหญิงได้ฟังคำถากถางของเพื่อนชายแล้ว น้ำตาที่ไหลรินออกมา ก็เริ่มไหลรินเพิ่มมากขึ้น เสียงสะอื้นของเด็กหญิงดังขึ้นเรื่อยๆ
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! พวกนายกำลังจะทำอะไรหน่ะ"
เสียงเด็กชายดังขึ้นมาจากทางเดิน
"แล้วนายมายุ่งอะไรด้วย นี่มันเป็นเรื่องของพวกเรากะยัยตัวประหลาดนี่"
เด็กผู้ชายอีกคนหนึ่งพูดขึ้น
"พวกนายเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า ถึงได้มาแกล้งผู้หญิงเขาแบบนี้"
เด็กชายผู้มุ่งมั่นที่จะช่วยเด็กสาวที่ถูกกลั่นแกล้ง
"แล้วนายจะทำไม..."
เสียงเด็กชายคนเดิมเริ่มหงุดหงิด
"หยุดแกล้งเธอซะ แล้วมาสู้กับฉันตัวต่อตัวดีกว่า"
เด็กชายมุ่งมั่นกับการช่วยเหลือครั้งนี้มาก
 
เวลาผ่านไปซักพัก ฝ่ายที่แพ้คือฝ่ายของเด็กชายที่พยายามจะช่วยเด็กหญิง
"ขอบคุณพี่มากๆนะที่มาช่วยหนู ขอบคุณจริงๆ"
เด็กหญิงรู้สึกปลื้มปริ่มมากที่มีคนมาช่วยเธอจากพวกเด็กผู้ชายพวกนั้น
"ไม่ต้องขอบคุณอะไรมากมายหรอก ฉันแค่ไม่ชอบเห็นผู้หญิงถูกรังแกหนะ ว่าแต่คราวหน้าคราวหลังเธอก็อย่ายืนร้องไห้ ให้พวกนั้นได้ใจสิ ยิ้มสู้เข้าไว้"
เด็กชายสอนเด็กหญิงให้เข้มแข็งและรู้จักเอาตัวรอด
"แต่ยังไง ก็ต้องขอบใจพี่อยู่ดี ว่าแต่หนูไม่ค่อยคุ้นหน้าพี่เลย พี่มาเยี่ยมชญาติแถวนี้หรอค่ะ"
เด็กหญิงถามด้วยความสงสัย
"พี่เพิ่งจะย้ายมาอยู่ใหม่หนะ บ้านพี่อยู่ทางนู้น!!"
เด็กชายพูดพร้อมชี้ไปทางบ้านหลังใหม่ของเขา
"จริงหรอ...พี่เห็นบ้านที่อยู่ติดกับบ้านของพี่ไหม? นั่นหนะบ้านของหนูเอง"
เด็กหญิงพูดขึ้นด้วยความดีใจ
เด็กชายยื่นมือขึ้นมาแล้วพูดว่า
"พี่ชื่อ พี่ริวจินะ เป็นคนเชื้อสายไต้หวัน ยินดีที่ได้รู้จัก...เพื่อนบ้านคนใหม่"
อยู่ๆเด็กหญิงก็รู้สึกอบอุ่นราวกับถูกกอดไว้อย่างแนบแน่น
"หนูชื่อ ไอรินนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ พี่มาร์ค"
เด็กหญิงรู้สึกเขินอายขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ แล้วเธอก็ค่อยๆยื่นมือเข้าไปจับกับมือของพี่มาร์ค ที่ทำให้เธอรู้สึกว่า เมื่อเธออยู่ใกล้พี่คนนี้ทีไรเธอจะรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก