Mouth To You จุมพิตหวานใสสะกดหัวใจยัยตัวแสบ
7.3
เขียนโดย Pimtobe
วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 17.58 น.
4 ตอน
1 วิจารณ์
6,178 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559 21.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) 'เค้าขอนะ'
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "อะไรของนายน่ะริก พูดเรื่องอะไร ฉันไม่ได้มองพวกนายเลยนะ >_<"
"หรอ" ถามงี้ท่าทางจะไม่เชื่อแฮะ...
"ชะ...ใช่! ฉันมองแมวต่างหาก ฉันเห็นแมวตัวน้อยๆวิ่งผ่านน่ะ น่ารักมากกกกก ขนสีขาวปุย
น่ากอดฝุดๆ >O<"
นี่! การมโนแต่งเรื่องของฉันใช้ได้ใช่มั้ยล่ะ ไม่ต้องบอกก็รู้ตัวอยู่แล้ว โฮะๆ ^0^
"แต่ในโรงเรียนเราไม่อนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงเข้ามา แล้วในโรงเรียนก็ไม่มีแมวเลยด้วย"
"เอ๊ะ!! นี่นาย! ฉันเห็นจริงๆนะยะ ไม่เห็นอย่ามาทำรู้ดี -^-"
ฉันเบ้ปากแรงๆใส่เขา พร้อมสะบัดผมใส่แล้วเดินหยิ่งๆออกมาจากตรงนั้น เฮ้อออออ...เกือบ
โดนจับได้แล้วมั้ยล่ะเมอร์เมด! ยัยบ๊องเอ๊ยยยยย T^T
ตกค่ำ
"พี่เมอร์เมดกลับมาพอดีเลย!!!"
เสียงแป๋นๆของใครสักคนตะโกนดังมาจากในบ้าน ซึ่ง...มันไม่ใช่เสียงแม่หรือพ่อฉัน...
เฮ้ย! =[]= แล้วนี่เสียงใครฟะ
"พี่เมอร์เมดจ๋าา~ จำเค้าได้มั้ย เค้าบอลลูนเอง"
แว้ก =O= ยัยเด็กนี่โผเข้ากอดฉันเฉยเลย ออร่าความสวยของนางแผ่ซ่าจนฉันแสบตา แต่ฉัน
พอจะจำได้แล้วว่ายัยเด็กนี่น่ะ...
เป็นน้อง (ไม่แท้) ที่ฉันเกลียดสุดๆ!!!
"เฮ้ย! บอลลูน มาได้ไง ใครบอกให้มา"
"พี่เมอร์เมดนี่ใจร้ายจังเลย :( แต่...ไม่มีใครให้เค้ามาหรอกค่ะ เค้ามาเอง คิกๆ พี่ดีใจหรือเปล่าคะ มีเค้าอยู่ด้วยจะได้ไม่เหงาไง~"
ม่ายยยยยย!!! ไม่เลยอ้ะ T^T ยัยเด็กนี่น่ะสตอเบอร์รี่สุดๆ เกิดมาสวยน้อยกว่าฉันก็ไม่ได้
งอนเฟ้ย!
"อืม -_-"
"พี่คะ พี่ริกล่ะ"
"อ๋อ...เลิกกันแล้วน่ะ"
พูดทีไรก็หดหู่ใจทุกที TT^TT
"เหรอคะ...ดีจังเลย! งั้นเค้าขอพี่ริกนะ เค้าเคยเจอพี่ริกตอนที่พี่เมอร์เมดแนะนำให้รู้จัก เค้าชอบ
พี่ริกมากๆเลย เค้าขอพี่ริกน้าาาาา"
แว้กกกกกกกกกกก =[]=!!!
"หรอ" ถามงี้ท่าทางจะไม่เชื่อแฮะ...
"ชะ...ใช่! ฉันมองแมวต่างหาก ฉันเห็นแมวตัวน้อยๆวิ่งผ่านน่ะ น่ารักมากกกกก ขนสีขาวปุย
น่ากอดฝุดๆ >O<"
นี่! การมโนแต่งเรื่องของฉันใช้ได้ใช่มั้ยล่ะ ไม่ต้องบอกก็รู้ตัวอยู่แล้ว โฮะๆ ^0^
"แต่ในโรงเรียนเราไม่อนุญาตให้นำสัตว์เลี้ยงเข้ามา แล้วในโรงเรียนก็ไม่มีแมวเลยด้วย"
"เอ๊ะ!! นี่นาย! ฉันเห็นจริงๆนะยะ ไม่เห็นอย่ามาทำรู้ดี -^-"
ฉันเบ้ปากแรงๆใส่เขา พร้อมสะบัดผมใส่แล้วเดินหยิ่งๆออกมาจากตรงนั้น เฮ้อออออ...เกือบ
โดนจับได้แล้วมั้ยล่ะเมอร์เมด! ยัยบ๊องเอ๊ยยยยย T^T
ตกค่ำ
"พี่เมอร์เมดกลับมาพอดีเลย!!!"
เสียงแป๋นๆของใครสักคนตะโกนดังมาจากในบ้าน ซึ่ง...มันไม่ใช่เสียงแม่หรือพ่อฉัน...
เฮ้ย! =[]= แล้วนี่เสียงใครฟะ
"พี่เมอร์เมดจ๋าา~ จำเค้าได้มั้ย เค้าบอลลูนเอง"
แว้ก =O= ยัยเด็กนี่โผเข้ากอดฉันเฉยเลย ออร่าความสวยของนางแผ่ซ่าจนฉันแสบตา แต่ฉัน
พอจะจำได้แล้วว่ายัยเด็กนี่น่ะ...
เป็นน้อง (ไม่แท้) ที่ฉันเกลียดสุดๆ!!!
"เฮ้ย! บอลลูน มาได้ไง ใครบอกให้มา"
"พี่เมอร์เมดนี่ใจร้ายจังเลย :( แต่...ไม่มีใครให้เค้ามาหรอกค่ะ เค้ามาเอง คิกๆ พี่ดีใจหรือเปล่าคะ มีเค้าอยู่ด้วยจะได้ไม่เหงาไง~"
ม่ายยยยยย!!! ไม่เลยอ้ะ T^T ยัยเด็กนี่น่ะสตอเบอร์รี่สุดๆ เกิดมาสวยน้อยกว่าฉันก็ไม่ได้
งอนเฟ้ย!
"อืม -_-"
"พี่คะ พี่ริกล่ะ"
"อ๋อ...เลิกกันแล้วน่ะ"
พูดทีไรก็หดหู่ใจทุกที TT^TT
"เหรอคะ...ดีจังเลย! งั้นเค้าขอพี่ริกนะ เค้าเคยเจอพี่ริกตอนที่พี่เมอร์เมดแนะนำให้รู้จัก เค้าชอบ
พี่ริกมากๆเลย เค้าขอพี่ริกน้าาาาา"
แว้กกกกกกกกกกก =[]=!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