Sexy Cupcake ฉันขอนะผู้ชายคนนี้!

    อึก...=_=

    ฉันตื่นขึ้นมาบนเตียงอันอ่อนนุ่มของฉันเอง ตอนนี้เป็นเวลาเท่าไหร่ฉันก็ไม่รู้ แต่รู้แค่ว่าตอนนี้คือเช้ามืด แสงแดดอ่อนๆส่องเข้ามาที่หน้าต่างฉัน แอร์ยังคงทำงาน เย็นฉ่ำสบายยย~ แต่พอฉันมองไปข้างเตียงเท่านั้นแหละ

    รำไพ...

    ดูเหมืนอว่ารำไพหลับเฝ้าฉันทั้งคืน เธอนั่งเอามือและหน้าฟุบลงบนเตียง ดวงตาหนึ่งคู่นั้นกำลังหลับพริ้ม อมยิ้มอ่อนๆของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอกำลังหลับอย่างสบาย

    "รำไพ...ฮัลโหลว ตื่นยัง"

    ฉันสะกิดและถามเธอดูเพราะไม่รู้ว่าหลับจริงหรือหลับเล่น ต่อให้รำไพนอนหลับ ก็ยังดูสวยอยู่ดี คนอะไรสวยทุกวี่ทุกเวลา ขนาดหลับยังสวยเลย!

    "อะ...อือ =_="

    ดูเหมือนว่ารำไพจะเริ่มตื่นขึ้นมานิดๆ เธอจ้องฉันอย่างง่วงนอน...นี่ฉันรบกวนเวลาฝันดีของรำไพไปหรือเปล่า???

    "ตื่นยังงงงง กู๊ด...มอร์...นิ่งงงงง!!"

    "อา...ตื่น...ตื่นแล้ว -O-"

    "เธอหลับเฝ้าฉันทั้งคืนเลยหรอ" รำไพขยี้ตานิดหนึ่งแล้วทำหน้าเป็นปกติ ไม่ง่วงไม่ซึม

    "แล้วเธอคิดว่ายังไงล่ะไอริส อืม...ใช่! ฉันหลับเฝ้าเธอทั้งคืนเองแหละ"

    "ขอบคุณนะรำไพ!"

    กริ๊ง กริ๊ง~

    เสียงริงโทรโทรศัพท์สุดน่ารักของรำไพดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมาดูแล้วทำสีหน้ายิ้มแย้มก่อนจะหันมาพูดกับฉัน

    "ขอตัวนะแป๊ปนึงนะไอริส"

    เธอเดินออกนอกห้องไป ด้วยความอยากเผือกของฉันทำให้ฉันแอบเอาหูไปแนบประตูฟังอย่างเสียไม่ได้

    รำไพกำลังคุยกับใคร...

    "ว่าไงคะคุณบีททททท"

    ฮะ!!! =[]= ฉันฟังไม่ผิดใช่มั้ย บีท?

    "อ๋อ...เรื่องเดทเอาไว้ก่อนได้มั้ย พอดีตอนนี้อยู่บ้านเพื่อน"

    นี่คือสนิทกันถึงขั้นเดทแล้วหรอ???

    เอ๊ะ! เรื่องมันชักจะซับซ้อนแล้วนะ =[]= มินนี่บอกว่าบีทเป็นแฟนกับมินนี่ แล้วไหงมาเป็นรำไพล่ะ =_=

    "อะไรนะ อยากไปเดทกับฉันตอนนี้เลยงั้นหรอ"

    โฮก TOT น้ำตาไหลพราก

    "ก็ได้ เดี๋ยวฉันบอกเพื่อนฉันแป๊ปนะ วันนี้แต่งตัวมาหล่อๆด้วย"

    แอ๊ดด~

    ประตูห้องถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว ทำให้ฉันที่กำลังเอาหูแนบประตูล้มลงบนพื้น

    ปั้ก!

    "โอ๊ยยยย =[]="

    "..." รำไพยืนดูฉันอย่างเย็นชาและไม่คิดจะช่วย

    "ระ...รำไพ เธอเป็นอะไรน่ะ..." ฉันค่อยๆลุกขึ้นแล้วยืนปกติ

    "ได้ยินหมดแล้วสินะ" เธอถามฉันด้วยน้ำเสียงเย็นเรียบ สีหน้าดูไร้ความรู้สึก ทำให้ใบหน้าสวยๆของรำไพกลายเป็นใบหน้าหลอนทันที เฮือก! อย่าจ้องสิ น่ากลัว T^T

    "ขอโทษนะรำไพ"

    "ไม่ต้องมาขอโทษ!!! เดี๋ยวหัดนิสัยเสียบ่อยนะ ทำไมถึงชอบ 'เผือก' ขนาดนี้"

    ทำไมต้องมาเน้นย้ำคำว่าเผือกด้วยยะ!

    "ขอ..."

    ปั้ก!!!

    "ว๊าย =[]=!!!"

    รำไพผลักฉันล้มลงพื้นอย่างแรง แล้วเดินออกไปนอกห้องอย่างไร้ใยดี

    ฮึก...T^T หมดกัน ฉันไม่มีใครอีกแล้ว พ่อแม่ฉันก็อยู่ตั้งต่างประเทศ พวกเพื่อนๆแก๊ง Perfect Girl ขอเกลียดฉันยังกับฉันเป็นตัวหนอน ส่วนเพื่อนคนสุดท้ายของฉันก็ดันมาเกลียดฉันอีก (พอดีฉันสวย มีแต่คนอิจฉา ฉันเลยไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่) พอกันที! ชีวิตเฮงซวยแบบนี้

    ใครก็ได้ กลับมาหาฉันที ฉันไม่อยากอยู่ตัวคนเดียว