Hey girl! ถ้าไม่รักโปรดอย่าร้ายยัยตัวเเสบ
8.0
เขียนโดย หมีง่าว
วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.05 น.
2 ตอน
2 วิจารณ์
4,282 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2559 12.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) #โหมดมองเเรงทะลุหูฟัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ [ W'cafe ]
13:19
*~คยอท เเท มอ มุล รอ จุล เร ยัก ซก เเค จุล เร ซน เเทมยอน~
"ตัวเองกินอะไรกันดีอ่ะ เค้าคิดไม่ออกเลย>\\\<"
"เเล้วเเต่ตัวเองเลย ตัวเองสั่งอะไรมาเค้าก็กินได้หมดเเละ >///<"
#โหมดมองเเรงทะลุหูฟัง
กร็อบ เเกร็บ ( เสียงขยำของ ) ถ้าเกิดบุคคลที่กำลังสนทนาพาหวานเป็นผู้หญิงกับผู้ชายฉันก็พอรับได้นะ เเต่ว่านี่มัน...
ผู้ชายกับผู้ชาย! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับสังคมในมหาวิทยาระดับต้นๆของประเทศที่ต้องมีเกย์อยู่ในสถาบันเเห่งนี้ ฉันล่ะไม่เข้าใจ!
"พี่ชานม เจ๊ฟองเบียร์เขาเป็นอะไรอ่ะ มองเเรงใส่ผู้ชายโต๊ะนั้นไม่เลิก เห็นเเล้วติมขนลุกยังไงก็ไม่รู้" ผู้ชายอะไรของเธอ ห่ะ! ยัยไอติม เขาจับมือถือเเขนกันขนาดนั้น ฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานสีม่วง(เเละเหลือง)ของสองคนนั้น มันไม่ผิดเเน่ๆ!!
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เเต่เวลาเห็นผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองก็เป็นอย่างนี้ทุกที ขนาดฉันรู้จักเจ๊ฟองมาตั้งนานยังรู้สึกไม่ชินเลย -.-"ยัยชานมก็อีก นั่นมันไม่ใช่ผู้ชายยยยย! เรดาร์จับเกย์ของฉันไม่ผิดเเน่นอน
สองคนนั้นเป็นเกย์เเน่ๆ สาบานต่อหน้าเทพเเห่งสายหมีเลยอ่ะ!!
"ทำไมพวกพี่ยังไม่ชินกันสักที เจ๊ฟองเขาเป็นอย่างนี้ตั้งเเต่สมัยประถมเเล้วนะ"ประถมบ้านป้าเเกเซ่ยัยมิลค์เชค! ฉันเป็นตั้งเเต่ตอนมัธยมปลายต่างหากล่ะ เเต่จะว่าไปตอนประถมฉันก็เริ่มติดพวกการ์ตูนวายเเล้วนะ=-=
โอ๊ย! เห็นคู่เกย์โต๊ะนั้นเเล้วฉันอ่านหนังสือไม่ลง -*-
"เจ๊ฟองขยำงานซะขนาดนั้นไม่เผาทิ้งเลยอ่ะคับ -0-;"
"ห่ะ?"
ฉันค่อยๆก้มลงมาที่มือของตัวเอง ก็พบว่าชีทเลกเชอร์ที่เรียบกริบกลายเป็นเศษขยะที่ถูกขยำ(โดยฉันเองT^T)จนไม่เหลือชิ้นดี
เช่เเล้วไง!(เชี้*เเล้ว)
"เเกไม่บอกฉันซะพรุ่งนี้เลยล่ะ! ยัยชานม โอ๊ย~! ฉันจะบ้าตายกว่าจะจดมาได้มือเเทบผอง พรุ่งนี้มีเทสเก็บคะเเนนอีก เเล้วฉันจะเอาอะไรอ่านเนี่ยห่ะ!"ฉันเเทบจะเอามือโขกกบาลตัวเอง (เเต่อายคนในร้าน)
เอาเหอะ! เดี๋ยวยืมเพื่อนซีรอกซ์ก็ได้ (เเล้วตะกี้เมิงจะเครียดเพื่อ -*-;)
"พี่ฟอง พี่ชานม น้องมิลค์ ใกล้จะเริ่มคลาสบ่ายเเล้วอ่ะ ติมไปก่อนนะ"ยัยไอติมพูดพบพร้อมกับยกนาฬิกาข้อมือมาดูเวลา เเล้วก็ค่อยๆลุกออกจากเก้าอี้
"เอ้อ! ฉันก็ต้องไปเเล้วเหมือนกัน ป่านี้ไอ้เตอร์รอนานเเล้วล่ะมั้ง บายล่ะ"
"ฉันก็ต้องไปเเล้วเหมือนกัน มีธุระบายย~"เฮ้ย! พวกเเกจะไปไหนกันน ไหงทิ้งฉันไปงี้อ่ะ
** ~อยู่คนเดียว อยู่เดียวดาย หว่าเหว่~
ซู้ด~! เพลงมา ทำไมเพลงมันเข้ากับบรรยากาศจังเเว้ T-T
ในเมื่อพวกเเกไปกันหมด ฉันไปก็ได้ ฮื้ออ~! เรื่องมันเศร้า
* เพลง Butterfly -BTS-
** หว่าเหว่ -Hormones-
หมีง่าว. : หมีโหมดประหยัดพลังงาน(ง่ายๆคือขี้เกียจพิมพ์ ตอนเลยสั้นเห่ๆ)
13:19
*~คยอท เเท มอ มุล รอ จุล เร ยัก ซก เเค จุล เร ซน เเทมยอน~
"ตัวเองกินอะไรกันดีอ่ะ เค้าคิดไม่ออกเลย>\\\<"
"เเล้วเเต่ตัวเองเลย ตัวเองสั่งอะไรมาเค้าก็กินได้หมดเเละ >///<"
#โหมดมองเเรงทะลุหูฟัง
กร็อบ เเกร็บ ( เสียงขยำของ ) ถ้าเกิดบุคคลที่กำลังสนทนาพาหวานเป็นผู้หญิงกับผู้ชายฉันก็พอรับได้นะ เเต่ว่านี่มัน...
