รักวุุ่นวายของนายปี1
7.7
เขียนโดย kanzii
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.17 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
6,744 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559 22.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ติวหนังสือ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ผมตื่นแต่เช้าไปโรงเรียนตามปกติ ผมนั่งรออาจารย์มาสอนในห้อง ไม่นาอาจารย์ก็เข้ามาสอน จนเลิกเรียน
"เรน เราไม่หาหนังสืออ่านกันที่ห้องสมุด"
"อื้มได้สิ"
ผมเดินไปห้องสมุดกับเรน ควรนี่มันใกล้จะสอบเข้ามหาลัยแล้วเราต้องรีบอ่านหนังสือกัน เพราะเดือนหน้าก็สอบแล้ว และการสอบนี่ก็ต้องมานั่งอ่านใหม่หมดเพราะว่ามันเป็นวิชาชีพเกี่ยวกับสาขาโดยตรงนะพวกเราเดินไปถึงหองสมุดแล้วหาที่นั่งอ่านหนังสือกัน ไม่นานจนเย็นก็เดินกลับบ้าน
"ไปก่อนนะ มิสะกิ แล้วเจอกันพรุ่งนี้"
"โอเคได้"
ผมแยกย้ายกับเรนแล้วเดินเข้าบ้านไป เห็นรถแม่จอดอยู่ แม่คงจะกลับมาบ้านแล้ว
"กลับมาแล้วครับ"
"กลับมาแล้วเหรอ ไปไหนมาทำไมกลับช้าจัง"
"ไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดมาครับ"
"อ่อ แล้วนี่สอบเมื่อไหร่"
"วันที่ 7 เดือนหน้าครับ"
"อ่อ จ้า สู้ๆๆนะ"
"ขอบคุณครับ"
ผมเดินไปทานข้าวจนเสร็จก็เดินขึ้นห้องไป อาบน้ำแต่ตัว หยิบหนังสือมาอ่านต่อจนเผอหลับไป
ZZZZzzzzZZZzzz
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
"โอ้ย ปวดหลังจัง อ่าวเราเผอหลับไปจนเช้าเลยเหรอ"
ผมได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกตื่นมาปิดมันแล้วรู้สึกปวดหลังมากเพราะเมื่อคืนอ่านหนังสือจนหลับค่าโต๊ะเลย ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ไปโรงเรียน ลงไปทานข้าวแล้วก็เดินไปโรงเรียนจนถึงห้องนั่งรออาจารย์
ตบ
"โอ๊ย เรน เจ็บ"
"ขอโทด เป็นไรไหม"
"เจ็บสิ ปวดหลังอยู่เนีย"
"เมื่อคืนอ่านหนังสือจนเผอหลับบนโต๊ะตื่นมาปวดหลังเลย"
"อย่า หักโหมมากนะ เดียไม่สบายเอา"
"อื้ม"
"นักเรียนนั่งที่ ครุจะเริ่มสอนแล้ว"
อาจาารย์เข้ามาพวกเราก็เริ่มเรียนกันจนเสร็จและเลิกเรียนพวกเราเดินกลับบ้านด้วยกันวันนี่ไม่ได้ไปห้องสมุดเพราะผมปวดหลังยังไม่หายก็เลยว่าจะไปนอนพักที่บ้านนะ ผมแยกย้ายกับเรนแล้วก็กลับบมาที่บ้าน
"กลับมาแล้วครับ"
"อ่าวทำไมวันนี้กลับเร็วจัง"
"ผมปวดหลังครับแม่"
"อ่าวไปโดนอะไรมา"
"พอดีเมื่อคืนอ่านหนังสือจนเผอหลับบนโต๊ะนะครับมันก็เลยเจ็บ"
"งั้นมาทานข้าวเดียวแม่ทำให้กินจะได้ทานยานะ"
"ครับ"
ผมเดินไปทานข้าวและยา แล้วก็ขึ้นไปนอนพักผ่อนบนห้อง ผมเดินไปหยิบหนังสือมาอ่านบนเตียงตนเอง ได้หนึ่งบทก็เริ่นรู้สึกง่วงก็ปิดหนังสือและนอนหลับ
ZZZZzzzzZZZzzzzz
ผมตื่นขึ้นมารู้สึกนอนสบายมากเพราะเมื่อคืนทานยาไปก้เลยนอนสนิทมาก ผมตื่นไปอาบน้ำแปรงฟันแต่งตัวและไปหาแม่ในครัวเพื่อทานอาหารเช้าไปโรงเรียนผมทานอาหารเสร็จหยิบกระเป๋าและเดินออกจากบ้านไปโรงเรียนผมเดินไปนั่งรอที่ห้องเรียน
"มิสะกิ หาบปวดหลังยัง"
"หายแล้ว"
"อืื้ม ดีแล้ว "
"วันนี้ตอนเย็นเราไปหาอะไรทานผ่อนคลายสมองหน่อยไหม"
"ไป จะไปไหน"
"ร้านนมหน้าโรงเรียน"
"ได้"
ผมคุยเล่นกับเรนไม่นานอาจารย์ก็เข้ามาสอนจนเลิกเรียน ผมกับเรนเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อไปร้านนมประจำของพวกเรา
