รักวุุ่นวายของนายปี1

วันนี้เป็นวันที่ 1 ตุลาคม เป็นควเปิดรับสมัครนักศึกษาใหม่เข้าเรียนต่อที่มหาลัยk วันนี้ผมตื่นเต้นมากที่จะได้สมัครเข้าเรียนมหาลัยนี่แต่ก็ยังกังวลอยู่เพราะกลัวสอบเข้าไม่ได้ ผมตื่นแต่เช้าทานอาหารเช้ากับแม่แล้วเดินไปหาไอ่เรนที่หอมันเพื่อสมัครด้วยกันเพราะมันบอกว่าจะเข้าที่เดียวกับผม
ครอก ครอก 
"เรน เรน" ผมเรียกมันหน้าประตู มันคงจะยังไม่ตื่นเพราะมันเป็นคนที่ไม่ชอบตื่นเช้า 
"เรน เรน ตื่นได้แล้ว"
แอด แอด 
"มาทำไมเช้าว่ะ ยังง่วงอยู่เลย"
"ก็วันนี้เป็นวันเปิดรับสมัครแล้วนะ ก็จะมาสมัครด้วยกันกับแกไง"
"เอ่อ เข้ามา"
มันตื่นมาเปิดประตูให้ผมด้วยสีหน้ายังไม่ตื่น ผมเดินเข้าไปในห้องมันแล้วก็หาที่นั่ง มันเดินไปนอนที่เตียงต่อ 
"เฮ้ย ตื่นได้แล้วนี่มัน เก้าโมงแล้วนะ"
"ขออีกแปบนะ ถ้าจะเปิดคอมก็เปิดเลย"
"เอ่อก็ได้"
ผมเดินไปเปิดคอนมันแล้วก้เข้าไปสมัครมหาลัยตอนนี่ก็มีคนมาสมัครมากแล้ว ผมคลิกเลือกคณะและสาขาและก็ดูวันสอบ และวิชาที่สอบ ผมนั่งกรอข้อมูลจนเสร็จ เรนก็ยังไม่ตื่นมันเดินไปปลุกมัน
"เรน ตื่นได้แล้ว เรน"
"อื้ม"
"เรน เรน" 
ผมเขย่ามันแล้วจู่มันก็ดึกผมให้ไปนอนให้อ้อมกอดของมัน
"เฮ้ย เรนทำอะไรเนีย"
"ก็กอดไง"
"รู้ ตื่นได้แล้วและก็ปล่อยด้วยร้อน >///< "
"ขออยู่แบบนี่อีกแปบนะ"
มันกอดผมและไม่ยอมปล่อยผม ผมดิ้นมันก็เลยยอมปล่อย
"โห่ปล่อยก้ได้"
"ไ ป ไ ป ไปอาบน้ำเลย"
"จ้า"
๐๐มันเป็นอะไรของมันว่ะอยู่ดีๆก็ดึไปกอดเมื่อก่อนมันไม่เคยเป็นแบบนี่นี่นา >///<๐๐
ผมนั่งคิดที่มันทำกับผมเมื่อกี่และก็เดินไปดูข้อมูต่อไม่นานมันก็เดินออกห้องน้ำมา 
"สมัครเสร็จยังมิสะกิ"
"อื้มสมัครแล้ว" ผมหะนหน้าไปหามัน มันเดินออกมาและใสแค่ผ้าเช็คตัวผืนเดียว ผมรีบหันหน้ากับอย่างรวดเร็ว
พึบ 
"เป็นอะไร"
"ปะ ปะ ปล่อย"
"แน่ใจ หน้าแดงเชียว"
"อื้ม รีบไปแต่งัวให้เรียบร้อยไป"
"อ่อ 555 เข้าใจแล้ว  เขิน ล่ะสิ"
"ไม ไม่ใช่สะหน่อย"
"อ่อเหรอ555"
๐๐เล่นเดินออกมาใสแค่ผ้าเช็คตัวผืนเดียววแบบนี่ มันก็เขินสิว่ะ๐๐
"ทานข้าวยังมิสะกิ"
"ทานแล้วเรนทานเลย"
"ครับ"
