I need you หนุ่มหน้าใสกั๊กหัวใจยัยจอมดื้อ

      "ต่อไปนี้เธอคือศัตรูของฉันนะ ชูก้าร์"เมื่อจบประโยคนี้ ฉันก็วิ่งออกมาทันที เพราะฉันกลัว

ว่า.....จะมีใครมาเห็นตอนที่นำ้ตาฉันไหลออกมาอย่างหยุดไม่อยู่ มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับว่า

นำ้ตาที่ไหลออกมาเหล่านั้นคือความอ่อนแอของฉัน ความอ่อนแอที่ฉันสัญญากับแม่ของลีเจนท์และ

ไซหรับไว้ว่าจะให้ใครเห็นมันไม่ได้อีกเป็นอันขาด โดยเฉพาะ....."ลีเจนท์" ถ้าเขามาเห็นว่าคนที่

เป็นตัวการณ์ทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมา มานั่งร้องไห้นำ้ตานองหน้าแบบนี้ล่ะก็...เขาคงสมเพช

ฉันน่าดู แต่ฉันก็ผิดคำสัญญาที่มีให้แก่แม่ของสองคนนั้นซะแล้ว เพราะเมื่อกลับมาถึงบ้าน ฉันก็ปิด

ประตูห้องขังตัวเองเอาไว้ในนั้นและเอาแต่นั่งร้องไห้ทั้งคืน ในหัวมีแต่เสียงของไซหรับที่บอกว่าฉัน

เป็นศัตรูและเสียงของฉันที่ให้สัญญากับแม่ของสองคนนั้นดังก้องอยู่ในหัวตลอดเวลา ราวกับว่าจะ

ตอกยำ้จิตใจของฉันให้มันยำ่แย่ลง และในที่สุดฉันก็หลับไปพร้อมทั้งนำ้ตา เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่า

ไม่มีไซหรับเหมือนทุกวันที่เคยมี เมื่อลงไปข้างล่างก็ไม่เจอเธอ ไม่มีข้าวของของเธอเหลืออยู่เลย

แม้แต่ชิ้นเดียว ราวกับว่า เธอตั้งใจจะทำให้ฉันรู้ว่า ระหว่างเรามันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว มันไม่

เหมือนเดิมอีกแล้ว... ถ้าเป็นคนธรรมดามาอยู่แค่2-3เดือน ฉันจะไม่อาลัยอาวรณ์มากขนาดนี้

แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกับไซหรับ ฉันถึงไม่อยากให้เธอจากฉันไป ทั้งๆที่เธอหลอกฉัน แย่งแฟน

ฉัน และทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันเจ็บ แต่ฉันกลับเกลียดเธอไม่ลง ฉันกลับรู้สึกว่าสมควรแล้วที่ถูกทำ

แบบนี้เหมือนที่ฉันเคยทำกับเธอและครอบครัวของเธอเอาไว้ ฉันหลอกให้เธอไว้ใจแล้วค่อยมา

ทรยศเธอทีหลัง เธอเข้าใจแบบนั้น ไม่แปลกที่เธอจะเข้าใจแบบนั้น เพราะสถานการณ์ต่างๆก็ทำให้

ควรเข้าใจแบบนั้นอยู่แล้ว แต่เธอคงไม่เคยรู้เลยว่าฉันไม่เคยคิดจะทรยศหักหลังเธอเลยแม้แต่ครั้ง

เดียวแต่ต่อให้ฉันพูดความจริงออกไป เธอก็คงจะไม่มีทางเชื่อฉันอยู่ดี เพราะเธอถือว่า"คนดีชอบ

แก้ไขคนจัญไรชอบแก้ตัว"เพราะฉะนั้น ฉันจึงเลิกคิดที่จะอธิบายความจริงแล้วหันมาแก้ไขอดีตที่

เคยทำผิดพลาดไว้แทน แต่เธอกลับ.....ไม่เปิดโอกาสให้ฉันเลย ราวกับว่าเธอจะไม่ยอมเสี่ยงที่จะ

เจ็บปวดแบบนั้นอีกแล้ว.....ไม่อีกแล้ว..........