stop it หยุดใจไว้ที่นาย

บทที่ ๒
หมาป่าในคาบลูกแกะ
 
อ่า……ตั้งแต่อ่านมาทุกคนคงรู้จักผมมาพอคร่าวๆแล้ว  งั้นขอทวนชื่อ อีกที ผม ไอน้ำ  แต่คงพล่ามมากไม่ได้เพราะว่า…ความจริงมเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!
 
ล้อเล่นครับคือตอนนี้…ความซวยบังเกิดซะแล้ว
 
ทำไมนะหรือ
 
"‘เราเรียน ห้องใหน…..แล้วตอนนี้อยู่ตรงใหน ฟระ!"
 
ถึงจะสำรวจไปแล้วบางส่วนแต่นั่นอยู่แค่ในส่วนของหอพักเท่านั้นเอง ความที่ว่าห้องพักนั้นหรูหราจนดีเกินไป ตึกเรียนต่างๆ ก็ตามๆกัน แล้วประจวบเหมาะ
 
ผม ลืม ดู ห้อง เรียน ของ ตัว เอง
 
เป็นสาเหตุที่ต้องมาเดินหา ห้องพักครูอยู่อย่างนี้จนกินคาบแรกแล้วครับคุณผู้อ่าน
 
“นาย”ใครนายกูผู้หญิง(ปลอมๆ)เว้ย!!!
 
 “มานี่”
 
อีกฝ่ายไม่รอช้าแขนของผมก็ถูกชุดกระชากลากถูไปหลบมุม อับๆใกล้ทางเดินเป็นที่เรียบร้อยแล้ว..
 
เออ! ไม่ถามความสมัคใจกูก่อนเลย!
 
 “เอ่อ......มีอะไรรึปล่าว”
 
ผมเอียงคอทำแอ็บแบ้วน่ารัก♡ตามประสาผู้หญิง(ที่เคยเห็น)
 
ไม่ตอบครับ....ที่ได้กลับมาคือการเกา..แกรกๆ ตรงหัวมัน= = คือคุณมรึงไม่ได้สระหัวใช่ใหม?!......ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้เดี๋ยวก่อนน
 
 “เอ่อ...มะ”
 
“เฮ้ย!...ไอกร โดดแต่เช้าเชียว”
 
แทนทีผมจะได้ถามอีกฝ่ายแต่ถูกคนที่มาใหม่ขัดจังหวะเสียก่อน
 
คนที่เดินเข้ามายิ่มร่าพร้อมโบกมือทักทาย...คุณคิดว่าเพื่อนใช่ใหมครับ....ผิดครับ!!....ตรงหน้าผม คือสิ่งมีชีวิต ที่เรียกว่า  อาจารย์ ครับ  อืม! ...ร่าเริงจริงเชียว ว่าแต่...หมอนี่โดดเรียนนะครับ'จารร ไม่คิดจะด่า หรือจิกหัวมันไปเรียนหน่อยหรอ'จาร!
 
แต่ก็...ได้แต่คิดละนะ
 
สำรวม...ต้องสำรวมเดี๋ยวไม่สวย
 
 ก่อนอื่นต้องถามทางก่อน....
 
“อ้าวๆ...สาวน้อยนี่ใครเอ่ย...หน้าโครตแมนเลยวะ555”
 
 แดก จุด สิรอไร..
 
 “ผมไม่ได้โดดครับไอคุณอาจารย์ เอ็น”
 
 “แหลได้โล่...ไปๆไปใหนก็ไป...”
 มันพยักหน้าเล็กน้อย'จารเดินจากไป...พร้อมโบกมือบ้ายบายง่ายไปใหม'จาร
 
“เออ...นายหลงห้องชะ? ตามมา”
 
หลังจากที่บทสนธนาเมื่อครู่จบลงมันเดินออกไปจากมุมอับๆตรงทางเดิน พร้อมจับมือผมพาไปที่ห้องเรียน   
 
...สวยชิมิล่าาผู้ชายลุมล้อมเหมือนแมลงวันตอมดอกไม้(เอาที่สบายใจ)
 
ว่าแต่ประโยคคำถาม หรือ คำสั่ง อะเมื่อกี้
 
 ระหว่างเดินผมคุยกับคนอ่านก่อนดีกวะ...
 
 ปัง!
 
สลัดผัก!ขัดกูจริม!
 
"พามาแล้วค้าป~ 'จาร"
 
กรพูดกับบุคลที่อยู่หน้าห้องเรียนแล้วเดินไป
 
หย่อนตูดที่นั่งริมหน้าต่างทิ้งผมไว้อย่างเดียวดาย 
 
แต่สายตาอันแสนดีของผม กลับมองไปบุคคลข้างๆกรแทน...................ซีซ่า
 
 หมอนี่อยู่ห้องนี่หรอ 
 
 รู้สึกร้อนๆที่หน้าจัง
 
สงสัยอากาศ แน่เลย ยิ่งร้อนๆอยู่นี่แหละนะเมืองไทย
 
‘อ้าว! ไอน้ำไม่สบายหรอหน้าแดงๆใหวมั้ย’
 
'จารเ­ข้ามาประคบประหงม แตะเนื้อต้องตัวผม
 
'จาร ผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งนะ….
 
