Prohibited Lover เมื่อรัก...เป็นสิ่งต้องห้าม

    กริ๊ง...กริ๊ง...

    "อะ...อือ =_=" ฉันบิดตัวไปมาก่อนที่จะลุกไปกดหยุดนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ฉัน

    แสงแดดและเงาอ่อนๆถูกสาดส่องมาในห้องของฉันมางหน้าต่าง ฉันว่ามันเป็นบรรยากาศที่ดีไม่น้อยเลย แอร์เย็นๆ ฉ่ำๆสบายยยย~ ถ้ามองออกไปนอกหน้าต่างก็จะเห็นทะเลและทราย เห็นบ้านพักคนอื่นๆ เห็นคนที่ออกมาเดินยามเช้า วิวทุกอย่าง มันดีมาก

    บ้านฉันอยู่ติดทะเล...ดีไหมล่ะ! โรงเรียนก็อยู่ไม่ใกล แค่ห่างออกไปประมาณสิบกิโล...

    ก็...ไกลอยู่แหละ ช่างมันเถอะ!

    เออ...ฉันนี่ก็มัวแต่เม้าท์ ลืมลุกไปอาบน้ำเลยแฮะ นี่ก็ตั้งหกโมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวไปไม่ทัน ไปอาบน้ำดีกว่า!!!

    ณ โรงเรียน School Of Be Learn

    เอ่อ...มีใครจะพูดบ้างมั้ยว่าชื่อโรงเรียนยาว -_- เรียกสั้นๆว่าโรงเรียน 'บีเลิร์น' ก็แล้วกันเนอะ 

ชื่อพิลึกชะมัดเลย

    "ลูกแพร์" 

    "อ้าว...ว่าไงมิกิ"

    "เธอเห็นเชอร์รี่ป่ะ เห็นว่ารู้จักกันเมื่อวาน"

    "เอ่อ...ไม่อ่ะ ไม่เห็น ฉันพึ่งมาโรงเรียนเอง"

    "หมายถึงเมื่อวาน"

    "อะ...อ๋อ เห็นสิ"

    "ที่ไหน"

    "ตึก A"

    "ยัยนั่นขึ้นไปทำอะไร"

    เฮือก =[]= ถ้าบอกไปแล้วขืนยัยเชอร์รี่รู้ว่าฉันบอกล่ะก็...

    'ยัยโง่! เธอจะบอกไปทำไมฮะ หน้าด้านมาแอบฟังยังไม่พอ ยังจะไปบอกคนนั้นคนนู้นอีก!!!' 

    ...โดนบ่นงี้แหงเลย T^T

    "ไม่รู้สิ ขึ้นไปตึกก็ถล่ม"

    "อ๋อ...งั้นก็แต๊งกิ้วมากนะเว้ยเพื่อน ^_^"

    "จ้า..."

    ตอนพักกลางวัน

    "ลูกแพร์ เมื่อวานเธอได้เอาเรื่องที่ฉันคุยกับเชอร์รี่ไปบอกให้ใครรู้หรือเปล่า" ซีเรนเดินเข้ามาถามฉัน

    "อย่ามายุ่ง"

    "อย่าบอกนะว่าเธอโกรธเรื่องที่ฉัน..."

    "อะไร"

    "เปล่า ช่างมันเถอะ ตอบฉันหน่อยสิ"

    "ยัง"

    "แล้วข่าวนี่มันคืออะไร"

    ซีเรนชูโทรศัพท์มือถือให้ฉันดู ดูเหมือนว่าจะเป็นเว็บนะ แต่ฉันไม่สนใจหรอก สนใจหัวข้อ...

    เฮ้ย! ไหงเป็นงี้อ่ะ โดนยัยเชอร์รี่สวดยับแน่ =[]=

    'แฉ! เชอร์รี่ นางสาวมิรินนันท์ อัครประเสิรฐไพร์บูล ลูกคุณหนูผู้เฉิดฉาย ไปควงผู้ชายธรรมดาอย่างซีเรน นายอัครวัต จันทร์ฐิติพัตร คุยกันอย่างมีลับลมคมใน ดังภาพ'

    ฉันเห็นข้อความและภาพนั่นเต็มๆตา มันเป็นภาพที่เชอร์รี่กำลังจับมือซีเรน 

    ใครปล่อยข่าวนี้กัน แล้วคนที่ปล่อยคนนั้นรู้ได้ยังไง!