เจ้าหัวใจมาเฟีย (ฉบับรีไรต์)

เช้าวันหยุดซึ่งจะมีเพียงครั้งเดียวในหนึ่งสัปดาห์ที่เบนเซม่าจะพักผ่อนด้วยการนอนตื่นสาย ตัดการออกกำลังกายในตอนเช้าตรู่เพื่อพักผ่อนอย่างเต็มที่ ทว่าต้องถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายเมื่อเห็นเพื่อนร่วมทีมคู่ซี้ทั้งในและนอกสนาม เดินใกล้เข้ามาพร้อมยื่นหนังสือพิมพ์กีฬารายวันฉบับหนึ่งมาไว้ตรงหน้า
            “ทำหน้าให้มันดีๆ กว่านี้หน่อย อุตส่าห์คาบข่าวมาบอกแต่เช้า” โอซิลรู้ความหมายในสีหน้าเซ็งจิตของเพื่อน ได้แต่หวังว่าข่าวในหนังสือพิมพ์นี้จะทำให้เบนเซม่าหูตาสว่างขึ้นมาเสียที
            เบนเซม่ารับเอาหนังสือพิมพ์ไว้ในมือ “อะไรอีกล่ะคราวนี้”
            ไม่มีคำตอบใดๆ เพราะเพลย์เมกเกอร์หนุ่มคิดว่าคำตอบทุกอย่างอยู่ในหนังสือพิมพ์ฉบับดังกล่าวแล้ว เขาจึงเดินเข้ามาด้านในเหลือบสายตากลับไปมองเพื่อนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำ ชันตัวลุกขึ้นพร้อมก้มลงอ่านหนังสือพิมพ์ในมือ ไม่นานนักจึงเดินลึกเข้าไปด้านในเพื่อหาเครื่องดื่ม
            เบนเซม่าไล่เลียงสายตาไม่ให้ตกหล่นสักตัวอักษร...
 ‘นาตาช่า เดสต้า นางแบบสาวชาวฝรั่งเศสควง อดัม แพททริสัน มหาเศรษฐีวัยห้าสิบปีชาวอเมริกัน เจ้าของนิตยสารแฟชั่นชื่อดังก้องโลก หลบสายตาผู้คนไปอาบแดดที่ฮาวาย หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นรายงานว่าทั้งคู่กำลังตกหลุมรักกัน หลังจากมหาเศรษฐีเลิกรากับภรรยาได้ไม่นาน ส่วนนางแบบสาวนาช่าก็เพิ่งจะสลัดรักนิโคไลย์ เบนเซม่า หนึ่งในนักเตะชื่อดังซึ่งมีค่าตัวมหาศาลได้เพียงสองสัปดาห์’
          ในภาพยังเห็นร่างเพรียวระหง คุ้นตาในชุดบิกินีสีขาวสุดเซ็กซี่ กำลังก้มตัวลงมอบจุมพิตดูดดื่มให้กับชายร่างท้วม ผิวหนังหย่อนคล้อยตามอายุ ลงพุงพลุ้ยสวมเพียงกางเกงขาสั้นตัวเดียวเอนตัวรับจุมพิต ในขณะที่ทาบมือลงบนบั้นท้ายงอนงามของนาตาช่า
            เพียงเท่านั้นเขาก็มีคำตอบให้ตัวเองแล้วว่าเพราะเหตุใดนาตาช่าถึงไม่ยอมเข้าใจและรับฟังในเหตุผลที่เขาอธิบายเลย แท้จริงแล้วเธอต้องการสลัดเขาไปให้พ้นทางแล้วเพราะมีคู่ควงคนใหม่ แม้จะไม่ได้ถูกต้องตามสเปกที่เธอเคยลั่นวาจาเอาไว้แต่เขาก็รู้ทันความคิดว่าจุดมุ่งหมายที่แท้จริงนั้น คือการได้ลงปกนิตยสารแฟชั่นชื่อดังของตาแก่พุงพลุ้ยนั่นต่างหาก
            อันที่จริงแล้วหากนาตาช่าเปิดใจพูดคุยกับเขาตามตรง มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เข้าใจยากนัก อย่างน้อยเขาก็คงไม่รั้งเธอไว้กับตัวหรือขบคิดถึงสาเหตุในการเลิกราอยู่เช่นนี้
            “งาย... ทีนี้คงเลิกทำหน้ายังกับแบกโลกเอาไว้ทั้งโลกได้แล้วสินะ” เสียงของโอซิลดังขึ้นเมื่อเดินกลับออกมาทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำพร้อมกับเครื่องดื่มในมือ
            “เออ!” นักเตะหนุ่มรับคำ นึกขันให้กับความโง่งมของตนเอง “ขอให้เธอไปให้ถึงจุดหมายที่ฝันเอาไว้ก็แล้วกัน”
            แม้จะยอมรับว่าเข้าใจแต่ก็อดรังเกียจในพฤติกรรมของอดีตคู่ควงไม่ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นเจ้าของนิตยสารแฟชั่นชื่อดังแต่นาตาช่ากล้าปฏิเสธหรือไม่ว่า...
