Fic Reborn ฉันจะจับ(ใจ)นายให้ได้! วองโกเล่เดชิโม่!

7.3

เขียนโดย Ormsin2541

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 02.59 น.

2 ตอน

0 วิจารณ์

6,566 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 03.05 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) บทนำ วองโกเล่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ คฤหารณ์มาเฟียแห่งนึง ห้องบอส

ตุบ!! ตับ!!! ผัวะ!!!!

หลังสิ้นเสียงร่างของชายยี่สิบเจ็ดคนล้มลงไปนอนกับพื้นด้วยสภาพยับเยิน เหลือเพียงชายสูงอายุที่ดูเหมือนจะเป็นบอสของชายยี่สิบเจ็ดคนที่อยูกับพื้นเท่านั้นที่ดูไม่เป็นอะไรเลยสักนิด

"มะ ไม่อยากเชื่อ" ชายสูงอายุดูเหมือนจะเป็นบอสของพวกที่นอนหมดสติอยู่ มองเหล่าลูกน้องที่นอนอยู่กับพื้นด้วยสีหน้าตกใจอย่างกับเห็นผี เขาแทบไม่อย่างเชื่อว่าลูกน้องฝีมือดีที่สุดและผู้พิทักษ์ทั้งหกของเขา......จะถูกจัดการจนลงไปนอนกับพื้นโดยฝีมือผู้ชายเพียงคนเดียวที่แทบจะไม่ชักอาวุธหรืออุปกรณ์อะไรออกมาแบบนี้!!!

"ดีสุดแค่นี้น่ะเหรอ?" เสียงทรงอำนาจดังขึ้นจนทำให้ชายสูงอายุสะดุ้งเขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆ จนเห็นชายหนุ่มอายุราวๆ 20 - 25 ปี ผมฟูๆตั้งๆสีน้ำตาลไหม้ ดวงตาสีน้ำตาลไหม้ ใบหน้าหล่อเหลา ส่วมชุดสูทสีดำสนิททับเสื้อเชิตสีส้มสว่างผูกเนคไทสีดำ ส่วมรองเท้าหนังสีดำราคาแพงมากๆ ยืนล่วงกระเป๋าอยู่ตรงกลางระหว่างร่างที่หมดสติของลูกน้องทั้งยี่สิบเอ็ดคนและผู้พิทักษ์ทั้งหกด้วยสีหน้าเรียบเฉยราวกับไร้ความรู้สึก

"กะ แกทำแบบนี้ทำไม?" ชายสูงอายุมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าหวาดกลัวที่สุดในชีวิต ชายหนุ่มมองหน้าชายสูงอายุด้วยสายตาคมดุดังมีดคมกริบที่กำลังจ่อคออีกฝ่ายอยู่ ชายสูงอายุเห็นสายตาของชายหนึ่งแล้วทำให้ถึงกับสะดุ้งและขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว

"ทำไม......งั้นเหรอ?" ชายหนุ่มพึมพำเบาๆด้วยเสียงทรงอำนาจแล้วเดินมายืนที่หน้าโต๊ะทำงานของชายสูงอายุ ชายสูงอายุกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากด้วยความรู้สึดกวาดกลัวชายหนุ่มตรงหน้า

"ไม่รู้จริงๆงั้นเหรอ...ว่าทำไม?" ชายหนุ่มถามด้วยสีหน้าเรียบเฉยจนเหมือนไร้ความรู้สึก

"มะ มะ ไม่รู้" ชายสูงอายส่ายหน้ารั่วๆแล้วค่อยๆเดินถอยหลังไปจนชิดกับกระจกบานใหญ่ที่อยู่หลังโต๊ะ

"เฮ้อ~ งั้นจะบอกให้ก็ได้" ชายหนุ่มทำหน้าเหนื่อยใจแล้วนั่งหันหลังไขว้ห้างบนโต๊ะทำงานของชายสูงอายุด้วยท่าทางสบายๆ ชายสูงอายุมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าหวาดกลัวพร้อมกลืนน้ำลาย

"อย่างแรกเลยคือ.......แกสั่งให้ลูกน้องของแกขนอาวุธผิดกฏหมายในพื้นที่ของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาติ"

"พื้นที่ของแก?"

