Mouth To You จุมพิตหวานใสสะกดหัวใจยัยตัวแสบ
7.3
เขียนโดย Pimtobe
วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 17.58 น.
4 ตอน
1 วิจารณ์
6,174 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559 21.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) แผนการก๋วยเตี๋ยว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โรงเรียน A-School
เอาล่ะ...วันนี้ฉันต้องแก้แค้นยัยรุ่นพี่น้ำเน่าอะไรนั่นให้ได้! ไม่ได้ก็อกหักเสียเปล่านะจ๊า TOT
โอ๊ะ =[]= นั่นไงๆ!!! ยัยรุ่นพี่น้ำเน่ากับริกกำลัง...
จับมือกัน!!!
น้ำตาไหลอ่อนจ้าาาา T^T แต่ฉันจะมัวท้อแท้ปลวกเปลียกไม่ได้! ต้องไปจัดการให้รู้สำนึก
ฉันเหลือบไปเห็นร้านก๋วยเตี๋ยวที่พึ่งมาขายใหม่ แผนการร้ายเริ่มผุดขึ้นมาในหัวฉันเป็นดอกเห็ด
ฉันรีบพุ่งตรงเข้าไปซื้อและหวังไว้ว่าพยายามจะทำหกใส่ยัยรุ่นพี่น้ำเน่า
ตึกๆๆ
ฉันเดินไปที่ที่สองคนนั้นยืนอยู่ แล้วทำเป็นลื่นมือ ทำก๋วยเตี๋ยวหกใส่ซะเลย วะฮะฮ่า~ ^O^
"อุ๊ย >_< ขอโทษนะคะ ฉันเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอง"
หือ...ทำไมยัยรุ่นพี่ดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยล่ะ =_= ดูเฉยๆมาก แต่คนที่ไม่เฉยน่ะคือริก
"เมอร์เมด! เธอตั้งใจทำแบบนี้ใช่มั้ย อยากจะแก้แค้นฉันกับพี่น้ำพั๊นมากใช่มั้ยล่ะ!!!"
โหยยยยย~ รู้ทันจริงๆ จ้ะ โฮะๆๆ ^O^
"เปล่านะ (>_< ) ( >_<) บังเอิญ..."
"พี่น้ำพั๊นครับ พี่ล้างเสื้อก่อนเถอะครับ เห็นมั้ยเนี่ย เปื้อนหมดแล้ว"
นี่ริกเมินฉันเรอะ! อีตาบ้าเอ๊ยยย TOT
"งั้นเดี๋ยวพี่มานะริก รอพี่แป๊ปนึงนะ"
"ครับ ^O^"
พอเขารับคำ เขาก็หันมาหาฉันแล้วจ้องอย่างเอาเรื่อง
"เมอร์เมด! ฉันรู้ตั้นานแล้วล่ะว่าเธอตั้งใจ หึ...ไม่เนียนเลยนะ เล่นจ้องฉันกับพี่น้ำพั๊นขนาดนั้น
ใครไม่รู้ตัวก็บ้าแล้ว แล้วไหนจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมาราดใส่อีก สะดุดก็ไม่เนียน ยัยบ้า!!!"
ปั้ก!
เฮือก =[]= ริกเดินเข้ามาผลักฉันจนล้มดังปั้กเลยอ่ะ แล้วไหนจะมาจ้องฉันอีก กลัวนะเฟ้ย T_T
ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยย!!!
เอาล่ะ...วันนี้ฉันต้องแก้แค้นยัยรุ่นพี่น้ำเน่าอะไรนั่นให้ได้! ไม่ได้ก็อกหักเสียเปล่านะจ๊า TOT
โอ๊ะ =[]= นั่นไงๆ!!! ยัยรุ่นพี่น้ำเน่ากับริกกำลัง...
จับมือกัน!!!
น้ำตาไหลอ่อนจ้าาาา T^T แต่ฉันจะมัวท้อแท้ปลวกเปลียกไม่ได้! ต้องไปจัดการให้รู้สำนึก
ฉันเหลือบไปเห็นร้านก๋วยเตี๋ยวที่พึ่งมาขายใหม่ แผนการร้ายเริ่มผุดขึ้นมาในหัวฉันเป็นดอกเห็ด
ฉันรีบพุ่งตรงเข้าไปซื้อและหวังไว้ว่าพยายามจะทำหกใส่ยัยรุ่นพี่น้ำเน่า
ตึกๆๆ
ฉันเดินไปที่ที่สองคนนั้นยืนอยู่ แล้วทำเป็นลื่นมือ ทำก๋วยเตี๋ยวหกใส่ซะเลย วะฮะฮ่า~ ^O^
"อุ๊ย >_< ขอโทษนะคะ ฉันเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอง"
หือ...ทำไมยัยรุ่นพี่ดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยล่ะ =_= ดูเฉยๆมาก แต่คนที่ไม่เฉยน่ะคือริก
"เมอร์เมด! เธอตั้งใจทำแบบนี้ใช่มั้ย อยากจะแก้แค้นฉันกับพี่น้ำพั๊นมากใช่มั้ยล่ะ!!!"
โหยยยยย~ รู้ทันจริงๆ จ้ะ โฮะๆๆ ^O^
"เปล่านะ (>_< ) ( >_<) บังเอิญ..."
"พี่น้ำพั๊นครับ พี่ล้างเสื้อก่อนเถอะครับ เห็นมั้ยเนี่ย เปื้อนหมดแล้ว"
นี่ริกเมินฉันเรอะ! อีตาบ้าเอ๊ยยย TOT
"งั้นเดี๋ยวพี่มานะริก รอพี่แป๊ปนึงนะ"
"ครับ ^O^"
พอเขารับคำ เขาก็หันมาหาฉันแล้วจ้องอย่างเอาเรื่อง
"เมอร์เมด! ฉันรู้ตั้นานแล้วล่ะว่าเธอตั้งใจ หึ...ไม่เนียนเลยนะ เล่นจ้องฉันกับพี่น้ำพั๊นขนาดนั้น
ใครไม่รู้ตัวก็บ้าแล้ว แล้วไหนจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมาราดใส่อีก สะดุดก็ไม่เนียน ยัยบ้า!!!"
ปั้ก!
เฮือก =[]= ริกเดินเข้ามาผลักฉันจนล้มดังปั้กเลยอ่ะ แล้วไหนจะมาจ้องฉันอีก กลัวนะเฟ้ย T_T
ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยย!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