“หึ”
 
?
 
ใครหัวเราะในลำคอ….ผมหันซ้ายหันขวา มองล่อแล่กไปทั้งห้องเพื่อหาต้นเสียที่หัวเราะ…แต่ชั่งเถอะไม่ค่อสนใจอยู่แล้ว
 
“เอ่อ…ไม่เป็นไรคะอาจาร”แน่นอนครับโปรยยิ้มที่แสนน่ารัก คิขุ อะฮ่าตรูสวยยย
 
‘จารแกอึ้งเล็กน้อยพอตั้งสติได้ เลยให้ผมแนะนำตัว
 
ผมชื่อ ไอน้ำ ภานุพงศ์โชคคราม ตอนนี้ ม.๕ แต่ความจริงต้อง ม.๖ เพราะเกม ที่เล่นกับพ่อเลยต้องดร็อปไว้ แล้วเริ่มเรียนใหม่
 
แต่ผมไม่พูดหมดหรอก พูดแค่ชื่อเดียวคนอื่นเค้ารู้หมด
 
คนสวยเซ็ง……
 
ว่าแต่…ผ่านเกมนี่ไป คงไม่กลายเป็นผู้หญิงจริงๆหลอก……มั้ง
 
มั้งนะมั้ง
 
“อ่า…..หนูไอน้ำเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวในโรงเรียนตอนนี้นะจะ แต่ปีหน้าคงมากขึ้น เพราะเอาหนูไอน้ำมาเป็นผู้ทดสอบนะจะ’’
 
‘จารย์ แกก็พล่ามต่างๆนาๆต่อไป เอาซะผมปวดขากันเลยทีเดียว กลับไปคงต้องนวดหน่อยซะแล้วมั้ง
 
ส่วนที่นั่งผมนะหรอ?อยู่ข้างหลังซีซ่า ๒ โต๊ะ หมอนี่สูงชะมัดบังซะไม่เห็นอะไรเลยยิ่งเรียนไมรู้เรื่องอยู่ด้วย
 
“นี่เธอเป็นอะไรกับซีซ่าอะ?’’
 
คนที่นั่งข้างๆละสายตาจากอาจารย์ที่อยู่หน้าห้องแล้วหันมาพูดกับผมด้วยใบหน้าสดใส ส่วนออร่าที่เปร่งปลั่งออกมา
 
สีม่วง นะ
 
“ปล่าวจะมีอะไรหรอ…เอ่อ…นาย”
 
เห็นหน้าแบบนี้ผมมีมารยาทนะ!
 
มารยาทในการพูด ไม่ใช่การฟัง
 
“เรา นีน่า อย่าพึ่งคิด เราเป็นเพื่อนสนิดมันอะ เห็นจ้องหน้ากันคิดว่าเป็นแฟนกันซะอีก”
 
นีน่า ทำหน้าอย่างกับคนอึไม่ออกมาหายวัน และยังบ่นต่อไปเรื่อย อย่างไม่สนใจรังสีอำมหิตที่มาจากหน้าห้องซักกะติดเดียว
 
ป็อก!
 
“ถ้าว่างถึงขนาดคุยก็ออกมาทำข้อนี้ซะ!”
 
เสียงช็อกกระทบกับเหม่ง ของบุคลที่บ่นอยู่ข้างพร้อมกับคำประกาศจากสววรค์ ที่มาจากอาจารย์ที่ยืนหัวโด่อยู่หน้าห้อง
 
หรือคำประกาศจาก นรก ดี?
 
แต่ไม่ว่ายังไงฉันจะภาวนา ให้นายจงเป็นสุขเป็นสุขนะ นีน่า
 
“ไอ อย่าเหม่อสิลูก ออกมาทำแก้เหม่อหน่อยซิ”
 
และคนฉลาดๆอย่างผมก็โดนเรียกออกไปจนได้ทำไงได้คนมันเก่ง นี่นะ
 
แต่โจยท์บทกระดานนี่มัน
 
…..ซวยแล้วสิตรู
 
----------------------------stop ใจไว้ตรงนี้แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ
 
ตอน ๑ ตอน ๒ พระเอกเราค่าตัวแพงคะเลยไม่ค่อยมีบท ๕๕๕ ออกมาตอนต่อไปแน่นอน ช่วงนี้ยุ่งๆด้วย เปิดเทอม 'ตั้งนานแล้ว' การบ้าน งานนี่ บานตะไทเลยคะ ขอฝากลูกในซีรี่ รักน๋อรักด้วยนะคะะะะ 
 
//ลงในเด็กดีด้วยอย่าลืมไปตามอ่านนะคะ! เม้นให้กำลังใจเค้าด้วยนร้าาา
                     และห้ามลืม
        #เมียผมมันน่ารัก
                              และ
         #ผมสวย    
                                   นะคร้าาาาาา