"ใช้" ชายหนุ่มพยักหน้าโดยไม่หันมามอง ชายสูงอายุมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าสงสัยและไม่เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายกล่าวมา ชายหนุ่มที่เห็นชายสูงอายุเงียบก็ถอนหายใจเบาๆแล้วเริ่มพูดต่อ

"สอง.........แกมาค้ายาเสพติดในเมืองที่อยู่ในเขตการปกครองของฉัน....โดยไม่คิดจะติดต่อมาคุยเรื่องการแบ่งเขตการค้ายากับฉันเลยสักนิด"

"มะ เมืองในเขตการปกครองของแก?" ชายสูงอายุมองชายหนุ่มด้วยสีหน้าที่เริ่มซีดลงทันตา ถ้าพูดถึงแฟมีลี่ที่ปกครองเขตเมืองและพื้นที่แถวนี้.........ก็มีแค่แฟมีลี่เดียวเท่านั้น ที่มีอิทธิพลในเมืองนามิโมริแห่งนี้ เป็นแฟมีลี่ที่แค่เอ่ยชื่อครั้งเดียวใครๆก็รีบถอยหนีหรือไม่ก็รีบบินหนีออกนอกประเทศไปแล้ว ชายสูงอายุภาวนาขออย่าให้ใช้แฟมีลี่นั้นเลย

"และสาม........." ชายหนุ่มหยุดพูดแล้วค่อยๆหันมามองชายสูงอายุด้วยสายตาเย็นชา จนชายสูงอายุสะดุ้งอีกครั้ง

"แกคิดผิดแล้ว........ที่คิดจะมามีปัญหากับ "วองโกเล่""

"!!!!!" ชายสูงอายุถึงกับช็อคสุดขีดแล้วสีหน้าก็ซีดลงหนักไปกว่าเดิม ถ้าพูดถึงวองโกเล่.......ก็หมายความว่าชายหนุ่มตรงหน้าคือ!!!!

"กะ แกคือ........เดชิโม่!?" ชายสูงอายุตะโกนออกมาด้วยสีกน้าช็อคไม่หาย

"ที่นี่ก็รู้แล้วสิน่ะ.......ว่าฉันมาทำไม?" ชายหนุ่มหรือซาวาดะ สึนะโยชิหรืออีกนามในวงการมาเฟียคือเดชิโม่พูดจบไฟสีส้มโปร่งใสที่หน้าผากก็ลุกขึ้นพร้อมกับดวงตาจากสีน้ำตาลไหม้ก็เปลี่ยนเป็นสีส้มโปร่งใสเช่นเดียวกัน เขาลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วหันมามองชายสูงอายุพร้อมดึงมือที่ส่วมถุงมือสีดำสลับเงินที่ยาวถึงข้อมือ มีผลึกสีฟ้าใส่ประดับอยู่ตรงกลางข้างในผลึกมีสัญลักษณ์วองโกเล่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง

"กะ แก!!!!" ชายสูงอายุเห็นว่ายังไงก็ไม่รอดจึงทุบกระจกข้างหลังจนแตกกระจายแล้วหยิบRPGที่บรรจุกระสุนธาตุนภาไว้ข้างในกระจกออกมาเล็งสึนะ ส่วนสึนะมองRPGที่เล็งมาทางตนด้วยสีกน้าเรียบนิ่งจากนั้นเขาก็ยืนแขนขวาไปข้างหลัง ส่วนมือซ้ายยกขึ้นอยู่ระดับปาก

"Operation X"

"รับทราบค่ะ บอส" หลังสิ้นเสียงจากหูฟัง เขาก็ปล่อยไฟสีส้มขนาดใหญ่ออกมาจากมือขวาจนกำแพงข้างหลังแตกกระจายและเหล่าลูกน้องและเหล่าผู้พิทักษ์ของชายสูงอายุที่หมดสติอยู่ต่างกระเด้นไปคนละทิศคนละทาง ส่วนมือซ้ายก็เรือนแสงสีส้มอ่อนๆแล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้นทีละนิดทีละนิด

"วันนี้แกต้องตาย!!!! ซาวาดะ สึนะโยชิ!!!!!" ชายสูงอายุตะโกนใส่สึนะด้วยสีหน้าสะใจราวกับถือไพ่เหนือกว่าเขาใส่พลังไฟทั้งหมดลงไปในRPGเพื่อหวังว่าฆ่าสึนะให้ตายแน่นอน

"คนที่จะตาย.........คือแก" สึนะมองชายสูงอายุด้วยสีกน้าเรียบเฉยแล้วหันมือซ้ายไปทางชายสูงอายุ จากนั้นเขาค่อยๆแบมือซ้ายออกช้าๆ หน้ามือซ้ายของสึนะเต็มไปด้วยประกายแสงสีส้มเข้มที่ถูกเหมือนราวกับแม็กม่าของภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุออกมาได้ทุกเมื่อ