            การที่เธอมีชื่อเสียง มีงานถ่ายแบบเข้ามาอยู่เป็นระยะๆ นี้ ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะกระแสการเป็นแฟนสาวของนักเตะเช่นเขา ใครบ้างจะไม่อยากรู้จักชีวิตส่วนตัวของศูนย์หน้าตัวเป้าจากสโมสรชื่อดัง ทั้งยังมีค่าตอบแทนเฉลี่ยรายสัปดาห์ติดอันดับหนึ่งในสิบของโลก
อดีตเธอเคยตามตื๊อ ทำสารพัดวิธีเพื่อให้เขาหันมาสนใจ ก็ไม่น่าแปลกที่เธอจะเลิกรากับเขาโดยไม่ฟังคำอธิบายอื่นใดเลย
“ก็บอกแล้วว่ายายนาช่านี่ไม่ธรรมดา” โอซิลบอกเพราะครั้งหนึ่งเคยเห็น นาตาช่าเดินควงนายแบบคนหนึ่งเลือกซื้อกระเป๋าอยู่ในร้านหรู ทั้งที่ช่วงเวลานั้นยังคบหาอยู่กับเบนเซม่า
ปกติของลูกผู้ชายไม่นิยมเอาเรื่องส่วนตัวของผู้หญิงคนไหนมาพูดจาในทางเสียหาย ถึงแม้ว่าเรื่องเหล่านั้นจะเป็นความจริงก็ตาม ดูเหมือนว่าทัศนคติของเขาและเพื่อนจะไม่ต่างกันนัก ไม่เช่นนั้นโอซิลคงเลือกที่จะเล่าเหตุการณ์ให้รับรู้ทุกอย่าง ไม่ทำแค่ออกปากเตือนอ้อมๆ เช่นนี้
เบนเซม่าไหวไหล่ทุกอย่างที่ค้างคาใจเลือนหายจนหมดสิ้น เขาไม่ได้จมจ่อมอยู่กับการอกหักนานนักเพียงแค่ยังติดใจกับเหตุผลที่นางแบบสาวตีจากเท่านั้น “ปล่อยเธอไปเถอะ เพราะถ้ายังคบกันต่อไป ฉันก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกับผู้หญิงคนอื่น”
คำพูดนั้นทำให้เพลย์เมกเกอร์หนุ่มระเบิดเสียงหัวเราะพร้อมโยนกระป๋องน้ำอัดลมให้เพื่อนสนิท ไม่กี่นาทีต่อมาเสียงหัวเราะครึกครื้นก็ดังขึ้น
ไม่มีเหตุผลที่นักเตะหนุ่มซึ่งมากล้นด้วยความสามารถอย่างพวกเขาต้องจมจ่อมอยู่กับผู้หญิงสักคน ชื่อเสียงและเงินทองเป็นสิ่งที่หาได้อย่างมากมาย มันหลั่งไหลเข้ามาราวกับว่าไม่มีวันหมด นักฟุตบอลอาชีพระดับโลกเป็นอาชีพที่สามารถกอบโกยและสร้างฐานะได้อย่างรวดเร็ว แน่นอนว่ามีผู้หญิงสวยๆ ทุกเชื้อชาติ ทุกอาชีพคลั่งไคล้ให้ความหลงใหล
“ให้ตายสิ!” จู่ๆเบนเซม่ากลับสบถออกมาแล้วทำหน้าตาตื่น หันไปมองเพื่อนราวกับเพิ่งนึกได้ว่ามีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น
“อะไรอีกวะ?”