มันเดินไปทานข้วในครัวผมก็อยู่ที่หน้าคอมเหมือนเดิม ผมสมัครเสร็จแล้ว ดูวันที่สอบ คือวันที่ 7 พฤศจิกายน สอบวิชาเดียวคือวันที่ชีพ เรามีเวลาเตรียมตัวอยู่1เดือน มันนั่งดูกำหนดการก็มีอะไรเย็นที่แก่ม 
"โอ้ย เย็น"
"อ่ะ น้ำโค้ก"
"อ่อ ขอบใจ"
"สมัครแล้วใช่ไหม"
"อื้ม เรนก็สมัครได้แล้ว"
"สมัครให้หน่อยสิ"
"สมัครเอง"
"โห่ก็ได้"
ผมลุกแล้วให้มันนั่งสมัครของมันต่อ มันนั่งกรอกข้อมูลสมัครและปริ้นใบสมัคร 
"เอ่อเรน ปริ้นให้เราด้วยเรายังไม่ได้ปริ้น"
"เอ่อ ได้ "
แอด แอด 
"อ่อใบสอบ "
"อื้มขอบใจ"
"เราสอบวันที่ 7 เดือนหน้าเหรอ "
"อื้มยังมีเวลาเตรียมตัวอยู่เลยนี่"
"ใช่ เราสอบวิชาเดียวเอง"
"งั้นเดียวเราไปหาหนังสือมาอ่านกัน"
"อื้ม"
"แล้วจะไปหาซื้อที่ไหน"
"เราไปห้างกันดีไหม"
"อื้มดีเลย อยากเที่ยวพอดี"
ผมชวนเรนไปหาหนังสืออ่านที่ห้างพวกเราเตรียมตัวจะไปห้ามปิดคอมแล้วก้เดินไปรอรถที่ป้ายรถเมย์ไม่นานรถก็มาเราเดินขึ้นไปหาที่นั่งและก็รอให้รถไปถึงห้างไม่นานเรากเถึงเดินไปหาหนังสืออ่านเตรียมสอบ
"มิสะกิมันจะออกอะไรบ้างอ่ะ"
"มันมึ ความรู้ทั่วไปเกียวกับคอมพิวเตอร์และกฏหมายธุรกิจ และการค่าออนไลน์ อะไรประมาณนี้นะ"
"อ่อเค"
พวกเราเดินหาซื้อหนังสือในร้านหนังสือไม่นานก็ได้มาแล้วไปหาซื้ออะไรกินแลันั่งคุยกัน
"มิสะกิไปทานไอศครีมกัน"
"อื้ม"
พวกเราเดินไปร้านไอศครีมและคยก็คุยกันเกี่ยวกับการสอบ 
"คนเยอะเหมือนกันนะเรน เราจะได้ไหมอ่ะ"
"อย่าคิดแบบนี้สิมิสะกิถ้าเราตั้งใจมันต้อองได้อยู่แล้ว  เรามาพยายามด้วยกันนะ"
"อื้ม"
พวกเราทานไอศครีมเสร็จก้เดินไปรอรถเมลืที่ป้านรถเมลเพื่อจะกลับบหอเรน เรารอไม่นานรถเมลก็มาเราเดินขึ้นไปในนี่คนเยอะมากๆเพราะมันเป็นตอนเย็นแล้วคนก็เลยเยอะไม่นานก็ถึงพวกเราเดินลงแลัเดินต่อไปเพื่อไปหอเรน 
/// ปิ้ม ปิ้ม ///
"น้องมิสะกิ น้องเรน ไปไหนครับ"
"อ่าวสวัสดีครับพี่ริว จะไปหอเรนครับ"
"อ่อเดียวพี่ไม่ส่งไหม"
"ไม่เป็นไรครับเดินไปแปบด้วยก็ถึงแล้ว"
"มันยังอีกไกลนี่เดียวพี่ไปส่งดีว่านะ มันเย็นแล้วมันอันตราย"
"ไปเถอะมิสะกิ ขี้เกียจเดินล่ะ"
"อื้มก็ได้"
"ก็ได้ครับพี่"
พวกเราเดินไปก็เอจรถคันหนึ่งมาปิดแตรพวกคิดว่าใคร พอเปิดกระจกลงก็เป็นพี่ริว เขาบอกพวกเราว่าจะไปส่งตอนแรกผมไม่ยอมแต่เรนบอกว่าไปเถอะมันปวดขาผมก็เลยขึ้นไป พวกเราเปิดประตูด้านหลังและก้ขึ้นไป