"เรนจะทานอะไร"
"เอามอคค่า"
"เคได้"
"พี่ครับ ผมเอามอคค่าและ นมเย็น และก็ขนมปังปิ้ง นมเนย 2 คับ"
"ได้ค่ะรอสักครู่"
ผมนั่งรอเมนูแปบเดียวพี่เขาก็เอามามาที่โต๊ะผมกับเรนคุยเล่นก็สักแบบแล้วก้กลับบ้านกัน
"เรน เราไม่หาหนังสืออ่านกันที่ห้องสมุด"
"อื้มได้สิ"
ผมเดินไปห้องสมุดกับเรน ควรนี่มันใกล้จะสอบเข้ามหาลัยแล้วเราต้องรีบอ่านหนังสือกัน เพราะเดือนหน้าก็สอบแล้ว และการสอบนี่ก็ต้องมานั่งอ่านใหม่หมดเพราะว่ามันเป็นวิชาชีพเกี่ยวกับสาขาโดยตรงนะพวกเราเดินไปถึงหองสมุดแล้วหาที่นั่งอ่านหนังสือกัน ไม่นานจนเย็นก็เดินกลับบ้าน
"ไปก่อนนะ มิสะกิ แล้วเจอกันพรุ่งนี้"
"โอเคได้"
ผมแยกย้ายกับเรนแล้วเดินเข้าบ้านไป เห็นรถแม่จอดอยู่ แม่คงจะกลับมาบ้านแล้ว
"กลับมาแล้วครับ"
"กลับมาแล้วเหรอ ไปไหนมาทำไมกลับช้าจัง"
"ไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดมาครับ"
"อ่อ แล้วนี่สอบเมื่อไหร่"
"วันที่ 7 เดือนหน้าครับ"
"อ่อ จ้า สู้ๆๆนะ"
"ขอบคุณครับ"
ผมเดินไปทานข้าวจนเสร็จก็เดินขึ้นห้องไป อาบน้ำแต่ตัว หยิบหนังสือมาอ่านต่อจนเผอหลับไป
ZZZZzzzzZZZzzz
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
"โอ้ย ปวดหลังจัง อ่าวเราเผอหลับไปจนเช้าเลยเหรอ"
ผมได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกตื่นมาปิดมันแล้วรู้สึกปวดหลังมากเพราะเมื่อคืนอ่านหนังสือจนหลับค่าโต๊ะเลย ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ไปโรงเรียน ลงไปทานข้าวแล้วก็เดินไปโรงเรียนจนถึงห้องนั่งรออาจารย์
ตบ
"โอ๊ย เรน เจ็บ"
"ขอโทด เป็นไรไหม"
"เจ็บสิ ปวดหลังอยู่เนีย"
"เมื่อคืนอ่านหนังสือจนเผอหลับบนโต๊ะตื่นมาปวดหลังเลย"
"อย่า หักโหมมากนะ เดียไม่สบายเอา"
"อื้ม"
"นักเรียนนั่งที่ ครุจะเริ่มสอนแล้ว"
อาจาารย์เข้ามาพวกเราก็เริ่มเรียนกันจนเสร็จและเลิกเรียนพวกเราเดินกลับบ้านด้วยกันวันนี่ไม่ได้ไปห้องสมุดเพราะผมปวดหลังยังไม่หายก็เลยว่าจะไปนอนพักที่บ้านนะ ผมแยกย้ายกับเรนแล้วก็กลับบมาที่บ้าน
"กลับมาแล้วครับ"
"อ่าวทำไมวันนี้กลับเร็วจัง"
"ผมปวดหลังครับแม่"
"อ่าวไปโดนอะไรมา"
"พอดีเมื่อคืนอ่านหนังสือจนเผอหลับบนโต๊ะนะครับมันก็เลยเจ็บ"
"งั้นมาทานข้าวเดียวแม่ทำให้กินจะได้ทานยานะ"
"ครับ"
ผมเดินไปทานข้าวและยา แล้วก็ขึ้นไปนอนพักผ่อนบนห้อง ผมเดินไปหยิบหนังสือมาอ่านบนเตียงตนเอง ได้หนึ่งบทก็เริ่นรู้สึกง่วงก็ปิดหนังสือและนอนหลับ
ZZZZzzzzZZZzzzzz
ผมตื่นขึ้นมารู้สึกนอนสบายมากเพราะเมื่อคืนทานยาไปก้เลยนอนสนิทมาก ผมตื่นไปอาบน้ำแปรงฟันแต่งตัวและไปหาแม่ในครัวเพื่อทานอาหารเช้าไปโรงเรียนผมทานอาหารเสร็จหยิบกระเป๋าและเดินออกจากบ้านไปโรงเรียนผมเดินไปนั่งรอที่ห้องเรียน
"มิสะกิ หาบปวดหลังยัง"
"หายแล้ว"
"อืื้ม ดีแล้ว "
"วันนี้ตอนเย็นเราไปหาอะไรทานผ่อนคลายสมองหน่อยไหม"
"ไป จะไปไหน"
"ร้านนมหน้าโรงเรียน"
"ได้"
ผมคุยเล่นกับเรนไม่นานอาจารย์ก็เข้ามาสอนจนเลิกเรียน ผมกับเรนเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อไปร้านนมประจำของพวกเรา
"เรนจะทานอะไร"
"เอามอคค่า"
"เคได้"
"พี่ครับ ผมเอามอคค่าและ นมเย็น และก็ขนมปังปิ้ง นมเนย 2 คับ"
"ได้ค่ะรอสักครู่"
ผมนั่งรอเมนูแปบเดียวพี่เขาก็เอามามาที่โต๊ะผมกับเรนคุยเล่นก็สักแบบแล้วก้กลับบ้านกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