Sacred Light ภัยแห่งลัทธิแสงศักดิ์สิทธิ์
-
เขียนโดย สิงหาศัพท์
วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.27 น.
9 ตอน
0 วิจารณ์
11.31K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2559 12.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) กระท่อมกลางป่าทึบ (ตอนสั้น)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ …กลับไปยังกระท่อมที่หญิงชราอาศัยอยู่ตามลำพัง
หลังจากที่เอเดรียนกับลูน่ากลับบ้านไปแล้ว หญิงชราก็กลับเข้าไปในครัว จานกระเบื้องเก่าๆ ที่เอเดรียนเพิ่งล้างให้ยังมีกลิ่นอาหารติดอยู่นิดหน่อย หญิงชราหยิบขวดยาขนาดเล็กเดินไปหาแมวของเธอที่กำลังตะปบก้อนไหมพรมอยู่ ขาหลังของมันมีรอยช้ำเพราะถูกหม้อสังกะสีในครัวหล่นใส่เมื่อตอนเที่ยงวันนี้ แล้วเทของเหลวในขวดลงบนฝ่ามือ
ตัวยาเป็นของเหลวสีม่วงเหนียวเล็กน้อย แต่ก็หอมกลิ่นดอกไม้จางๆ
หญิงชราลูบน้ำยาตรงที่มีแผล เจ้าแมวตัวสั่นด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อย แต่ไม่นานหลังจากนั้น รอยช้ำที่ขาหลังก็เลือนหายไป แล้วมันก็ลุกขึ้นวิ่งไปทั่วบ้านราวกับไม่เคยได้รับบาดเจ็บใดๆ มาก่อน หญิงชรามองตามแมวของเธอไปอย่างเอ็นดู
“ฝีมือปรุงยายังไม่ตกเลยนะ แทบไม่ต่างจากตอนที่เรียนไปใหม่ๆ เลย” หญิงชราพูดกับตัวเอง ก่อนมองโต๊ะอาหารที่เมื่อวานตอนเย็นเพิ่งถูกใช้สำหรับสามคนเป็นครั้งแรก “แต่เด็กคนนั้นก็อุตส่าห์มาหาฉันตั้งไกลขนาดนี้ เห็นทีคราวหน้าคงต้องเตรียมของต้อนรับให้แล้วสิ เอาเป็นอาหารสูตรลับที่ตกทอดกันมาดีไหมนะ แต่วัตถุดิบยังมีไม่พอ…”
แล้วเสียงหัวเราะของหญิงชราที่น่ากลัวก็ดังสะท้อนอยู่ในป่าแห่งนั้น ก่อนจะกลืนหายไปในบรรยากาศที่น่ากลัว
หลังจากที่เอเดรียนกับลูน่ากลับบ้านไปแล้ว หญิงชราก็กลับเข้าไปในครัว จานกระเบื้องเก่าๆ ที่เอเดรียนเพิ่งล้างให้ยังมีกลิ่นอาหารติดอยู่นิดหน่อย หญิงชราหยิบขวดยาขนาดเล็กเดินไปหาแมวของเธอที่กำลังตะปบก้อนไหมพรมอยู่ ขาหลังของมันมีรอยช้ำเพราะถูกหม้อสังกะสีในครัวหล่นใส่เมื่อตอนเที่ยงวันนี้ แล้วเทของเหลวในขวดลงบนฝ่ามือ
ตัวยาเป็นของเหลวสีม่วงเหนียวเล็กน้อย แต่ก็หอมกลิ่นดอกไม้จางๆ
หญิงชราลูบน้ำยาตรงที่มีแผล เจ้าแมวตัวสั่นด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อย แต่ไม่นานหลังจากนั้น รอยช้ำที่ขาหลังก็เลือนหายไป แล้วมันก็ลุกขึ้นวิ่งไปทั่วบ้านราวกับไม่เคยได้รับบาดเจ็บใดๆ มาก่อน หญิงชรามองตามแมวของเธอไปอย่างเอ็นดู
“ฝีมือปรุงยายังไม่ตกเลยนะ แทบไม่ต่างจากตอนที่เรียนไปใหม่ๆ เลย” หญิงชราพูดกับตัวเอง ก่อนมองโต๊ะอาหารที่เมื่อวานตอนเย็นเพิ่งถูกใช้สำหรับสามคนเป็นครั้งแรก “แต่เด็กคนนั้นก็อุตส่าห์มาหาฉันตั้งไกลขนาดนี้ เห็นทีคราวหน้าคงต้องเตรียมของต้อนรับให้แล้วสิ เอาเป็นอาหารสูตรลับที่ตกทอดกันมาดีไหมนะ แต่วัตถุดิบยังมีไม่พอ…”
แล้วเสียงหัวเราะของหญิงชราที่น่ากลัวก็ดังสะท้อนอยู่ในป่าแห่งนั้น ก่อนจะกลืนหายไปในบรรยากาศที่น่ากลัว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