Hunny Game เปิดสงครามห้ามหัวใจไม่ให้รักเธอ
9.0
เขียนโดย PrincessBB
วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.17 น.
3 ตอน
3 วิจารณ์
4,982 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2559 06.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) พี่คิณ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เฮ้อ~ เหนื่อยเหลือเกิน ซ้อมวิ่งทุกวันงี้ก็ไม่ไหวนะ ไปนั่งพักตรงเก้าอี้หินอ่อนหน่อยดีกว่า
ตึก...ตึก...ตึก...
"ใครน่ะ!!!"
ฉันหันหลังไปอย่างเร็วและตะโกนเสียงดังเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใครบางคน แต่...ฉันอาจจะหูฝาด
ก็ได้นะ เพราะที่นี่คือโรงยิมของโรงเรียน คนที่ไม่ได้อยู่ชมรมบาสล่ะก็ จะเข้าไม่ได้เลยล่ะ ตอนนี้เพื่อนๆในชมรมก็กลับกันหมดแล้วด้วย
ไม่ต้องสงสัยกันนะ ฉันหันหลังไปแล้ว ไม่มีอะไรทั้งสิ้น ^^
ตึก...ตึก...
"เอ๊ะ! ใครน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้!!!"
ฉันก็ชักจะหลอนเข้าซะแล้ว เสียงฝีเท้าที่เบาๆ เหมือนกำลังย่องเข้ามานี่มันอะไรกัน โจรลักพาตัวหรอ? ไม่หรอก เพราะโรงเรียนมีความปลอดภัยสูง รั้วโรงเรียนสูงยิ่งกว่า...
"แฮ่!!!"
แว้กกกกกกกกก =[]=
"อ้าว! พี่คิณ...ตกใจหมดเลย นึกว่าโจรโรคจิตที่ไหนมาคอยเดินตาม"
"ฮ่าๆๆ ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะ แกล้งแฟนตัวเองนี่สนุกสุดกว่าใครในโลกละ"
"เว่อร์ไปมะ"
"ไม่อ่ะ ก็แฟนพี่มันน่าแกล้ง ^^"
"รอให้หนูแกล้งกลับบ้างเถอะ แล้วพี่จะยิ้มไม่ออก แบร่ :P"
"โหๆ กลัวแล้วคร้าบบบบบ"
พี่คิณทำหน้ากลอกตาเล่นเพื่อกวนประสาทฉัน คนส่วนใหญ่มักจะเอือมระอา แต่สำหรับฉันนะ
มองยังไงเขาก็ดูน่ารัก
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่หน้าโรงเรียนนะ"
"โหย...หนูไม่อยากลำบากพี่คิณอ่ะ ทางตั้งไกล"
"ไม่ลำบากหรอกนะ"
ฟึ่บ~
เย้ยยยยย =[]= จู่ๆพี่คิณก็เอาหมวกกันน็อคมาใส่ให้ฉันเฉยเลย?!
"มาเถอะน้องสก๊อย"
ฉันไม่ใช่สก๊อยน้าาาาาาาาาา TT^TT
ตึก...ตึก...ตึก...
"ใครน่ะ!!!"
ฉันหันหลังไปอย่างเร็วและตะโกนเสียงดังเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใครบางคน แต่...ฉันอาจจะหูฝาด
ก็ได้นะ เพราะที่นี่คือโรงยิมของโรงเรียน คนที่ไม่ได้อยู่ชมรมบาสล่ะก็ จะเข้าไม่ได้เลยล่ะ ตอนนี้เพื่อนๆในชมรมก็กลับกันหมดแล้วด้วย
ไม่ต้องสงสัยกันนะ ฉันหันหลังไปแล้ว ไม่มีอะไรทั้งสิ้น ^^
ตึก...ตึก...
"เอ๊ะ! ใครน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้!!!"
ฉันก็ชักจะหลอนเข้าซะแล้ว เสียงฝีเท้าที่เบาๆ เหมือนกำลังย่องเข้ามานี่มันอะไรกัน โจรลักพาตัวหรอ? ไม่หรอก เพราะโรงเรียนมีความปลอดภัยสูง รั้วโรงเรียนสูงยิ่งกว่า...
"แฮ่!!!"
แว้กกกกกกกกก =[]=
"อ้าว! พี่คิณ...ตกใจหมดเลย นึกว่าโจรโรคจิตที่ไหนมาคอยเดินตาม"
"ฮ่าๆๆ ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะ แกล้งแฟนตัวเองนี่สนุกสุดกว่าใครในโลกละ"
"เว่อร์ไปมะ"
"ไม่อ่ะ ก็แฟนพี่มันน่าแกล้ง ^^"
"รอให้หนูแกล้งกลับบ้างเถอะ แล้วพี่จะยิ้มไม่ออก แบร่ :P"
"โหๆ กลัวแล้วคร้าบบบบบ"
พี่คิณทำหน้ากลอกตาเล่นเพื่อกวนประสาทฉัน คนส่วนใหญ่มักจะเอือมระอา แต่สำหรับฉันนะ
มองยังไงเขาก็ดูน่ารัก
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่หน้าโรงเรียนนะ"
"โหย...หนูไม่อยากลำบากพี่คิณอ่ะ ทางตั้งไกล"
"ไม่ลำบากหรอกนะ"
ฟึ่บ~
เย้ยยยยย =[]= จู่ๆพี่คิณก็เอาหมวกกันน็อคมาใส่ให้ฉันเฉยเลย?!
"มาเถอะน้องสก๊อย"
ฉันไม่ใช่สก๊อยน้าาาาาาาาาา TT^TT
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