"ตายซะ!!!!" ชายสูงอายุลั่นไกแล้วลูกกระสุนRPGก็พุ่งใส่สึนะด้วยความเร็วที่เหนือกว่าRPGทั่วไป สึนะมองลูกRPGนั้นด้วยแว่วตาแปลกใจนิดๆแลัวสังเกตเห็นว่ามีประกายไฟสีเหลืองอยู่ในไอพ่นของลูกRPG

"ไฟธาตุอรุณงั้นเรอะ"

"ฮ่าๆๆๆ เคยได้ยินว่าท่าเอ็กซ์เบอร์เนอร์ของแกมันต้องชาร์ตนานกว่าจะยิงได้! ทางฉันจึงเตรียมRPGที่เสริมไฟอรุณที่กระตุ้นความเร็วกับแรงระเบิดเป็นห้าเท่าของRPGปกติไว้เพื่อการนี้งไละ!!" ชายสูงอายุพูดด้วยสีหน้าที่ถือไพ่เหนือกว่าและมั่นใจว่า ต้องให้เป็นเดชิโม่ก็หลบRPGพิเศษที่เขาสร้างขึ้นมาไม่ได้หรอก!!

"แค่นั้นสินะ" สึนะพึมพำเบาๆ จากนั่นRPGที่กำลังจะถึงตัวเขาก็จู่ๆก็หายไปอย่างฉับพลันโดยสร้างความตกตะลึงให้กับชายสูงอายุอย่างที่สุด

"ปะ เป็นไปไม่ได้!!! RPGของฉันหายไปไ-"

"X-Burner" สึนะไม่รอให้ชายสูงอายุพูดจบเขาก็ปล่อยไฟนภาจำนวนมหาศาลออกมาจากมือซ้ายใส่ชายสูงอายุเต็มๆ ชายสูงอายุไม่ทันได้ส่งเสียงร้องใดๆร่างก็ถูกไฟนภาเผาจนไม่เรื่องซากอะไรแม้แต่น้อยรวมไปถึงกำแพงที่อยู่ข้างหลังด้วย

สักพักสึนะค่อยๆผ่อนไฟจากมือทั้งสองลงจนหยุดพร้อมกับไฟบนหน้าผาดับลง เขาเงยหน้ามองเพดานเหนือหัวด้วยสีหน้านิ่งๆแล้วก้มมองนาฬิกาข้อมือตน

"อืม...อีกไม่นานRPGลูกนั้นคงจะตกมาบนหลังคาคฤหารณ์หลักนี้แน่ๆ" สึนะพึมพำเบาๆแล้วล่วงมือเข้ากระเป๋ากางเกง จากนั่นเขาก็หลับตาแล้วหายไปจากจุดนั้นโดยไม่มีร่องรอยอะไรเลยแม้แต่น้อย

ไม่กี่นาทีต่อมา

ตูม!!!!!!!!!

"อืม~ อ้า~ ได้ออกกำลังนี้ดีจัง~" สึนะยิ้มสดใสพร้อมบิดตัวไปมาเพื่อคลายความเมื่อย ด้านหลังสึนะที่เคยมีคฤหารณ์แฟมีลี่ของชายสูงอายุก่อนหน้านี้........โดนระเบิดจนไม่เหลือแม้แต่เพียงซาก

"กลับไปคงได้หลับสบายแล้วสิเรา~"

________________________________________________________________________

สึบาสะ : เสร็จแล้วจ้า~ บทนำของสึนะ

สึนะ (ต้นแบบ) : โห้! ทำไมดูเท่กว่าผมอีกล่ะ // ทำหน้าแปลกใจ

สึบาสะ : เพราะนายเคะมาเยอะแล้วไง ก็เลยลองทำให้ดูเมะขึ้นมาหน่อยน่ะ // ยิ้มสดใส

สึนะ (ต้นแบบ) : ครับๆ // ตอบส่งๆ

สึบาสะ : บทนำเป็นยังไง ก็ช่วยคอมเม้นต์กันด้วยน่ะคร้าบ~

สึนะ (ต้นแบบ) : ช่วยหน่อยน่ะครับ // ยิ้มอบอุ่นแบบฉบับ(?)นภา

สึบาสะ : ต่อไปจะเป็นบทนำของเคียวโกะน่ะครับ!!!!

ตอน 1

สารบัญ