“สาวน้อยเอมิเลีย นาช่าเล่าว่าเธอโทรเข้ามาตอนที่ฉันกับเอมี่กำลังโยกกันมันๆ”
“แล้วนายก็เล่าให้เอมี่ฟังแบบนั้น งั้นสิ” โอซิลถามต่อแล้วต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อได้รับการพยักหน้าเป็นคำตอบ “ตายห่าล่ะคราวนี้”
นั่นเป็นเหตุผลที่เธอขอสลับไปนวดให้กัปตันทีมสินะ ท่าทางที่สาวน้อยเอมิเลียแสดงออกมาหลังจากวันที่เธอเข้ามาชี้แจงนั้น ดูเปลี่ยนไปมาก... เธอไว้ตัว เว้นระยะห่างจนกลายเป็นไม่คบค้าสมาคม แม้หลายต่อหลายครั้งจะอยู่ในวงสนทนาเดียวกันแต่เธอหลีกเลี่ยงโดยมองเขาเป็นธาตุอากาศ เบนเซม่าส่งสายตาร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนแต่เพลย์เมกเกอร์หนุ่มกลับแบมือทั้งสองข้างออกมาข้างหน้าอย่างจนใจ           
 
รุ่งเช้าของวันต่อมา เอมิเลียเดินเข้าไปพบกับหัวหน้าส่วนนักกายภาพบำบัดด้วยความรู้สึกที่ไม่สู้ดีนัก เพราะสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับศูนย์หน้าของสโมสร... มาโดยตลอด เชื่อแน่ว่าต้องมีหลายคนผิดสังเกต ไม่แน่ว่าการที่หัวหน้าเรียกตัวเธอเข้าพบนี้อาจจะเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ก็เป็นได้
“นั่งก่อนเอมี่ ผมขอเซ็นเอกสารอีกสักสองสามหน้า” จบคำพูดหัวหน้าส่วนนักกายภาพบำบัดก็ก้มหน้าลงเช่นเดิม “อ้อ... ขอบัตรพนักงานคืนด้วยนะ”
หากขาดความยับยั้งชั่งใจอีกเพียงสักนิด เอมิเลียคงสะดุ้งโหยงลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ว “อะไรนะคะ”
“ขอบัตรพนักงานคืนด้วย” หัวหน้าส่วนนักกายภาพบำบัดเปิดแฟ้มเอกสารและยิ้มอย่างนึกขัน เมื่อเห็นสีหน้าตกใจของสาวน้อยตรงหน้า แม้จะอายุน้อยที่สุดในนักกายภาพบำบัดของสโมสร... แต่ฝีมือและความเอาใจใส่ในการทำงานนั้นกลับยอดเยี่ยมจนได้รับการโหวตจากนักเตะให้ติดหนึ่งในสามของพนักงานดีเด่นรายเดือน
“ฉันไม่...”
“ไม่อะไร ผมขอบัตรพนักงานอันเดิมคืนเพราะจะเอาบัตรพนักงานประจำให้” ไม่พูดเปล่าแต่ยังดึงลิ้นชักแล้วหยิบเอาบัตรพนักงานเลื่อนมาไว้ตรงหน้า “ยินดีด้วย ขอให้ตั้งใจทำงานแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ”
เอมิเลียแทบจะหยิบบัตรพนักงานใบเดิมออกมาคืนด้วยฝ่ามือสั่นระริก แต่ทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นจากความตื่นเต้นและดีใจ กระทั่งตอนจรดปากกาเซ็นชื่อลงในสัญญาว่าจ้างของสโมสรยังบังคับฝ่ามือของตัวเองไม่ได้เท่าที่ควร พนักงานชั่วคราวซึ่งมีสัญญาผูกมัดในแบบรายปีกำลังจะได้เป็นพนักงานประจำ มีทั้งความมั่นคงและรายได้ที่เพิ่มขึ้นจากเดิมเกือบสิบเปอร์เซ็นต์
“ขอบคุณมากๆ นะคะ” เอมิเลียกล่าวด้วยน้ำเสียงสดใสก่อนจะเดินออกจากห้องของหัวหน้า สีสันและรูปแบบของบัตรแตกต่างกับบัตรเดิมอยู่มาก หากตอนนี้เธอดีใจและภูมิใจจนอยากบอกกล่าวเรื่องนี้ให้กับคุณแม่มาเรียและน้องๆ ในสถานสงเคราะห์ให้รับรู้และร่วมยินดี
