ElementalRingS
-
เขียนโดย อสุจิคุง
วันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 16.23 น.
6 ตอน
0 วิจารณ์
8,406 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2559 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ช่วยเหลือ+ถูกทิ้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากนั้นโรงเรียนก็พาเด็กนักเรียนไปถึงแล็ปกลางป่า และสิ่งที่พวกเขาเห็นคือแล็ปแห่งนั้นถูกทล่มไปแล้ว บางคนก็รอดบางคนก็ตาย อาจารย์จึงให้นักเรียนเข้าช่วยเหลือ และอ่จารย์ก็ได้โทรแจ้งตำรวจและหน่วยกู้ภัย ก่อนที่ตำรวจและหน่วยกู้ภัยมาถึงอาจารย์ได้ถามนักวิทยาศาสคร์คนนึงว่า"เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นกรอครับ"นักวิทย์ตอบว่า"ระหว่างที่พวกเรากำลังเตรียมต้อนรับพวกคุณอยู่ พวกเราก็ถูกโจมตีโดยคนกลุ่มนึงเข้า"อาจารย์ถามไปอีกว่า"แล้งพวกเขามาโจมคีพวกคุณทำไมระ"แน่นอนว่านักวิทย์ไม่รู้แต่เขาบอกไปว่า"ก่อนที่พวกนั้นจะไปผมได้ยินพวกเขาคุยกันว่าอย่างนี้ครับ เห้ย นี้พวกเรารวบรวมดวงวิญญาณได้เท่าไรแล้วเนี้ย 168,731,009 ดวงครับ" อาจารย์ก็สงสัยแต่ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติมตำรวจและหน่วยกู้ภัยก็มาถึง
ตำรวจได้ถามถึงเหติการณ์ต่างต่าง พวกนักวิทย์ก็ตอบไปเหมือนตอนที่ตอบอาจารย์ ตำรวจได้ยินแล้วก็กลับไป รวมถึงหน่วยกู้ภัยด้วย
หลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้พานักเรียนของเขากลับไปแต่มิโยเอะถูกคนในโรงเรียนแกล้งให้สลบอยู่ในป่า เขาจึงถูกทิ้งไว้อย่างนั้น(นี้อาจารย์มรึงไม่เช็คชื่อนร.เลยใช้ไหมเนี่ย?)หลังจากนั้นมิโยเอะก็ตื่นขึ้นมาแล้วตัดพ้อว่า"เห้ออออ นี้ชั้นโดนแกล้งอีกแล้วหรอเนี้ย(ไม่รู้จริงดิ)" "ช่างเถอะ" มิโยเอะเดินเข้าไปในซากแล๊ปเพื่อสำรวจหาอะไรที่จะพาเขากลับไปได้ แต่เขากลับมองหาอะไรไม่เจอเลย
หลังจากนั้นก็ผ่านไป2วันมิโยเอะเริ่มหิวและไม่มีแรง เขางงว่าทำไมโรงเรียนถึงไม่มาช้วยเขาสักทีเขาเริ่มมีความแค้นในจิตใจขึ้นมาเกี่ยวกับพวกนักเรียนที่แกล้งเขาทำให้เขาต้องมาติดอยู่ในป้าแห่งนี้ เขาค่อยค่อยลุกขึ้นมาและเจออาหารอยู่ในแล็ปเขาจึงเอามันมากินทันที"อ่า อร่อย"มิโยเอะพูดหลังจากที่ได้กินอาหาร เขาก็เริ่มมีเรี่ยวแรงและเดินสำรวจแล็บต่อไป เขาได้เจอกับดาบคาตานะเล่มหนึ่ง เขาถอดฝักออกมาและลองแตะลงไปที่ด้านคมเพียงนิดเดียวเขาก็เลือดออกแล้ว"เอี้ยยย เอ็บอิ๊บอ๊ายเอยโอ้ยยย"เขาเจ็บเลยพูดไม่ชัดอะนะ(โง่แท้หนอไปแตะเพื่อ)หละงจากนั้นเขาเห็นแท่งเพชรอยู่ เจาขึงหยิบมันมาฝาดใส่ดาบคาตานะนั้นทันที แต่สิ่งที่หักกลับเป็นแท่งเพชร มิโยเอะ#เงิบอิสเรียล เขาจึงเก็บดาบคาตานะเล่มนั้นมาและเขาก็เดินเข้าไปในป่าเพื่อสำรวจต่อ
เดี่ยวเดี่ยวแผลเอ็งละ
หลังจากนั้นก็ตัดภาพไปที่โรงเรียน ลัทธิที่เคยถล่มแล็ปกำลังถล่มโรงเรียนแห่งนี้อยู่...
โปรดติดตามตอนต่อไป
อสุจิคุง
ตำรวจได้ถามถึงเหติการณ์ต่างต่าง พวกนักวิทย์ก็ตอบไปเหมือนตอนที่ตอบอาจารย์ ตำรวจได้ยินแล้วก็กลับไป รวมถึงหน่วยกู้ภัยด้วย
หลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้พานักเรียนของเขากลับไปแต่มิโยเอะถูกคนในโรงเรียนแกล้งให้สลบอยู่ในป่า เขาจึงถูกทิ้งไว้อย่างนั้น(นี้อาจารย์มรึงไม่เช็คชื่อนร.เลยใช้ไหมเนี่ย?)หลังจากนั้นมิโยเอะก็ตื่นขึ้นมาแล้วตัดพ้อว่า"เห้ออออ นี้ชั้นโดนแกล้งอีกแล้วหรอเนี้ย(ไม่รู้จริงดิ)" "ช่างเถอะ" มิโยเอะเดินเข้าไปในซากแล๊ปเพื่อสำรวจหาอะไรที่จะพาเขากลับไปได้ แต่เขากลับมองหาอะไรไม่เจอเลย
หลังจากนั้นก็ผ่านไป2วันมิโยเอะเริ่มหิวและไม่มีแรง เขางงว่าทำไมโรงเรียนถึงไม่มาช้วยเขาสักทีเขาเริ่มมีความแค้นในจิตใจขึ้นมาเกี่ยวกับพวกนักเรียนที่แกล้งเขาทำให้เขาต้องมาติดอยู่ในป้าแห่งนี้ เขาค่อยค่อยลุกขึ้นมาและเจออาหารอยู่ในแล็ปเขาจึงเอามันมากินทันที"อ่า อร่อย"มิโยเอะพูดหลังจากที่ได้กินอาหาร เขาก็เริ่มมีเรี่ยวแรงและเดินสำรวจแล็บต่อไป เขาได้เจอกับดาบคาตานะเล่มหนึ่ง เขาถอดฝักออกมาและลองแตะลงไปที่ด้านคมเพียงนิดเดียวเขาก็เลือดออกแล้ว"เอี้ยยย เอ็บอิ๊บอ๊ายเอยโอ้ยยย"เขาเจ็บเลยพูดไม่ชัดอะนะ(โง่แท้หนอไปแตะเพื่อ)หละงจากนั้นเขาเห็นแท่งเพชรอยู่ เจาขึงหยิบมันมาฝาดใส่ดาบคาตานะนั้นทันที แต่สิ่งที่หักกลับเป็นแท่งเพชร มิโยเอะ#เงิบอิสเรียล เขาจึงเก็บดาบคาตานะเล่มนั้นมาและเขาก็เดินเข้าไปในป่าเพื่อสำรวจต่อ
เดี่ยวเดี่ยวแผลเอ็งละ
หลังจากนั้นก็ตัดภาพไปที่โรงเรียน ลัทธิที่เคยถล่มแล็ปกำลังถล่มโรงเรียนแห่งนี้อยู่...
โปรดติดตามตอนต่อไป
อสุจิคุง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