ผู้ชายกับผู้ชาย! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับสังคมในมหาวิทยาระดับต้นๆของประเทศที่ต้องมีเกย์อยู่ในสถาบันเเห่งนี้ ฉันล่ะไม่เข้าใจ!
"พี่ชานม เจ๊ฟองเบียร์เขาเป็นอะไรอ่ะ มองเเรงใส่ผู้ชายโต๊ะนั้นไม่เลิก เห็นเเล้วติมขนลุกยังไงก็ไม่รู้" ผู้ชายอะไรของเธอ ห่ะ! ยัยไอติม เขาจับมือถือเเขนกันขนาดนั้น ฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานสีม่วง(เเละเหลือง)ของสองคนนั้น มันไม่ผิดเเน่ๆ!!
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เเต่เวลาเห็นผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองก็เป็นอย่างนี้ทุกที ขนาดฉันรู้จักเจ๊ฟองมาตั้งนานยังรู้สึกไม่ชินเลย -.-"ยัยชานมก็อีก นั่นมันไม่ใช่ผู้ชายยยยย! เรดาร์จับเกย์ของฉันไม่ผิดเเน่นอน
สองคนนั้นเป็นเกย์เเน่ๆ สาบานต่อหน้าเทพเเห่งสายหมีเลยอ่ะ!!
"ทำไมพวกพี่ยังไม่ชินกันสักที เจ๊ฟองเขาเป็นอย่างนี้ตั้งเเต่สมัยประถมเเล้วนะ"ประถมบ้านป้าเเกเซ่ยัยมิลค์เชค! ฉันเป็นตั้งเเต่ตอนมัธยมปลายต่างหากล่ะ เเต่จะว่าไปตอนประถมฉันก็เริ่มติดพวกการ์ตูนวายเเล้วนะ=-=
โอ๊ย! เห็นคู่เกย์โต๊ะนั้นเเล้วฉันอ่านหนังสือไม่ลง -*-
"เจ๊ฟองขยำงานซะขนาดนั้นไม่เผาทิ้งเลยอ่ะคับ -0-;"
"ห่ะ?"
ฉันค่อยๆก้มลงมาที่มือของตัวเอง ก็พบว่าชีทเลกเชอร์ที่เรียบกริบกลายเป็นเศษขยะที่ถูกขยำ(โดยฉันเองT^T)จนไม่เหลือชิ้นดี
เช่เเล้วไง!(เชี้*เเล้ว)
"เเกไม่บอกฉันซะพรุ่งนี้เลยล่ะ! ยัยชานม โอ๊ย~! ฉันจะบ้าตายกว่าจะจดมาได้มือเเทบผอง พรุ่งนี้มีเทสเก็บคะเเนนอีก เเล้วฉันจะเอาอะไรอ่านเนี่ยห่ะ!"ฉันเเทบจะเอามือโขกกบาลตัวเอง (เเต่อายคนในร้าน)
เอาเหอะ! เดี๋ยวยืมเพื่อนซีรอกซ์ก็ได้ (เเล้วตะกี้เมิงจะเครียดเพื่อ -*-;)
"พี่ฟอง พี่ชานม น้องมิลค์ ใกล้จะเริ่มคลาสบ่ายเเล้วอ่ะ ติมไปก่อนนะ"ยัยไอติมพูดพบพร้อมกับยกนาฬิกาข้อมือมาดูเวลา เเล้วก็ค่อยๆลุกออกจากเก้าอี้
"เอ้อ! ฉันก็ต้องไปเเล้วเหมือนกัน ป่านี้ไอ้เตอร์รอนานเเล้วล่ะมั้ง บายล่ะ"
"ฉันก็ต้องไปเเล้วเหมือนกัน มีธุระบายย~"เฮ้ย! พวกเเกจะไปไหนกันน ไหงทิ้งฉันไปงี้อ่ะ
** ~อยู่คนเดียว อยู่เดียวดาย หว่าเหว่~
ซู้ด~! เพลงมา ทำไมเพลงมันเข้ากับบรรยากาศจังเเว้ T-T
ในเมื่อพวกเเกไปกันหมด ฉันไปก็ได้ ฮื้ออ~! เรื่องมันเศร้า
* เพลง Butterfly -BTS-
** หว่าเหว่ -Hormones-
หมีง่าว. : หมีโหมดประหยัดพลังงาน(ง่ายๆคือขี้เกียจพิมพ์ ตอนเลยสั้นเห่ๆ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