Cutie Girl ล้วงหัวใจยัยตัวแสบ

-

เขียนโดย AnattyS

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 01.02 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,553 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2559 01.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
สนามบิน ...xx 
“แคทอยู่ที่สนามบิน XX แล้วนะคะ พี่ตินอยู่ส่วนไหนของสนามบินคะ” เมื่อฉันลงเครื่องมาถึงที่สนามบิน ฉันก็รีบหยิบโทรศัพท์โทรหาพี่ชาย เพราะกลัวหลง 555+ มันไม่ค่อยกับสถานที่นี้สักเท่าไหร่ นานมากแล้วนะที่ฉันทิ้งเมืองไทย ไปหาอ้อมกอดอเมริกา อีกสักพักฉันก็คงต้องชินและคุ้นเคยกับเมืองไทยเหมือนตอนเด็ก ๆ เพราะฉันต้องกลับมาอยู่ที่นี่แบบถาวร
“แคทตี้”  เสียงทุ้มๆ ที่คุ้นหูเรียกฉัน นั่นก็คือพี่ชายฉันเอง คริสท์ตินสุดหล่อ
“พี่ติน” ฉันเรียกพี่ตินพร้อมโบกมือว่าฉันอยู่ทางนี้ ฉันเดินไปหาพี่ตินแล้วกอดพี่ตินด้วยความคิดถึงเพราะไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี “เหนื่อยไหม ยัยตัวแสบ” เค้าถามฉันพร้อมเอามือมาลูบหัวเบาๆ เปรียบเสมือนกำลังลูบหัวน้องหมา “ไม่เหนื่อยเลยค่ะ สบายมาก น้องถึกจะตาย”
 
ฉันคือ “แคทเธอรีน อัศวนันท์ธาดา” เรียกสั้นๆกันว่า “แคทตี้” ฉันเป็นลูกสาวคนเดียว เพราะมีพี่อีกคนเป็นผู้ชาย ^^ พี่ชายก็คือ “คริสท์ติน” พี่ชายเพลย์บอยสุดหล่อ สาวนี่ติดตรึม ทุกอย่างมาพร้อมขนาดนี้สาว ๆ จะหนีไปไหนชิมิ !!! ที่บ้านฉันทำธุรกิจจิวเวอร์รี่ที่จัดได้ว่าเป็นรายใหญ่ของประเทศเลยล่ะ แม่ฉันเลยส่งฉันไปเรียนต่อที่อเมริกาเพื่อให้ฉันกลับมาช่วยบริหารธุรกิจของครอบครัว แต่เมื่อฉันเรียนจบกลับมาฉันกลับไม่ได้มาทำงานกับคุณพ่อคุณแม่อย่างที่คิดไว้น่ะสิ เพราะคุณพ่อต้องการให้ฉันได้เรียนรู้หาประสบการณ์ดีๆจากผู้บริหารเก่งๆคำที่คุณพ่อบอกคือ
“ฝึกประสบการณ์” //เหมือนกับฉันเป็นเด็กนักศึกษายังไงยังงั้น
 
“แคท พ่อกับแม่เราตกลงกันแล้วนะว่าจะให้ลูกไปเรียนรู้งานกับคุณลุงกิตติที่เป็นเพื่อนของพ่อ หนูจำคุณลุงได้ใช่ไหม ?”  คุณพ่อพูดพร้อมกับเอามือลูบหัวฉันเบาๆ เหมือนเป็นการเกลี้ยกล่อม “แต่คุณพ่อคุณแม่คะ ให้พี่ตินดูแลเรื่องงานหนูก็ได้นะคะ ทำไมต้องให้หนูไปทำงานที่อื่นด้วยล่ะคะ ทั้งที่ที่บริษัทหนูก็สามารถไปทำนิคะ” ฉันพูดด้วยเสียงออดอ้อนพร้อมซบไหล่คุณพ่อ เหมือนแมวกำลังอ้อน “คุณพ่อเค้ารู้ไงว่าเราอ่ะดื้อ ไม่ค่อยยอมฟัง น้องถึงต้องไปเรียนรู้งานที่อื่นก่อนที่จะมาทำที่บริษัท และอีกอย่างพี่ก็ไม่มีเวลามาเทรนด์งานเราหรอกนะ” พี่คริสท์ตินพูดเสริมขึ้นมา อธิบายอ้างเหตุผลซะยาวเหยียด ฉันดื้อน่ะฉันยอมรับนะ ไม่ฟังน่ะฉันก็มีบ้าง แต่ เฮ้ออ... ฉันก็คงขัดไม่ได้ ได้แต่ทำหน้าหงิกงอเป็นปลาทูอยู่ในเข่ง “ก็ได้ค่ะ” ฉันยอมรับไปแบบไม่พอใจ นี่ฉันอุตส่าห์ทำหน้าตาน่าสงสารแล้วยังไม่มีใครสงสารกันบ้างหรอ
การไปทำงานครั้งนี้ ฉันจะต้องทำให้คุณพ่อคุณแม่มั่นใจว่าฉันจะสามารถกลับมาดูแลและบริหารช่วยพี่ตินได้ และที่สำคัญฉันจะทำให้ทุกคนเห็นว่าฉันไม่ใช่ ฉันโตแล้ว ฉันโตแล้ว..............
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา