สาววายกับนายเคะ

     ณ ตอนพักเที่ยง

ที่โต๊ะม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้มุมเดิมมุมประจำของสาวๆ...เหรอ คงบอกว่าสาวๆไม่ได้เพราะตอนนี้มีสมาชิกเข้ามาอีกหนึ่ง"หวัดดี"เสียงยังไม่แตกหนุ่มของโฟร์ดังขึ้นพร้อมเสียงฝ่ามือที่ฟาดลงมาตรงไหล่

เพี๊ยะ!!!

"เชี่ย ตกใจหมด"แตงตีเข้าไปที่ไหล่โฟร์เต็มๆเพราะจู่ๆก็มาพูดหวัดดีข้างหลัง 'พ่อมึงเป็นผู้กำกับหนังผีเหรอครับ'แตงคิดก่อนจะหยิบขนมปังเข้าปาก

"...แยมๆแกว่าพักนี้มันมาโต๊ะเราบ่อยๆป่ะวะ"แพทหันไปกระซิบกับแยมพร้อมเหล่ตามองโฟร์กับแตงที่หยอกเล่นกัน

"โฟร์เหรอ ก็ไม่ผิดปกติอะไรนะ ก็เราเป็นกลุ่มแรกที่มันสนิทนี่"แยมพูดหน้านิ่งๆ

"...มึง มึงดูดีๆ"แพทย้ำคำพูดเดิมก่อนจะหันหน้าไปทางโฟร์กับแตงที่นั่งคุยกันอยู่

"ก็ไม่มีอะไ-"

"ทั้งๆที่เก้าอี้โต๊ะเราก็มีตั้ง4ตัวทำไมมันต้องไปนั่งเก้าอี้หลังเก้าอี้อิแตงด้วยล่ะ อีกตัวก็ว่าง แม่งจงใจนั่งข้างแตงชัดๆ"แพทขัดขึ้นก่อนจะอภิปรายยืดยาว

"...โอเค กุขอถอนคำพูด"แยมพยักหน้าเห็นด้วย ทันใดนั้นแตงก็หันมาเห็นแยมกับแพทกำลังซุบซิบกัน

"เฮ้ยพวกมึงคุยไรกันอ่ะ"แตงพูด

'เ-ือกค่ะ'สองเพื่อนสาวคิดในใจเช่นนั้น ก็จะมองหน้ากันหาข้อแก้ตัว

"แพทเอาไง"แยมหันไปกระซิบ แพทกวักมือเรียกแตงให้เข้ามาใกล้ๆ

"กุกำลังคุยกันว่าไอ่โฟร์เนี่ยเคะเนอะถ้าจับจิ้นกับพวกไอ่โต้จะเป็นยังไง"แพทกระซิบไป 'กุขอโทษนะโต้' แพทคิดขอโทษในใจกับเพื่อนชายห้อง3นักกีฬาโรงเรียน

"...กรีสสสสสส ฟินค่ะๆ"แตงพูดพร้อมสะบัดหัวไปมา

'สกิลการแหลนี้ถ้าไม่ใช่มึงทำไม่ได้นะนี่'แยมมองหน้าแพทก่อนจะยกนิ้วโป้งเป็นเชิงบอกเยี่ยมมาก

'กุเก่งค่ะ'แพทปาดเหงื่อ

"เฮ้ย ไอ่โฟร์จีบสาวเหรอมึง ห้องคิงซะด้วย ใครวะๆไอ่แตงเหรอ"กลุ่มผู้ชายอีกโต๊ะห้องเดียวกับโฟร์พูดแซว "โฟร์แตงๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮิ้ววววว"

"ไอ้พวกนี้นี่!!!"แตงทุบโต๊ะอย่างแรงก่อนจะตะโกน

"เฮ้ยแตงใจเย็น"

"เออๆใจเย็นๆเว่ย ปล่อยพวกมันไปเหอะ"แพทกับแยมทำหน้าที่เพื่อนที่ดีห้ามแตงไว้ แต่ในใจ...

'กุขำสัส'

'แตงเอ้ยพอเหอะกุจะกลั้นขำไม่ไหวแล้ว'

กิ๊งก่องงงงง เสียงออดสัญญาณเข้าเรียนภาคบ่ายดังขึ้น

"เฮ้ยป่ะๆขึ้นห้องเหอะ ต่อไปป้านางนะเว่ย"

"เออๆนั่นดิแตง"

"แม่ง! ก็ได๊"แตงเดินกระทืบเท้าขึ้นบันไดไปส่วนแพทกับแยมตามหลัง

"แม่งพวกนั้นก็แซวกันหาอะไรวะ กุกับไอ่โฟร์เนี่ยนะใครจะจิ้นวะ ใครจิ้นก็บ้าแล้ว!"แตงบ่นขณะขึ้นบันได

'ก็พวกกูนี่แหละ'แพทกับแยมตะโกนในใจ

"แกไม่ต้องไม่ใส่ใจหรอก พวกมันก็แซวเล่นๆไปงั้นแหละ"แยมเดินขึ้นมาตีคู่

"ใช่ๆถ้ายิ่งแกด่าพวกมันนะ โหย ยิ่งกว่านี้อีก"แพทบอกตามประสบการณ์จริง

เมื่อถึงตอนเย็น

"แกวันนี้ฉันเป็นเวรอ่ะ"แตงพูดหน้าเซ็งๆ

"งั้นพวกฉันลงไปรอที่เดิมนะเว่ย ป่ะแพท"แยมบอกแล้วเดินลงไปข้างล่างกับแพท

"...แกจะเอาไง ให้เรื่องเงียบเหรอ"แยมถาม

"เงียบเชี่ยไรล่ะ กลุ่มที่แซวตอนกลางวันอ่ะกลุ่มไอ่โต้กุจำได้ กุจะให้แซวไปเรื่อยๆแล้วให้พวกมันสนับสนุนด้วยคอยดูเหอะ"แพทพูดแล้ววางกระเป๋า

"โห แม่งโคตรรักเพื่อน"แยมประชด

"แกด้วยแหละ อย่ามา ลงเรือลำเดียวกันแล้วเฟ้ย"แพทหันไปแว้ด

"ก็มันน่าจิ้นนี่หว่า"แยมบอกขำๆ

"เคยได้ยินป่าว รักแท้แพ้การแซว อ่ะ"

"กุเพิ่งเคยได้ยินจากมึงนี่แหละแพท"แยมไม่รับมุกเพื่อนเลยแม้แต่น้อย

"เออย่ะ! นั่นไงแตงลงมาละ"แพทมองแตงที่ลงบันไดมาอย่างรีบร้อน

"ป่ะพวกแกซื่อขนมกินกัน"แตงพูดชวน

"ป่ะๆหิวโว้ยยย"วันนี้ก็จบลงด้วยดี...มั้งนะ