"อ่าวน้องมิสะกิก็มานั่งข้างสินี่สิ นั่งแบบนี่เหมือนพี่เป็นคนขับรถเลย"
"ก็ได้ครับ"
ผมเดินออกจากรถย้ายไปนั่งข้างคนขับแล้วพี่เข้ากเออกรถไปส่งพวกเราระหว่างทางรถติดไฟแดงนานมาเลยหันไปดูเรนก็หลับไปแล้ว
"พวกน้องไปไหนมากัน"
"ไปหาซื้อหนังสือเตรียมตัวสอบ"
"สอบเมื่อไหร่"
"วันที่ 7 พฟศจิกายน"
"ให้พี่ช่วยติวไหม"
"เรื่องจองบริหารนะ"
"จะดีเหรอครับ"
"ดีสิ"
"ก้ได้ครับแล้วพี่ว่างเหรอ"
"ว่างสิ เดียวพี่จะนัดอีกที่นะ"
"ครับ"
พวกเราคุยกันไปเรื่อยๆไม่นานก้ถึงหอของเราผมปลุกเรนกำลังจะออกจากรถแต่พี่ริวบอกว่าเดียวจะไปส่งที่บ้านผมก้เลยปลุกเรน
"เรน เรน ถึงแล้ว"
"อื้ม ถึงแล้วเหรออื้ม"
"งั้นพวกเราไปก่อนนะครับพี่"
"ด้วยก่อนมิสะกิเดียวพี่ไปส่งที่บ้าน"
"ไม่เป็นไรครับบ้านผมอยู่นี่เองเดินไปเดียวกฌถึง"
"ให้พี่ไปส่งเถอะมันดึกแล้วทางก็เปรียวมันอันตรายนะ"
"นั้นสิมิสะกิให้พี่เข้าไปส่งปลอดภัยกว่า"
"ก็ได้ครับ"
"งั้นเราไปก่อนนะ บาย"
"อื้ม บายแล้วเจอกัน"
เรนเดนลงจะรถแล้วพี่ริวก็ออกรถไปส่งผม
"ไปทางไหนครับ"
"ขับตรงไปเลยครับพี่"
"ครับ"
"เรนกับมิสะกินี่สนิทกันจังนะ"
"ผมพวกเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มอต้นแล้วนะครับ"
"อ่อ"
"เดียวเลี่ยวขวานหน้านี่ก็ถึงแล้วครับ"
"ครับ"
"หลังสีฟ้านี่ล่ะครับ ขอบคุณนะครับที่มาส่ง"
"ครับ บาย แล้วเจอกันครับ"
"ครับ"
ผมเดินลงจากรถและยืนรอจนรถหาไปในซอยและก็เดินเข้าบ้านไป
"กลับมาแล้วครับ"
"กฃับมาแล้วเหรอ ใครมาสั่งนะ"
"รุ่นพี่ครับ"
"ทำไมไม่ชวนเข้ามาทานน้ำก่อนลูก"
"ลืมครับ"
"คลาวน่ชวนเข้ามานะ"
"ไม่มีคราวน่าหรอกแม่"
"ทำไมล่ะ"
"ก็พี่เข้าไม่ว่างขนามนั้นหรอ"
"จ้า"
ผมเดินข้นห้องไปเข้าของไปเก็บและเดินไปอาบน้ำลงมาทานข้าวเย็นกับแม่จนเสร็จและก็เดินไปดูหนังสือในห้อง
ตุด ตุด 
(มิสะกิถึงบ้านยัง)
(ถึงแล้ว)
(อ่อ)
(มีอะไรเหรอ)
(ถามเฉยๆคิดว่ายังกลัวโดนไอ่พี่ริวนั้นทำไม่ดีไม่ร้าย)
(คิดมานะเรน)
(อื้มไม่ล่ะ ฝันดี พรุ่งเจอกัน)
(อื้ม ฝันดี)
ผมเล่นมือถือเสร็จแล้วก้เข้านอนวันนี่เหนื่อยมาทั่งวันกับเดินหาหนังสือ ก็เลยรีบนอน