สาวน้อยเอมิเลียเดินตัวลอยออกมารอลิฟต์เพื่อกลับลงไปยังห้องทำงานของตน ความสุขที่เกิดขึ้นทำให้ใบหน้างดงามแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มที่ทำให้ทั้งโลกสดใส เสียงฮัมเพลงที่ดังขึ้นหยุดชะงักชั่วครู่เมื่อประตูลิฟต์ค่อยๆ เปิดออกแต่ความสดใสที่อยู่บนใบหน้ายังคงอยู่และทำให้ผู้ที่พบเห็นอดไม่ได้ที่จะอมยิ้มตาม
“โอลา...” โอซิลทักทายและได้รับคำตอบรับจากนักกายภาพบำบัดสาวเช่นกัน
ทว่าการที่เธอส่งยิ้มบางให้อีกคนแต่กลับมองอีกคนเป็นธาตุอากาศ ไร้ตัวตน ส่งผลให้เบนเซม่ากำลังตกเป็นพลเมืองชั้นสองโดยปริยาย
เธอเลือกยืนหันหลังให้ทั้งคู่ วางตัวมีระยะห่างจนพักหลังๆ มานี้กลายเป็นห่างเกินไปในความคิดของเบนเซม่า แม้ว่าเขาจะไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องเข้าใจผิดที่ผ่านมาตรงๆ แต่ตลอดทั้งสัปดาห์ก็เป็นฝ่ายเข้าไปพูดคุยซักถามเธอก่อน แม้สาวน้อยจะเลี่ยงด้วยการถามคำตอบคำแต่เขาก็เข้าใจว่า... สิ่งที่พูดกับเธอวันนั้นมันออกจะล้ำเส้นไปมากพอควร
ไม่รู้ว่าการกลืนน้ำลายตัวเองนี้มันจะน่าอับอายสักแค่ไหนแต่วินาทีแรกที่ประตูลิฟต์เปิดออก โลกของเขาดูสว่างไสวไปกับรอยยิ้มงดงามนั้น ทุกอย่างรอบตัวดูสดใส มีความสุข กระทั่งตอนที่เธอยืนหันหลังให้ยังอดไม่ได้ที่จะแอบมอง
สาวน้อยเอมิเลียรวบผมเป็นหางม้าไว้กลางกระหม่อม มีลูกผมตกระลงตรงต้นคอผสมรวมเข้ากับกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ทำให้เส้นประสาทในกายเขาลุกชัน
เบนซ์น้อยเริ่มคึกคัก! กระดี๊กระด๊าออกหน้าออกตา
โอ... ถ้าดึงเธอมากอดปากของเขาจะได้จูบหน้าผากมน ส่วนปลายจมูกและริมฝีปากสีระเรื่อของเธอจะซุกอยู่กับซอกคอแกร่งอย่างเหมาะเจาะ
เบนเซม่าไม่รู้ว่าตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเองนานสักแค่ไหน แต่เขามารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เพื่อนตบลงบนบ่าเมื่อลิฟต์เคลื่อนตัวลงมาถึงชั้นล่างสุด แล้วตอนนี้สาวน้อยเอมิเลียก็อันตรธานหายไปแล้ว
“เดินสิวะ จะอยู่ในนี้หรือไง” บอกและเหล่มองคนที่เดินนำหน้าออกไปจากลิฟต์ก่อนไม่กี่ก้าว “คิดทะลึ่งอยู่ล่ะสิ ถึงได้ขนลุกขนชันอย่างนี้”
ผู้ชายเหมือนกันแล้วนิสัยใจคอก็ไม่ได้ต่างกันนัก มองปราดเดียวจึงรู้ถึงอาการที่เกิดขึ้นกับอีกคน
เบนเซม่ายิ้มและตีคิ้วรับอย่างไม่ปฏิเสธ “น่ารักดีว่ะ เมื่อก่อนทำไมฉันไม่เคยมีความคิดอย่างนี้นะ”
“ยาก...” ตอบทั้งยังลากเสียงยาวจนอีกคนต้องชักสีหน้าไม่พอใจ “ตั้งแต่วันนั้น หน้าแกสาวน้อยเอมิเลียยังไม่อยากจะมอง ถ้าจีบติดก็เอารถคันนี้ไปเลย”
เบนเซม่าหรี่ตามองกุญแจรีโมตซูเปอร์คาร์สุดหรูที่ถูกควงอยู่ในนิ้วชี้ของเพื่อน วัยหนุ่มอันคึกคะนอง การพนันขันต่อด้วยเดิมพันสูงลิบลิ่วเป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถยิ่งนัก
“แล้วอย่ามาร้องหาความเมตตาปรานีเอาทีหลัง” จบคำพูดกำปั้นของทั้งคู่ก็ยื่นมาชนกัน ไม่ต้องมีสัญญาให้ยุ่งยาก แม้จะเป็นเพียงลมปากอันบางเบาแต่ความเชื่อใจ ไว้ใจที่มีต่อกันกลับหนักแน่นยิ่งกว่าสิ่งใด แล้วต้องใช้เวลาอีกสักกี่วันในการทลายกำแพงแห่งอคติของสาวน้อยเอมิเลียที่มีต่อเขา
นั่นต่างหากคือความท้าทายที่ทำให้นักเตะหนุ่มนึกสงสัยและต้องหาคำตอบให้ตัวเองโดยเร็ว!