Hunny Game เปิดสงครามห้ามหัวใจไม่ให้รักเธอ

    เฮ้อ~ เหนื่อยเหลือเกิน ซ้อมวิ่งทุกวันงี้ก็ไม่ไหวนะ ไปนั่งพักตรงเก้าอี้หินอ่อนหน่อยดีกว่า

    ตึก...ตึก...ตึก...

    "ใครน่ะ!!!"

    ฉันหันหลังไปอย่างเร็วและตะโกนเสียงดังเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใครบางคน แต่...ฉันอาจจะหูฝาด

ก็ได้นะ เพราะที่นี่คือโรงยิมของโรงเรียน คนที่ไม่ได้อยู่ชมรมบาสล่ะก็ จะเข้าไม่ได้เลยล่ะ ตอนนี้เพื่อนๆในชมรมก็กลับกันหมดแล้วด้วย

    ไม่ต้องสงสัยกันนะ ฉันหันหลังไปแล้ว ไม่มีอะไรทั้งสิ้น ^^

    ตึก...ตึก...

    "เอ๊ะ! ใครน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้!!!"

    ฉันก็ชักจะหลอนเข้าซะแล้ว เสียงฝีเท้าที่เบาๆ เหมือนกำลังย่องเข้ามานี่มันอะไรกัน โจรลักพาตัวหรอ? ไม่หรอก เพราะโรงเรียนมีความปลอดภัยสูง รั้วโรงเรียนสูงยิ่งกว่า...

    "แฮ่!!!"

    แว้กกกกกกกกก =[]=

    "อ้าว! พี่คิณ...ตกใจหมดเลย นึกว่าโจรโรคจิตที่ไหนมาคอยเดินตาม"

    "ฮ่าๆๆ ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะ แกล้งแฟนตัวเองนี่สนุกสุดกว่าใครในโลกละ"

    "เว่อร์ไปมะ"

    "ไม่อ่ะ ก็แฟนพี่มันน่าแกล้ง ^^"

    "รอให้หนูแกล้งกลับบ้างเถอะ แล้วพี่จะยิ้มไม่ออก แบร่ :P"                    

    "โหๆ กลัวแล้วคร้าบบบบบ"

    พี่คิณทำหน้ากลอกตาเล่นเพื่อกวนประสาทฉัน คนส่วนใหญ่มักจะเอือมระอา แต่สำหรับฉันนะ

มองยังไงเขาก็ดูน่ารัก

    "งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่หน้าโรงเรียนนะ"

    "โหย...หนูไม่อยากลำบากพี่คิณอ่ะ ทางตั้งไกล"

    "ไม่ลำบากหรอกนะ"

    ฟึ่บ~

    เย้ยยยยย =[]= จู่ๆพี่คิณก็เอาหมวกกันน็อคมาใส่ให้ฉันเฉยเลย?!

    "มาเถอะน้องสก๊อย"

    ฉันไม่ใช่สก๊อยน้าาาาาาาาาา TT^TT