Moment melodies เสียงเพลงบรรเลงใจ ชุด สุนทราภรณ์

               ณ โรงเรียนสุนทรีบรรเลง กำลังรับสมัครนักเรียนที่มีใจรักในการร้องเพลงและดนตรีและได้ทำการสอบคัดผู้ที่มีความสามารถในการร้องเพลง มีเด็กหญิงคนหนึ่ง เธอได้เข้าห้องหนึ่ง ซึ่งเมื่อเธอเข้าไปแล้ว มีกรรมการอยู่ 3 ท่าน มีกรรมการคนหนึ่งถามว่า
               " ถนัดเพลงด้านไหนค่ะ "
               " สุนทราภรณ์ค่ะ "
               " ขอเพลงหนึ่งค่ะ จะร้องเพลงอะไรค่ะ "
               " ขอเพลงไม่มีใครค่ะ "
แล้วเสียงดนตรีก็บรรเลงขึ้น
เหลือทิ้งไว้ เพียงแต่ความหลัง กับชีวิต ที่อ้างว้างเดียวดาย เคว้งคว้างและทุกข์ทน สับสนจนไร้จุดหมาย ไม่มีคน ไม่มีใคร
เหลือทิ้งไว้ เพียงแต่ตัวฉัน อยู่กับความฝัน ที่ต้องพังทลาย ฝันไว้เสียสวยงาม แต่แล้วมันก็ผ่านไป ผ่านไปเหมือนสายลม ที่ไร้ร่องรอย
ไม่มีใคร ไม่เหลือใคร สิ่งที่คว้าไป มันกลับเลื่อนลอย ได้แต่รอคอย คนที่จากไป นั่งมองเงา มองอย่างเหงาใจ ก็ไม่รู้ว่า นานอีกเท่าไร กว่าสิ่งที่เสียไปจะกลับมา
ความทรงจำ มันช่างปวดร้าว เมื่อมีความเหงา คอยทิ่มแทงหัวใจ หลงเหลือแค่น้ำตา ที่เหมือนไหลมาไม่ขาดสาย กับสิ่งที่ฝังใจ ไม่อาจลืม
แล้วเธอก็หยุดร้อง กรรมการเชิญให้เธอออกนอกห้อง
               เมื่อเธอออกนอกห้องไปแล้ว ก็มีเด็กชายคนหนึ่งที่เดินมา ในตอนนั้นเธอได้กดโทรศัพท์โทรหาคุณพ่อของเธออยู่ แล้วเธอก็ไปชนกับผู้ชายคนนั้น ทำให้ทั้งคู่ล้มลง แล้วชายคนนั้นทรงตัวใด้ก่อน จึงเดินมาหาเธอ แล้วถามว่า
               " เป็นอะไรหรือเปล่าครับ "
               " ไม่เป็นไรค่ะ ฉันยังเดินไหวอยู่ "
แล้วชายคนนั้นช่วยพยุงเธอขึ้นมา
               " ขอโทษครับ ผมต้องไปแล้ว "
แล้วชายคนนั้นก็จากไป แล้วเธอก็เดินไปเก็บโทรศัพท์ แล้วก็เดินไป