I need you หนุ่มหน้าใสกั๊กหัวใจยัยจอมดื้อ

    ภาพตรงหน้าทำให้ขาของฉันที่กำลังจะก้าวไปหาพี่เค็นอ่อนลงทันที เช่นเดียวกับผู้หญิงคนนั้น
ที่กำลังเกาะไหล่พี่เค็นเพื่อพยุงร่างของตัวเองเอาไว้ ตรงกันข้าม พี่เค็นกำลังจูบเธอคนนั้นแบบ
ไม่ยั้ง ราวกับว่ากำลังจะจากกันและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย ในที่สุดฉันก็เป็นฝ่ายเดินออกมาเอง
เพราะไม่สามารถบังคับตัวเองให้ทนยืนดูภาพแบบนั้นต่อไปได้ ภาพที่คนรักของตัวเองกำลังยืนจูบ
กับผู้หญิงอีกคน มันฝังลึกเข้ามาในหัวใจของฉัน แต่ก็ไม่รู้ทำไมฉันถึงคิดว่าเค้ายังรักแค่ฉันคนเดียว
ยังมีแค่ฉันคนเดียว ฉันไม่สามารถเรียนหนังสือได้ถ้ายังมีเรื่องราวมากมายที่ไม่เข้าใจแบบนี้อยู่ในหัว
ฉันจึงโดดเรียนทั้งวัน และไม่ต้องสงสัยว่าฉันจะไปที่ไหน.....ก็บ้านของฉันไง บ้านที่มีแค่ฉันคน
เดียวเท่านั้นที่อาศัยอยู่ เพราะคุณพ่อและคุณแม่ไปเที่ยวที่ฝรั่งเศสกัน ความจริงแล้วพวกท่านไม่กล้า
ทิ้งฉันไว้บ้านคนเดียวแต่เพราะมีพี่เค็นคอยมาเที่ยวที่บ้านบ่อยๆพวกท่านเลยกล้าปล่อยให้ฉันอยู่
คนเดียว แต่ตอนนี้ฉันคงต้องอยู่คนเดียวจริงๆแล้วล่ะ ฉันเลิกคิดเรื่องพี่เค็นแล้วเปิดประตูเข้าไปใน
บ้าน น่าแปลกที่ไฟเปิดอยู่ แล้วก็มีกระเป๋าสัมภาระ2-3ใบวางอยู่ในห้องรับแขก ห้องนอนห้อง
แรก(ห้องนอนของคุณแม่)ที่เคยว่างเปล่าเพราะคุณแม่ไม่อยู่ตอนนี้มีเครื่องสำอาง โบว์ผูกผม
แล้วก็ของเล็กๆน้อยๆอีกมากมายวางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง ในตู้เสื้อผ้าก็มีเสื้อผ้าสีสันสดใสน่ารักๆ
แขวนอยู่เต็มตู้ ฉันงงจนไม่รู้จะทำยังไงเลยเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง ขณะที่กำลังจะล้มตัวลง
นอนก็มีสายเรียกเข้าจากคุณพ่อ ความคิดถึงทำให้ฉันรีบกดรับสายทันที
  "สวัสดีค่ะคุณพ่อ"ฉันตื่นเต้นมากที่ได้คุยกับคุณพ่ออีกครั้ง เราสองคนไม่ได้คุยกันนานมาก
  "เป็นยังไงบ้างชูก้าร์ อยู่คนเดียวโอเครึเปล่า มีปัญหาอะไรมั๊ย"คุณพ่อถามด้วยนำ้เสียงอบอุ่น
เหมือนเคย
  "สบายดีค่ะคุณพ่อ แต่วันนี้มีคนมาอยู่ที่บ้านเราด้วยค่ะ คุณพ่อรู้จักรึเปล่าคะ"
  "เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะ พ่อโทรมาเพื่อจะบอกเรื่องนี้แหละ" 
  "อ่อค่า ผู้หญิงหรือผู้ชายคะ"ฉันถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
  "ผู้หญิงน่ะ เค้าไปแบบกะทันหัน จริงๆแล้วเค้าเป็นลูกสาวเพื่อนพ่อเอง เลยให้ไปพักกับชูก้าร์ดี
กว่า ลูกจะได้มีเพื่อนไง"พ่อพูดอย่างเต็มใจนำเสนอ เล่นเอาฉันไม่กล้าขัดเลย วันนี้มันวันอะไรเนี่ย
ทำไมมีเรื่องให้ปวดหัวเยอะจังงงง เอาความสงบสุขของชูก้าร์คนนี้คืนมาน้าาาาาT^T