love รักนายนะ...ไอ้บ้า

ชั้นประถมศึกษาปีที่6
โครม!
เสียงน้ำดังกระทบหัว เปื้อนทั้งแว่นตาและเสื้อผ้า ทำไมถึงซวยแบบนี้นะเพนกวิน!!!
.
.
.
"ฮ่า ฮ่า แกดูเพนกวินดิ"
ยัยนิดที่เอาน้ำราดฉันขำกลิ้ง เท่านั้นไม่พอยังชี้ให้เพื่อนดูอีก
"เฮ้ยๆ เซิทแกไม่กลัวหรอ มียัยขี้เหร่มองอยู่น่ะ^^"
ถูกต้อง! เมื่อกี้ฉันเหม่อมองเซิทคนที่ฉันชอบอยู่ แต่ถ้ามันผิดฉันก็ยอทรับอ่ะนะU_U
"ไม่รู้สิขำไม่ออก"
เขาพูดก่อนเดินไปเข้าห้องน้ำ หรือไม่ก็ไปตามครูมาสอนคาบสุดท้ายนี่ซักที ส่วนฉันก็คงนั่งเช็ดต่อไป
ผ่านไป5นาที
ครูเดินเข้ามาในห้องในตอนที่ฉันจัดการตัวเองเสร็จแล้ว ฉันไม่คิดจะฟ้องครูเรื่องเมื่อกี้หรอก^^;น่า
อายจะตาย
"นี่แกคิดจริงๆหรอว่าเซิทจะชอบแก"
ยัยนิดที่นั่งข้างหน้าฉันแอบหันมาถามเย้ยๆ
"ไม่หรอก^^"
ฉันตอบปัดๆไป ก่อนนั่งจินตนาการว่าฉันกับเซิทคบกันต่อไป ฮ้าว ฟินนนนน^o^
ฉันน่ะชอบเซิทมาตั้งนานแล้ว นานจนเกือนจำไม่ได้ ราวกับว่านานตั้งแต่สงครามโลกแน่ะ
"เพนกวิน!!"
มีเสียงเรียกทำลายความคิดฉัน ฉันเลยจะหันไปข้างๆเพื่อดูว่าไอ้มันผู้ใดช่างกล้า
"นะ...เซิท=[]="
เฮ้ยยยย เซิทมาตั้งแต่เมื่อไหร่เขานั่งข้างหน้ามิใช่รึ ฉันมันเด็กหลังห้องนะ!!
"ครูให้ย้ายมาน่ะ^^"
เอาแล้วไงล่ะ......ได้ฟินยาวๆแล้วเย้ๆ^o^
สรุปว่าตลอดคาบสุดท้ายฉันนั่งจ้องเซิทตลอดแม้จัชะนั่งใกล้กันมากๆ แต่กลับไกลกันอย่างบอกไม่
ถูก